Σάββατο 2 Ιανουαρίου 2010

Γιώργος Φούντας Ή Αλλιώς "Οταν Ο Ηθοποιός Δεν Υποδύεται Αλλά Βιώνει"

Νέο αφιέρωμα στο χώρο της Τέχνης! Θα παρουσιαστούν σε 3 αναρτήσεις, μία για κάθε μέρα (σχετικά στο πρόγραμμα αναρτήσεων), 3 εξαίρετοι Έλληνες ηθοποιοί (ένας εκ των οποίων ήταν και ζωγράφος) που έπαιξαν το δικό τους σπουδαίο ρόλο κι άφησαν ανεξίτηλα τα ίχνη τους στα πολιτιστικά δρώμενα της χώρας μας. Σήμερα κάνουμε την αρχή με το Γιώργο Φούντα...

Ο Γιώργος Φούντας είναι Έλληνας ηθοποιός του θεάτρου, του κινηματογράφου και της τηλεόρασης. Ανήκει σ' εκείνη την παλιά αλλά διακριτή κατηγορία ηθοποιών που δεν έπαιζαν απλά στις ταινίες αλλά τις βίωναν...

Γεννήθηκε το 1924 στο Μαυρολιθάρι Παρνασσίδας στη Φωκίδα. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή Ωδείου Αθηνών. Εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο θέατρο στο "Νυφιάτικο Τραγούδι" και στον κινηματογράφο στην ταινία "Τα Χειροκροτήματα" το 1944. Βραβεύτηκε απ' το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης τις χρονιές 1966 και 1967 για την ερμηνεία του στις ταινίες "Με Τη Λάμψη Στα Μάτια" και "Πυρετός Στην Άσφαλτο".

Έμεινε ιδιαίτερα γνωστή στον κόσμο η τελευταία σκηνή απ' την ταινία "Στέλλα" με τη Μελίνα Μερκούρη, όταν είπε την περίφημη φράση: "Στέλλα φύγε, κρατάω μαχαίρι!".

Εμφανίστηκε και στην τηλεόραση το 1975, στην τηλεοπτική μεταφορά του μυθιστορήματος του Ν. Καζαντζάκη "Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται".

Φιλμογραφία

Κινηματογράφος: Λεβέντες Της Θάλασσας (1997), Μολυσμένα Ύδατα (1987), Το Κορίτσι Της Μάνης (1986), 17 Σφαίρες Για Έναν Άγγελο (1981), Έξοδος Κινδύνου (1980), Ο Μεγάλος Ένοχος (1970), Η Λεωφόρος Της Προδοσίας (1969), Ο Αντάρτης Του Βάλτου (1969), Ο Πρόσφυγας (1969), Πολύ Αργά Για Δάκρυα (1968), Πυρετός Στην Άσφαλτο (1967), Τρούμπα '67 (1967), Με Τη Λάμψη Στα Μάτια (1966), Ο Ψαρόγιαννος (1966), Οι Στιγματισμένοι (1966), Επαναστάτης (1965), Αλέξης Ζορμπάς (1964), Ανεμοστρόβιλος (1964), Κραυγή (1964), Ο Κράχτης (1964), Το Κορίτσι Της Κυριακής (1964), Αμέρικα Αμέρικα (1963), Ζήλεια (1963), Κάθαρμα (1963), Πολιορκία (1963), Τα Κόκκινα Φανάρια (1963), Η Μεγάλη Θυσία (1962), Προδομένη Αγαπη (1962), Η Κατάρα Της Μάνας (1961), Αν Ήξερες Παιδί Μου (1960), Το Ποτάμι (1960), Αντίο Ζωή (1960), Η Αυγή Του Θριάμβου (1960), Λύτρωσέ Με Αγάπη Μου (1960), Πόθοι Στα Στάχυα (1960), Ποτέ Την Κυριακή (1960), Η Ζαβολιάρα (1959), Γαλήνη (1958), Γερακίνα (1958), Η Λίμνη των Πόθων (1958), Μόνο Για Μια Νύχτα (1958), Άσσοι Του Γηπέδου (1956), Το Κορίτσι Με Τα Μαύρα (1956), Μαγική Πόλη (1955), Ο Αγαπητικός Της Βοσκοπούλας (1955), Στέλλα (1955), Ανοιχτή Θάλασσα (1954), Γυναίκες Δίχως Άντρες (1954), Ο Άνεμος Του Μίσους (1954), Το Κορίτσι Της Γειτονιάς (1954), Η Μαύρη Γη (1952), Νεκρή Πολιτεία (1951), Πικρό Ψωμί (1951), Καταδρομή Στο Αιγαίον (1946), Χειροκροτήματα (1944)...

Τηλεόραση: Γόβα Στιλέτο (1993), Στον Αργαλειό Του Φεγγαριού (1985), Κούρσα Του Θανάτου (1982), Έξοδος Κινδύνου (1978), Γαλήνη (1976), Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται (1975), Κατοχή (1973)...

14 σχόλια:

Νερένια είπε...

Ένας αγαπημένος ηθοποιός ο Γιώργος Φούντας. Σ' έκανε να ξεχνάς πως αυτό που βλέπεις είναι απλά ταινία.

Σ' ευχαριστώ που τον θυμήθηκες και μας τον θυμίζεις.

Diatton είπε...

Πραγματικά, ήταν το πρόσωπό του, η έκφρασή του, ζούσε το ρόλο που υποδύονταν, δεν έπαιζε απλώς... Αυτό δε μπορούσε να μου περάσει αδιάφορο. Σ' ευχαριστώ που πέρασες αγαπητή μου φίλη...

Δημήτρης είπε...

αγαπημένος!!!
σεμνός και εξαιρετικός ηθοποιός!!!

τον είδα για πρώτη φορά τυχαία στην ταινία "17 σφαίρες για έναν άγγελο", μια ταινία που μιλά για την Ηρώ Κωνσταντοπούλου την ηρωική επονίτισσα...
τον αγάπησα όπως οι περισσότεροι στη "Στέλλα"
και τον έβαλα στους μεγάλους για μένα στα "κόκκινα φανάρια"...

Μπράβο φίλε Διάττων για το αφιέρωμα!!!

όσο για την επισήμανση ότι βίωνε και δεν υποδύονταν απλά να πω πως αυτό είναι που ξεχωρίσει τους κορυφαίους απο του υπόλοιπους ηθοποιούς... είναι αυτό που λένε κάποιοι ότι πρέπει να μπεις μέσα στον ρόλο να είσαι ο ρόλος...

τέλος πάντων...
και πάλι μπράβο!!!

Diatton είπε...

Χαίρομαι που τον ξεχώρισες κι εσύ Δημήτρη. Στις ταινίες που λες, να προσθέσω "Το Κάθαρμα", "Ο Πρόσφυγας" αλλά και τόσες άλλες που του έχω δει αλλά μου διαφεύγει αυτή τη στιγμή ο τίτλος τους! Σε καμιά δεν μπορώ να ξεχάσω τις συσπάσεις του προσώπου του και το χρώμα της φωνής του. Είναι δεδομένο λοιπόν πως ο Γιώργος Φούντας, δεν έπαιζε αλλά βίωνε... Μεγάλος Ηθοποιός, με το Η (κάτι παραπάνω από) κεφαλαίο...

Βίκυ Παπαπροδρόμου είπε...

Προχώρα, Διάττοντα. Εδώ είμαι και σε διαβάζω αλλά ας όψεται η δουλειά που σου 'λεγα. :-)

Diatton είπε...

Το ξέρω Βίκυ και σ' ευχαριστώ αλλά όπως σου έγραψα κι εγώ θα πρέπει να ξεκουράζεσαι κιόλας...

foteinisou είπε...

Εξαιρετικό αφιέρωμα για ένα εξαίρετο ηθοποιό και άνθρωπο!!
"Ηθοποιός σημαίνει φως", έχει ειπωθεί...
Εκείνος μπορούσε να είναι και φωτεινός και σκοτεινός και δραματικός και ερωτικός και παράλογος και ευαίσθητος και ακραίος και πολλά ακόμα!!
Συγχαρητήρια για την ανάρτηση!!
Και πάλι Καλή Χρονιά σου εύχομαι,
με υγεία πάνω από όλα και κατόπιν ό,τι άλλο επιθυμείς!!!

Diatton είπε...

Αγαπητή Φωτεινή, σ' ευχαριστώ για το σχόλιό σου κι αναταποδίδω τις ευχές σου. Εύχομαι κάθε υλοποίηση των στόχων σου μέσα στο τρέχον - πλέον - έτος! Πάντα, με υγεία πάνω απ' όλα...

evelina είπε...

Πολύ ωραία η ανάρτησή σου φίλε μου ,δεν έχω να πώ κάτι παραπάνω απο αυτά που είπες εσύ.Ένας ηθοποιός που έδινε ψυχή σ αυτόπου έκανε...συγχαριτήρια για αυτές τις αναρτήσεις .Δεν πρέπει να ξεχνάμε

Diatton είπε...

Αυτό το Blog δε ξεχνάει αγαπητή Εβελίνα. Όχι μόνο δεν ξεχνάει, αλλά ψάχνει κι εντοπίζει για να αναδείξει. Το έχεις δει και θα το δεις και στις επόμενες αναρτήσεις.

Σ' ευχαριστώ για τις επισκέψεις σου...

nantia11 είπε...

Ανεπαναληπτος ηθοποιος.
Πολυ ομορφο αφιερωμα!

Diatton είπε...

Χαίρομαι κάθε φορά που βλέπω ότι συμπλέω με τους αγαπητούς μου φίλους στα ταξίδια και στις αναζητήσεις μου.

Hammer είπε...

Μεγαλος Ηθοποιος Ο Φουντας Και Αρκετα Παρεξηγημενος Νομιζω Αδικα...

Diatton είπε...

Συμφωνώ μαζί σου Μπάμπη κι η παρουσία σου εδώ μου δίνει ιδιαίτερη χαρά.