Lightnin' Hopkins - Goin' Down Slow

Αντίθετα απ' τον τίτλο του τραγουδιού, εγώ, κάθε φορά που το ακούω, "ανεβαίνω"... Είναι που μ' αρέσει το Blues... Είναι που μ' αρέσει ο Lightnin' Hopkins...

Bluesberry Jam Band - Crawlin' King Snake (by John Lee Hooker)

Συνεχίζουμε με κομμάτια του θρύλου John Lee Hooker και σ' αυτήν την ανάρτηση. Σήμερα βρισκόμαστε στο δορυφόρο του Crawlin' King Snake...

Tommy Katona Band - Dimples (by John Lee Hooker)

Dimples! Φυσικά, του John Lee Hooker!

Eric Clapton Plays Robert Johnson (part 10) - They Are Red Hot

Με την τρίτη συνεχή ανάρτηση, φτάσαμε αισίως στο 10ο μέρος του αφιερώματος στο Robert Johnson (με διασκευές του Eric Clapton) και βαδίζουμε πλέον προς το τέλος του. Φυσικά, αυτό θα γίνει μετά από εύλογο χρονικό διάστημα... Προς το παρόν, το τραγούδι που ακούμε έχει τίτλο "They Are Red Hot"...

Eric Clapton Plays Robert Johnson (part 9) - Terraplane Blues

Ο Eric Clapton τιμά τον Robert Johnson, γυρίζοντας ταυτόγχρονα πολλά χρόνια πίσω, τότε που ξεκίνησε την καριέρα του παίζοντας Blues (αν και ο μεγάλος καλλιτέχνης δε σταμάτησε ποτέ να παίζει αυτό το είδος)...

Για την ιστορία το τραγούδι τιτλοφορείται "Terraplane Blues"... Θα συνεχίσουμε και στην επόμενη ανάρτηση με το 10ο μέρος του γνωστού πλέον αφιερώματος...

Eric Clapton Plays Robert Johnson (part 8) - Stop Breakin' Down Blues

Πέρασε πάνω από ένας χρόνος απ' την τελευταία φορά που έγινε λόγος για το αφιέρωμα στο θρυλικό "πρωτομάστορα" του Blues Robert Johnson (με διασκευές του Eric Clapton) αλλά αυτό δε σημαίνει πως ξεχάστηκε κιόλας!

Συνεχίζουμε σήμερα λοιπόν (για όσους το θυμούνται) με το 8ο μέρος. Το τραγούδι που ακούμε έχει τίτλο "Stop Breakin' Down Blues"...

Στην επόμενη ανάρτηση θα ακολουθήσει το 9ο μέρος...

Lhasa De Sela! Ρέκβιεμ Για Έναν Άγγελο!

Υπάρχουν περιπτώσεις που συμβαίνουν στην καθημερινότητά μας κι είναι άνευ ουσίας και περιεχομένου. Καλό είναι να τις αποφεύγουμε. Αν όμως είναι μοιραίο να συμβαίνουν και να απαιτούν ακόμα και τη συμμετοχή μας, κρίνεται σκόπιμο να μην αφιερώνουμε πολύ χρόνο σ' αυτές και γενικά να προσπαθούμε να τις ξεπερνάμε.

Αυτή όμως, όπως και να 'χει, είναι η εύκολη πλευρά των πραγμάτων. Γιατί ο τροχός της καθημερινότητας κυλάει και διαφορετικά. Δεν είναι λίγες οι φορές που μας υποχρεώνει να αντιμετωπίζουμε επώδυνες καταστάσεις. Πρόκειται για γεγονότα που, αφού μας καταπονούν και μας καταβάλουν πρώτα ψυχολογικά, καταληκτικά μας αναγκάζουν να ζητάμε τη βοήθεια του μόνου που - σε θεωρητικό επίπεδο - μπορεί να αποτελέσει βάλσαμο και να δώσει λύση (που, ίσως, τελικά και να μη μπορεί). Του παράγοντα Χρόνου...

Τη Lhasa De Sela την έμαθα αμέσως με το που κυκλοφόρησε στη χώρα μας η πρώτη της δισκογραφική δουλειά (La Llorona - 1997). Η φωνή της, άκρως χαρισματική και μαγευτική, μπήκε μονομιάς μέσα μου βαθιά και τα συνέτριψε όλα!...μ' ένα τρόπο θετικό!... Εκείνη την εποχή κρατούσα το CD της στα χέρια μου και νόμιζα πως είχα κατακτήσει τον κόσμο! Στη συνέχεια ακολούθησαν κι άλλοι δίσκοι της κι ότι ένιωθα γι' αυτήν ενισχύθηκε... Από τότε όμως συνέβησαν πολλά...

Σήμερα το τραγούδι της ανάρτησης έχει τίτλο «Χτυπούν Καμπάνες» (Bells Are Ringing) κι είναι από live στο Μόντρεαλ, στις 11 Απριλίου του 2009. Αποπνέει ένα κλίμα αποσύνθεσης, μια αποσύνθεση που, δυστυχώς, για την τραγουδίστρια δεν άργησε, ήρθε λίγο καιρό αργότερα, την Πρωτοχρονιά του 2010! Στο βίντεο, μάλιστα, που ακολουθεί, το πρόσωπό της δείχνει εμφανώς «αλλαγμένο» όπου μπορεί κανείς να διακρίνει τα πρώτα σημάδια της "αποχώρησης". Κι εκείνη, κάνοντας χρήση των τελευταίων ψυχικών της αποθεμάτων, ερμηνεύει το τραγούδι της και μας μαγεύει άλλη μια φορά, ενώ, εδώ κι αρκετούς μήνες πριν, γνωρίζει τι πρόκειται να συμβεί! Στο τέλος αφήνει κι ένα μορφασμό, κάτι σαν χαμόγελο πικρό, θυμίζοντας (σ' όσους έχουν προσβάσεις σε τέτοιου είδους αντιστοιχίες) ένα καταπληκτικό στίχο της σπουδαίας Ελληνίδας Ποιήτριας Μαρίας Πολυδούρη «Ζωή, πως με παρέδωσες μ' ένα φιλί στους δήμιους...».

Της ζητάω μέσα απ' τα βάθη της καρδιάς μου άπειρα συγνώμη για την έλλειψη αρτιότητας της συγκεκριμένης παρουσίασης αλλά έχω την πεποίθηση ότι από κει πλέον που είναι...ξέρει... Κι η ανάρτηση είναι προορισμένο να παραμείνει ημιτελής και να μην μπορεί να κλείσει... Την αφήνει ανοιχτή...η θύμηση (και όχι μόνο)...



Lhasa De Sela... Γεννήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου του 1972. Έφυγε ακριβώς πριν 26 μήνες, σε ηλικία μόλις 37 χρονών... Έφυγε νωρίς... πολύ νωρίς... Γιατί;...

Ήταν ένας Άγγελος!...