Η Κτηνωδία Που Βιώνουν Όλο Και Πιο Συχνά Τα Παιδιά Κι Η Ανάλγητη Ελληνική Δικαιοσύνη

Φρίκη, αποτροπιασμός, αγανάκτηση! Οι λέξεις είναι πολύ λίγες για να περιγράψουν αυτό που νιώθει κάποιος ακούγοντας τον διοικητή του Τμήματος Ασφαλείας Αχαρνών να καταθέτει τα απίστευτα βασανιστήρια που υπέστη η 13χρονη σήμερα κόρη της 35χρονης Ειρήνης Τσονοπούλου, της αδίστακτης μάνας μαστροπού, στο Ίλιον της Αττικής.

Ο διοικητής του Τμήματος Ασφαλείας Αχαρνών, ο οποίος προΐστατο των ερευνών για την εξιχνίαση της απίστευτης αυτής υπόθεσης, κατέθεσε προχθές στο δικαστήριο. Παρουσίασε τα σκίτσα που ζωγράφισε η μικρή καθώς και τις επιστολές που έγραψε, όπου σ' όλ' αυτά απεικονίζει με συγκλονιστικές λεπτομέρειες όλα όσα βίωσε το κοριτσάκι στα χέρια διεστραμμένων ηλικιωμένων αντρών, με τη συναίνεση της ίδιας του της μάνας, η οποία εξέδιδε την κόρη της για πενήντα ευρώ και κάποιες φορές ακόμη και για τριάντα ευρώ!

Άκρως συγκλονιστικές είναι οι φράσεις που χρησιμοποιεί η μικρούλα (στα σκίτσα και στις επιστολές της) για να περιγράψει τι νιώθει για καθέναν απ' τους κατηγορουμένους και για την ίδια: «Φυλακή παπά-Σωτήρης» (πρόκειται για τον «ιερέα» Σωτήρη Παπαδόπουλο, έναν απ' τους βιαστές της), «Ελευθερία Εγώ», «Φυλακή Ειρήνη» (είναι η μάνα της)! Αυτά γράφει πάνω από καθεμία απ' τις φιγούρες των βασανιστών της, εκφράζοντας με τον τρόπο αυτό την αγωνία αλλά και την επιθυμία της να καταδικαστούν οι άνθρωποι που ευθύνονται για τον ανείπωτο πόνο και τον εξευτελισμό που υφίστατο τα τελευταία χρόνια.

Σ' άλλη ζωγραφιά εμφανίζεται πάλι κλαμένη να ζητά βοήθεια, ενώ δεξιά κι αριστερά της στέκονται ο Αθανάσιος Κανάκης (ο 85χρονος συνταξιούχος της ΔΕΗ που τη βίασε για πρώτη φορά) κι η μητέρα της. Σε ένα τρίτο σκίτσο έχει ζωγραφίσει τον Σπύρο Σουχλέρη, πρώην σύντροφο της μητέρας της, που κι αυτός την έχει βιάσει κατ’ επανάληψη. «Φυλακή Σπύρος», «Φροντίδα Εγώ», «Φυλακή Ειρήνη».

Η μικρούλα ανέφερε πολλά ανατριχιαστικά περιστατικά, σ' ένα εκ των οποίων εξομολογήθηκε πως ξεκίνησε αυτή η κόλαση, ότι δηλαδή περνούσε ξέγνοιαστα μέχρι που μια μέρα την πλησίασε ο Κανάκης και της έδωσε μια κούκλα για να ανεχτεί τις διεστραμμένες του ορέξεις. Ο 85χρονος συνταξιούχος της ζήτησε να τον ακολουθήσει, λέγοντάς της ότι η μητέρα της την είχε «πουλήσει» σ' εκείνον αντί 2.000 ευρώ! Το παιδί αναφέρεται και σ' άλλες στιγμές που σοκάρουν κι έχουν σημαδέψει ανεξίτηλα την τρυφερή ψυχή του. «Εγώ ήμουν μικρή και δεν καταλάβαινα»... Λόγια που χαράζουν την καρδιά σαν κοφτερό λεπίδι κι αποκαλύπτουν την κτηνωδία που βίωσε το 11χρονο κοριτσάκι στα χέρια της αδίστακτης μάνας και των παιδεραστών!

Αυτά ως προς τα φριχτά βασανιστήρια που υπέστη ένα αθώο παιδί. Και δυστυχώς δεν είναι το μόνο. Και σε πόσα άλλα παιδιά έχει συμβεί αυτό ή κάτι παρόμοιο, είτε στην Ελλάδα, είτε στο εξωτερικό. Διαρκώς μαθαίνουμε για νέα θλιβερά περιστατικά. Φτάσαμε, μάλιστα, και στο σημείο να υπάρχουν ιστοσελίδες που μεταδίδουν και ζωντανά βιασμούς (ή και δολοφονίες ακόμα) παιδιών, που οι ανά τον κόσμο παιδόφιλοι πληρώνουν ως και 10.000 ευρώ για να μπορούν να παρακολουθούν! Το όλο θέμα λοιπόν έχει πάρει ανησυχητικές διαστάσεις και κρίνω σκόπιμο να μην επεκταθώ άλλο στο νοσηρό κι απεχθές βάθος του!

Περνάμε τώρα στο πως μπορεί να σταματήσει αυτή η αποτρόπαια κατάσταση εμφάνισης παρόμοιων εκφυλιστικών φαινομένων, ή τουλάχιστον, να περιοριστεί. Με την υπάρχουσα δικαιοσύνη που (δεν) έχουμε, δεν πρόκειται να γίνει τίποτα! Ειλικρινά, η δικαιοσύνη στην Ελλάδα είναι ανύπαρκτη, υπάρχει μόνο στα λεξικά ως έννοια ακαδημαϊκή και φιλολογική. Και βέβαια, διαφορετικά τιμωρούνται οι πλούσιοι και διαφορετικά οι φτωχοί.

Ήθελα να 'ξερα γιατί δε θεσμοθετείται στην ελεεινή χώρα μας - η πολιτική πραγματικότητα των τελευταίων δεκαετιών με δικαιώνει για το χαρακτηρισμό μου - η θανατική ποινή! Μόνο με αυτόν τον τρόπο τέτοια εκφυλιστικά φαινόμενα είναι δυνατόν να περιοριστούν. Κανένας δεν επιχειρεί να βιοπραγήσει σαν κτήνος όταν θα ξέρει ποια θα είναι η κατάληξή του όταν συλληφθεί. Αντίθετα, ολοένα και περισσότεροι επιχειρούν να εκπληρώσουν τις διεστραμμένες φαντασιώσεις τους όταν γνωρίζουν πως δε θα τιμωρηθούν. Σε τέτοιες κοινωνίες που είναι πολιτικά δομημένες με γνώμονα την μερική ή ολική ατιμωρησία, οι όποιες αποφάσεις του εκάστοτε δικαστηρίου καταλήγουν να είναι χάδι αν όχι κι ενθάρρυνση ακόμα των ορέξεων των κανιβάλων ανθρωποειδών κι ασέβεια του πόνου αυτών που έχουν πέσει θύματα στη διαστροφή των προηγουμένων.

Αν δεν εκδηλωθεί εγκαίρως μια προσπάθεια που να στοχεύει σε δραστική επίλυση του προβλήματος που ανιχνεύουμε, τότε οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν είναι πολλοί (εκτός απ' τους ήδη υπάρχοντες, εννοώ τις περιπτώσεις που ήδη συμβαίνουν). Η εμφάνιση όλων αυτών των εκφυλιστικών φαινομένων θα γίνει πιο συχνή και θα περάσει σιγά σιγά στην καθημερινότητά μας μέχρι που θα γίνει - υποσυνείδητα, μέσω των ολέθριων αποτελεσμάτων που έχει καμιά φορά η συνήθεια - αποδεκτή. Έτσι θα επέλθει η πλήρης αλλοτρίωση, ο αφανισμός του πνεύματος και κάθε ηθικής αξίας! Κι ύστερα δε θα μπορούμε να συζητάμε τίποτα πια... Ότι μπορούμε να συζητήσουμε, να προτείνουμε και να δράσουμε, τώρα! Ύστερα θα είναι πια αργά, πολύ αργά, καταδικαστικά αργά...

Και θα προχωρήσω παραπέρα και θα γίνω πιο ξεκάθαρος, και πιο κυνικός ακόμα, καθώς το απαιτούν οι περιστάσεις. Ομαδικές εκτελέσεις λοιπόν (οι οποίες και να δημοσιοποιούνται για παραδειγματισμό) για να φεύγουν τα βδελυρά υποκείμενα, Η ΑΜΟΡΦΗ, ΝΟΣΗΡΗ ΚΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΜΑΖΑ την οποία και δε χρειαζόμαστε! Ίσα ίσα που καθίσταται επιτακτική ανάγκη να απαλλαγούμε απ' αυτή, όπως ακριβώς επιβάλλεται και με τα απόβλητα των εργοστασίων! Αν θέλουμε πραγματικά να προχωρήσουμε μπροστά... Αν θέλουμε τελικά να υψωθούμε ως άνθρωποι...

Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση, θα ήμουν (και είμαι) φανατικός πολέμιος της επιβολής της θανατικής ποινής. Στην περίπτωση όμως των αποβρασμάτων γίνομαι ένθερμος υποστηρικτής της! Στα ανθρωποειδή δεν αναγνωρίζω τη ζωή, όπως τη δικαιούνται όλοι οι φυσιολογικοί άνθρωποι, και περισσότερο απ' όλους ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ!!! Αυτή ακριβώς τη ζωή (και σαν περιεχόμενο, και σα διάρκεια) οφείλουμε να σεβαστούμε και με κάθε τρόπο να διαφυλάξουμε...
Διάττων Αβρός