17 Νοέμβρη ημέρα μνήμης! Κι όχι μόνο μνήμης αλλά και περισυλλογής, λύπης, αγωνίας και απόγνωσης μαζί. Πρόκειται για ένα κράμα συναισθημάτων το οποίο έχει την αιτία του στο γεγονός ότι ο ηρωισμός όλων αυτών των ανθρώπων που βρέθηκαν τέτοιες μέρες, πριν 37 ολόκληρα χρόνια, μέσα αλλά κι έξω απ' το Πολυτεχνείο, τελικά δε δικαιώθηκε!
Βέβαια ο αγώνας εκείνη την εποχή ήταν επιβεβλημένος γιατί έπρεπε να πάψει πια ο σκοταδισμός των στρατιωτικών, κάτι που τη δεδομένη χρονική στιγμή έγινε, καθώς η δικτατορία κλονίστηκε έντονα απ' τα γεγονότα του Πολυτεχνείου και μετά από λίγο έφυγε. Το θέμα όμως είναι πως μετά από τόσα χρόνια, ήρθε η σημερινή πραγματικότητα για να δείξει πως η Χούντα βρίσκει πάντα τρόπους για να επανέρχεται ολοένα! Αποτέλεσμα; Η Χούντα δεν έφυγε ποτέ! Γιατί, όπως φανερώνει το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας στη φωτογραφία, πάντα υπάρχουν τρόποι για να καταστέλλεται η ομαλή ροή των πραγμάτων. Τότε ήταν τα τανκς κι η στρατιωτική βία. Τώρα είναι το χρήμα και τα οικονομικά μέτρα... το κέρδος και τα συμφέροντα που απορρέουν απ' αυτό...
Αλλά ως εδώ! Έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου να μην ασχολούμαι με τα πολιτικά δρώμενα της Ελλάδας. Δεν το αξίζουν - στην πλειοψηφία τους - οι ανθέλληνες συμπολίτες μου οι οποίοι αποδέχονται πλήρως τη νοσηρή - και καθόλα επικίνδυνη - κατάσταση που επικρατεί εδώ και πολύ καιρό στη χώρα μας... Δε διστάζουν, μάλιστα, να το αποδεικνύουν κάθε φορά που προσέρχονται στις εκλογές και στις κάλπες... Έρποντας, πάντα έρποντας...
Διάττων Αβρός
''Η ζωή της'' / 32ο Συμπόσιο Ποίησης
-
Η ζωή της
Στο παραθύρι ακουμπισμένη
στα χάδια του αγέρα παραδομένη,
χαμογελά στον ήλιο που ευλαβικά
τα πέταλα των λουλουδιών σκύβει και τα φιλά
...
Πριν από 1 ημέρα
10 σχόλια:
Καλημέρα φίλε μου...γεγονότα που πρέπει να μένουν χαραγμένα στην μνήμη μας...και για μια φορά ακόμα θα συμφωνήσω για την πολιτική και τους ολιτικούς μας...πάντα έρπονται
Η μεταπολίτευση είναι το μεγαλύτερο κακό που μας βρήκε. Χάσαμε τα αυγά και τα πασχάλια. Χάσαμε κάθε μέτρο. Χάσαμε κάθε λογική.
Αγαπητή Εβελίνα... Το ότι οι πολιτικοί έρπονται είναι πασίγνωστο αλλά όχι και τόσο επικύνδινο. Δυστυχώς το πλέον επιζήμιο για την Ελλάδα είναι το γεγονός ότι έρπουν οι πολίτες της. Αυτό είναι που εδώ και δεκαετίες σπρώχνει τη χώρα ολοένα στην καταστροφή!
Φίλε Κώστα... Συμφωνώ με την άποψή σου, με την έννοια ότι όλ' αυτά τα χρόνια δεν υπήρξε σε τίποτα σωστή διαχείριση των πραγμάτων. Όλες οι κυβερνήσεις που πέρασαν (και μιλάμε πάντα για τις γνωστές δυο φασιστικές παρατάξεις) μόνο κακό έκαναν στη χώρα μας. Γι' αυτό και φτάσαμε στο ελεεινό σημείο που όλοι ξέρουμε - αλλά και βιώνουμε - σήμερα...
Μόνο αν συνειδητοποιήσουμε πως η Χούντα δεν έφυγε ποτέ, μόνο τότε έχουμε κάποιες ελπίδες να σωθούμε. Να το συνειδητοποιήσουμε λοιπόν και να προσπαθήσουμε να το αλλάξουμε... Πολυτεχνείο βέβαια ήταν ένα, κι άλλο, απ' ότι δείχνει η σημερινή δυναμική, δεν πρόκειται να υπάρξει (ούτε ίδιο, ούτε αντίστοιχο). Δεν έχει σημασία όμως. Να προσπαθήσουμε κι ότι πετύχουμε, ότι καταφέρουμε...
Αν και πάλι όλα αυτά - το ξέρω - καταληκτικά πάνε επί ματαίω. Ο κόσμος αρέσκεται να έρπει...
Το ότι χρησιμοποίησα το ίδιο πρωτοσέλιδο με την δική σας ανάρτηση δεν σημαίνει ότι το αντέγραψα! Πάντως το σχόλιο σας ήταν μία ευκαιρία να ανακαλύψω το blog σας το οποίο μου φαίνεται πολύ ενδιαφέρον!! Καλό βράδυ.
Τώρα είναι το χρήμα και τα οικονομικά μέτρα... OΠΩΣ ΤΑ ΕΓΡΑΨΕΣ ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΕ ΜΟΥ.ΔΥΣΤΥΧΩΣ:(
ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ.
http://trupokarudos.blogspot.com/2010/10/blog-post_30.html
παιδιά διαβάστε αυτό σας παρακαλώ και υπογραψτε όλοι για να σωθεί μια ζωή ένα νέο κορίτσι. Είναι κρίμα να χαθεί έτσι απλά. Είναι ζωή. Ένας μικρός Άγγελος που το θελουμε κοντά μας.
Σας ευχαριστούμε
Μυστήριο Κορίτσι... Με κανένα τρόπο δεν ισχυρίστηκα ότι πήρες τη φωτογραφία από μένα για να κάνεις την ανάρτησή σου. Απεναντίας, εγώ χαίρομαι κάθε φορά που βλέπω να υπάρχουν κοινές δράσεις και συγκλίσεις στην απεραντοσύνη του διαδικτύου, και με την άποψη αυτή ως κίνητρο σου έστειλα το μήνυμα στο ιστολόγιό σου. Κι αν θέλεις, δε διστάζω ακόμα να σου πω, ότι κι εγώ τη φωτογραφία απ' το δίκτυο την πήρα γιατί ταίριαζε αφάνταστα με το περιεχόμενο της δικής μου ανάρτησης... Όπως και να 'χει χάρηκα με την επίσκεψή σου στο δικτυακό μου χώρο και θα χαιρόμουν πολύ αν ξαναπερνούσες... Καλή σου μέρα φίλη μου...
Φίλε Σκρουτζάκο χάρηκα πολύ που συμφωνήσαμε κι εδώ! Οι επισκέψεις σου, άλλωστε, πάντα μου δίνουν ιδιαίτερη χαρά! Καλή σου μέρα φίλε μου...
Αγαπητή μου φίλη που μου άφησες σχόλιο για τη Μαρία. Τη γνωρίζω την περίπτωση και την παρακολουθώ από καιρό. Έχω, μάλιστα, κάνει κι ο ίδιος σχετική ανάρτηση
http://diattonsworld.blogspot.com/2010/11/blog-post.html
Όσο αφορά το να υπογράψω εκεί που υπέδειξες, το έκανα αμέσως. Κι όπως έγραψα κι εκεί, μακάρι όλη αυτή η προσπάθεια να αποβεί σωτήρια για τη Μαρία...
Δημοσίευση σχολίου