Με την ανάρτηση αυτή ξεκινάει ένα διήμερο αφιέρωμα (σε 3 μέρη) στο Φλαμένκο. Πρόκειται για ισπανική λέξη, που αφορά ένα είδος μουσικής και χορού, όρος ο οποίος χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά τον 19ο αιώνα. Με λίγα λόγια, το Φλαμένκο αποτελεί την Ισπανική μουσική και πολιτισμική παράδοση. Προήλθε αρχικά απ' την περιφέρεια της Ανδαλουσίας (με βασικό συστατικό το τσιγγάνικο στοιχείο), όπου αναπτύχθηκε σαν ξεχωριστή, περιθωριακή κουλτούρα με κέντρα τη Σεβίλλη, το Κάδιξ και τη Μάλαγα, στη συνέχεια όμως εξελίχτηκε σε χαρακτηριστικό κομμάτι του πολιτισμού ολόκληρης της Ισπανίας, ενσωματώνοντας και μετασχηματίζοντας μουσικά στοιχεία και φόρμες κι από άλλες περιφέρειες (συνέχεια στην επόμενη ανάρτηση)...
Στο πρώτο μέρος του αφιερώματός μας, σήμερα, απολαμβάνουμε το δίδυμο (κι όχι μόνο) Antonia "La Negra" (φωνή) και Camaron De La Isla (κιθάρα) σ' ένα χαρακτηριστικό τραγούδι γεμάτο - τι άλλο - πάθος!
- ΑΡΧΙΚΗ
- ΘΕΜΑΤΑ
- ΜΟΥΣΙΚΗ
- ΧΡΗΣΙΜΟΙ ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ
- ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2009
Antonia 'La Negra' & Camaron De La Isla - Bulerias (Flamenco I)
Αναρτήθηκε από Διάττων στις 10:00 π.μ.
Ετικέτες Μουσική, Europe, Flamenco, Spain, World Music
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
8 σχόλια:
ΤΕΛΕΙΑ Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΙ Ο ΧΡΟΡΟΣ.ΑΛΛΗ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ ΤΟ ΦΛΑΜΕΝΚΟ.ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟΣ.
ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΦΙΛΕ ΜΟΥ.
Είναι φοβερή η μουσική παράδοση της Ισπανίας, αγαπητέ μου φίλε. Εμένα μ' έχει αιχμαλωτίσει...
Είναι όντως πολύ ενδιαφέρουσα η Ισπανική παράδοση, κι οι μουσικοί τους με ταπεραμέντο και πάθος μεσογειακό .
Ωραίο το αφιέρωμά σου Δ.Α.,τα μαθήματα απ'το ''σχολείο''των αναρτήσεων σου......συνεχίζονται και μας κρατούνε ενήμερους για πολλά κι όμορφα καθημερινά.
Είναι απ' τη μια το ιδιαίτερο "χρώμα" που έχουν τα σχόλιά σου (μαζί και κάποιων άλλων φίλων, βέβαια) κι απ' την άλλη οι εμμονές μου σε ορισμένα είδη μουσικής που με παροτρύνουν... Έστω, να δούμε πού θα μας βγάλει αυτό το μουσικό μας ταξίδι... Αν και το πιο σημαντικό δεν είναι ο προορισμός του ταξιδιού αλλά το ίδιο το ταξίδι, κι ίσως ακόμα περισσότερο, το ότι ταξιδεύουμε μαζί...
Καλό σου μεσημέρι Αλίκη...
Φοβερό αφιέρωμα!!!
Το πάθος στο μεγαλείο του.
(Πού πας και τα ξετρυπώνεις;!)
Αγαπητέ φίλε Διάττων, για άλλη μια φορά σ'ευχαριστώ γι' αυτά τα υπέροχα εκπαιδευτικά μουσικά αφιερώματα.
Όπως είπες και στη φίλη μας Αλίκη, το πιο σημαντικό δεν είναι ο προορισμός του ταξιδιού, αλλά το ίδιο το ταξίδι, που εύχομαι να κρατήσει πολλά-πολλά χρόνια!
Καλό σου βράδυ.
Βασιλική, με το σχόλιό σου, επιβεβαιώνεις για άλλη μια φορά τα λόγια μου. Κι έτσι θα το ξαναπώ. Τελικά δεν έχει μεγάλη σημασία ο προορισμός του ταξιδιού όσο το ίδιο το ταξίδι, κι ακόμα περισσότερο, οι συμμετέχοντες, οι συνταξιδιώτες...
Χαρά μου που συνταξιδεύουμε αγαπητή μου φίλη...
Η χαρά είναι αμοιβαία,
αγαπητέ φίλε
και συνταξιδιώτη Διάττων!
Ειλικρινά σ' ευχαριστώ Βασιλική... Καλή σου μέρα...
Δημοσίευση σχολίου