Η Σπουδαία Σμάρω Στεφανίδου Δε Βρίσκεται Πια Κοντά Μας!

Το έμαθα καθώς το διάβασα σ' ένα απ' τα χθεσινά τελευταία e-mails που κατέφθασαν στην ιστοσελίδα μου. Το περιεχόμενό του, όντως, με λύπησε πολύ γιατί αυτή τη γυναίκα τη θαύμαζα! Ήταν εκφραστικότατη και θεατράνθρωπος στην κυριολεξία... Τι εννοώ με όλ' αυτά; Διαβάστε καλύτερα το πρωτότυπο κείμενο...

Αγαπητοί μου φίλοι, σήμερα (δηλαδή χθες) στις 7 το απόγευμα η μεγάλη ηθοποιός και φιλόσοφος Σμάρω Στεφανίδου ολοκλήρωσε την υπέροχη ζωή της με ένα ηλιόλουστο φινάλε. Όπως το ηλιοβασίλεμα είναι η κατάληξη μιας λαμπρής μέρας, έτσι κι η Σμάρω έφυγε με τον ομορφότερο τρόπο, μέσα στην αγάπη και τη γαλήνη, προσφέροντας δώρα πολύτιμα στους γύρω της. Νοιώθω πολύ ευλογημένη που την είχα ως μητέρα και μέντορα. Η σχέση μας από δω και πέρα, ελεύθερη απ' τους περιορισμούς της ιδιότητας κόρης - μάνας, θα συνεχιστεί αιώνια σε πνευματικό επίπεδο. Η Σμάρω, πλήρης ημερών με πλήρη νοητική διαύγεια και με αμείωτο το γνωστό της χιούμορ, πήγε στο Ιπποκράτειο περπατώντας, με αξιοπρέπεια και θάρρος. Είμαι ευγνώμων στον κύριο Χ. Βλαχόπουλο, υπεύθυνο του καρδιολογικού τμήματος, τη γιατρό της κ. Ιωάννα Δήμα, το νοσηλευτικό προσωπικό, τους τραπεζοκόμους και τους καθαριστές, που με αφοσίωση και σεβασμό μετέτρεψαν το θάλαμο 12 σε... σπίτι μας. Με τη φροντίδα και τη διακριτικότητά τους, μας έδωσαν την ευκαιρία να βιώσουμε, η Σμάρω και γω, την όλη διαδικασία σα μια εμπειρία ζωής κι αγάπης. Φεύγοντας η Σμάρω με δίδαξε ότι το τέλος είναι μια καινούργια αρχή. Παραδίδω το χέρι της στους μεγάλους ηθοποιούς που προηγήθηκαν: Ας της ευχηθούμε άλλες τόσες επιτυχίες στο «άλλο» επίπεδο συνειδητότητας. Σας απευθύνω αυτό το γράμμα με μεγάλο σεβασμό κι αγάπη, περήφανη για τη Σμάρω!

Η κόρη της Λήδα Shantala

Εγώ με τη σειρά μου παραθέτω ένα μικρό βιογραφικό της αξέχαστης ηθοποιού:

Γεννήθηκε στις 9 Απριλίου 1913 στην Αθήνα (Μικρασιάτισσα απ' τους γονείς και τους παππούδες της). Όπως ανέφερε κι η Δανάη Στρατηγοπούλου (1913 - 2009), στο σχολείο ήταν συμμαθήτριες. Τελείωσε την Εμπορική Σχολή στην Αθήνα, έμαθε ξένες γλώσσες και πιάνο. Από πολύ μικρή έπαιζε θέατρο κι έκανε παραστάσεις στα παιδιά. Κρυφά απ' τους γονείς της εργαζόταν και χρηματοδοτούσε τις σπουδές της στη δραματική σχολή στο Εθνικό Θέατρο, καθώς οι γονείς της ήταν αρνητικοί στο να γίνει ηθοποιός.

Μετά την αποφοίτησή της απ' τη σχολή του Εθνικού Θεάτρου το 1937, την πήρε στο θίασό της η Κοτοπούλη κι απ' το 1952 ήταν βασική καρατερίστα στο θίασο του Λογοθετίδη, δίπλα στον οποίο έμεινε μέχρι το τέλος της ζωής του, το 1960. Συνεργάστηκε επίσης με την Κατερίνα, την Έλλη Λαμπέτη, το Δημήτρη Χόρν, το Λάμπρο Κωσταντάρα, το Γιάννη Φέρτη, την Ξένια Καλογεροπούλου, την Αλίκη Βουγιουκλάκη, το Στέφανο Ληναίο, το Γιάννη Γκιωνάκη, το Νίκο Κούρκουλο, τον Αντώνη Αντύπα και πολλούς άλλους.

Σταθμός της καριέρας της ήταν η Εκάβη στο έργο «Τρωάδες» του Ευριπίδη στο Θέατρο της οδού Καπλανών και στους Δελφούς, σε σκηνοθεσία Γιάννη Τσαρούχη. Στην Ακαδημία Τσαρούχη, όπως τη λέει η ίδια, έμαθε πολλά και σοφά πράγματα.

Στον κινηματογράφο έκανε την πρώτη της εμφάνιση το 1951, με την ταινία του Γ. Ζερβού «Τα Τέσσερα Σκαλοπάτια». Από τότε έλαβε μέρος σε πολλές ταινίες, μεταξύ των οποίων διασκευές θεατρικών έργων στα οποία είχε εμφανιστεί. Ενεργή είναι επίσης η παρουσία της στο ραδιόφωνο με σειρές, θεατρικά έργα κι αναγνώσεις μυθιστορημάτων.

Παντρεύτηκε τον πρόωρα χαμένο τραγουδιστή Βάσο Σεϊτανίδη (1913 - 1965) απ' τον οποίο απέκτησε μια κόρη, τη Λήδα - Ειρήνη (γνωστή ως Λήδα Shantala). Η Σμάρω Στεφανίδου μαζί με την κόρη της, το φθινόπωρο του 2003 αποπεράτωσαν το «Shantom», Πολυχώρο Πολιτισμού και Τεχνών Σμάρω Στεφανίδου - Λήδα Shantala, στο Χαλάνδρι, που στεγάζει μαθήματα και σεμινάρια χορού, γιόγκα, πολεμικών τεχνών, θεάτρου, εναλλακτικών θεραπειών κ.ά, καθώς και παραστάσεις, αλλά και όλων των ειδών πολυπολιτισμικές εκδηλώσεις: ένας πόλος επιμόρφωσης, ψυχαγωγίας, συνάντησης κι επικοινωνίας, μέσα σ' ένα πλαίσιο που σέβεται τον άνθρωπο και στοχεύει στην ανάπτυξη του δυναμικού του.

Ώς το τέλος της ζωής της, η Σμάρω Στεφανίδου είχε τακτική παρουσία σε πολλές θεατρικές πρεμιέρες και πολιτιστικές εκδηλώσεις...

Καλό της ταξίδι... Θα τη θυμόμαστε και θα την αγαπάμε...