Η μέρα της μεγάλης απόφασης έφτασε. Σε τρία 24ωρα οδηγούμαστε μπροστά στις κάλπες για να ασκήσουμε το εκλογικό μας δικαίωμα. Απ' τη μια ο μικρός αριθμός των ημερών που υπολείπονται, κι απ' την άλλη η κρισιμότητα των εκλογών, δε μου επιτρέπουν να μην πολιτικολογήσω, έστω και λίγο. Γι' αυτό θα είμαι σύντομος αλλά ουσιαστικός.
Ξεκινώντας με δεδομένο ότι σχεδόν όλο το πολιτικό σκηνικό της χώρας έχει απαξιωθεί και δεν το θέλουμε έτσι όπως λειτουργεί (κάποιος πρέπει να εφεύρει τους πολιτικούς κάδους), εγώ θα εστιάσω ειδικότερα, και θα σταθώ πολέμιος αυτών των 2 ανθελληνικών παρατάξεων που καταστρέφουν τη χώρα δεκαετίες τώρα. Σ' αυτές τις εκλογές κρίνεται σκόπιμο κι επιτακτικό η διαγραφή τους απ' τον ελληνικό πολιτικό χάρτη!
Αν πραγματικά μπορούσε να υλοποιηθεί αυτό, τότε, απ' την επόμενη μέρα κιόλας θα ξεκινούσαν διεργασίες για την αλλαγή του σαθρού πολιτικού σκηνικού στην Ελλάδα, που σε τελευταία ανάλυση, αυτό είναι το ζητούμενο! Απλά, η πρόταση που γίνεται εδώ, είναι να γίνουν σταδιακά τα βήματα, να χτυπηθεί πρώτα η πηγή του κακού...της διαπλοκής, της διαφθοράς και της σήψης...
Γνωρίζω, ωστόσο, τη ματαιότητα των σκέψεών μου! Είναι σκέψεις, καθαρά, ουτοπικές (κι ίσως υπερφίαλες, θα μπορούσε κάποιος να πει). Αυτό το λέω γιατί γνωρίζω το επίπεδο, τη φιλοσοφία και τη συμπεριφορά του μέσου Έλληνα (εννοώ την πλειοψηφία). Είναι γεγονός λοιπόν ότι του μέσου Έλληνα του αρέσει να έρπει! Ακόμα κι όταν του δίνεται μια αμυδρή δυνατότητα να επηρεάσει και να αλλάξει τα πράγματα (αυτό γίνεται κάθε φορά με τις εκλογές), εκείνος πάλι συμπεριφέρεται με τη συνήθη τακτική! Προσέρχεται στις κάλπες έρποντας! Αυτός είναι, άλλωστε, ο λόγος που συντηρούνται αυτές οι επιζήμιες για τον τόπο παρατάξεις επί τόσα χρόνια, σε τόσο υψηλά ποσοστά!
Απ' την άλλη πλευρά όμως, όσο ουτοπικές κι αν είναι οι σκέψεις μου, είμαι ηθικά υποχρεωμένος να τις κάνω, γι' αυτό και τις καταθέτω απ' αυτό εδώ το βήμα, ένα βήμα που απ' την πρώτη μέρα της λειτουργίας του προτάσσει αλλά και υπερασπίζεται αυτήν την αποστολή που - είτε το γνωρίζουμε, είτε όχι - έχουμε όλοι μας... Να υψωθούμε ως άνθρωποι!
Πρώτη μέρα λοιπόν του τριήμερου αφιερώματος στις εκλογές και ξεκινάω με το κόμμα που βρίσκεται ήδη στην κυβέρνηση. Δε λέω τίποτα άλλο, οι φωτογραφίες που ακολουθούν είναι ενδεικτικές της τοποθέτησής μου:
Αυτό που παραδέχομαι μερικές φορές στον πρωθυπουργό είναι ότι έχει αυτογνωσία.
Αυτός είναι ήδη...Καμμένος. Θέλετε να καείτε κι εσείς;
Επιτέλους, μην κάνετε πάλλη τα ίδια λάθη...
Το μήνυμα αυτή τη φορά πρέπει να είναι ηχηρό...
Άλλη μια χαρακτηριστική περίπτωση αυτογνωσίας του πρωθυπουργού...
Στην επόμενη ανάρτηση θα ασχοληθούμε με την έτερη ανθελληνική παράταξη...
- ΑΡΧΙΚΗ
- ΘΕΜΑΤΑ
- ΜΟΥΣΙΚΗ
- ΧΡΗΣΙΜΟΙ ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ
- ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
Πέμπτη 1 Οκτωβρίου 2009
Εκλογές: Να Αποφύγουμε Την Ανθελληνική Ψήφο! (Ι)
Αναρτήθηκε από Διάττων στις 10:30 π.μ.
Ετικέτες Θέματα, Πολιτικά, Προσωπικές Απόψεις, Χιούμορ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
15 σχόλια:
Ποια λοιπόν θα ήταν η φιλελληνική ψήφος,αγαπητέ Διάττοντα;
Γιατί καλές οι αρνήσεις, αλλά δεν νομίζω ότι μας πάνε πουθενά. Επί του πρακτέου λοιπόν.
Όλα τα λέω ξεκάθαρα μέσα στην ανάρτησή μου αυτή (αλλά και στις επόμενες).
Αλλά επέτρεψέ μου λίγο να επαναλάβω τα λόγια σου: "Καλές οι αρνήσεις, αλλά δεν νομίζω ότι μας πάνε πουθενά". Αν το μεταφράσω αυτό στην κυριολεξία, βγαίνει το εξής: "Προτιμάμε όχι την άρνηση αλλά την κατάφαση που οδηγεί κάπου". Δηλαδή, σε πιο ελεύθερη μετάφραση, συμπλέουμε με αυτό που γίνεται στη χώρα μας, κι αφηνόμαστε εκεί που μας οδηγεί, στην καταστροφή...
Μάλιστα, το πήρα το στίγμα σου...εντελώς αντίθετο, βέβαια, απ' το δικό μου...
Είναι πολύ απλουστευτικό το συμπέρασμά σου και με αδικεί. :)
Σε ελεύθερη μετάφραση αυτό που είπα σημαίνει ότι το να λέμε μόνο τι δεν θέλουμε δεν βοηθάει. Μαθηματικά αν το πάρεις είναι πολύ πιο αοριστολογικό. Αν εγώ π.χ. μπω σε ένα εστιατόριο και πω ότι δεν μου αρέσουν τα τηγανητά αυγά και τίποτα άλλο, κατά λογική ακολουθία μπορεί κάποιος να συμπεράνει ότι μου αρέσουν όλα τα άλλα. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να καταλήξω να τρώω κάτι που δεν μου αρέσει τελικά, αλλά αφού δεν είπα εξαρχής τι ήθελα σίγουρα δεν φταίει ο μάγειρας. Καλύτερα να παραγγείλω αυτό που θέλω και αν δεν υπάρχει στο μενού ίσως χρειαστεί να αλλάξω εστιατόριο.
Άλλωστε γραμματικά η κατάφαση δεν είναι απαραιτήτως η συναίνεση. Είναι η πρόταση που δεν περιέχει άρνηση, δηλαδή -και- η νέα, αυθύπαρκτη πρόταση.
Οι αρνήσεις λοιπόν είναι κατ' εμέ λευκές εντολές και είναι καιρός να αρχίσουμε να διατυπώνουμε τις καταφάσεις μας, που μάλλον είναι και το δυσκολότερο κομμάτι του πράγματος.
Αυτά, κατά την ταπεινή μου γνώμη πάντα.
Γράφεις πάλι: "Είναι καιρός να αρχίσουμε να διατυπώνουμε τις καταφάσεις μας, που μάλλον είναι και το δυσκολότερο κομμάτι του πράγματος". Λοιπόν, για να μη γράφουμε πολλά, με δυο λόγια σού επαναλαμβάνω ότι όλα (προτάσεις και καταφάσεις, που λες εσύ) είναι ξεκάθαρα στο κείμενο που έχω ανεβάσει...
Σ' ευχαριστώ, πάντως, για την προσοχή που έδωσες στην ανάρτησή μου...
Αν η κατάφασή σου ονομάζεται άκυρο ή λευκό, τότε πράγματι έχουμε τελείως διαφορετική άποψη για το τι σημαίνει κατάφαση. Ειδικά αν δεν έχεις κάτι να προτείνεις πέρα από αυτό. Όχι επί της διαδικασίας, αλλά επί της ουσίας.
Πώς θέλεις τον κόσμο είναι η ερώτησή μου, όχι τι θα ψηφίσεις. Η ψήφος είναι μόνο το διαδικαστικό κομμάτι της δημοκρατίας. Έχει και ουσία πέρα από αυτό και αν την εξαντλείς στο ότι δεν σου αρέσει τίποτα, οκ. Απλά μην εκπλαγείς με αυτό που θα σου σερβίρουν στο τέλος.
Η αλλαγές γίνονται με συμμετοχή, όχι με αποχή. Τουλάχιστον αυτό αντιλαμβάνομαι εγώ από την ιστορία. Εκτός αν έχεις κάποιο παράδειγμα στο νου σου που η πλήρης άρνηση και αποχή να λειτούργησε.
Πάντα είναι ενδιαφέρουσες αυτές οι συζητήσεις, οπότε μη με ευχαριστείς. Θα χαιρόμουν απλά να ακούσω τη λογική πίσω από την επιλογή σου, η τι προσδοκάς από αυτήν.
Με "περιορίζεις" ότι κοιτάζω τη διαδικασία (των εκλογών αλλά και γενικότερα) κι όχι την ουσία. Απορώ που το είδες αυτό! Διαβάζεις πολύ επιφανειακά, κοντόφθαλμα, θα έλεγα. Όσο για το τί θα μου σερβίρουν στο τέλος, πίστεψέ με, το ξέρω πολύ καλά, αφού κι αυτό το αναφέρω. Άλλο ένα που δεν είδες. Κι αυτό μου κάνει εντύπωση!
Έστω, επειδή κουράζομαι αφάνταστα να δίνω εξηγήσεις σε αυτούς που δε μπορούν ή "δε θέλουν" να κάνουν μια απλή ανάγνωση (σε παραπέμπω και στον τίτλο της ιστοσελίδας), θα σε παρακαλούσα να αλλάξεις blog (άλλωστε, πρώτη φορά ήρθες εδώ). Πιστεύω, θα βρεις πάρα πολλά που πρόσκεινται στη φιλοσοφία σου...
Φιλική συμβουλή. Προσπάθησε να διαβάζεις βαθύτερα και να μην επαναλαμβάνεσαι στα μηνύματά σου... Ειλικρινά, δεν έχει κανένα λόγο ο παραλήπτης τους να τα κάνει αποδεκτά...
Δεν μπορώ να μη πω αυτό που σκέφτηκα αμέσως μόλις είδα τις φωτογραφίες των πολιτικών. Πριν από πολλά χρόνια είχα διαβάσει, νομίζω στο «βηματοδότη», κάτι που είχε πει τότε ο Λαζόπουλος, δηλαδή: «Πώς λέγεται η Φάνη Πετραλιά στα ξένα; Very funny Πετραλιά».
Ας μπω στην ουσία τώρα. Η διαπλοκή, η διαφθορά και η σήψη, πάντα κατά την άποψή μου, δεν είναι ίδιον των πολιτικών μας, αλλά όλων μας. Για μένα το ψάρι δεν βρομάει απ' το κεφάλι, αλλά απ' το κορμί του το ίδιο. Οι πολιτικοί μας είναι κάποιοι από εμάς, άρα εισπράττουμε αυτό που είμαστε. Απλώς σπάνια κοιτιόμαστε στον καθρέφτη μας ενώ εύκολα βλέπουμε τα στραβά των άλλων όταν το κεφαλάκι τους μπει σε κορνίζα ή σε τηλεοπτικό παράθυρο και φανούν τα κουσούρια τους παρόλο το σχετικό μακιγιάζ και λούστρο.
Οφείλω να τονίσω ότι θεωρώ βαρύ το χαρακτηρισμό «ανθελληνικές παρατάξεις» και θα τον δεχτώ μόνο αν παραδεχτούμε ότι όλοι μας είμαστε ανθέλληνες αφού τις ψηφίζουμε. Άσε που κανείς δεν μπορεί να με πείσει ότι τα κόμματα εξουσίας και τα μέλη τους έχουν χειρότερη συμπεριφορά από τα άλλα, τα μικρότερα. Από τη στιγμή που ρουσφέτια κάνουν ακόμα και οι πολιτικοί και τα μέλη των «λοιπών δημοκρατικών δυνάμεων» χρησιμοποιώντας τις γνωριμίες και τις διασυνδέσεις τους, είμαστε όλοι συμμέτοχοι και συνένοχοι στην κακομοιριά μας.
Αγαπητή Βίκυ... Δε στο κρύβω ότι το περίμενα το σχόλιό σου γιατί σε προηγούμενη επικοινωνία μας είχαμε αναφερθεί σχετικά.
Να επανατοποθετηθώ λοιπόν στα σημεία που μου επισημαίνεις. Η εμμονή σε δυο σχηματισμούς που καταστρέφουν τη χώρα δεκαετίες τώρα, δεν μπορεί παρά να είναι ανθελληνική πράξη! Μιλάμε για εμμονή στην καταστροφή! Εδώ είναι απλά ελληνικά, κι απλή λογική. Ότι φταίμε κι εμείς, ΑΝΑΜΦΙΒΟΛΑ το εχω στηλιτεύσει σε αρκετές αναρτήσεις μου εδώ, αλλά και σε κάποια σχόλια αλλού. Είναι, άλλωστε, και το όνομα της ιστοσελίδας μου που με καθιστά ακραιφνή πολέμιο αυτής της άμορφης κι ανελέητης μάζας που μας περιβάλλει! Τέλος, για τα μικρά κόμματα, δεν είπα ότι έχουν καλύτερη συμπεριφορά, άλλωστε, πιστεύω θα το πρόσεξες, μιλάω για αλλαγή όλου του πολιτικού σκηνικού, το οποίο με τόλμη το αποκαλώ σαθρό. Από κει και πέρα, για να σε προλάβω σε ενδεχόμενη μελλοντική τοποθέτησή σου για το ανέφικτο των σκέψεών μου, έχω αναφερθεί ακόμα και σ' αυτό, στην 4η παράγραφο. Και για να τελειώνω και να μην κουράζω άλλο, πιστεύω πως στην 5η παράγραφο, εξηγούνται όλα...
Και πάλι σ' ευχαριστώ. Και καλό σου μεσημέρι...
Ναι, η αλήθεια είναι πως κι εγώ περίμενα τη δημοσίευσή σου για τον ίδιο λόγο, αλλά ξεχάστηκα κάποια στιγμή εξαιτίας οικογενειακών προβλημάτων.
Ουσιαστικά δεν διαφωνούμε στην ουσία. Η διατύπωση δεν μου άρεσε γιατί ήταν λιγάκι «βαριά» και προσβλητική. Ίσως πάλι και να μην είναι, αν σκεφτούμε ότι τα ζωάκια που έρπουν της τέταρτης παραγράφου σου (εμείς δηλαδή) ιδέα δεν έχουν για το τι είναι ελληνικό και τι όχι και αυτό ενδεχομένως είναι το σημαντικότερο δείγμα ανθελληνισμού.
Χωρίς καμιά πρόθεση να συγκρίνω τους λαούς ή να μπούμε σε τέτοιου είδους συζήτηση, θα θυμηθώ απλώς κατά προσέγγιση (γιατί δεν το θυμάμαι επί λέξει μετά από τόσα χρόνια) αυτό που είχε πει ο Γιώργος Ρωμαίος ως διευθυντής της ΕΡΤ: «Πώς περιμένουμε να γίνει η ΕΡΤ BBC, ενώ οι Έλληνες δεν είναι Βρετανοί;»
Καλά κάνεις και δηλώνεις τις απόψεις σου όσο ουτοπικές κι αν δείχνουν. Αν οι ουτοπιστές αυτής της χώρας γίνουν περισσότεροι, μπορεί στο μέλλον κάτι ν' αλλάξει.
Βίκυ, με την τελευταία σου φράση μού άγγιξες ότι βαθύτερο! Αυτός ήταν και είναι ο πραγματικός σκοπός μου! Μάλιστα, το έγραψα ως σχόλιο στη σημερινή μου ανάρτηση. Ας αφήσουμε κάποιες φλογίτσες ελπίδας (ουτοπικές σκέψεις, δηλ.) να υπάρχουν, κι ας σιγοκαίνε σε κάποια άκρη!
Βίκυ και πάλι σ' ευχαριστώ για την τοποθέτησή σου. Ειλικρινά, χαίρομαι που επικοινωνούμε, σκεφτόμενος, μάλιστα, και τα εντυπωσιακά blogs που διατηρείς (όπως εκείνα τα πεντακάθαρα σπίτια όπου κανείς στέκεται έξω με δέος και το σκέφτεται να μπει μέσα)!
Όσο για τα οικογενειακά προβλήματα που είπες στην αρχή, εύχομαι ολόψυχα, ότι το καλύτερο!
Να 'σαι καλά και σ' ευχαριστώ πολύ για τη στήριξη (από κάθε άποψη).
Όσο για τα σπίτια μου, να έρχεστε ταχτικά χωρίς να διστάζετε να μπείτε - τώρα, αν φέρνετε και κάνα Άζαξ μαζί για να κάνουμε όλοι μαζί καθαριότητα, ψυχικό θα κάνετε. :-)
Βίκυ δε χρειάζεσαι Άζαξ εσύ. Μόνο, διπλασίασε τα χαλάκια έξω στην εξώπορτα, για να σκουπίζουμε περισσότερο τα παπούτσια μας!
Κάτι μου λέει ότι βαριέστε τις δουλειές τού σπιτιού. :-)
Φέρε κάνα εντομοκτόνο καλύτερα, να φλιτάρουμε κάτι ανεπιθύμητους που περνάν μερικές φορές το κατώφλι μου.
Αντί εντομοκτόνο, σου άφησα ένα σχόλιο στο blog σου...
Το είδα, το είδα. Και σου απάντησα. :-)
Σ' ευχαριστώ για όλα για μια ακόμα φορά.
Δημοσίευση σχολίου