Με Τη Σκέψη Στον Άνθρωπο Και Το Βλέμμα Στον Κόσμο

Η σημερινή ανάρτηση έχει να κάνει με ένα πολύ ωραίο e-mail που μου έχει στείλει εδώ και κάποιο καιρό η αγαπητή φίλη Αλίκη...

Αν μειώναμε τον πληθυσμό της Γης στο μέγεθος μιας μικρής πόλης με 100 ανθρώπους, διατηρώντας τις αναλογίες θα ήταν ως εξής:

57 Ασιάτες, 21 Ευρωπαίοι, 14 Αμερικάνοι και 8 Αφρικανοί. 52 γυναίκες και 48 άντρες. 70 έγχρωμοι και 30 λευκοί.
6 άνθρωποι θα κατέχουν το 59% του παγκόσμιου πλούτου κι όλοι θα είναι Αμερικάνοι,
80 θα έχουν κακές συνθήκες διαβίωσης,
70 θα είναι αγράμματοι,
50 θα είναι ανειδίκευτοι,
1 θα πεθάνει,
2 θα γεννηθούν,
1 θα έχει computer,
κι 1 μόνο θα έχει ανώτατη εκπαίδευση.

Αν ο καθένας από μας δει τον κόσμο από αυτή την οπτική, αμέσως θα κατανοήσει πόση ανάγκη έχει όλη η υφήλιος από αλληλεγγύη, αλληλοκατανόηση, υπομονή κι εκπαίδευση.
Κι όποιος από μας ξύπνησε σήμερα το πρωί υγιής, είναι πιο χαρούμενος από 1.000.000 ανθρώπους που δεν θα επιζήσουνε μέχρι την άλλη εβδομάδα.
Κι αυτός που δεν έχει ζήσει πόλεμο, τη μοναξιά ενός κελιού, την αγωνία του βασανιστηρίου, ή την πείνα, είναι πιο χαρούμενος από 500.000.000 ανθρώπους αυτού του κόσμου.
Κι εσύ που έχεις φαγητό στο ψυγείο σου, κι ακόμα παπούτσια, ρούχα, κρεβάτι και στέγη, είσαι πλουσιότερος απ' το 75% των ανθρώπων του πλανήτη.
Κι αν έχεις χρήματα στο πορτοφόλι σου καθώς και τραπεζικό λογαριασμό, ανήκεις στο 8% των ανθρώπων του πλανήτη που ζουν καλά.
Κι όποιος διαβάζει αυτό το κείμενο είναι τυχερός γιατί δεν ανήκει στα δύο δισεκατομμύρια ανθρώπους του πλανήτη που δεν μπορούν να διαβάσουν...

Λοιπόν; Ας αναλογιστούμε όλοι...