Ξεχάστηκα λίγο με τις συμπαντικές μου υποχρεώσεις, και τώρα που ξανακατέβηκα στη γη, είπα να σας μεταφέρω μερικές εικόνες για να γνωρίσετε κάπως αυτόν τον άγνωστο κι υπέροχο κόσμο εκεί πάνω...Τα παιχνίδια που κάνουν οι διάττοντες...Οι φίλοι μου...
- ΑΡΧΙΚΗ
- ΘΕΜΑΤΑ
- ΜΟΥΣΙΚΗ
- ΧΡΗΣΙΜΟΙ ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ
- ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
Πέμπτη 26 Φεβρουαρίου 2009
Τα Παιχνίδια Που Κάνουν Οι Διάττοντες...
Αναρτήθηκε από Διάττων στις 4:00 μ.μ.
Ετικέτες Διάττοντες, Projects
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
15 σχόλια:
Καλως ηρθες παλι φιλε Διαπων.
Ευχομαι να αργησει πολυ ακομα ο ανθρωπος να μπορεσει να φτασει σε αυτα τα μερη, διοτι τον ομορφοτερο πλανητη (απο αυτους που γνωριζουμε) τον καταστρεφουμε ανελλιπως. :(
ΥΓ. Ενας αλλος κοσμος εξισου μαγικος και συναμα πολυ προσιτος προς ολους μας, ειναι ο βυθος της θαλασσας. Οσο καιρος εμεινε, διοτι και αυτον καταφεραμε να τον καταστρεψουμε.....
Διάττοντα!...
Οι Διάττοντες, τα πεφταστέρια που παίζουν με τη φαντασία μας, είναι μαγικοί, μέσα στο χαώδες σύμπαν...
Καλησπέρα φίλε μου!
πολυ ομορφο βιντεο Διάττων..
Καλως ήρθες στη Γη...
Καλωσήρθες στη γη Διάττωντα,...χμμ...η ευχή έπιασε :))
Ωραία η παρουσίαση απ' το ταξίδι σου...κι η μουσική απίθανη..
Δεν ήσαν περαστικοί κομήτες
ούτε καν στιγμιαίοι διάττοντες
τ’ αστέρια που ονειρευτήκαμε
το πολύ καύτρες μέσα στη νύχτα
απ’ τα τσιγάρα που τινάζαμε
κι η πύρινη τροχιά τους
μόλις που πρόφταινε να λάμψει.
Αυτό το λίγο ήταν που γέμιζε τη ζωή μας
κι αν κάποτε μιλούσαμε για θάνατο
με σιγουριά τον βάζαμε γι’ αργότερα.
Τίτος Πατρίκιος
Από τη συλλογή του ΤΑΣΟΥ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗ Αυτό το αστέρι είναι για όλους μας (1953)
Πολύ πριν σε συναντήσω, εγώ σε περίμενα.
Πάντοτε σε περίμενα.
Σαν ήμουνα παιδί και μ’ έβλεπε λυπημένο η μητέρα,
έσκυβε και με ρωτούσε, «Τι έχεις αγόρι;»
Εγώ δεν μίλαγα, μονάχα έβλεπα πίσω απ’ τον ώμο της
έναν κόσμο άδειο από 'σένα.
Κι όταν έπαιρνα το παιδικό κοντύλι,
ήταν για να μάθω να σου γράφω τραγούδια,
όταν κοίταγα στο τζάμι τη βροχή,
ήταν που αργούσες ακόμα,
κι όταν χτύπαγε η πόρτα μου και άνοιγα,
δεν ήταν κανείς, κάπου όμως μες στον κόσμο
ήταν η καρδιά σου που χτυπούσε.
Έτσι έζησα πάντοτε.
Κι όταν βρεθήκαμε για πρώτη φορά
-Θυμάσαι;-
Μου άπλωσες τα χέρια τόσο τρυφερά
σαν να με γνώριζες χρόνια.
Μα και βέβαια με γνώριζες.
Γιατί πολύ πριν μπεις μες στη ζωή μου
είχες ζήσει μες στα όνειρά μου Αγαπημένη μου!
Στην πιο μικρή στιγμή μαζί σου, έζησα όλη τη ζωή!
Από τη συλλογή Αυτό το αστέρι είναι για όλους μας (1953)
Όμορφο βίντεο σίγουρα θα ήταν πολύ εντυπωσιακό αν το βλέπαμε σε πολύ μεγάλη οθόνη και η μουσική ταξιδιαρικη αλλά πόση μοναξιά θα υπάρχει εκεί πάνω.... τόση που με τρομάζει αρκετά.... καλά που γύρισες:)
Δεν ήταν που δε σε ήθελε
ο ουρανός...
ήταν που εισακούστηκε
η προσευχή μου...
Αστρικά ευχαριστώ σε όλους σας!
Οι φίλοι σου διάττων είναι πανέμορφοι.Μας ταξίδεψες και μας για λίγο κοντά τους. Καλημέρα.
Τώρα που ξαναεπέστρεψες στον κόμσο μας, φέρε μαζί σου λίγη από τη σοφία αυτού του άπειρα μεγάλου κόσμου στον δικό μας τον άπειρα μικρό.
Υπέροχες εικόνες είχε το video.
Kαλημέρα Διάττων.
Nα παίξω κι εγώ;
Χαίρε Ηγήτορα των Διαττόντων!!!
Ευχαριστώ και τους τελευταίους φίλους που με τίμησαν...
α,κι η μουσική καταπληκτική))
εχετε πάει Πλανητάριο;Αν οχι να το κάνετε σύντομα.Φοβερές παραστάσεις
Δημοσίευση σχολίου