Big Jack Johnson - All Messed Up

Ο Big Jack Johnson γεννήθηκε στο Lambert του Mississippi. Ο πατέρας του ήταν μουσικός κι έπαιζε Blues και Country στις διάφορες εκδηλώσεις της περιοχής. Σε ηλικία 13 ετών ο μικρός Jack έπαιζε ήδη με το συγκρότημα του πατέρα του. Στα 18, όντας επηρεασμένος κυρίως απ' τον B. B. King (αλλά και τον Albert King), πέρασε στον ηλεκτρικό ήχο.

Λίγο αργότερα, περίπου αρχές του 1962, γνωρίζοντας πλέον κιθάρα και μπάσο, σχημάτισε μαζί με τους Frank Frost και Sam Carr, ένα τριμελές συγκρότημα, τους "Frank Frost And The Nighthawks". Ο Frank Frost (1936 - 1999) είχε μάθει από δυο δεξιοτέχνες της φυσαρμόνικας, τους Sonny Boy Williamson και Willie Foster ενώ ο Sam Carr (1926 - 2009) που έπαιζε ντραμς, ήταν γιος του θρυλικού Robert Nighthawk (!) γεγονός που είχε συνεισφορά και στην ονομασία του γκρουπ. Τον Απρίλη του 1962 ο Big Jack Johnson μπήκε για πρώτη φορά στο studio, παίζοντας όμως κιθάρα για τον Frost. Έγιναν κάποιες ηχογραφήσεις εκείνη την εποχή, με αρχηγό όμως τον Frost.

Το τρίο συνέχιζε να παίζει Mississippi Blues στις διάφορες περιοχές του Δέλτα μέχρι που απέκτησε την ταυτότητα μια πολύ καλής Blues μπάντας. Η σύνθεση παρέμεινε η ίδια όχι όμως πια κι η ονομασία της. Έτσι οι "Frank Frost And The Nighthawks" μετονομάστηκαν σε "Jelly Roll Kings". Ως "Jelly Roll Kings" πλέον, ηχογράφησαν το 1979 το πρώτο τους άλμπουμ ("Rockin' The Juke Joint Down") όπου ο Big Jack Johnson έκανε την παρθενική του εμφάνιση ως τραγουδιστής. Ο δίσκος πήγε πολύ καλά και τον επόμενο χρόνο ήταν υποψήφιος για το βραβείο "WC Handy" ως ο καλύτερος παραδοσιακός Blues δίσκος της χρονιάς. Ακολούθησαν συμμετοχές σε διάφορα φεστιβάλ (Σικάγο και αλλού) καθώς και 2 πετυχημένες περιοδείες στην Ολλανδία, γεγονότα που συνετέλεσαν στο να διευρυνθεί η φήμη των "Jelly Roll Kings".

Μετά από χρόνια γεμάτα με περιοδείες αλλά και προβλήματα (προσωρινές διασπάσεις του γκρουπ αλλά κι επανασυνδέσεις), το τρίο διαλύθηκε επίσημα το 1987. Ξανασχηματιστηκε μόνο για μια φορά, το 1997, για τις ανάγκες του δίσκου "Off Yonder's Wall" γεγονός που έδωσε στο συγκρότημα δύο υποψηφιότητες για το βραβείο "WC Handy".

Μετά τη διάσπαση των "Jelly Roll Kings", ο Big Jack ακολούθησε solo καριέρα. Η ατομική δισκογραφία που παρουσιάζει είναι η εξής: The Oil Man (1987), Daddy, When Is Mommy Comin’ Home (1991), We Got To Stop This Killin’ (1996), Live In Chicago (1997), All The Way Back (1998), Roots Stew (2000), Memphis Bar-B-Que Sessions (2002), Juke Joint Saturday Night (2007), Katrina (2008)...

Φυσικά, έχοντας γίνει πλέον γνωστός, είχε αρκετές συμμετοχές στη δισκογραφία άλλων καλλιτεχνών αλλά κι ακόμα περισσότερες σε διάφορες συλλογές.

Επιπροσθέτως, έχει και την εξής φιλμογραφία: Juke Joint Saturday Night: Live From Margaret’s Blues Diamond Lounge (1991) και Deep Blues: A Musical Pilgrimage To The Crossroads (1993).

Επίσης, σ' όλη του την καλλιτεχνική διαδρομή έλαβε τις ακόλουθες διακρίσεις:

1994. Βραβείο "Living Blues" ως ο καλύτερος Live καλλιτέχνης του Blues.
1995. Βραβείο "Living Blues" ως ο καλύτερος Blues κιθαρίστας (μαζί με τον Otis Rush).
1997. Βραβείο "Living Blues" για το τραγούδι του "We Got To Stop This Killin'" (απ' το ομώνυμο άλμπουμ) που αναδείχτηκε το καλύτερο Blues τραγούδι της χρονιάς 1996.
1998. Βραβείο του περιοδικού "Crossroads" για τον δίσκο του "All The Way Back" που αναδείχτηκε ο καλύτερος blues δίσκος της χρονιάς.
2001. Βραβείο "Living Blues" ως ο καλύτερος κιθαρίστας.
2003: Βραβείο "WC Handy" για τον δίσκο του "Memphis Bar-B-Que Sessions" που αναδείχτηκε το καλύτερο ακουστικό blues άλμπουμ της χρονιάς.

Και δεν είναι μόνο αυτές οι στιγμές. Αυτές είναι μόνο οι φορές που βραβεύτηκε. Η εικόνα των διακρίσεων του Big Jack Johnson συμπληρώνεται με το ότι ήταν υποψήφιος για βραβείο σε διπλάσιες άλλες περιπτώσεις!

Τελειώνοντας και το δεύτερο μέρος σ' αυτό το σύντομο αφιέρωμα στον εκλιπόντα πλέον Big Jack Johnson, τον ακούμε σ' ένα απίθανο τραγούδι (δεν υπάρχει στο youtube)! Είναι οργανικό κι έχει τίτλο "All Messed Up". Η δεινότητά του στο παίξιμο της κιθάρας είναι προφανής κι εντοπίζεται απ' τις πρώτες κιόλας νότες! Ήχος απόλυτα καινοτομικός που καταλήγει μέχρι κι ανατρεπτικός! Είναι όπως όταν βαδίζεις μέσα σ' ένα λαβύρινθο και κοιτάζεις διαρκώς πίσω και βάζεις ολοένα σημάδια για να μπορέσεις να ξαναβγείς! Θα ήθελα να μην είναι μόνο για τους μυημένους...



Καλό σου ταξίδι Big Jack...