Οι Έλληνες Της Ολλανδίας (Μέρος 2ο)

συνέχεια απ' την προηγούμενη ανάρτηση...

Οι Έλληνες Της Ουτρέχτης

Στην Ουτρέχτη βρήκαν οι περισσότεροι συμπατριώτες μας αμέσως δουλειά στη βιομηχανία και σε γνωστές εταιρίες, όπως η Ronko, η Demka και η Aluminium καθώς επίσης και στο Ακαδημαϊκό Νοσοκομείο. Περισσότεροι απ' τους μισούς στράφηκαν σε επαγγέλματα για ανειδίκευτους εργάτες. Εξαιτίας της κακής κατάστασης της Ελληνικής οικονομίας, που οφειλόταν τόσο στον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο όσο και στον Εμφύλιο που ακολούθησε, οι Έλληνες δεν είχαν λάβει την κατάλληλη παιδεία κι εκπαίδευση. Γι' αυτό, αναπόφευκτα, έπρεπε να κάνουν τις χειρότερες και πιο κοπιαστικές εργασίες.

Η κοινωνική θέση των Ελλήνων της Ουτρέχτης (αλλά και των άλλων Ολλανδικών πόλεων) δεν βελτιωνόταν εύκολα. Η σκέψη ότι η παραμονή τους στην ξένη χώρα ήταν προσωρινή, ώσπου δηλαδή να μαζέψουν αρκετά χρήματα και να επαναπατριστούν, τους οδήγησε να μην προσπαθήσουν ούτε να μάθουν τη γλώσσα της χώρας φιλοξενίας αλλά ούτε και να μορφωθούν. Όταν τελικά αποφάσισαν να παρατείνουν τη διαμονή τους, είτε ακόμα και να τη μονιμοποιήσουν, η ευκαιρία είχε (κατά κάποιο τρόπο) χαθεί.

Αυτό το γεγονός λειτούργησε σε συνδυασμό με την κακή στεγαστική κατάσταση των Ελλήνων μεταναστών. Λόγω ακριβώς της φτώχιας που αντιμετώπιζαν (γεγονός, άλλωστε, που τους υποχρέωσε να μεταναστεύσουν), όσο αφορά την εύρεση κατοικίας, πολλοί - οι περισσοτεροι - κατέληξαν στις παλαιότερες και άρα στις πιο φτηνές γειτονιές της πόλης.

Στα πλαίσια του νόμου για την οικογενειακή επανένωση (στα μέσα της δεκαετίας του 70), η άφιξη των πρώτων γυναικών συζύγων και των παιδιών των Ελλήνων μεταναστών σήμανε τη διαμόρφωση ενός (πρώτου) κοινωνικού πυρήνα. Στην Ουτρέχτη γεννήθηκε ένα ελληνικό χωριό. Για να τελειοποιηθεί το χωριό χρειάζονταν ένα σχολείο, μια εκκλησία κι ένας πολιτιστικός σύλλογος. Σιγά σιγά ήρθαν κι αυτά.

Κατά την περίοδο της χούντας των συνταγματαρχών η ελληνική κοινότητα βρέθηκε υπό πίεση. Οι πραξικοπηματίες απ' την Ελλάδα προσπαθούσαν να ελέγξουν με κάθε τρόπο τους Έλληνες της δυτικής Ευρώπης.

Μετά την πτώση της Χούντας (1974) δημιουργήθηκε μια προσωρινή επιτροπή με σκοπό την ίδρυση ενός νέου συλλόγου σε ευρύτερη βάση. Πραγματοποιήθηκε γενική συνέλευση στην οποία συμφωνήθηκε ότι δεν θα επιτρέπονταν στους υποστηρικτές της δικτατορίας να συμμετέχουν στα διοικητικά όργανα του συλλόγου. Επίσης, αποφασίστηκε ότι το όνομα του συλλόγου θα ήταν «Ελληνική Κοινότητα Ουτρέχτης Και Περιχώρων».

Το 1978 υπήρξε από κάθε άποψη μια σημαντική χρονιά. Η κοινότητα απέκτησε δικό της κτίριο "Το Ελληνικό Σπίτι" στην οδό Willem Van Noordstraat. Στο δικό τους χώρο πια οι Έλληνες οργάνωναν δραστηριότητες και μαθήματα γι' αυτούς και τα παιδιά τους. Με τον καιρό δημιουργήθηκε μια Βιβλιοθήκη ενώ το συμβούλιο της κοινότητας συνεδρίαζε και συγκέντρωνε πληροφορίες που αφορούσαν τον Ελληνισμό. Από τότε μπορούμε να κάνουμε λόγο για μια πραγματική κι αντιπροσωπευτική ελληνική κοινότητα... Μετέπειτα η κοινότητα μετακόμισε σε καινούργιο κτίριο στην οδό Weersingel 20 όπου στεγάζεται μέχρι τις μέρες μας.

Σήμερα δεν ξέρουμε τον ακριβή αριθμό των Ελλήνων που μένουν στην Ουτρέχτη (περίπου 4.000). Αυτό όμως που είναι γνωστό και που έχει καταγραφεί ιστορικά είναι ο χρόνος άφιξής τους. Η ελληνική μειονότητα είναι η δεύτερη παλαιότερη στην Ουτρέχτη, μετά την αντίστοιχη Ισπανική.

Ομογενειακά ΜΜΕ Στην Ολλανδία

Και βέβαια υπάρχουν! Το περιοδικό "Λυχνάρι" εκδίδεται στα ολλανδικά τα τελευταία 18 χρόνια απ' το Πανεπιστημιακό Τμήμα με την ονομασία "Αδαμάντιος Κοραής". Ιδιοκτήτης του είναι η ένωση Ελλήνων Επιστημόνων σε συνεργασία με την έδρα Βυζαντινών Σπουδών του Άμστερνταμ. Κυκλοφορεί 5 φορές το χρόνο. Στοχεύει στην ενημέρωση των Ολλανδών και Ολλανδόφωνων Ελλήνων, με πολιτιστικά, οικονομικά, τουριστικά και άλλα θέματα που έχουν σχέση με τη σύγχρονη Ελλάδα.

Το τριμηνιαίο περιοδικό Griekenland And Magazine εκδίδεται απ' τον Ολλανδικό Οίκο Maansland Uitgeneij B.V. (υπάρχουν κι Έλληνες στην συντακτική του επιτροπή), με θέματα απ' την Ελλάδα και την Κύπρο. Σκοπός της έκδοσης είναι να προβάλλει ευρύτερα τις φυσικές ομορφιές, τα ελληνικά ήθη κι έθιμα, καθώς και την πλούσια πολιστική παράδοση της χώρας μας στην ολλανδική κοινή γνώμη. Ταυτόγχρονα, προβάλλει Έλληνες καλλιτέχνες κι ελληνικά προϊόντα, φαγητά, τουριστικά αξιοθέατα και τουριστικούς προορισμούς.

Το περιοδικό "Μετανάστης" εκδίδεται απ' την Ελληνική Κοινότητα της Ουτρέχτης "Αναγέννηση" 4 φορές το χρόνο κι ενημερώνει τους Έλληνες της Ολλανδίας για θέματα που τους αφορούν.

Τέλος, υπάρχει και το δισέλιδο "Εφημεριδάκι της Ελληνικής Κοινότητας Της Χάγης" που εκδίδεται απ' την αντίστοιχη κοινότητα (e-mail: ekx@ca.tc)...

Το Μεγάλο Πρόβλημα Με Τις Μαζικές Υιοθεσίες Βρεφών Απ' Την Ελλάδα

Υπάρχει και κάτι άλλο που συνδέει την Ελλάδα με την Ολλανδία, κάτι όμως που έχει χρώμα μελανό. Έχει να κάνει με τις "μαζικές υιοθεσίες" βρεφών απ' την Ελλάδα που έγιναν τις δεκαετίες του 60 και του 70. Εκείνη την εποχή, σχεδόν ένα ελληνόπουλο κάθε βδομάδα, αμέσως μετά με τη γέννησή του, "ταξίδευε" για την Ολλανδία, σε μια απ' τις μαζικότερες υποθέσεις υιοθεσίας παιδιών προς το εξωτερικό! Συγκεκριμένα, υπολογίζεται ότι σε διάστημα 15 ετών, 700 παιδιά "έφυγαν" απ' τα Κέντρα Βρεφών των Αθηνών, του Ηρακλείου και της Κέρκυρας, με "συνοπτικές διαδικασίες"... Για το τεράστιο θέμα αυτό, έχει γίνει σχετική εκπομπή στην ελληνική τηλεόραση ενώ έχει εκδοθεί κι ένα βιβλίο.

Τίτλος: Έλληνες Στην Ολλανδία
Συγγραφέας: Ομάδα Ολλανδών (Toon Pennings, Marietta Van Attekum, Hans Vermeulen)
Μετάφραση: Riki Van Boeschoten
Χρονολογία Έκδοσης: 1990
Σελίδες: 165

Στις φωτογραφίες εικονίζονται ένα μέρος της πόλης της Ουτρέχτης κι ο χάρτης της Ολλανδίας.