France: Edith Piaf (3) - La Foule

Μετά απ' όλα όσα ιστορήθηκαν στην προηγούμενη ανάρτηση, γεννιέται εύλογα το ερώτημα: Το όνομα Edith Piaf, τι γεύση μας αφήνει και τι συναισθήματα μας δημιουργεί; Είναι μόνο μια ηχηρή λέξη του παρελθόντος που θα ακτινοβολεί και στο μέλλον; Η απάντηση πριν ακόμα αποτυπωθεί πρέπει εξορισμού να εμπεριέχει σεβασμό...

Η Edith Piaf λοιπόν είναι ένα κοσμοϊστορικό φαινόμενο που πρέπει να το δει, να το μελετήσει και να το αξιολογήσει κανείς μέσα από ένα διπλό πρίσμα, μέσα από δύο φίλτρα. Απ' τη μια πλευρά ο μελωδικός δρόμος της Τέχνης, τον οποίο, μέσω της μελίρρυτης φωνής της (χάρισμα που της δόθηκε αλλά το καλλιέργησε κιόλας), τον διάβηκε επάξια και στο τέλος γεύτηκε την επιτυχία και τη δόξα όσο λίγοι (σύγχρονοι) ομότεχνοί της. Κι απ' την άλλη, ο δύσβατος δρόμος της ζωής, όπου τα άσχημα βιώματα της παιδικής κι εφηβικής της ηλικίας (γι' αυτό δεν ευθύνεται η ίδια) πρόλαβαν καταδικαστικά και στιγμάτισαν αρκετές απ' τις επιλογές της και στα χρόνια που ακολούθησαν ώστε όλη της η ζωή πλέον να είναι πολυκύμαντη και ταραγμένη!

Όπως και να 'χει, ή έτσι ή αλλιώς, εμείς θα τη θυμόμαστε! Γιατί αν η Ζωή παρουσιάζεται τις περισσότερες φορές αδέκαστη, μοιράζοντας και (κατα)δικάζοντας αμείλικτα, υπάρχει κι η Τέχνη, μεθυστική κι απαστράπτουσα, η οποία εμβολίζει τα αδιέξοδα, δίνοντας έτσι το νόημα και τη λύτρωση...

Σίγουρα λοιπόν θα τη θυμόμαστε... Για το τέλος, μάλιστα, άφησα κάτι πολύ ενδεικτικό, κάτι που μέσα σε λίγες γραμμές περικλείει όσα γράφτηκαν πιο πάνω. Πρόκειται για γράμμα του Alain Delon στην Edith Piaf, σε συναυλία της τελευταίας στο Παρίσι.

«Εντίθ μου... Εάν βρίσκομαι εδώ απόψε το βράδυ, αυτό είναι για σένα, το ξέρεις καλά. Για όλες τις χαρές και τις συγκινήσεις που μου έδωσες, πέρα από την φιλία σου. Σε ανάμνηση της τρυφερότητάς σου, για τότε που ήμουν ένας τρελλός νέος. Σε ένδειξη σεβασμού στην λαμπρότητά σου. Και γι' αυτή τη θαυμάσια παρεούλα που σε κάνει να ξαναζείς»...

Με το τραγούδι «La Foule» (κυκλοφόρησε το 1956) κλείνουμε το αφιέρωμά μας στη σπουδαία αυτή καλλιτέχνιδα, στο μύθο της Edith Piaf...


Απολαύστε ερμηνεία και κινήσεις! Ναι, ναι, σίγουρα ήταν μύθος! Ήταν, μόνο; Όχι , όχι, είναι μύθος και θα είναι μύθος! Όσο θα γυρίζει ακόμα αυτή η γη...

Διάττων Αβρός