Πέμπτη 7 Ιανουαρίου 2010

Γράμματα Των Παιδιών Προς Το Θεό

Παίρνοντας αφορμή απ' τη χθεσινή ανάρτηση και την παιδική ηλικία, είπα να συνεχίσω και σήμερα με παρόμοιο θέμα. Πιο συγκεκριμένα, με γράμματα που απευθύνονται προς το Θεό, μέσω εκθέσεων μικρών μαθητών αμερικάνικων σχολείων. Πρόκειται για e-mail που μου έστειλε η αγαπητή φίλη Αλίκη και το δημοσιεύω γιατί αξίζει πραγματικά η ανάγνωσή του. Εγώ έμεινα κατάπληκτος με το μοναδικό τρόπο που γράφουν τα παιδιά. Θαυμάστε κι εσείς:

Αγαπητέ Θεέ,γιατί πρέπει να προσεύχοµαι αφού έτσι κι αλλιώς ξέρεις τι θέλω; Αν όµως σ' ευχαριστεί αυτό, θα προσεύχοµαι.
Σιού

Αγαπητέ Θεέ, αν δεν πάρεις πίσω το µωρό αδερφάκι μου, δε θα καθαρίσω το δωµάτιό µου.
Τζόυ

Με συγχωρείς που δεν σου έγραψα νωρίτερα. Μόλις αυτή τη βδοµάδα έµαθα να γράφω.
Μάρθα

Αγαπητέ Θεέ, ο Ντόναλντ έσπασε τη γυάλα, όχι εγώ. Τώρα πια το έχεις και γραφτό.
Τζαίην

Αγαπητέ Θεέ, ήθελες πράγµατι η καµηλοπάρδαλη να είναι έτσι, ή µήπως έκανες λάθος;
Νόρµα

Αγαπητέ Θεέ, στις απόκριες θα ντυθώ διάβολος. Σε πειράζει;
Μάρνιε

Αγαπητέ Θεέ, είναι καλύτερα τ' αγόρια από τα κορίτσια; Ξέρω πως είσαι αγόρι, αλλά προσπάθησε να είσαι δίκαιος.
Σύλβια

Αγαπητέ Θεέ, ελπίζω να µην έχουν καµιά ιδιαίτερη αξία τα µυρµήγκια, γιατί τα πατάω όλη την ώρα.
Ντένις

Αγαπητέ Θεέ, είσαι πλούσιος ή µόνο διάσηµος;
Στήβεν

Πώς ήξερες ότι ήσουνα Θεός;
Τσάρλυ

Αγαπητέ Θεέ, το αντρόγυνο στο διπλανό διαµέρισµα τσακώνεται για τα καλά όλη την ώρα. Θα έπρεπε ν' αφήνεις να παντρεύονται µόνο οι πολύ καλοί φίλοι.
Νάν

Αγαπητέ Θεέ, πώς έγινε και δεν εφεύρες κανένα καινούργιο ζώο τελευταία; Έχουµε πάντα τα ίδια, τα παλιά.
Τζόννυ

Αγαπητέ Θεέ, θα µπορούσες να γράψεις µερικές ακόµα ιστορίες; Τις διαβάσαµε όλες αυτές που έγραψες και τις ξαναρχίσαµε.
Με ευγνωµοσύνη Έµιλυ

Διαβάσαµε ότι ο Θωµάς Έντισον ανακάλυψε το φως. Εγώ νόµιζα ότι το είχες ανακαλύψει εσύ.
Ντόνα

Αγαπητέ Θεέ, η δασκάλα λέει ότι οι µέρες άλλοτε µικραίνουν κι άλλοτε µεγαλώνουν... Δεν µπορείς να καταλήξεις σε µια απόφαση;
Μίντυ

Αφού δεν θέλεις οι άνθρωποι να λένε κακά λόγια, γιατί τα εφεύρες;
Ευγένιος

Αντί ν' αφήνεις τους ανθρώπους να πεθαίνουν και να φτιάχνεις άλλους, γιατί δεν κρατάς αυτούς που έχεις τώρα;
Τζέην

Αγαπητέ Θεέ, αν ζούµε µετά το θάνατό µας, τότε γιατί να πεθάνουµε;
Ρον

7 σχόλια:

foteinisou είπε...

Υπέροχα όλα αυτά που γράφουν τα παιδιά ...και τόσο αληθινά ..και απλά, που σε εμάς ίσως δεν περνούν καθόλου από το μυαλό.
Ίσως επειδή τα παιδιά είναι άγραφο χαρτί και μιλάνε ελεύθερα και μέσα από την καρδιά τους!!
Πολύ καλή ανάρτηση!!!
Συγχαρητήρια!!!!

evelina είπε...

Μία πραματικά υπέροχη ανάρτηη...Η αθωότητα των παιδιών σε αφοπλίζει με τέτοιου είδους ερωτήσεις...Ερωτήσεις που ίσως να μην τις κάναμε ποτέ εμείς...καλό σου βράδυ

evelina είπε...

για της αναρτήσεις που διαβάζουμε αλλά και γι αυτόν που τις βάζει...ένα μικρό βαβείο περιμένει να το παραλάβεις ...καλό βράδυ

Μαριανα είπε...

Είναι τόσο αστεία και συγκινητικά μαζί. Να ΄σαι καλά γι΄αυτήν σου την ανάρτηση μου έφτιαξε το κέφι!!!

Diatton είπε...

Αγαπητές φίλες Φωτεινή, Εβελίνα και Μαριάνα, σας ευχαριστώ πολύ για τα σχόλιά σας. Πιστεύω να θαυμάσατε κι εσείς τον τρόπο γραφής των παιδιών. Κάτι που - εφόσον μιλάμε για παιδιά - γίνεται εξορισμού...

Εβελίνα, ειδικά σ' εσένα, κι άλλο ένα ευχαριστώ, για το δώρο σου...

arrwstia7 είπε...

κάποια είναι πολύ εύστοχα.

Πολύ όμορφο. Άραγε και εμείς σκεφτόμασταν κάποτε έτσι???

Σίγουρα ναί

Diatton είπε...

Σίγουρα είναι εύστοχες οι σκέψεις των παιδιών, φίλε Δημήτρη. Και βέβαια, κάποτε σκεφτόμαστε έτσι κι εμείς. Άλλωστε, η παιδική ηλικία είναι η πλέον αξιοσημείωτη για κάθε άνθρωπο. Μετά, όταν περνάει, αλλάζουν όλα!