Είναι γεγονός πως δε μπορώ να τον ξεχάσω... Για όσους λοιπόν επιθυμούν να γνωρίσουν το Blues, αλλά και για όσους επιχειρούν να παίξουν αυτό το μουσικό είδος, καλό είναι να ξεκινήσουν με μερικούς καλλιτέχνες που θεωρούνται κορυφή στο χώρο. Ο Jimmy Rogers ήταν αναμφίβολα (κι είναι ακόμα, και πάντα θα είναι) ένας απ' αυτούς! Με τις κλειστές ασφυκτικές μουσικές φόρμες που προτιμούσε (γι' αυτό και τον λατρεύω), δημιούργησε τραγούδια που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν πρότυπα και υποδειγματικά!
Ακούστε για παράδειγμα το audio που ακολουθεί. Έχει τίτλο "This Has Never Been". Δε νομίζω να διαφωνήσετε με τα όσα γράφτηκαν πιο πάνω. Η φωνή του Jimmy Rogers είναι σίγουρα μοναδική ενώ η ατμόσφαιρα που δημιουργεί είναι άνευ περαιτέρω σχολίων (αλλιώς θα οδηγηθούμε στην αναζήτηση λεξικών για τον εντοπισμό των πλέον θετικών λέξεων)...
Το κομμάτι ηχογραφήθηκε το 1958! Οι μυημένοι δεν θα δυσκολευτούν να αναγνωρίσουν στο μπάσο τον Willie Dixon και στο πιάνο τον Otis Spann... Με (real) Blues θα συνεχίσουμε και στις 3 επόμενες αναρτήσεις...
Jimmy Rogers!... Για όσους ψάχνονται για καλό Blues...
Μετά το μεγάλο Robert Pete Williams, στο μεγάλο Jimmy Rogers! Επιστρέψαμε στο Blues για τα καλά! Απ' τη μια είναι που έχουμε να κάνουμε με τη μουσική που με γέννησε, αλλά κι απ' την άλλη, «ο δολοφόνος πάντα γυρίζει στον τόπο του εγκλήματος».
Στο video που θα δούμε, μπορεί να μην παίζει ο ίδιος, το τραγούδι όμως που θ' ακούσουμε απ' τους "Rhythm Four" (πρόκειται για τη μεγάλη επιτυχία του "Ludella") είναι ενδεικτικό της αξίας των κομματιών που δημιουργούσε ο σπουδαίος αυτός Bluesman! Του άρεσαν, μάλιστα, οι κλειστές μουσικές φόρμες γι' αυτό και κατέχει ιδιαίτερη θέση στις προτιμήσεις μου...
Jimmy Rogers! Κι αυτός απ' τις εξέχουσες κορυφογραμμές της τεράστιας οροσειράς του Blues!
Τελευταίο μέρος του διήμερου αφιερώματος στον Jimmy Rogers και τον βλέπουμε σ' ένα καταπληκτικό Live στο Μεξικό, πριν 30 χρονια ακριβώς! Μαζί του άλλες 3 μεγάλες φυσιογνωμίες στο χώρο του Blues, "Left Hand" Frank Craig: second guitar, Big Walter Horton: harmonica και S. P. Leary: drums.
Ενημερώνω ότι ο ήχος δεν είναι καλός αλλά αυτό δε πρέπει να μας ενοχλεί όταν πρόκειται για καλλιτέχνες τέτοιου διαμετρήματος.
Το στυλ του Jimmy Rogers είναι βέβαια ηλεκτρικό Σικάγο Blues, ο ίδιος όμως δεν αρέσκεται πολύ στα σόλα και στους αυτοσχεδιασμούς αλλά προτιμάει τις κλειστές μουσικές φόρμες και τα ασφυκτικά δωδεκάμετρα (γι' αυτό και τον λατρεύω). Τι εννοώ με τις κλειστές μουσικές φόρμες; Ακούστε το παρακάτω audio (Blues All Day Long) και θα καταλάβετε!
Τι να πει κανείς και για τις εκφραστικές ικανότητες του Jimmy Rogers! Είναι απολαυστικός καθώς τραγουδάει, καθώς "σέρνει" τη λέξη Blues με τον αμίμητο τρόπο που μόνο αυτός ξέρει!
Κι οι στίχοι του τραγουδιού; Παραθέτω μερικούς... Blues follows me all day long. Blues won't let me take my rest... Blues, i want you, please, leave me alone... (μεταφράζω... Το Blues μ' ακολουθεί όλη τη μέρα. Το Blues δε θα μ' αφήσει να ξεκουραστώ... Blues, σε παρακαλώ, άφησέ με ήσυχο...). Ο Jimmy Rogers καταλήγει να δίνει σάρκα και οστά στο Blues, να το προσωποποιεί, να το βάζει μπροστά του, να του μιλά και να του απευθύνεται! Μοναδικά πράγματα που δεν γίνονται σε άλλο είδος μουσικής!
Στο τέλος άφησα τα σχετικά με την ηχογράφηση και τους συντελεστές της. Το τραγούδι ηχογραφήθηκε το 1954 (πριν 55 χρόνια!!!) και συμμετείχε όλη η αφρόκρεμα του Σικάγο Blues! Εγώ απλά σημειώνω. Jimmy Rogers: vocals and lead guitar (σ' αυτόν ανήκει και το τραγούδι), Muddy Waters: second guitar, Little Walter: harmonica, Otis Spann: piano και Willie Dixon: bass!
Jimmy Rogers λοιπόν και Blues All Day Long! Τραγούδι σταθμός κι ορισμός του Blues! Αυτή είναι και μένα η πρότασή μου. Blues όλη τη μέρα!
(συνέχεια της βιογραφίας απ' την προηγούμενη ανάρτηση). Το 1954 ο Jimmy Rogers έφυγε απ' το group του Muddy Waters για να ακολουθήσει solo καριέρα. Αρχές της δεκαετίας του 60 συνεργάστηκε και με τον Howlin' Wolf, αλλά αμέσως μετά, και σχεδόν για μια δεκαετία, σταμάτησε το Blues και στράφηκε σε άλλες επαγγελματικές δραστηριότητες (οδηγός ταξί κι ιδιοκτήτης καταστήματος ρούχων). Ευτυχώς, το 1970 ξανάρχισε να παίζει. Το 1977 ξανασυνεργάστηκε με τον Muddy Waters. Μετά το θάνατο του Muddy, απ' το 1983 και πέρα, κυριάρχησε στη Blues μουσική σκηνή κι ήταν και πάλι ένας full time solo μουσικός, συνεχίζοντας τις περιοδείες και τις ηχογραφήσεις. Πέθανε στις 19 Δεκέμβρη του 1997 στο Σικάγο.
Ο Jimmy Rogers αποτελεί μορφή στο Blues! Χαρακτηριστικό δείγμα της μεγάλης του αξίας αποτελεί και το video που ακολουθεί (απ' τις τελευταίες εμφανίσεις του μεγάλου Bluesman, το 1997, σε ηλικία 73 ετών). Το τραγούδι έχει τίτλο "Rock This House" κι είναι δικό του.
Ο Jimmy Rogers γεννήθηκε το 1924 στο Mississippi. Το πραγματικό του όνομα ήταν James A. Lane αλλά επαγγελματικά υιοθέτησε το επίθετο του πατριού του. Ξεκίνησε πρώτα με τη φυσαρμόνικα, έχοντας μάθει απ' τον δεξιοτέχνη του είδους και φίλο του, Snooky Pryor. Μάλιστα, έκανε την πρώτη του ηχογράφηση το 1946 (ως φυσαρμονικίστας κι ως τραγουδιστής). Παράλληλα, έπαιζε και κιθάρα κι έκανε αρκετές εμφανίσεις εκείνη την εποχή, μεταξύ των οποίων, με τον Robert Lockwood Jr. Μετά έφυγε στο Σικάγο. Τον επόμενο χρόνο συναντήθηκε με τον μεγάλο Muddy Waters, κι έτσι, απ' το 1947, ξεκίνησε η θρυλική συνεγασία τους! Ήταν, μάλιστα, οι πρώτοι που έπαιζαν ηλεκτρικό Blues στα διάφορα μπαρ του Σικάγου! (συνέχεια της βιογραφίας του Jimmy Rogers στην επόμενη ανάρτηση).
Στο video, τον βλέπουμε σ' ένα Live που έδωσε στη Γερμανία, σε ηλικία 67 ετών. Το τραγούδι (είναι δικό του) έχει τίτλο "Gold Tailed Bird" και μαζί του εμφανίζονται οι Ronnie Earl (κιθάρα) και Sugar Ray (φυσαρμόνικα)...
