Καλή Πρωτοχρονιά Κι Ευτυχισμένο Το 2012!

Η ιστοσελίδα εύχεται σε όλους...

Louisiana Red - Ride On (Holland 2009)

Louisiana Red is the real Blues Living Legend of today! He is a bluesman with a unique voice and a magnificent guitar playing. His real name is Iverson Minter and he was born in 1932 (Bessemer, Alabama, United States).

Red lost his parents early in life. His mother died of pneumonia shortly after his birth, and his father was lynched by the Ku Klux Klan when he was five. He was brought up by a series of relatives in various towns and cities. He first recorded for Chess in 1949, before joining the army. After leaving the army, he spent two years in the late 50s playing with the great John Lee Hooker in Detroit.

His first album, "Lowdown Back Porch Blues" was recorded in New York with Tommy Tucker and released in 1963, with second album "Seventh Son" released later the same year. He maintained a busy recording and performing schedule through the 80s and 90s, having done sessions for Chess, Checker, Atlas, Glover, Roulette, L&R and Tomato among others. In 1983 he won a W.C. Handy Award for Best Traditional Blues Male Artist. He has been living in Hannover, Germany since 1981. He continues to tour all over the world and he has recorded more than 50 albums so far!

He has also made film appearances in Rockpalast (1976), Comeback (1982), Ballhaus Barmbek (1988), Red And Blues (2005) and Family Meeting (2008)!

In the video you may see Louisiana Red performing in Holland two years ago. What a Bluesman! Unique feeling! He is 77 years old in this gig!!! He is a legend, that's for sure!!!

Unknown - Blue Surf

Μπορεί να μου διέφυγε το όνομα του group κι οι συνοδευτικές φωτογραφίες να μην ταιριάζουν με την εποχή, αλλά πιστεύω πως δεν πειράζει καθόλου όταν έχουμε να κάνουμε με τόσο ωραία κομμάτια... Απολαύστε το audio...

Καλά Χριστούγεννα!

Η Ιστοσελίδα εύχεται σε όλους...

Πρόσφορο Το Έδαφος Στην Ελλάδα Για Τις Ακροδεξιές Ύαινες Του Φασισμού!

Είναι πολύ συνηθισμένο το φαινόμενο η διαμαρτυρία κι η οργή να εκφράζονται και να παρατηρούνται απ' άκρη σ' άκρη στην πατρίδα μας τον τελευταίο καιρό, θέλω όμως να πιστεύω πως έχω το δικό μου τρόπο να παρουσιάζω θέματα αντίστοιχου περιεχομένου...

Αναμφισβήτητο γεγονός λοιπόν ότι οι μειώσεις στα εισοδήματα των μισθωτών και των συνταξιούχων είναι συνεχείς. Μειώσεις και μειώσεις, μειώσεις ολοένα. Κι απ' την άλλη φόροι, φόροι και φόροι... Φόροι ανελέητοι παντού! Αύξηση του ΦΠΑ, Φόρος Εισοδήματος, Χαράτσι μέσω της ΔΕΗ, Ενιαίο Τέλος Ακίνητης Περιουσίας, Ειδική Εισφορά Αλληλεγγύης (κι άλλοι επιμέρους φόροι)...

Εδώ λοιπόν προκύπτει μια σειρά από εύλογα ερωτήματα. Τι άλλο πια θα σκαρφιστούν και θα εμπνευστούν τα φασιστικά ανθρωποειδή που - εδώ και δεκαετίες - λυμαίνονται τη χώρα; Σε ποιους "απευθύνονται" μ' αυτή την άθλια φοροεισπρακτική συμπεριφορά; Λες κι η Ελλάδα ξαφνικά γέμισε από πάμπλουτους αργόσχολους εισοδηματίες, τη στιγμή που κι οι κροίσοι πλέον, με τη διεθνή κρίση που υπάρχει, είναι ελάχιστοι ανά τον κόσμο. Κι ακόμα, πού αποσκοπούν; Να μειώσουν το υπέρογκο έλλειμμα και το δυσδιάκριτο δημόσιο χρέος; Μα αυτοί το δημιούργησαν! Είναι σα να ζητάμε από ένα εγκληματία να δώσει πίσω τη ζωή σ' αυτόν απ' τον οποίον την αφαίρεσε! Επιτέλους, με όλ' αυτά αποκαλύπτονται τα ελεεινά κίνητρα κάτω απ' τα οποία υποκινούνται. Δεν παραγνωρίζω την ύπαρξη των τεράστιων διεθνών συμφερόντων (αλήθεια, πώς θα μπορούσα), αλλά οι ντόπιοι διαχειριστές της εξουσίας δε μπορεί και δεν πρέπει να είναι τόσο - μα τόσο; - ανθέλληνες κι ενδοτικοί!

Κι όμως! Απέδωσα βαρύτατους χαρακτηρισμούς στην προηγούμενη παράγραφο και θα τους αποσύρω αμέσως! Για την ακρίβεια θα τους μεταθέσω αλλού. Κι εδώ καλούμαι να εξηγήσω αναλυτικά για να μην κατηγορηθώ ότι στο λόγο μου (και στις απόψεις μου) υπάρχουν παραλογισμοί κι αντιφάσεις... Πριν αρκετά λοιπόν χρόνια - μιλάω για το επάρατο 1967 - στην πλούσια ελληνική ιστορία έκανε την εμφάνισή της - δια της βίας, έχει σημασία η αναφορά του όρου - μια στυγνή δικτατορία, η Χούντα των Στρατιωτικών η οποία διήρκεσε 7 ολόκληρα χρόνια!

Κι εδώ είναι ακριβώς το πιο χαρακτηριστικό, το πιο λεπτό σημείο που οι περισσότεροι σήμερα αγνοούν (ή "αρνούνται" να κατανοήσουν). Ο "Σκοταδισμός" αυτός φαινομενικά μόνο έληξε γιατί στην ουσία δεν έπαψε ποτέ! Μπορεί οι βασικοί του πρωτεργάτες να σταμάτησαν τη "δράση" τους μετά την επταετία, όμως ο μωρός ελληνικός λαός (έχω ξαναγράψει γι' αυτό το άμορφο σύμφυρμα μάζας) που του "άρεσε" ο συγκεκριμένος επιζήμιος τρόπος διακυβέρνησης, αποφάσισε να τον συνεχίσει! Έτσι, στα χρόνια που ακολούθησαν, κατέληξε να εναλλάσσει στην εξουσία δυο σαθρούς πολιτικούς μηχανισμούς, ενθρονίζοντας σε κυβερνητικούς θώκους πότε τα χαμερπή υποκείμενα της Ν.Δ. (Νέα Δολοφονία) και πότε τα δύσμορφα σαρκοβόρα αρπαχτικά, τα θλιβερά ΠΑΣΟΚόνια. Αποτέλεσμα αυτής της φριχτής κι επαναλαμβανόμενης τραγωδίας είναι η αποπνιχτική πραγματικότητα που βιώνουμε όλοι σήμερα. "Τις πταίει, λοιπόν;" είναι το τελευταίο ερώτημα που προκύπτει, κι η απάντηση θεωρώ ότι είναι η πλέον προφανής. Τη γνωρίζει μέχρι κι η - δύσμοιρη εκ του αποτελέσματος - σημαία της φωτογραφίας...

Και για να προλάβω κάποιους που θα "σπεύσουν"... Δε θεωρώ τον εαυτό μου έξυπνο αλλά ούτε κι υποδύομαι αυτό το ρόλο. Ούτε η μέχρι τώρα πορεία του βίου μου έχει να αναδείξει πράξεις που να προκαλούν το θαυμασμό και το χειροκρότημα του πλήθους. Υπάρχουν όμως κάποια πράγματα για τα οποία μπορώ να να αισθάνομαι υπερήφανος, ένα εκ των οποίων είναι και τούτο! Από τότε που απέκτησα αντίληψη για τα ελληνικά πολιτικά δρώμενα (κάπου εκεί στα 1980, 1981) ποτέ δε συμπορεύτηκα με την ολέθρια Δεξιά παράταξη, χωρίς αυτό, βέβαια, να σημαίνει ότι οι εκάστοτε επιλογές μου είχαν να κάνουν με πολιτικούς φορείς ικανούς να αποτελέσουν ορατή κι αξιόπιστη λύση. Άλλωστε, είναι δεδομένο πως ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ Η ΑΛΛΑΓΗ ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΚΗΝΙΚΟΥ!...

Όπως και να 'χει όμως, ποτέ - το επαναλαμβάνω! - δεν ακολούθησα τη βδελυρή Δεξιά (είτε την πράσινη, είτε τη γαλάζια), κατ' επέκτασιν δεν έχω συνεισφορά στην καταστροφή και το διασυρμό της χώρας μου! Αυτό και μόνο μου επιτρέπει να έχω ήσυχη τη συνείδησή μου... Κρατάω λοιπόν τον αυτοσεβασμό μου και συνεχίζω αγωνιώντας πάντα για το μέλλον του τόπου μου... Η κατάσταση, ωστόσο, δείχνει ως ώρας μη αντιστρέψιμη... αδιεξοδική...

Διάττων Αβρός

Portishead - All Mine

Άλλη μια επιτυχία απ' το σπουδαίο Βρετανικό συγκρότημα. Η φωνή της Beth Gibbons είναι μοναδική! Αναμφίβολα! ...

L.T.J. Bukem - Deserted Vaults

L.T.J. Bukem is the stage name used by the drum and bass musician, producer and DJ Danny Williamson (born 1967, Watford, Hertfordshire). He and his record label Good Looking Records are most associated with the jazzy, atmospheric side of drum and bass music. The name "L.T.J. Bukem" is a contraction of "El DJ Book 'em", a nod to the Spanish for "The DJ". "Book'em" (or "Book'em Danno") is the well-known catchphrase by Steve McGarret, Senior Officer to "Danny Williams" on the television series Hawaii Five-O. Together we get "Ltj Bukem".

Early in his career, Bukem was identified for his response to the "almost paranoid hyperkinesis" of breakbeat-based house music, and specifically for his reservations regarding the overbearing force of the hardcore mentality. Bukem's music from the early 1990's onward represents his efforts to map out an alternative future for breakbeat house music by incorporating softer-edged influences culled from London's 1980's rare groove and acid jazz scenes. Music on Logical Progression reveals these influences, as does his approach on 1993's Music / Enchanted, which features string arrangements and sounds from nature. His use of keyboards, live vocals and slow motion breaks on these and future releases earned Bukem's music the tag "intelligent drum and bass"...

"Deserted Vaults" is the title of the song that i choose for you to listen... Enjoy!

Τρία Χρόνια Έκλεισε Ο "Κόσμος Του Διάττοντα" (Diatton's World)!

Με την ανάρτηση αυτή συμπληρώνονται 3 χρόνια απ' τη στιγμή που η παρούσα ιστοσελίδα ξεκίνησε να κάνει τα πρώτα διαδικτυακά της βήματα. Σκοπός του εγχειρήματος ήταν να υπάρξει μια επί μακρόν διαδρομή στα - εξορισμού - δύσβατα μονοπάτια της αξιοπρέπειας, της ποιότητας, της τέχνης, των ιδανικών και γενικά των θετικών προσανατολισμών. Ήταν ακριβώς 9 Δεκέμβρη του 2008...

Από τότε όμως πάρα πολλά πράγματα συνέβησαν κι ακόμα περισσότερα άλλαξαν, όλα προς το αρνητικότερο. Σήμερα, η αρχική επιδίωξη που τέθηκε τότε, φαντάζει ανέφικτη! Αυτό όμως δε σημαίνει πως ξεπεράστηκαν τα ακροτελεύτια όρια. Υπάρχει ακόμα δρόμος που δεν έχει διανυθεί και λόγος που δεν έχει ειπωθεί (καθώς και ψυχικά αποθέματα που δεν έχουν εξαντληθεί)...

Στα τρία χρόνια ύπαρξης της ιστοσελίδας, υπήρξαν αρκετοί που έγιναν κοινωνοί των απόψεών της, μερικοί εκ των οποίων επικοινώνησαν και κατέθεσαν τη γνώμη τους, δείχνοντας άλλοτε ότι διαφωνούν κι άλλοτε ότι συμπλέουν. Σ' όλους αρμόζει ένα τεράστιο ευχαριστώ επειδή συμμετείχαν. Κι όσοι πραγματικά το επιθυμούν, μπορούν να το πράττουν ακόμα. Γιατί η πορεία δεν τελειώνει εδώ. Ας συνεχίσουμε λοιπόν μαζί αυτό το ταξίδι για να δούμε τι άλλο μας επιφυλάσσει... Κι όσο κρατήσει... Κι όπου μας βγάλει... γιατί...

δεν είμαστε παρά μόνο διάττοντες
που με κινήσεις αβρές
οφείλουμε να προσδώσουμε διάρκεια
σε ότι από μόνο του δε διαρκεί...

Διάττων Αβρός

The Ventures - 45th Anniversary Live (part 2)

Δεύτερο μέρος απ' το Live που έδωσαν οι "Ventures" για την επαίτειο των 45 χρόνων παρουσίας τους στα παγκόσμια μουσικά δρώμενα! Τους απολαμβάνουμε σε 4 παλιά τους τραγούδια...

The Ventures - 45th Anniversary Live (part 1)

Δυο παλιά τραγούδια απ' τους "Ventures" των τελευταίων ετών! Έξοχη η εμφάνισή τους! Δείτε το βίντεο...

The Ventures - Apache

The Ventures are an American instrumental rock band formed in 1958 in Tacoma, Washington. The band, formed by Don Wilson and Bob Bogle. The classic lineup of The Ventures was: Don Wilson, Bob Bogle, Mel Taylor and Nokie Edwards.

They have sold over 100 million records so far. Their music has been cited by many famed guitarists as an influence. They have also contributed to the surf music genre, though they are not, as popularly perceived, strictly a surf band. In 2008, the Ventures were inducted into the Rock and Roll Hall of Fame.

You may enjoy them in their magnificent video with the title "Apache"...

Louisiana Red - When My Mother Was Livin' (Greece 2011)

Στις δύσκολες μέρες που διανύουμε, δεν έχουν όλα τελματώσει, υπάρχουν κι εντυπωσιακά νέα και μας έρχονται απ' το χώρο της μουσικής!

Το Blues εξακολουθεί να υπάρχει και σε ηλικία 79 ετών περιοδεύει την υφήλιο ακόμα! Έτσι ήρθε και στη χώρα μας, και πιο συγκεκριμένα στον Πειραιά, όπου εμφανίστηκε για δυο βράδια (μαζί με τους Blues Wire) στο μπαρ Passport, στις 11 και 12 Νοεμβρίου. Ήρθε - αναμφίβολα - κουρασμένο απ' τα χρόνια αλλά πάντα με κείνη τη γνωστή αστείρευτη διάθεση που το διακατέχει να μας κάνει - για άλλη μια φορά - κοινωνούς της απίστευτης μαγείας του! Και τα κατάφερε! Πώς; Δείτε το βίντεο...

Blues!... ή αλλιώς... Louisiana Red (ή κατά κόσμον Iverson Minter)... Όσοι θέλουν να ξαναδούν αυτόν τον πολύ μεγάλο μπλουζίστα, ο ίδιος έχει προγραμματίσει να επισκεφτεί και πάλι τη χώρα μας (φαίνεται και στην ιστοσελίδα του) το διάστημα 9 ως 18 Μαρτίου του επόμενου χρόνου... Ας είμαστε όλοι καλά (κι εμείς αλλά κι εκείνος) και θα τον περιμένουμε... Τον αγαπάμε...

Portishead - Cowboys

Άλλο ένα τραγούδι απ' τους ''Portishead'' ώστε να σχηματίσετε (για όσους δε γνωρίζουν) μια καλύτερη γνώμη για τον ήχο του Αγγλικού συγκροτήματος. Έχει τίτλο "Cowboys"...

Portishead - Roads

Portishead is an English magnificent musical group from Bristol. The band is named after the nearby town of the same name. Portishead consists of Geoff Barrow, Beth Gibbons and Adrian Utley while sometimes citing a fourth member Dave McDonald; an engineer on Dummy and Portishead. Their sound is mainly atmospheric and dark.

Portishead formed in Bristol in 1991. Prior to the group's formation, Barrow had worked as a tape operator and song writer. Around the time of Portishead's formation, he had also begun to earn a reputation as a remix producer. Barrow met Beth Gibbons, who had been singing in pubs, in 1991. Over the next few years, the pair began writing music, often with jazz guitarist Adrian Utley.

Discography: Dummy (1994), Portishead (1997), Roseland NYC Live (1998), Third (2008)...

Stevie Ray Vaughan & Jeff Beck - I'm Goin' Down

Stevie Ray Vaughan και Jeff Beck... Δυο μεγάλα και πασίγνωστα ονόματα στο χώρο της μουσικής που συνεργάζονται τέλεια σ' ένα πολύ γνωστό τραγούδι Blues....

Memphis Slim - Discotheque Boogie

Maybe, you didn't get much from Memphis Slim's sound so i uploaded another song of him.

Just remember that he has a great common thing with John Lee Hooker! As John Lee is the pioneer of the guitar boogie, Memphis Slim is the pioneer of the piano boogie!

And another thing! Memphis Slim was a gentleman, he was like an aristocrat in the blues field! He had been living in Paris for many years, that's why!

The song is from the same LP as it was in the previous post...

Memphis Slim - Strollin' Through The Park

Another boss of the Bues! Really, i can't find the right words to describe what exactly the name "Memphis Slim" means to the Blues! Anyway, i 'll write the biography of that great bluesman!

Memphis Slim (September 3, 1915, Memphis, United States – February 24, 1988, Paris, France) was an American blues pianist, singer, and composer. He led a series of bands that, reflecting the popular appeal of jump blues, included saxophones, bass, drums, and piano. A song he first cut in 1947, "Every Day I Have the Blues," has become a blues standard, recorded by a raft of other artists. Slim made over 500 recordings and for decades influenced the blues pianists who followed him.

Memphis Slim's birth name was John Len Chatman. His father Peter Chatman sang, played piano and guitar, and operated juke joints, and it is now commonly believed that he took the name to honor his father when he first recorded for Okeh Records in 1940. Although he started performing under the name Memphis Slim later that same year, he continued to publish songs under the name Peter Chatman.

He spent most of the 1930s performing in honky-tonks, dance halls, and gambling joints in Memphis, Arkansas, and southern Missouri. He settled in Chicago in 1939, and began teaming with Big Bill Broonzy in clubs soon afterward. In 1940 and 1941 he recorded two songs for Bluebird Records that became part of his repertoire for decades, "Beer Drinking Woman," and "Grinder Man Blues." These were released under the name "Memphis Slim," given to him by Bluebird's producer, Lester Melrose. Slim became a regular session musician for Bluebird, and his piano talents supported established stars such as John Lee "Sonny Boy" Williamson, Washboard Sam, and Jazz Gillum. Many of Slim's recordings and performances until the mid 40s were with guitarist and singer Broonzy, who had recruited Slim to be his piano player after Joshua Altheimer's death in 1940.

After World War II, Slim began leading bands that, reflecting the popular appeal of jump-blues, generally included saxophones, bass, drums, and piano. With the decline of blues recording by the majors, Slim worked with the emerging independent labels. Starting in late 1945, he recorded with trios for the small Chicago-based label Hy-Tone. With a lineup of alto saxophone, tenor sax, piano, and string bass (Willie Dixon played the instrument on the first session), he signed with the Miracle label in the fall of 1946. One of the numbers recorded at the first session was the ebuliient boogie "Rockin' the House," from which his band would take its name. Slim and the House Rockers recorded mainly for Miracle through 1949, enjoying commercial success. Among the songs they recorded were "Messin' Around" (which reached number one on the R&B charts in 1948 and "Harlem Bound." In 1947, the day after producing a concert by Slim, Broonzy, and Williamson at New York City's Town Hall, folklorist Alan Lomax brought the three musicians to the Decca studios and recorded with Slim's on vocal and piano. Lomax presented sections of this recording on BBC radio in the early 1950s as a documentary titled The Art of the Negro, and later released an expanded version as the LP Blues in the Mississippi Night. In 1949, Slim expanded his combo to a quintet by adding a drummer; the group was now spending most of its time on tour, leading to off-contract recording sessions for King in Cincinnati and Peacock in Houston.

One of Slim's 1947 recordings for Miracle, released in 1949, was originally titled "Nobody Loves Me." It has become famous as "Every Day I Have the Blues." The tune was recorded in 1950 by Lowell Fulson, and subsequently by a raft of artists including B. B. King, Elmore James, Ray Charles, Eric Clapton, Natalie Cole, Ella Fitzgerald, Jimi Hendrix, Mahalia Jackson, Sarah Vaughan, Carlos Santana, and Lou Rawls. Joe Williams recorded it in 1952 for Checker; his remake from 1956 (included in Count Basie Swings, Joe Williams Sings) was inducted in the Grammy Hall of Fame in 1992. "Every Day I Have the Blues" is also seen in John Mayer's, Where The Light Is, a DVD (and CD) live recording in Los Angeles' Nokia Theatre featuring Steve Jordan (drums) and Pino Palladino (bass).

Early in 1950, Miracle succumbed to financial troubles, but its owners regrouped to form the Premium label, and Slim remained on board until the successor company faltered in the summer of 1951. His February 1951 session for Premium saw two changes in the House Rockers' lineup: Slim started using two tenor saxophones instead of the alto and tenor combination, and he made a trial of adding guitarist Ike Perkins. His last session for Premium kept the two-tenor lineup but dispensed with the guitar. During his time with Premium, Slim first recorded his song "Mother Earth".

Slim made just one session for King, but the company bought his Hy-Tone sides in 1948 and acquired his Miracle masters after that company went broke in 1950. He was never a Chess artist, but Leonard Chess bought most of the Premium masters after that company failed.

After a year with Mercury Records, Slim signed with United Records in Chicago; the A&R man, Lew Simpkins, knew him from Miracle and Premium. The timing was propitious, because he had just added Matt "Guitar" Murphy to his group. He remained with United through the end of 1954, when the company began to cut back on blues recording.

Slim's next steady relationship with a record company had to wait until 1958, when he was picked up by Vee-Jay. In 1959 his band, still featuring Matt "Guitar" Murphy, cut LP Memphis Slim at the Gate of the Horn, which featured a lineup of his best known songs, including "Mother Earth," "Gotta Find My Baby," "Rockin' the Blues," 'Steppin' Out," and "Slim's Blues".

Slim first appeared outside the United States in 1960, touring with Willie Dixon, with whom he returned to Europe in 1962 as a featured artist in the first of the series of American Folk Festival concerts organized by Dixon and promoter Willie Dixon that brought many notable blues artists to Europe in the 1960s and 1970s. The duo released several albums together on Folkways Records, including, Memphis Slim and Willie Dixon at the Village Gate with Pete Seeger, in 1962. That same year, he moved permanently to Paris and his engaging personality and well-honed presentation of playing, singing, and storytelling about the blues secured his position as the most prominent blues artist for nearly three decades. He appeared on television in numerous European countries, acted in several French films and wrote the score for another, and performed regularly in Paris, throughout Europe, and on return visits to the United States. In the last years of his life, he teamed up with respected jazz drummer George Collier. The two toured Europe together and became friends. After Collier died in August 1987, Slim appeared in public very little. Two years before his death, Slim was named a Commander in the Ordre des Arts et des Lettres by the Ministry of Culture of the Republic of France. In addition, the U.S. Senate honored Slim with the title of Ambassador-at-Large of Good Will.

Memphis Slim died on February 24, 1988, of renal failure in Paris, at the age of 72. He is buried at Galilee Memorial Gardens in Memphis, Tennessee. In 1989, he was posthumously inducted into the Blues Hall of Fame.


Don't wonder about the bad quality of the sound. As you may understand, it was an old LP of Memphis Slim that i converted to digital sound (mp3, you know). I hope you won't mind and finally you 'll like the song!

Billy Boy Arnold - Billy Boy's Blues (2008)

Did you ever think that we could easily finish with "Billy Boy" Arnold? No, no way! So, another video of this great bluesman! Real Blues from "Billy Boy" Arnold! Just notice that Billy Boy is 73 years old in this gig! But he seems 20 years younger! On drums there is another true legend, the Blues veteran, named Willie "Big Eyes" Smith! Billy Flynn on guitar. Enjoy!














Billy Boy knows the Blues...

Billy Boy Arnold - Dirty Mother Fucker

Billy Boy Arnold is a leading American blues harmonica player, guitarist, singer and songwriter! His real name is William Arnold.

Born in Chicago on 1935, he began playing harmonica as a child, and in 1948 received informal lessons from his near neighbour John Lee "Sonny Boy" Williamson, shortly before his death. Arnold made his recording debut in 1952 with "Hello Stranger" on the small Cool label, a record company which gave him the nickname "Billy Boy".

In the early 1950s, he joined forces with street musician Ellias McDaniel and played harmonica on the March 1955 recording of the Bo Diddley song "I'm a Man" released by Checker Records.

Arnold signed a solo recording contract with Vee-Jay Records, recording the originals of "I Wish You Would" and "I Ain’t Got You". In the late 1950s Arnold continued to play in Chicago clubs, and in 1963 he recorded a LP, "More Blues From The South Side", for the Prestige label, but as playing opportunities dried up he pursued a parallel career as a bus driver and, later, parole officer.

By the 1970s Arnold had begun playing festivals, touring Europe, and recording again. He recorded a session for BBC Radio 1 disc jockey John Peel on 5 October 1977. In 1993 he released the album "Back Where I Belong" on Alligator Records, followed by "Eldorado Cadillac" (1995) and "Boogie ’n’ Shuffle" (2001), "Chicago Blues Harp" (2003), "Consolidated Mojo" (2005), "Dirty Mother" (2007), "Billy Boy Sings Sonny Boy" (2008)....


Billy Boy knows the Blues...

Spain: Maria Dolores Pradera - De Carne Y Hueso

...but i can't also escape from Maria Dolores Pradera's tradition. So, another amazing song from her. For her fans, only!

Juke Boy Bonner - Struggle In Houston

For me it's very hard to escape from "Juke Boy" Bonner's Blues! So, here it's another magnificent song from him. Please, don't ever forget that he is one man band. You may see it in the photo... Real Blues for Blues fans, only!

Matthew "Hogman" Maxey - Rock Me Baby

Matthew "Hogman" Maxey

Blues is the name given to both a musical form and a music genre created within the African-American communities in the Deep South of the United States at the end of the 19th century from spirituals, work songs, field hollers, shouts and chants, and rhymed simple narrative ballads. Τhe blues form is characterized by the use of specific chord progressions — the twelve bar blues chord progressions being the most frequently encountered — and certain blue notes that for expressive purposes are sung or played flattened or gradually bent in relation to the pitch of the major scale.

Everyone in the blues field knows the song "Rock Me Baby". In this audio, you can hear it from a very good bluesman who isn't famous. His name is Matthew "Hogman" Maxey. He had been in prison, in the same one that the great bluesman Robert Pete Williams had been...

This song also belongs to my personal archive of rare blues recordings.

Juke Boy Bonner - Ridin' The Greyhound Bus Again

Weldon H. Philip Bonner, better known as Juke Boy Bonner (22 March 1932 — 29 June 1978) was an American blues singer, harmonica player, and guitarist. He was influenced by Lightnin' Hopkins, Jimmy Reed, and Slim Harpo. He described the bleak prospects of black urban existence in songs like "Life is a Nightmare", "Struggle Here in Houston" and "Going Back to the Country", accompanying himself on guitar, harmonica and drums in the self sufficient one-man band mode of Joe Hill Louis and Dr. Ross.

Born in Bellville, Texas, Bonner was one of nine children. His parents died while he was very young, and he was raised by a neighbour's family, and later, he moved in with his older sister in 1945. At the age of twelve he taught himself the guitar. He gained the nickname "Juke Boy" as a youth, as he frequently sang in local bars accompanied by the juke box. Starting a musical career as teenager, he won the first prize at local disc jockey Trummie Cain's weekly talent show at the Lincoln Theater in Houston, Texas in 1948. Through this he secured a 15 minute radio slot on a show operated by record retailer Henry Atlas. After having three children with his wife, she left him to look after the children by himself.

Between 1954 and 1957 he recorded several singles for the Oakland, California based Irma record label, but not all were released at the time. In 1960 he recorded again, this time for the Goldband Records, Storyville Records, and Jan & Dill Records labels. In 1963 he was diagnosed with a large stomach ulcer, and had to have almost half of his stomach removed in surgery. The shock of this operation, plus the social climate of the times (which included civil rights riots and the assassination of President John F. Kennedy) led Bonner to begin writing poetry, some of which was published in the Forward Times weekly newspaper. Recovering from surgery, Bonner worked as an RCA record distributor in Houston. Once his strength returned he began playing gigs again in the local area.

In 1967 Bonner recorded his first album for the Flyright label. Chris Strachwitz's Arhoolie label released two albums, "I'm Going Back to The Country" (1968) and "The Struggle" (1969). Arhoolie would later issue some of Bonner's unreleased 1967-1974 recordings on 2003's Ghetto Poet. Bonner recorded mostly original song material through his recording career. He was a guest at the Ann Arbor Blues Festival, the American Folk Blues Festival, and the Montreux Blues and Rock Festival. In 1972 he released an LP for Sonet Records, and in 1975 another one for the Houston based Home Cooking Records label. However, Bonner was not able to support himself from his music due to little demand for his work.

Bonner died in his apartment in 1978, aged forty-six, of cirrhosis of the liver.


The sound quality isn't very good, anyway, the song belongs to my personal archive of rare blues recordings. Enjoy it!

Spain: Maria Dolores Pradera - El Rosario De Mi Madre

Maria Dolores (Fernandez) Pradera (born 1924 in Madrid) is a Spanish melodic singer and actress, and one of the most prestigious voices in Spain and Latin America. She started her career as an actress, working in the theatre and in some of the most famous Spanish movies from the 1940s. During the 1950s, she started singing professionally, eventually abandoning her career as an actress in the 1960s. Since then, she has recorded more than 35 discs.

As a singer, she has specialized in traditional Spanish and Latin American music (Peruvian, Argentinian, Mexican, and Venezuelan). Her voice tone is clear and slightly low, and she has an extremely proper Spanish pronunciation. She typically sings accompanied by guitars, requintos, and drums... The video that follows is excellent! Enjoy it!

Psychedelic Music: Gandalf - Hang On To A Dream

Gandalf were an influential late 60s psychedelic rock group. They were an American band originally called The Rahgoos and formed by Peter Sando, Frank Hubach, Bob Muller and Davy Bauer. They signed a record deal with Capitol Records in 1967 who made them rename the band Gandalf. They recorded ther first and only LP the same year. But Capitol spurned them and only released the LP in 1969 with the wrong record inside the sleeve. The copies were recalled and damaged the band's career. Capitol didn't promote the record which make the sales worse. Over the years the album's reputation grew and it was re-released by Sundazed Records in 2002.
The audio has the title Hang On To A Dream and it was a success for the group.

Psychedelic Music: Flyte Reaction - Climbing Roses

Ακριβώς επειδή οι Climbing Roses έχουν ένα πολύ ωραίο ήχο, παραμένουμε στο Ηνωμένο Βασίλειο και στο συγκεκριμένο αυτό συγκρότημα, το οποίο αξίζει να σημειωθεί ότι έκανε την πρώτη του εμφάνιση το 1991. Το τραγούδι τους αυτή τη φορά έχει τίτλο Climbing Roses...

Psychedelic Music: Flyte Reaction - Inner Spacemen

Οι Flyte Reaction είναι μια πολύ καλή ψυχεδελική μπάντα απ' το Ηνωμένο Βασίλειο. Το τραγούδι που τους απολαμβάνουμε έχει τίτλο Inner Spacemen. Ακούστε τον ήχο κι έχω την αίσθηση ότι ακόμα κι αν φύγετε απ' τη συγκεκριμένη ανάρτηση της ιστοσελίδας, η μελωδία θα παραμείνει μαζί σας για το υπόλοιπο της μέρας (κι όχι μόνο)...

Howlin' Wolf - I'm Tired Of Cryin' (1969)

Born as Chester Arthur Burnett in 1910, Howlin' Wolf survived a grim childhood and hard-scrabble youth as a sharecropper in Mississippi. He began his career playing and singing in perilous juke joints with the first Delta blues stars in the 1930s and 1940s. He was present at the birth of rock 'n' roll in Memphis and helped define the sound of electric blues in Chicago in the 1950s and 1960s. He ended his career performing and recording with the world's most famous rock stars in the 1970s. His passion for music kept him performing (despite devastating physical problems) until his death in 1976.

We hear that legendary Bluesman in this amazing song which has the title "I'm Tired Of Cryin'", recorded in 1969. About us, we are never tired of hearing your voice Mr Wolf!

P J Harvey - Big Exit (2001)

Polly Jean Harvey (born 9 October 1969) is an English musician and singer - songwriter, raised in Corscombe, Dorset. As a teenager, she was listening John Lee Hooker, Hownin' Wolf, Robert Johnson, Jimi Hendrix and Captain Beefheart. At that time, she formed the band (calling it PJ Harvey) with drummer Rob Ellis and bassist Ian Olliver, who was replaced with Steve Vaughan. The trio released their first album "Dry" in 1992. Ellis and Vaughan left the band after the release of "Rid Of Me" (1993), and Harvey continued as a solo artist.

Among the accolades she has received have been the 2001 Mercury Music Prize, seven BRIT Award nominations, five Grammy Award nominations, and two further Mercury Music Prize nominations. "Rolling Stone" Magazine named her 1992's Best New Artist and Best Singer Songwriter and 1995's Artist Of The Year, and placed two of her albums on its 500 Greatest Albums Of All Time. She was also rated the number one female rock artist by "Q" Magazine in a 2002 reader poll. Harvey has said that she enjoys performing more than writing and recording because performing is when the music "makes more sense".

Psychedelic Music: La Fachada De Piedra - Roaming

Το ίδιο με την προηγούμενη ανάρτηση. Και πάλι πρόκειται για ψυχεδελική μουσική της Λατινικής Αμερικής την περίοσδο 1967 - 1972. Το group "La Fachada De Piedra" προέρχεται επίσης απ' το Μεξικό, οι στίχοι είναι κι αυτοί στα Αγγλικά ενώ ο τίτλος αυτή τη φορά είναι "Roaming"...

Psychedelic Music - It's Over

Το audio έχει να κάνει με ψυχεδελική μουσική της Λατινικής Αμερικής την περίοδο 1967 - 1972. Το group προέρχεται απ' το Μεξικό, οι στίχοι είναι στα Αγγλικά, ο τίτλος είναι "It's Over" και το εξώφυλλο είναι το πρωτότυπο...

Θέλετε Να Αγοράσετε Ένας Πολυτελές Αυτοκίνητο;

Η φωτογραφία (αν και λίγο παλιά) μας δίνει την πλέον εύστοχη απάντηση...

Πάρτε καλύτερα μια βέσπα και γίνετε λαγός...

Armenia: Djivan Gasparyan - Instrumental (II)

...συνέχεια απ' την ανάρτηση της περασμένης Πέμπτης...

Ο Djivan Gasparyan έχει περιοδεύσει τον κόσμο αρκετές φορές με ένα μικρό σχήμα, παίζοντας Αρμένικη folk μουσική. Παρουσιάζει εκτενή και πολύ αξιόλογη δισκογραφία ενώ έχει συνεργαστεί και με πολλούς κι ονομαστούς καλλιτέχνες, μεταξύ των οποίων οι Hossein Alizadeh, Sting, Erkan Ogur, Michael Brook, Peter Gabriel, Brian May, Lionel Richie, Derek Sherinian, Ludovico Einaudi, Boris Grebenshchikov, David Sylvian, Hans Zimmer and Andreas Vollenweider.

Στη μέχρι τώρα καριέρα του έχει γνωρίσει σημαντικές τιμητικές διακρίσεις! Ενδεικτικά να αναφέρουμε ότι απέσπασε 4 μετάλια σε ισάριθμους παγκόσμιους μουσικούς διαγωνισμούς της Ουνέσκο (1959, 1962, 1973, and 1980). Επίσης, το 1973 του απονεμήθηκε ο τιμητικός τίτλος "Ο Καλλιτέχνης Του Λαού Της Αρμενίας" ενώ το 2002 είχε άλλη μια πολύ σημαντική διάκριση, και μάλιστα σε παγκόσμιο επίπεδο, όταν του απονεμήθηκε το βραβείο WOMEX!...

Με το video που ακολουθεί (άλλο ένα οργανικό κομμάτι, όπως και το προηγούμενο) κλείνουμε το μικρό αφιέρωμά μας σ' αυτόν τον κορυφαίο μουσικό της Αρμενίας, τον Djivan Gasparyan!

Διακοπές Στην Όμορφη Ιτέα

Η Ιτέα είναι ένας δημοφιλής καλοκαιρινός προορισμός με ένα μεγάλο αριθμό από ξενοδοχεία, διαμερίσματα, ενοικιαζόμενα δωμάτια, εστιατόρια, καφετέριες και μπαρ που προσφέρουν υψηλής ποιότητας υπηρεσίες στον επισκέπτη. Τα ξενοδοχεία και τα δωμάτια που θα συναντήσετε στην Ιτέα είναι διαφόρων κατηγοριών και μπορούν να ικανοποιήσουν μεγάλη ποικιλία προτιμήσεων κι αναγκών διαμονής στους επισκέπτες τους με πολύ μεγάλη επιτυχία. Η παραλιακή κωμόπολη της Ιτέας βρίσκεται 13 χλμ. νότια της Άμφισσας, αγκαλιασμένη απ' τον Κορινθιακό κόλπο. Μαζί με την γειτονική Κίρρα, είναι χτισμένη στο βάθος του Κρισσαίου κόλπου.

Η Ιτέα είναι μια νέα πόλη που ιδρύθηκε το 1830 και πιθανόν οφείλει το όνομά της στις πολλές ιτιές που φύτρωναν παλαιότερα στην περιοχή. Σήμερα, έχει πληθυσμό 9.000 κατοίκους περίπου.

Η Ιτέα αποτελεί αξιόλογο παραθεριστικό κέντρο καθώς και το σημαντικότερο και μεγαλύτερο λιμάνι του Νομού Φωκίδας. Στο εμπορικό της λιμάνι φορτώνονται οι βωξίτες απ' τα μεταλλεία βωξίτη που λειτουργούν στην περιοχή. Η υπερσύγχρονη μαρίνα που διαθέτει έχει δυνατότητα ελλιμενισμού 250 σκαφών.

Σημαντικό ρόλο έπαιξε και στην έναρξη της ανεξαρτησίας της Ελλάδας στις 17 Σεπτεμβρίου το 1827. Τότε, το πρώτο ατμοκίνητο πλοίο η «Καρτερία» με οδηγό της ελληνικής ναυτικής δύναμης τον φιλέλληνα Φρανκ Άμπνεϋ Άστιγξ, κατάφερε να βυθίσει ολόκληρη την τουρκική ναυαρχίδα. Το γεγονός έλαβε χώρα στην Σκάλα Σαλώνων, στον όρμο της Αγκάλης.

Η λαμπερή και σύγχρονη κωμόπολη της Ιτέας ξεχωρίζει για το άρτιο ρυμοτομικό σχέδιο που διαθέτει, προσφέροντας στους επισκέπτες άνεση και λειτουργικότητα. Οι γραφικές δεντροφυτεμένες πλατείες κι ο παραλιακός δρόμος «Ακτή Ποσειδώνος», ενδείκνυνται για μια βόλτα στην πόλη, που σε συνδυασμό με την καταπληκτική θέα, θα σας μείνει αξέχαστη.

Η Ιτέα, τα τελευταία χρόνια, έχει ραγδαία τουριστική ανάπτυξη με αποτέλεσμα να προσφέρει στους επισκέπτες της άριστες επιλογές. Ειδικά τo λιμάνι της Ιτέας έχει εξελιχθεί σ' ένα αγαπημένο προορισμό του παγκόσμιου τουρισμού κρουαζιέρας. Καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου, αλλά ιδιαίτερα τους θερινούς μήνες, το επισκέπτονται καθημερινά 1-3 κρουαζιερόπλοια.

Επίσης, τα ενοικιαζόμενα δωμάτια, τα διαμερίσματα, τα ξενοδοχεία και τα κάμπινγκ της πόλης περιμένουν να σας φιλοξενήσουν και να σας προσφέρουν τις εξαιρετικές υπηρεσίες τους για μια άνετη κι ευχάριστη διαμονή.

Κι ακόμα, υπάρχουν γραφικά ταβερνάκια, ψαροταβέρνες, καφετέριες και μπαράκια στην παραλία, όπου μπορείτε να απολαύσετε φρέσκα ψάρια και μια πληθώρα γεύσεων με θέα τον Κορινθιακό κόλπο και την Πελοπόννησο.

Να μην ξεχάσουμε και τις πολλές όμορφες και πεντακάθαρες αμμουδιές όπως το «Τροκαντερό» και το «Μαϊάμι» που είναι βραβευμένες με γαλάζιες σημαίες καθώς και τις πανέμορφες παραλίες «Ξενίας», «Ευαγγελίστρια», «Βραχάκια» και «Αι Γιάννης» όπου θ' απολαύσετε στιγμές γαλήνης κι ηρεμίας. Γενικά οι παραλίες της Ιτέας (άλλες οργανωμένες πλάζ κι άλλες ελεύθερες αμμουδιές) ικανοποιούν και τον πιο απαιτητικό επισκέπτη.

Η όμορφη και ζωντανή κωμόπολη της Ιτέας φιλοξενεί μεγάλες διοργανώσεις όπως συνέδρια, κολυμβητικούς αγώνες διεθνούς φήμης καθώς και το ράλι «Ακρόπολις» και «Ολύμπιον».

Φημισμένο είναι και το χωριό Κίρρα που απέχει 2 χλμ. απ' την Ιτέα και διαθέτει πολλά αξιοθέατα και πανέμορφες παραλίες.

Η Ιτέα, τέλος, συνδυάζει βουνό και θάλασσα κι είναι ιδανική και για κοντινές ορεινές αποδράσεις. Απ' την παραλία της διακρίνεται το κοντινό Γαλαξίδι κι η Πελοπόννησος. Κι η θέα, ειδικά, απ' τον καταπράσινο λόφο των Αγίων Αναργύρων, είναι απίθανη...

Μεταξύ Των Πρώτων Της Ευρώπης Στην Έρευνα Το ΕΜΠ

Μία σημαντική διεθνής διάκριση εξασφάλισε το Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο, καταλαμβάνοντας την 17η θέση μεταξύ 100 κορυφαίων ευρωπαϊκών ερευνητικών ιδρυμάτων, για το 2010!

Στον κατάλογο των 100 ερευνητικών ιδρυμάτων συμπεριλαμβάνονται ερευνητικά ιδρύματα παγκόσμιας φήμης (Imperial College of Science Technology and Medicine, Ecole Polytechnique Federal de Lausanne, Centre National de la Recherche Scientifique κ.λπ.) κι η παρουσία του ΕΜΠ σε τόσο υψηλή θέση αποδεικνύει την ποιότητα της ερευνητικής δουλειάς του ιδρύματος, ειδικά στην παρούσα δυσμενή οικονομική συγκυρία για την Ελλάδα.

Να σημειωθεί πως σε μια άλλη κατάταξη, στον κατάλογο των 100 ερευνητικών ιδρυμάτων με κριτήριο την παγκόσμια φήμη (reputation), το ΕΜΠ βρίσκεται 3ο στη σειρά...

Λόγω λοιπόν των εξαιρετικά δυσμενών καταστάσεων που βιώνει εδώ και πολύ καιρό η χώρα μας, έχουμε μεγάλη ανάγκη από τέτοιες διακρίσεις, κι ευτυχώς το ΕΜΠ - ως ένας επ' τους ελάχιστους πλέον θεματοφύλακες του ελληνικού ιδεώδους - μας τις προσφέρει απλόχερα. Δεν πρέπει να τις αφήνουμε ανεκμετάλλευτες αυτές τις ευκαιρίες, ειλικρινά, δεν πρέπει...

Djivan Gasparyan, Ένας Παγκοσμίως Κορυφαίος Μουσικός Απ' Την Αρμενία!

Είμαι αχαρακτήριστος! Είχα 8 μήνες περίπου να κάνω ανάρτηση για τις μουσικές του κόσμου και μόλις το συνηδητοποίησα...ταξίδεψα εσπευσμένα στην Αρμενία για να σας παρουσιάσω ένα πολύ μεγάλο καλλιτέχνη! Τον Djivan Gasparyan!

Γεννήθηκε το 1928 στην περιοχή Solag της Αρμενίας, είναι μουσικός και συνθέτης και θεωρείται παγκοσμίως δεξιοτέχνης στο duduk, ένα πνευστό που αντιστοιχεί στο όμποε που χρησιμοποιείται στις ορχήστρες. Ξεκίνησε να παίζει το όργανο αυτό όταν ήταν μόλις έξι ετών και στα είκοσί του (το 1948) θεωρούνταν ήδη ένας επιδέξιος σολίστας!

Το σπουδαίο καλλιτέχνη τον απολαμβάνουμε σε μια εμφάνισή του στην Πολωνία, το 2008! Ο ήχος του είναι καταπληκτικός, μοναδικός! Μπορεί να ακούγεται σα θρήνος, αλλά συνάμα μας ηρεμεί και μας ταξιδεύει... Θα συνεχίσουμε με τον Djivan Gasparyan και σε επόμενη ανάρτηση...

Στην Κίνα Διαγωνίζονται Για Το Ποιος Θα Σκεπαστεί Ολόκληρος Από Μέλισσες!

Δεκάδες είναι και φέτος οι συμμετοχές των τολμηρών στο διαγωνισμό προσέλκυσης μελισσών που διεξάγεται στην επαρχία Χουνάν της Κίνας.

Οι διαγωνιζόμενοι πρέπει ν' αντέξουν πάνω τους όσο το δυνατόν περισσότερες μέλισσες, για να κερδίσουν. Νικητής θ' αναδειχτεί αυτός που θα καταφέρει να μην φαίνεται ούτε εκατοστό από δέρμα και μαλλιά, αυτός δηλαδή που θα σκεπαστεί ολόκληρος από μέλισσες! Εμ, πώς να το κάνουμε, έτσι ορίζει η λογική!

Οι φωτογραφία είναι ενδεικτική. Οι αγρότες που συμμετέχουν - "φορώντας" όσο το δυνατόν περισσότερες μέλισσες πάνω τους - ζυγίζονται κι αυτός που θα έχει το μεγαλύτερο φορτίο μελισσών πάνω του, κερδίζει. Σε τι κατάσταση όμως θα είναι, αυτό θα φανεί αφού τον καθαρίσουν...

J. B. Hutto - Tumbleweed

Είναι γεγονός, κι έχω την εντύπωση ότι το έχω ξαναπεί. Κάθε φορά που αναφέρομαι σε μουσικούς τεράστιας εμβέλειας, έχω πρόβλημα να εκφραστώ. Αναγκαστικά, κατεύγω στη χρήση λεξικών για την αναζήτηση των πλέον κατάλληλων λέξεων. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά στο τέλος, η παρουσίαση που κάνω πάντα ωχριά μπροστά στην πραγματικότητα!

Αυτά τα προβλήματα λοιπόν αντιμετωπίζω όταν έχω να κάνω με τον J. B. Hutto. Ειλικρινά, πόσα μπορεί να πει κανείς γι' αυτόν τον μπλουζίστα!... Έστω, ίσως τελικά είναι πιο συνετό να γράψω μόνο ότι τον απολαμβάνουμε στο τραγούδι "Tumbleweed", ένα απίστευτο, δυνατό Blues πορείας... Οι μυημένοι θα ταξιδέψουν...

Έκθεση Κόλαφος Του State Department Για Τις Φυλακές Ιωαννίνων!

Οι συνθήκες κράτησης στις συγκεκριμένες φυλακές περιγράφονται μέχρι κι εξευτελιστικές! Πρώην κρατούμενος προσέφυγε σ' ευρωπαϊκό δικαστήριο και δικαιώθηκε. Και το Ελληνικό κράτος πρέπει να του δώσει τώρα 10.000 €...

Απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης και συνεχείς κακοποιήσεις κρατουμένων, ελλιπής παροχή υγειονομικής περίθαλψης και δραματική έλλειψη ιατρών συνθέτουν το σκηνικό στις Φυλακές Ιωαννίνων, σύμφωνα με την ετήσια έκθεσης του State Department για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα που αφορά την Ελλάδα. Σύμφωνα με την έκθεση, αξιωματούχος του Ο.Η.Ε. για τα ανθρώπινα δικαιώματα ανέφερε πως η κατάσταση στις ελληνικές φυλακές είναι «εκρηκτική», καθώς το ελληνικό σωφρονιστικό σύστημα δεν τηρεί τις διεθνείς προδιαγραφές.

Συγκεκριμένα, για τις φυλακές Ιωαννίνων περιέγραψε την κατάσταση ως «απάνθρωπη κι εξευτελιστική» υπογραμμίζοντας ότι οι συγκεκριμένες φυλακές είναι υπερπλήρεις. Εξαιτίας της έλλειψης χώρου, οι συνθήκες κράτησης είναι ανθυγιεινές, με τους κρατουμένους να κοιμούνται ακόμα και στο πάτωμα, χωρίς να τους παρέχονται τα στοιχειώδη, ενώ δεν προσφέρονται δυνατότητες για οργανωμένες δραστηριότητες όπως εργασία, εκπαίδευση, επαγγελματική κατάρτιση κι αθλητισμός. Επίσης, είναι σοβαρές οι ανησυχίες που εκφράζονται για την ελλιπή παροχή υγειονομικής περίθαλψης στους κρατουμένους.

Με απόφασή του το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα δικαίωσε προσφεύγοντα που είχε κρατηθεί στις φυλακές Ιωαννίνων. Ο προσφεύγων είχε καταδικαστεί για παραβάσεις του νόμου περί ναρκωτικών και κρατήθηκε για περίπου 1 χρόνο στις φυλακές Ιωαννίνων σε ένα κελί 50 τ.μ. μαζί με άλλους 30 κρατουμένους.

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι ο προσφεύγων υπέστη μεγάλο συγχρωτισμό το διάστημα που κρατούνταν στις Φυλακές Ιωαννίνων, καθώς η επιφάνεια που του αναλογούσε στο κελί ήταν της τάξεως των 1,65 τ.μ, που είναι κατώτερο απ' το ανθρωπιστικά ελάχιστο των 6 τμ. Το ελάχιστο όριο των 6 τμ αποτελεί κανόνα, τόσο σύμφωνα με το εσωτερικό δίκαιο της χώρας, όσο και με τους κανόνες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την πρόληψη των βασανιστηρίων.

Επίσης, ο προσφεύγων υποβλήθηκε σε έντονη αποδοκιμασία, που υπερβαίνει το αναπόφευκτο επίπεδο ανοχής, που είναι σύμφυτο με τη φυλάκιση κι υποβλήθηκε σε απάνθρωπη κι εξευτελιστική διαδικασία, όπως αποφάνθηκε το ΕΔΔΑ καταδικάζοντας την Ελλάδα να πληρώσει στον προσφεύγοντα το ποσό των 10 χιλιάδων ευρώ ως χρηματική αποζημίωση για την ηθική του βλάβη και το ποσό των 2,5 χιλιάδων ευρώ για τη δικαστική του δαπάνη...

Η Λαϊκή Ορχήστρα «Μίκης Θεοδωράκης»

Η Λαϊκή Ορχήστρα «Μίκης Θεοδωράκης» δημιουργήθηκε τον Μάιο του 1997 από μουσικούς - συνεργάτες του συνθέτη, γνώστες του έργου του. Η πρώτη εμφάνιση της ορχήστρας έγινε στο Θέατρο Αιξωνή της Γλυφάδας, τον Ιούνιο του 1997.

Έκτοτε, η Ορχήστρα πραγματοποίησε πολλές συναυλίες, συμπράττοντας με καταξιωμένους αλλά και με νεότερους καλλιτέχνες. Έχει δώσει συναυλίες σε θέατρα, μουσικές σκηνές, γήπεδα κι ανοιχτούς χώρους σε όλη την Ελλάδα, απ' την Αθήνα μέχρι τα πλέον απομακρυσμένα χωριά της επικράτειας, καθώς και σε πολλές χώρες του εξωτερικού. Επί πλέον, έχει οργανώσει κι έχει λάβει μέρος σε πολλές συναυλίες, σε συνεργασία με συμφωνικές ορχήστρες και χορωδίες, συχνά υπό τη διεύθυνση του συνθέτη. Ακόμη, η Ορχήστρα συμμετέχει σε εκδηλώσεις για την ειρήνη, την καταπολέμηση του ρατσισμού και των ναρκωτικών, τους φυλακισμένους, την οργάνωση «Γιατροί Χωρίς Σύνορα», έχοντας ως σκοπό την ευαισθητοποίηση του κόσμου για τα κοινωνικά θέματα.

Στόχος της Ορχήστρας είναι η ανάδειξη του συνολικού έργου του Μίκη Θεοδωράκη και προσπαθεί να τον επιτύχει με ποικίλους τρόπους, όπως συναυλίες, παραστάσεις, τηλεοπτικές εμφανίσεις κι ηχογράφηση δίσκων. Επίσης, είναι η προβολή και η εξοικείωση του έργου σημαντικών ποιητών, όπως ο Γιάννης Ρίτσος, ο Οδυσσέας Ελύτης, ο Μανώλης Αναγνωστάκης και πολλών άλλων. Τέλος, είναι η προσπάθεια να αναδειχθεί η σύνδεση που υπάρχει μεταξύ των λαϊκών και λυρικών έργων με τη συμφωνική μουσική του συνθέτη.

Η σύνθεση της Λαϊκής Ορχήστρας «Μίκης Θεοδωράκης» είναι η εξής:
Γιάννης Μπελώνης: πιάνο, Θανάσης Βασιλάς: μπουζούκι, Γιάννης Ματσούκας: μπουζούκι, Ξενοφών Συμβουλίδης: όμποε - αγγλικό κόρνο, Δημήτρης Παπαγγελίδης: κιθάρα, Άγγελος Θεοδωράκης - Παπαγγελίδης: κλασική κιθάρα, Άρτέμης Σαμαράς: βιόλα, Λευτέρης Γρίβας: ακορντεόν, Σταύρος Καβαλιεράτος: μπάσο, Νίκος Σκομόπουλος: ντραμς, Στέφανος Θεοδωράκης - Παπαγγελίδης: κρουστά.

Συντονισμός: Μαργαρίτα - Ασπασία Θεοδωράκη. Διεύθυνση: Δικαίου 10-12, 117 41 Αθήνα. Τηλ. 210 9200260-1, Fax: 210 9241362. e-mail: orchestra@mikistheodorakisorchestra.gr

Ο Στόχος Που Όρισαν Οι Προδότες, Γίνεται Ολοένα Και Πιο Εφικτός. Σα Λαός, Αρχίσαμε Να Ξεπουλάμε!

Ξεπουλάνε οι Έλληνες τις εξοχικές τους κατοικίες, εν μέσω αυξήσεων της φορολογίας και τεκμηρίων διαβίωσης. Έτσι το απέραντο γαλάζιο του Αιγαίου αρχίζουν να αντικρίζουν απ' τα παράθυρά τους οι ξένοι τουρίστες, κυρίως Γερμανοί, Αυστριακοί, Βρετανοί και, πρώτοι απ' όλους Ρώσοι, που πλέον θεωρούνται οι καλύτεροι πελάτες!

Δεν είναι τυχαίο ότι οικονομικά περιοδικά κι εφημερίδες ακινήτων της Βόρειας Ευρώπης, είναι γεμάτα με αγγελίες με ελληνικές βίλες προς πώληση. Σε Κρήτη, Ρόδο, Κέρκυρα κάνουν απόβαση οι Αυστριακοί κι οι Γερμανοί. Το ίδιο και στην Νότια Πελοπόννησο, ενώ αγαπημένο των Βρετανών είναι το σύμπλεγμα των Σποράδων. Η Χαλκιδική ξεπουλά σε Ρώσους και πλούσιους Βουλγάρους.

Μπορεί οι ξένοι να βλέπουν αυτή τη θέα και ν' αγοράζουν με μανία ελληνικά εξοχικά, οι Έλληνες όμως πηγαίνουν στην άλλη πλευρά του Αιγαίου. Είναι εντυπωσιακό ότι το τελευταίο διάστημα πάνω από 10.000 εξοχικά στην Τουρκία έχουν πουληθεί σε Έλληνες! Σύμφωνα με έκθεση της τουρκικής υπηρεσίας κτηματογράφησης, οι Έλληνες κατέχουν την 3η θέση, μετά τους Βρετανούς και τους Γερμανούς, σε αγορά εξοχικών στα τουρκικά παράλια...

Λοιπόν, κάποτε υπήρχε μια χώρα που την έλεγαν Ελλάδα... Κι η Ελληνική ΜΑΖΑ, εδώ και τόσες δεκαετίες, ψήφιζε καταστροφή... Λυπάμαι...

John Lee Hooker - New Sally Mae

John Lee Hooker, o Bluesman του οποίου το όνομα έχει ταυτιστεί με την έννοια της ίδιας της μουσικής, σε σημείο που ακόμα και να την υποκαθιστά! Εγώ προσωπικά, όταν λέω ότι ακούω μουσική, αυτό ακριβώς εννοώ...ότι δηλαδή ακούω John Lee Hooker!

Να και μια απόλυτη σχέση!
John Lee Hooker, το απόλυτο στο Blues!
Διάττων, ο απόλυτος οπαδός του μουσικού κινήματος του χουκερισμού!

Στην παρούσα ανάρτηση απολαμβάνουμε τον κολοσσό του Blues σε ένα πολύ ιδιαίτερο - και φυσικά εκπληκτικό - κομμάτι, που έχει τίτλο: «New Sally Mae»...

Η Γερμανία Xρωστάει Στην Ελλάδα Τεράστια Ποσά! Ε, Και;

Ο Ζακ Ντελπλά, επιφανής Γάλλος οικονομολόγος και μέλος του κρατικού Συμβουλίου Οικονομικής Ανάλυσης της Γαλλίας, σε συνέντευξή του πριν μερικές μέρες στην εφημερίδα «Les Echos», εξέφρασε την εκτίμηση ότι το χρέος της Γερμανίας προς την Ελλάδα απ' τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ανέρχεται στα 575 δισ. ευρώ (!) και, παράλληλα, κάλεσε την Ε.Ε. να στηρίξει την Αθήνα αναχρηματοδοτώντας τα χρέη της με πολύ χαμηλό επιτόκιο.

Σύμφωνα λοιπόν με το Γάλλο οικονομολόγο, οι Γερμανοί χρωστούν πολύ περισσότερα στην Ελλάδα απ' όσα χρωστούν οι Έλληνες στη Γερμανία. Αυτά να τ' ακούν οι δικοί μας Κυβερνώντες! Αλλά πως θα μπορούσε να γίνει αυτό, όταν στη χώρα μας, απ' τη μια έχουμε να κάνουμε με παρατάξεις που έχουν θητεύσει στην προδοσία επί μακρόν, κι απ' την άλλη, με την άμορφη ελληνική ΜΑΖΑ που εξακολουθεί να εμπιστεύεται και να ψηφίζει αυτά τα ανδρείκελα!

Κι η φωτογραφία πλέον τα λέει όλα... Καληνύχτα σας...

Σε Επίπεδα Ρεκόρ Οι Καταθέσεις Στην Κύπρο

Τέσσερα δισεκατομμύρια ευρώ εισέρρευσαν το τελευταίο δίμηνο στο χρηματοπιστωτικό σύστημα της Κύπρου. Το Μάιο οι καταθέσεις αυξήθηκαν κατά 2,1 δισ. ευρώ ενώ τον Απρίλιο είχαν εισρεύσει στο σύστημα καθαρές καταθέσεις 2 δισ. ευρώ.

Σύμφωνα με τελευταία στοιχεία της Κεντρικής Τράπεζας που δημοσιεύτηκαν χθες, οι καταθέσεις στο χρηματοπιστωτικό σύστημα διαμορφώθηκαν το τέλος Μαΐου 2011 στα 72,8 δισ. ευρώ έναντι 70,9 δισ. ευρώ τον Απρίλιο και 64 δισ. ευρώ τον περσινό Μάιο.

Η κατάσταση που παρατηρείται στα τραπεζικά ταμεία το τελευταίο δίμηνο έχει αναστρέψει τις μικρές απώλειες των πρώτων μηνών του έτους, με αποτέλεσμα οι καταθέσεις να παρουσιάζουν αύξηση 3 δισ. ευρώ το 2011.

Η αύξηση οφείλεται κυρίως στην εισροή χρηματικών ποσών σε ευρώ και σε συνάλλαγμα από καταθέτες κι επενδυτές εκτός Κύπρου και κατά ένα μέρος συνδέεται με τη μεταφορά κεφαλαίων απ' την Ελλάδα λόγω της αποπνιχτικής κατάστασης που συμβαίνει σε όλα τα επίπεδα εδώ και πολύ καιρό στη χώρα μας... Μια πολιτική δυσοσμία που καθημερινά παίρνει όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις εξαιτίας των μέτρων αλλά και της στάσης γενικότερα της κυβερνητικής και καθόλα ενδοτικής παράταξης...

Παράξενο Τελετουργικό Στην Ισπανία. Πηδούν Πάνω Από Μωρά...

Ένα παράξενο τελετουργικό λαμβάνει χώρα στη βόρεια Ισπανία και πραγματοποιείται ως ένα μέρος μιας θρησκευτικής τελετής εξαγνισμού των βρεφών της πόλης. Άνδρες με ερυθροκίτρινες φωτεινές στολές παίρνουν φόρα και πηδούν πάνω από απροστάτευτα μωρά (!) που κάθονται ήρεμα πάνω σε στρώματα. Κι αφού προσγειώνονται με ασφάλεια (;) μπροστά απ' τα μωρά, συνεχίζουν στην επόμενη ομάδα βρεφών (ενδεικτική η φωτογραφία).

Το τελετουργικό ονομάζεται "El Salto Del Colacho" (Το Άλμα Του Διαβόλου) και χρονολογείται απ' το Μεσαίωνα. Σκοπός του είναι να σωθούν οι ψυχές των μωρών απ' το προπατορικό αμάρτημα.

Το συγκεκριμένο θέαμα συμβαίνει κυρίως στο χωριό Castrillo De Murcia, στα πλαίσια της γιορτής της Καθολικής Εκκλησίας, Corpus Christi (ωστόσο, καθολικοί Ισπανοί γιορτάζουν το φεστιβάλ σε διάφορα μέρη της χώρας). Το κίτρινο χρώμα των στολών είναι συμβολικό κι αντιπροσωπεύει τα κακά πνεύματα, ή και τον ίδιο το Διάβολο. Η παράδοση περιλαμβάνει άνδρες κατάλληλα ενδεδυμένους οι οποίοι πηδούν πάνω απ' τα βρέφη που γεννήθηκαν στο χωριό κατά τη διάρκεια του προηγούμενου έτους. Μετά το τέλος της τελετής, κορίτσια ντυμένα στα λευκά περνούν απ' τα ανήλικα και τα ραίνουν ροδοπέταλα...

Συνεχίζονται Τα Προβλήματα Με Το Δίκτυο

Αγαπητοί φίλοι... Προέρχομαι από μεγάλο χρονικό διάστημα που είχα πρόβλημα στη σύνδεση με το δίκτυο. Δεν πρόλαβαν όμως να περάσουν πολλές μέρες και δυστυχώς συμβαίνουν πάλι τα ίδια. Οπότε, για όσον καιρό χρειαστεί, η ιστοσελίδα θα παραμείνει (και πάλι) σιωπηλή...

Με Τη Σκέψη Στον Άνθρωπο Και Το Βλέμμα Στον Κόσμο

Η σημερινή ανάρτηση έχει να κάνει με ένα πολύ ωραίο e-mail που μου έχει στείλει εδώ και κάποιο καιρό η αγαπητή φίλη Αλίκη...

Αν μειώναμε τον πληθυσμό της Γης στο μέγεθος μιας μικρής πόλης με 100 ανθρώπους, διατηρώντας τις αναλογίες θα ήταν ως εξής:

57 Ασιάτες, 21 Ευρωπαίοι, 14 Αμερικάνοι και 8 Αφρικανοί. 52 γυναίκες και 48 άντρες. 70 έγχρωμοι και 30 λευκοί.
6 άνθρωποι θα κατέχουν το 59% του παγκόσμιου πλούτου κι όλοι θα είναι Αμερικάνοι,
80 θα έχουν κακές συνθήκες διαβίωσης,
70 θα είναι αγράμματοι,
50 θα είναι ανειδίκευτοι,
1 θα πεθάνει,
2 θα γεννηθούν,
1 θα έχει computer,
κι 1 μόνο θα έχει ανώτατη εκπαίδευση.

Αν ο καθένας από μας δει τον κόσμο από αυτή την οπτική, αμέσως θα κατανοήσει πόση ανάγκη έχει όλη η υφήλιος από αλληλεγγύη, αλληλοκατανόηση, υπομονή κι εκπαίδευση.
Κι όποιος από μας ξύπνησε σήμερα το πρωί υγιής, είναι πιο χαρούμενος από 1.000.000 ανθρώπους που δεν θα επιζήσουνε μέχρι την άλλη εβδομάδα.
Κι αυτός που δεν έχει ζήσει πόλεμο, τη μοναξιά ενός κελιού, την αγωνία του βασανιστηρίου, ή την πείνα, είναι πιο χαρούμενος από 500.000.000 ανθρώπους αυτού του κόσμου.
Κι εσύ που έχεις φαγητό στο ψυγείο σου, κι ακόμα παπούτσια, ρούχα, κρεβάτι και στέγη, είσαι πλουσιότερος απ' το 75% των ανθρώπων του πλανήτη.
Κι αν έχεις χρήματα στο πορτοφόλι σου καθώς και τραπεζικό λογαριασμό, ανήκεις στο 8% των ανθρώπων του πλανήτη που ζουν καλά.
Κι όποιος διαβάζει αυτό το κείμενο είναι τυχερός γιατί δεν ανήκει στα δύο δισεκατομμύρια ανθρώπους του πλανήτη που δεν μπορούν να διαβάσουν...

Λοιπόν; Ας αναλογιστούμε όλοι...

Σεμινάρια Για Τα Κυβερνητικά Στελέχη

Ταχύρυθμα σεμινάρια παρακολουθούν τα στελέχη της κυβερνητικής παράταξης, απ' τη στιγμή που ανέλαβαν την εξουσία της χώρας, στα τέλη του 2009. Και μη φανταστείτε κάτι δύσκολο. Ούτε ξένες γλώσσες, ούτε διοίκηση επιχειρήσεων, ούτε οικονομικά, ούτε πωλήσεις. Βλέπετε στο ΠΑΣΟΚ (ομοίως και στη Ν.Δ.) τα έχουν όλα απλουστεύσει!

Μοναδικό αντικείμενο των σεμιναρίων όλον αυτόν τον καιρό είναι η κλήση του ρήματος "τα παίρνω" σ' όλα τα πρόσωπα και σ' όλους τους χρόνους! Η σωστή κλήση του συγκεκριμένου ρήματος έχει απώτερο σκοπό να εμπεδωθεί στις συνειδήσεις των στελεχών ώστε να γίνει κατά τον καλύτερο τρόπο πράξη στην καθημερινότητά τους...

Μια κι έγινε λόγος, σας παραθέτουμε την ορθή (;!) κλήση του ρήματος που διδάσκονται τα κυβερνητικά στελέχη...

τα παίρνω
τα παίρνεις
τα παίρνει
τα παίρνουμε
τα έχουμε ξαναπάρει
θα τα παίρνουμε πάντα

Ελλάδα, Η Χώρα Της Λεηλασίας Και Των Κοιμωμένων Πολιτών!

Εκατομμύρια ευρώ φαίνεται να κοστίζει (εκτός των άλλων) η κατασκευή διαδικτυακών πυλών δημόσιου τομέα, τη στιγμή που η κυβέρνηση περικόπτει μισθούς, συντάξεις και περιορίζει τις δημόσιες δαπάνες στην παιδεία, στην υγεία και στην κοινωνική πολιτική.

Τα νούμερα που συνοδεύουν διάφορες ιστοσελίδες δημόσιων οργανισμών, υπουργείων και δήμων ανακηρύσσουν χρυσούς τους ιστότοπους και προκαλούν το κοινό αίσθημα (όσων βέβαια δεν έχουν πέσει σε χειμερία νάρκη). Ακολουθεί μια μικρή ενδεικτική λίστα με ιστοσελίδες φορέων δημόσιου χαρακτήρα και τα αντίστοιχα κόστη:







Ιστοσελίδα ΙΚΑ - 2.200.000 ευρώ
Ιστοσελίδα Δασών Και Υδάτινων Πόρων - 1.679.600 ευρώ
Ιστοσελίδα Πυροσβεστικής - 1.352.792 ευρώ
Ιστοσελίδα Βουλής - 1.011.318 ευρώ
Ιστοσελίδα Δήμου Αθηναίων - 942.105 ευρώ
Ιστοσελίδα Δήμου Περιστερίου - 501.800 ευρώ
Ιστοσελίδα Δήμου Νέας Σμύρνης - 479.750 ευρώ
Ιστοσελίδα Δήμου Κεφαλλονιάς - 405.709 ευρώ
Ιστοσελίδα Δήμου Δράμας - 379.700 ευρώ

Δημοσίευμα, ωστόσο, της εφημερίδας «Καθημερινή» αναφέρεται με λεπτομέρεια στο πραγματικό κόστος μιας ηλεκτρονικής σελίδας που είναι μακράν πιο σύνθετη απ' τις αντίστοιχες υπουργείων και των δημόσιων οργανισμών: «Ενδεικτικά, η ολοκληρωτική κατασκευή ενός μεγάλου (για τα ελληνικά δεδομένα) site γνωριμιών με πολλαπλές λειτουργίες μπορεί να φτάσει μέχρι και τα 50.000 €». Έτσι, τα παραπάνω στοιχεία αποτελούν τρανή απόδειξη ότι μεγάλο μέρος απ' αυτά τα ποσά που δαπανήθηκαν, καταχράστηκαν απ' τους εκάστοτε «αρμοδίους», εταιρείες κι όσους ενεπλάκησαν στην κατανομή των κονδυλίων που αφορούσαν την κατασκευή ιστοσελίδων δημόσιων υπηρεσιών...

Στη φωτογραφία εικονίζεται η κατάσταση στην οποία θα περιέλθει η Ελλάδα αν θα συνεχιστούν να συμβαίνουν στο εσωτερικό της αυτά που περιγράφονται στην παρούσα ανάρτηση... Η λεηλασία, λοιπόν, στη χώρα μας καλά κρατεί κι η ελληνική μάζα κοιμάται...

Το Ακριβότερο Αυτοκίνητο Του Κόσμου!

Για σχεδόν μια 10ετία, η Bugatti Veyron κρατούσε τα σκήπτρα του πιο ακριβού αυτοκινήτου στον κόσμο. Όχι όμως πια! Τώρα αυτός ο τίτλος ανήκει πλέον στο νέο Lamborghini Sesto Elemento!

Το τελευταίο δημιούργημα της ιταλικής αυτοκινητοβιομηχανίας κοστίζει 1,77 εκατομμύρια λίρες Αγγλίας, δηλαδή λίγο κάτι περισσότερο από 2 εκατομμύρια ευρώ! Η Sesto Elemento κοστίζει 170.000 λίρες περισσότερο απ' την προκάτοχο της αλλά έχει κι ένα... μειονέκτημα: είναι πολύ γρήγορη για να κυκλοφορεί στους δρόμους! Φτάνει τα 100 χλμ σε λιγότερο από 2,5 δευτερόλεπτα και το κοντέρ της ξεπερνά τα 200 μίλια ανά ώρα. Έχει κινητήρα V10, 5,2 λίτρων, που «βγάζει» 600 ίππους και ζυγίζει λιγότερο από ένα τόνο! Το αμάξωμα, το σασί, το ημιαξόνιο και μέρη των αναρτήσεων είναι κατασκευασμένα από ίνες άνθρακα, ενισχυμένες με πλαστικό, ένα υλικό που η ιταλική αυτοκινητοβιομηχανία τελειοποίησε μαζί με άλλες εταιρίες, μεταξύ των οποίων κι η Boeing...

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Με την παρούσα ανάρτηση κρίνεται σκόπιμο να διευκρινιστεί ότι σκοπός της δεν είναι η προώθηση του περιγραφόμενου αντικειμένου αλλά η επισήμανση της εμφανούς υπερβολής...