Ημέρα μνήμης εδώ και πολλά χρόνια στη χώρα μας, η 17η Νοεμβρίου έχει το δικό της χρώμα. Απ' τις ίδιες "πινελιές" είναι και το video της σημερινής μας ανάρτησης.
Σχετικά με το τραγούδι:
Τίτλος: Άσμα Ασμάτων
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Στίχοι: Ιάκωβος Καμπανέλλης
Τραγούδι: Μαρία Φαραντούρη
Το video είναι από εμφάνιση του Μίκη Θεοδωράκη και της Μαρίας Φαραντούρη στο Βέλγιο, το 1985...
Άσμα Ασμάτων
Τι ωραία που είναι η αγάπη μου
με το καθημερινό της φόρεμα
κι ένα χτενάκι στα μαλλιά
Κανείς δεν ήξερε πως είναι τόσο ωραία
Κανείς δεν ήξερε πως είναι τόσο ωραία
Κοπέλες του Άουσβιτς, του Νταχάου κοπέλες
μην είδατε την αγάπη μου
μην είδατε την αγάπη μου
«Την είδαμε σε μακρινό ταξίδι
δεν είχε πια το φόρεμά της
ούτε χτενάκι στα μαλλιά»
Τι ωραία που είναι η αγάπη μου
η χαϊδεμένη από τη μάνα της
και τ’ αδερφού της τα φιλιά
Κανείς δεν ήξερε πως είναι τόσο ωραία
Κοπέλες του Μαουτχάουζεν, κοπέλες του Μπέλσεν
μην είδατε την αγάπη μου
«Την είδαμε σε παγερή πλατεία
μ’ ένα αριθμό στο άσπρο της το χέρι
με κίτρινο άστρο στην καρδιά»
Τι ωραία που είναι η αγάπη μου
η χαϊδεμένη από τη μάνα της
και τ’ αδερφού της τα φιλιά
Κανείς δεν ήξερε πως είναι τόσο ωραία...
- ΑΡΧΙΚΗ
- ΘΕΜΑΤΑ
- ΜΟΥΣΙΚΗ
- ΧΡΗΣΙΜΟΙ ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ
- ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
Τρίτη 17 Νοεμβρίου 2009
Άσμα Ασμάτων (17 Νοεμβρίου - Ημέρα Μνήμης)
Αναρτήθηκε από Διάττων στις 10:00 π.μ.
Ετικέτες Ελληνικό Τραγούδι, Μαρία Φαραντούρη, Μίκης Θεοδωράκης, Μουσική
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
12 σχόλια:
ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΦΙΛΕ ΜΟΥ.ΣΙΓΟΥΡΑ ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΡΑ ΤΙΜΗΣ ΓΙ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΤΟΛΜΗΣΑΝ ΚΑΙ ΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ.ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ.
Ασμα ασματων και μερα μνημης για το πολυτεχνειο.
Καλο σου απογευμα φιλε Διαττων.
τι ωραία που είναι η αγάπη μου...
τι ωραία που είναι η Δημοκρατία...
καλησπέρα φίλε Διάττων!
Σας ευχαριστώ για την επίσκεψή σας. Η Νάντια έδωσε το στίγμα και το περιεχόμενο της ανάρτησής μου και την ευχαριστώ, το ίδιο ευγνώμων είμαι και για τους δυο νεαρούς μου φίλους!
Καλό απόγευμα σε όλους...
Αναρωτήθηκα τί έκανε ο Χρόνος και η Μνήμη σ εκείνα τα παιδιά που γλύτωσαν απο τα πυρά Εκείνο το βράδυ που σπάραζε η Ελλάδα κι έχυνε το πιο φρέσκο απο το αίμα της..
Πώς είναι σήμερα, πού είναι σήμερα, τί είπαν στα δικά τους παιδιά Σήμερα..
Δεν αποκλείεται κάποιοι απ' αυτούς να έχουν ήδη αλλοτριωθεί. Π.χ. η Δαμανάκη, και δεν είναι η μόνη...
Σ' ευχαριστώ για την επίσκεψή σου αγαπητή μου φίλη...
Πανέμορφη μελωδία, απίθανη ερμηνεία.
Εθνος που σέβεται τους νεκρούς του, έχει λαμπρό μέλλον.
Και εννοώ όλους και ΟΧΙ επιλεκτικά (Μαραθώνες, Θερμοπύλες, 1821, 1912, 1940, Εμφύλιο, Χούντα, κλπ)
Δημήτρη, έχεις απόλυτο δίκιο!
Καλησπέρα :)
ΕΧΑΙΡΕΤΙΚΗ ανάρτηση !!!
Συγχαρητήρια φίλε μου!
Δεν ήθελα να πολιτικολογήσω Αλίκη γιατί όταν το κάνω, μου ξεφεύγουν και λέω ή γράφω περισσότερα απ' ότι πρέπει. Γι' αυτό και προτίμησσ να κινηθώ...παράλληλα. Σ' ευχαριστώ για το σχόλιό σου...
Tο ''συγχαρητήρια'' μου αναφερόταν ιδιαιτέρως σ'αυτήν την επιλογή σου να μη πολιτικολογήσεις πάνω στη μέρα μνήμης .
Καλό απόγευμα
Έγινε Αλίκη, καλό απόγευμα και σ' εσένα...
Δημοσίευση σχολίου