Φάρσα ή σκηνοθετημένο, δεν πρόκειται να σταθώ σ' αυτό... Η υπόθεση πάντως είναι η εξής: Κάποιος πήρε τηλέφωνο σ' ένα πρακτορείο ΠΡΟΠΟ να παίξει ένα στοίχημα. Ο ιδιοκτήτης όμως έλειπε και το θέμα είναι πως αυτός που σήκωσε το ακουστικό δε μπόρεσε να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων...
Είναι γεγονός πως δε μπορώ να τον ξεχάσω... Για όσους λοιπόν επιθυμούν να γνωρίσουν το Blues, αλλά και για όσους επιχειρούν να παίξουν αυτό το μουσικό είδος, καλό είναι να ξεκινήσουν με μερικούς καλλιτέχνες που θεωρούνται κορυφή στο χώρο. Ο Jimmy Rogers ήταν αναμφίβολα (κι είναι ακόμα, και πάντα θα είναι) ένας απ' αυτούς! Με τις κλειστές ασφυκτικές μουσικές φόρμες που προτιμούσε (γι' αυτό και τον λατρεύω), δημιούργησε τραγούδια που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν πρότυπα και υποδειγματικά!
Ακούστε για παράδειγμα το audio που ακολουθεί. Έχει τίτλο "This Has Never Been". Δε νομίζω να διαφωνήσετε με τα όσα γράφτηκαν πιο πάνω. Η φωνή του Jimmy Rogers είναι σίγουρα μοναδική ενώ η ατμόσφαιρα που δημιουργεί είναι άνευ περαιτέρω σχολίων (αλλιώς θα οδηγηθούμε στην αναζήτηση λεξικών για τον εντοπισμό των πλέον θετικών λέξεων)...
Το κομμάτι ηχογραφήθηκε το 1958! Οι μυημένοι δεν θα δυσκολευτούν να αναγνωρίσουν στο μπάσο τον Willie Dixon και στο πιάνο τον Otis Spann... Με (real) Blues θα συνεχίσουμε και στις 3 επόμενες αναρτήσεις...
Jimmy Rogers!... Για όσους ψάχνονται για καλό Blues...
Σ' εκείνους που σκέπτονται πως η Ελλάδα σήμερα δεν έχει καμμία σημασία ας μου επιτραπεί να πω ότι δεν θα μπορούσαν να κάνουν μεγαλύτερο λάθος. Η σημερινή, όπως κι η παλιά Ελλάδα, έχει υψίστη σημασία για οποιονδήποτε ψάχνει να βρεί τον εαυτό του.
ΧΕΝΡΙ ΜΙΛΛΕΡ
Αν οι Έλληνες αποκτήσουν μόρφωση και ενότητα, αλίμονό μας.
ΟΥΙΝΣΤΟΝ ΤΣΟΡΤΣΙΛ
Ο Ελληνικός λαός είναι ατίθασος και γι' αυτό πρέπει να τον πλήξουμε βαθειά στις πολιτιστικές του ρίζες... Να πλήξουμε τη γλώσσα, τη θρησκεία, τα πνευματικά και ιστορικά του αποθέματα...
ΧΕΝΡΙ ΚΙΣΣΙΝΓΚΕΡ
Όταν η Ελλάδα, η κοιτίδα του ευγενέστερου πολιτισμού που γνώρισε η ανθρωπότης, η χώρα που της οφείλουμε ότι καθιστά την ζωή ανώτερη και ωραιότερη, υφίσταται τέτοια επίθεση, η θέση όλων των αληθινών ανθρώπων είναι στο πλευρό της.
ΜΑΚΕΝΖΙ ΚΙΝΓΚ
Ο πολιτισμός μας περνάει σήμερα κρίση.... Κρίση φαινομενικά οικονομική αλλά πρωτίστως κρίση πνευματική, κρίση πολιτισμού. Δεν έχω να προτείνω άλλη θεραπεία απ' την επιστροφή στην Ελλάδα.
ΡΕΝΕ ΠΟΟΥΞ
Η Ελλάδα έδωσε το παράδειγμα που καθένας από μας πρέπει να ακολουθήσει, ώσπου οι σφετεριστές της ελευθερίας, οπουδήποτε της γης κι αν βρίσκονται, υποστούν τη δίκαιη τιμωρία της.
ΦΡΑΝΓΚΛΙΝΟΣ ΡΟΥΣΒΕΛΤ
Ο ανθρωπισμός κατά το Ελληνικό πρότυπο είναι η πρώτη αξία κι η μοναδική αρετή του ανθρώπου, που περιλαμβάνει μέσα της όλες τις άλλες.
ΚΙ ΕΛΜΠΕΤΙΟΥΣ
Ο Δυτικός κόσμος ανάγει την γέννησή του στους Ελληνες, πού πρώτοι έκαναν το βήμα απ' τα φυλετικά ήθη στο ανθρώπινο φρόνημα.
Κ. ΠΟΠΕΡ
Οι Έλληνες εδημιούργησαν σε πολλούς τομείς διαχρονικά πρότυπα, και γι' αυτό θα έπρεπε να τους θεωρήσει κανείς ως τον πνευματικά υγιέστερο λαό του κόσμου.
ΕΓΚΟΝ ΦΡΙΝΤΕΛ
Η Ελλάς είναι το εκτυφλωτικό φώς. Μ'αυτήν όλες οι απορίες λύονται, τα σύννεφα διαλύονται.
ΑΛΕΝ ΖΙΠΕΝ
Όλα τα πολιτισμένα έθνη σε ότι αφορά την δραστηριότητα τού πνεύματος, είναι αποικίες της Ελλάδος.
ΧΕΝΡΙ ΜΕΧΝ
Χωρίς Ελληνομάθεια δεν υπάρχει παιδεία.
ΤΟΛΣΤΟΪ
Οι Έλληνες είναι οι πρώτοι που άρχισαν πραγματικά να στοχάζονται, οι πρώτοι που δημιούργησαν ένα εξελιγμένο αστικό πολιτισμό.
Χ. Λ. ΜΠΟΡΧΕΚ
Δεν γνώρισα κανένα που να εμπνέει τόσο σεβασμό όσο οι Έλληνες φιλόσοφοι.
ΝΙΤΣΕ
Αν στην βιβλιοθήκη του σπιτιού σας δεν έχετε τα έργα των αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων, τότε μένετε σ' ένα σπίτι δίχως φως.
ΤΖΩΡΤΖ ΜΠΕΡΝΑΡ ΣΩ
Είναι ντροπή να λέγονται μορφωμένοι όσοι δεν μελετούν τους αρχαίους Έλληνες συγγραφείς.
ΡΑΜΠΕΛΕΣ
Αυτό που χρειάζεται η Δύση σήμερα, είναι να ξαναγυρίσει στην αρχαία Ελληνική Γραμματεία.
ΡΟΖΕ ΓΚΑΡΩΝΤΥ
Οι Έλληνες είχαν το χάρισμα να απορούν για πράγματα που οι άλλοι λαοί τα νόμιζαν αυτονόητα.
ΜΠΛΟΥΦΙΛΝΤ
Τα μαθηματικά ως επιστήμη βρήκαν τον δρόμο τους στον αξιοθαύμαστο λαό των Ελλήνων.
ΚΑΝΤ
Όταν γνωρίσουμε σε βάθος την αρχαία Ελληνική επιστήμη και μελετήσουμε τις προτάσεις της, θα μπορούμε να προχωρήσουμε με μεγαλύτερα βήματα στην κατανόηση του Σύμπαντος και των μυστικών του.
ΤΖΩΡΤΖ ΜΠΗΝΤΛ
Ο κόσμος είναι η διαστελλόμενη Ελλάς κι η Ελλάς είναι ο συστελλόμενος κόσμος.
ΒΙΚΤΩΡ ΟΥΓΚΩ
Η Ελλάς καταληφθείσα, τον άγριον νικητή κατέκτησε, και τις τέχνες εισήγαγε είς το αγροίκο Λάτιον.
ΟΡΑΤΙΟΣ
Είμαι απ' τη Σικελία, δηλαδή την Μεγάλη Ελλάδα κι υπάρχει ακόμη πολύ απ' την Ελλάδα στη Σικελία. Το μέτρο, η αρμονία κι ο ρυθμός ζουν ακόμη. Εξ' άλλου είμαι κι ο ίδιος Ελληνικής καταγωγής. Το οικογενειακό μου όνομα είναι Πυράγγελος. Το Πυραντέλλο δεν είναι παρά η φωνητική παραφθορά του Πιράτζελο.
ΛΟΥΙΤΖΙ ΠΙΡΑΝΤΕΛΛΟ
Αν δεν υπήρχε η ανδρεία κι η γενναιοψυχία των Ελλήνων, δεν γνωρίζουμε ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα του Β' Παγκοσμίου πολέμου.
ΟΥΙΝΣΤΟΝ ΤΣΩΡΤΣΙΛ
Ρίξτε ένα βλέμμα στον μικρό κατάλογο των εθνών που υπετάχθησαν υπό του Αξονα απ' το 1938, και θα δείτε ότι η γενναιοψυχία των Ελλήνων φωτίζει σαν ήλιος ένα σκοτεινό κόσμο.
ΚΑΝΤΙΤΟΥΣ
Πρώτη η Ελλάς μας εδίδαξε πως οι ελεύθεροι άνθρωποι μπορούν να είναι γενναίοι, κι ότι καμμιά ήττα δεν είναι παντοτινή. Ο μικρός αυτός λαός αποδείχθηκε αντάξιος της ιστορίας του.
ΑΛΜΠΕΡΤ ΚΑΜΥ
Μετά την τελική νίκη και λύτρωση η Ελλάδα θα πάρει όλα όσα της ανήκουν, και θα ζήσει υπερήφανα κι ηρωικά μέσα στους νικητές.
ΟΥΙΝΣΤΟΝ ΤΣΩΡΤΣΙΛ
Πολεμήσατε άοπλοι εναντίον ενόπλων και νικήσατε. Μικροί εναντίον μεγάλων κι επικρατήσατε. Δεν ήταν δυνατόν να γίνει αλλιώς γιατί είστε Έλληνες. Ως Ρώσσοι κι ως άνθρωποι σάς είμαστε ευγνώμονες, γιατί χάρη στις δικές σας θυσίες καρδίσαμε τον απαιτούμενο καιρό να προετοιμάσουμε την άμυνά μας. Έλληνες, σας ευγνωμονούμε.
ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΤΗΣ ΜΟΣΧΑΣ
Ο θαρραλέος αγώνας του Ελληνικού λαού, αυτού του σχετικά μικρού έθνους, για το δικαίωμα να ζει χωρίς επεμβάσεις από δικτατορικά έθνη προκαλεί σεβασμό και θαυμασμό όλων των λαών που αγαπούν την ελευθερία.
ΔΙΑΚΥΡΗΞΗ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗΣ ΓΕΡΟΥΣΙΑΣ, 3 Απριλίου 1941
Η Ιστορική δικαιοσύνη μού επιβάλει να διατυπώσω ότι μεταξύ των εχθρών οι οποίοι βρέθηκαν απέναντί μας, ο Έλληνας στρατιώτης προ πάντων, πολέμησε με το μεγαλύτερο θάρρος. Παραδόθηκε μόνο όταν δε μπορούσε πλέον άλλο να αντισταθεί... Πολέμησε εντούτοις τόσο γενναία ώστε κι οι αντίπαλοί του δεν μπορούν να του αρνηθούν την εκτίμησή τους...
ΑΔΟΛΦΟΣ ΧΙΤΛΕΡ
Μέχρι τώρα λέγαμε πως οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες. Από δω και στο εξής θα λέμε πως οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες.
ΟΥΙΝΣΤΟΝ ΤΣΟΡΤΣΙΛ
Το παραπάνω κείμενο είναι πραγματικά λόγια που έχουν κατά καιρούς ειπωθεί για την Ελλάδα. Λόγια τα οποία πρέπει να γεμίζουν υπερηφάνια τους Έλληνες όλης της γης, και κυρίως αυτούς που κατοικούν στη χώρα. Λόγια, ωστόσο, που πρέπει κάποτε να μας κάνουν να αγαπήσουμε την πατρίδα μας και να οραματιστούμε ένα καλύτερο μέλλον γι' αυτήν. Γιατί απ' ότι φαίνεται δεν την αγαπάμε τη χώρα μας. Καθόλου, θα έλεγα! Αλλιώς, δε δικαιολογώ το γεγονός ότι την έχουμε αφήσει έρμαιο και βορά να την κατασπαράζουν οι λύκοι κι οι ύαινες της (δεξιάς) ανθελληνικής πολιτικής! Κατ' αυτόν τον τρόπο συντελούμε κι εμείς στη δική τους Προδοσία! Γιατί περί Προδοσίας πρόκειται!
Έστω, αυτά τα λόγια (αλλά και όλα όσα επακολουθήσουν), ελπίζω κάποτε να μας αφυπνίσουν! Για να υψωθούμε επιτέλους ως άνθρωποι... Μακάρι... Ας ήταν κι αύριο...
Διάττων Αβρός
Η Σημαντική Παρουσία Των Νικόλαου Και Στέργιου Δούμπα
Η κεντρική είσοδος του περίφημου Μεγάρου Μουσικής στο κέντρο της Βιέννης, που είναι έδρα της Φιλαρμονικής της Βιέννης, βρίσκεται στην οδό Νικόλαου Δούμπα. Το διάσημο ανά τον κόσμο επιβλητικό χρυσοποίκιλτο Μέγαρο ανήκει στο Σωματείο των Φίλων Μουσικής της Βιέννης, το περιώνυμο Μουσικφεράϊν. Το Μέγαρο αυτό αποτελεί απώτερο όνειρο κάθε κλασικού καλλιτέχνη παγκοσμίου κύρους, προκειμένου να περιληφθεί στους βασικούς συντελεστές των μοναδικής σημασίας μουσικών εκδηλώσεων της Αυστριακής πρωτεύουσας, που γίνονται σ’ αυτό.
Ο τάφος του Νικόλαου Δούμπα (εικονίζεται στη δεύτερη φωτογραφία), βρίσκεται σε άκρως τιμητική θέση στο κεντρικό Νεκροταφείο της Βιέννης, έχοντας αριστερά τους τάφους των μεγάλων μουσουργών Μπραμς και Στράους, ενώ εκεί κοντά αναπαύονται κι άλλοι διάσημοι μουσικοί, όπως οι Μόζαρτ, Μπετόβεν κτλ.
Η Αυστριακή πόλη Τάτεντορφ έχει ανακηρύξει τον Νικόλαο Δούμπα μεγάλο ευεργέτη, έχει αναγείρει μνημείο προς τιμή του σε κεντρική της πλατεία, η οποία φέρει το όνομά του, κι έχει δώσει επίσης το όνομά του σε δρόμο καθώς και σε πάρκο. Ήδη όμως μέχρι τώρα έχουν γραφτεί αρκετά, οπότε πρέπει στο σημείο αυτό να δούμε ποιος ήταν ο Νικόλαος Δούμπας...
Το Σωματείο Φίλων της Μου
σικής της Βιέννης, το περίφημο Μουσικφεράϊν, ιδρύθηκε το 1812. Αυτό το καλλιεπέστατο Μέγαρο Μουσικής ανεγέρθηκε (κοντά στο 1870), με την οικονομική στήριξη του Αυτοκράτορα κι άλλων προσωπικοτήτων της Αυστρίας, με σχέδια του πολύ γνωστού ανά την Ευρώπη Δανού μεγάλου Αρχιτέκτονα Θεοφίλου Φον Χάνσεν καθώς και με την προσωπική επιμέλεια του Αντιπροέδρου του Μουσικφεράϊν Νικολάου Δούμπα, ο οποίος συνέβαλε σημαντικά με τις οικονομικές του χορηγίες, όπως άλλωστε κι ο πατέρας του Στέργιος Δούμπας.
Άρα λοιπόν ο Νικόλαος Δούμπας (1830 - 1900) ήταν γιος του Στέργιου Δούμπα (1794 - 1870) που ήταν κι οι δυο τους πλούσιοι έμποροι, δωρητές κι ευεργέτες. Στην Ελλάδα ο Νικόλαος Δούμπας δεν είναι ιδιαίτερα γνωστός, ενώ στην Αυστρία το όνομά του ακόμα γνωρίζει τιμητικές διακρίσεις...
Ένας Τούρκος (αναφέρεται μόνο με τα αρχικά ΑΚ) δοκίμασε μια απίστευτη έκπληξη όταν πληροφορήθηκε ότι είναι ο βιολογικός πατέρας μόνο σε ένα απ' τα δίδυμα αγόρια που έφερε στον κόσμο η γυναίκα του, έγραψε πρόσφατα η εφημερίδα Σαμπάχ.
Διπλωματικές Σχέσεις
Στην Αυστρία η Ελληνική διπλωματία στεγάζεται κατά το μεγαλύτερο μέρος της στην Ελληνική Πρεσβεία που έχει την έδρα της στη Βιέννη. Στο Salzbourg λειτουργεί και Ελληνικό Γενικό Προξενείο. Η Πρεσβεία της Ελλάδας (εικονίζεται στη δεύτερη φωτογραφία) διοργανώνει εκεί σειρά εκδηλώσεων προς προώθηση των πολιτιστικών σχέσεων μεταξύ των δυο χωρών.
Ιστορική Αναδρομή - Ομογένεια
Η πρώτη παρουσία Ελλήνων στην Αυστρία καταγράφεται τον 9ο μ.Χ. αιώνα με την αποστολή των Κυρίλλου και Μεθοδίου στις παραδουνάβιες περιοχές.
Η εγκατάσταση ελληνικού στοιχείου εγκαινιάζεται ουσιαστικά τον 12ο αιώνα (το έτος 1148) με το γάμο της πριγκίπισσας Θεοδώρας της Koμνηνής με τον Ερρίκο Jasomirgott του Οίκου των Babenberg. Η άφιξη των Βυζαντινών στο ομώνυμο Δουκάτο σήμανε και την απαρχή της διάδοσης, στην νέα πατρίδα, πολιτισμικών στοιχείων του Βυζαντίου (όπως ήθη, έθιμα, διοικητικοί θεσμοί, στοιχεία γλώσσας και νομικής επιστήμης).
Στα τέλη του 17ου προς τις αρχές του 18ου αιώνα, όταν δημιουργούνται ευνοϊκές συνθήκες για τις μετακινήσεις και το εμπόριο μεταξύ αυστριακής και οθωμανικής αυτοκρατορίας, οικογένειες απ' την Ήπειρο και την Μακεδονία (όπως οι Σίνα, Δούμπα, Καραγιάννη, Οικονόμου, Χρηστοπάνου κ.λ.π.), με την πλούσια δραστηριότητα που αναπτύσσουν, καταλαμβάνουν υψηλές θέσεις στην κοινωνική κι οικονομική ζωή της ΑυστροΟυγγρικής αυτοκρατορίας. Έτσι, έμειναν στην ιστορία ως χορηγοί, ευεργέτες κι υποστηρικτές της πνευματικής και καλλιτεχνικής παραγωγής στη Βιέννη, σε μια πόλη, που αποτελούσε το σπουδαιότερο πνευματικό και πολιτιστικό κέντρο της κεντρικής Ευρώπης εκείνη την εποχή.
Ακόμη, η ελληνική κοινότητα της Βιέννης διαγράφει ιστορική πορεία για την μετέπειτα προετοιμασία της εθνικής παλιγγενεσίας με μορφές όπως οι: Ρήγας Φεραίος, Άνθιμος Γαζής, Νεόφυτος Δούκας, Κωνσταντίνος Κούμας, οικογένεια Υψηλάντη κ.ά. Ιδιαίτερο ρόλο στην ιστορία της νεότερης Ελλάδας, έπαιξε ο προοδευτικός διανοούμενος του νεοελληνικού διαφωτισμού Ρήγας Βελεστινλής (1753-1798), ο οποίος έζησε κι έδρασε προεπαναστατικά στην αυστριακή πρωτεύουσα, προετοιμάζοντας με τη σκέψη και τα εκδοθέντα έργα του τον ελληνικό εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα του 1821.
Στη Βιέννη, εξάλλου, εκδόθηκε κι η πρώτη ελληνική εφημερίδα με τίτλο "Εφημερίς" (31 Δεκεμβρίου 1790) στο τυπογραφείο των αδελφών Μαρκίδων Πούλιου (καταγωγή απ' τα Σιάτιστα της Μακεδονίας), θέτοντας τις βάσεις στην ιστορία του Ελληνικού Τύπου, ως πρωτοπόροι εκδότες και δημοσιογράφοι. Οι προσπάθειες κι η δράση κι άλλων επιφανών Ελλήνων της Αυστρίας να προωθήσουν τη συγγραφή κι έκδοση βιβλίων, εφημερίδων και περιοδικών εντύπων, ως μέσων για την πνευματική απελευθέρωση και την αναγέννηση του Ελληνισμού είναι αξιομνημόνευτες.
Αργότερα, στα τέλη του 
Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, δεν ήταν λίγοι εκείνοι οι Έλληνες (όπως κι άλλοι ξένοι) που κατέληξαν να αντικαταστήσουν ένα μέρος του ενεργού εργατικού δυναμικού της Αυστρίας, το οποίο είχε χαθεί σε βομβαρδισμούς και σε πολεμικές επιχειρήσεις.
Στις δεκαετίες του 50 και του 60 (ακόμα και του 70), η μεγάλη φυγή των Ελλήνων, απ' την μια πλευρά κατηύθυνε ένα μεγάλο μέρος της σπουδάζουσας νεολαίας σε διάφορα αυστριακά πανεπιστήμια, κι απ' την άλλη, οδήγησε πολλούς ικανούς συμπατριώτες μας να αναζητήσουν μια καλύτερη τύχη σε αυστριακές επιχειρήσεις, ή να κάνουν ακόμα και δικές τους.
Σήμερα, η ελληνική κοινότητα αριθμεί περίπου 5.000 μέλη (απ' τα οποία 3.000 έχουν την αυστριακή υπηκοότητα). Αν και μικρή, θεωρείται ιδιαίτερα δραστήρια, δίνοντας το παρόν με επιτυχία στον χώρο των γραμμάτων, των τεχνών, των επιστημών, αλλά και της πολιτικής, και κυρίως του εμπορίου. Αξίζει, μάλιστα, να σημειωθεί η ύπαρξη 80 ελληνικών εστιατορίων στην Αυστρία, απ' τα οποία τα 40 βρίσκονται στη Βιέννη.
Οι Έλληνες της Αυστρίας, ως γνήσιοι συνεχιστές της παράδοσης της Διασποράς, αποτελούν τους καλύτερους πρέσβεις του ελληνικού πνεύματος και του πολιτισμού με την ίδρυση και λειτουργία πλήθους Ενώσεων και Κοινοτήτων. Οι Σύλλογοι Ελληνοαυστριακής φιλίας είναι επίσης αρκετοί και μπορεί κανείς να τους δει στις μεγαλύτερες πόλεις της ευρωπαϊκής αυτής χώρας. Στη Βιέννη εδρεύει κι η Ιερά Μητρόπολη Αυστρίας.
Αυτά όσο αφορά τον Ελληνισμό της Αυστρίας. Στο δεύτερο μέρος θα γνωρίσουμε μια ελληνική οικογένεια που ήταν - και είναι ακόμα - πολύ σημαντική για την Αυστρία. Συγκεκριμένα, θα γίνει λόγος για τους Νικόλαο και Στέργιο Δούμπα... Στην επόμενη ανάρτηση...
...συνέχεια απ' την προηγούμενη ανάρτηση...
Το 1961 διέκοψε τις καλλιτεχνικές της δραστηριότητες (κατ' επέκτασιν και το πρόγραμμα της Emisora Nacional), όσο είχε ακόμα πλήρεις τις δυνάμεις της, γιατί έτσι ήθελε να τη θυμούνται, στο απώγειο της αξίας και των ικανοτήτων της! Συνέχισε, ωστόσο, επιλεκτικά τις εμφανίσεις της, στο Μονακό (στο καζίνο και στο παλάτι), στο Λονδίνο (στο BBC) και στο Ραδιοτηλεοπτικό κανάλι της Πορτογαλίας (RTP). Επίσης, συνέχισε να ηχογραφεί μέχρι το 1971.
Το 1973 οι δημόσιες εμφανίσεις της ελαχιστοποιήθηκαν μέχρι που σταμάτησαν... Η Maria Teresa De Noronha πέθανε μέσα στο σπίτι της (λόγω παρατεταμένης ασθένειας), στο Sao Pedro της πόλης Sintra, στις 5 Ιουλίου 1993...
Αποτελεί αναμφίβολα κορυφαία περίπτωση στο χώρο του Fado, λόγω ακριβώς της λεπτής κι ευαίσθητης χροιάς της φωνής της αλλά και της εκπληκτικής δυνατότητάς της να συγχρονίζεται απόλυτα με τα μουσικά όργανα. Σ' αυτό συμφωνούν όλοι οι φίλοι της και σχεδόν όλοι οι μουσικοί της χώρας της που τη γνωρίζουν. Οι περισσότεροι κάνουν λόγο για μια πολύ αξιόλογη καλλιτέχνιδα, και μια πολύ ευγενική κυρία (αν και κάπως απόμακρη, ίσως λόγω της αριστοκρατικής καταγωγής της)...
Με το τραγούδι "Desengano" κλείνουμε το αφιέρωμά μας στην Maria Teresa De Noronha, στην εξέχουσα αυτή μορφή της παραδοσιακής μουσικής της Πορτογαλίας. Με την πρώτη ευκαιρία, θα επιστρέψουμε και πάλι στη χώρα...
Ένα πολύ ωραίο τραγούδι με το μεγάλο Louisiana Red. Έχει τίτλο "Bad Case Of Blues" κι είναι από Live που έδωσε ο διάσημος μουσικός πέρυσι σε τηλεοπτικό κανάλι της Ολλανδίας, σε ηλικία 77 ετών!
Η Maria Teresa De Noronha είναι μια σπουδαία τραγουδίστρια του Fado, της Πορτογαλικής παραδοσιακής μουσικής, με μια πετυχημένη καριέρα που ξεπερνά τα 30 χρόνια! Έδειξε από πολύ νεαρή ηλικία ότι είχε ωραία φωνή, τραγουδώντας σε εκκλησιαστικές χορωδίες, χωρίς να έχει κάνει καθόλου μαθήματα φωνητικής.
Το 1938, σε ηλικία 20 ετών, καλέστηκε απ' την Πορτογαλική εταιρεία Emisora Nacional που έκανε διάφορες εκπομπές της εποχής, να εμφανίζεται σ' ένα 15νθήμερο πρόγραμμα για το Fado. Αυτό το έκανε αδιάλειπτα μέχρι το 1961, με μοναδική εξαίρεση μια διακοπή 4 ετών, λόγω του γάμου της το Δεκέμβρη του 1947 με τον κόμη Jose Antonio Guimaraes Serodio. Ο σύζυγός της ήταν ερασιτέχνης κιθαρίστας αρχικά, κι ένας σημαντικός συνθέτης του Fado αργότερα.
Ξεκίνησε τις ηχογραφήσεις στις αρχές της δεκαετίας του 40 μαζί με τους Pinto Coelho και Abel Negrao. Το 1952 ξαναηχογράφησε, αυτή τη φορά με τους Raul Nery και Joaquim Do Vale. Αυτοί ήταν κι οι μουσικοί που τη συνόδεψαν στο μεγαλύτερο διάστημα της καριέρας της. Έτσι, απ' τα τέλη της δεκαετίας του 50 και μετά κυκλοφόρησαν 15 άλμπουμς...
Στο audio που ακολουθεί, μας παρουσιάζεται άλλη μια ευκαιρία να θαυμάσουμε και πάλι τη μελωδική φωνή της Maria Teresa De Noronha. Το τραγούδι έχει τίτλο "Saudade Das Saudades"... συνέχεια στη μεθεπόμενη ανάρτηση...
1741 Ο Δανός εξερευνητής Φίτους Μπέρινγκ είναι ο πρώτος Ευρωπαίος που φτάνει στην Αλάσκα. Προς τιμήν του, η θαλάσσια περιοχή μεταξύ της Σιβηρίας και της Αλάσκας ονομάστηκε Βερίγγειος Πορθμός.
1821 Διακήρυξη του Αδαμάντιου Κοραή.
1866 Τα αμερικανικά συνδικάτα ζητούν τη μείωση των εργάσιμων ωρών από δώδεκα σε οκτώ.
1920 Αρχίζει στο Ντιτρόιτ τη λειτουργία του ο πρώτος εμπορικός ραδιοφωνικός σταθμός.
1933 Στη Γερμανία, οι Ναζί παρουσιάζουν την τελευταία εφεύρεση, το ραδιόφωνο, που ετέθη στην υπηρεσία της χιτλερικής προπαγάνδας.
1940 Δολοφονείται στο Μεξικό από πράκτορες του Στάλιν, ο Λέων Τρότσκι, ηγετική μορφή της «Οκτωβριανής Επανάστασης».
1942 Ο Γκλεν Σίμποργκ και ομάδα χημικών απομονώνουν για πρώτη φορά το πλουτώνιο.
1942 Γεννιέται ο Αμερικανός τραγουδιστής της σόουλ, Άισακ Χέις.
1944 Γεννιέται ο Ρατζίβ Γκάντι (πιλότος στο επάγγελμα), γιος της Ίντιρα Γκάντι. Διετέλεσε πρωθυπουργός της Ινδίας απ' το 1984 ως το 1989 και δολοφονήθηκε το 1991.
1948 Γεννιέται ο Ρόμπερτ Πλαντ, η φωνή των "Led Zeppelin".
1949 Γεννιέται στη Θεσσαλονίκη ο αντισυμβατικός τραγουδοποιός Νικόλας Άσιμος (Νικόλαος Ασιμόπουλος).
1960 Η Σενεγάλη φεύγει απ' την ομοσπονδία του Μαλί και κηρύσσει την ανεξαρτησία της.
1960 Ρωσικός δορυφόρος με δύο ζωντανά σκυλιά επιστρέφει στη Γη μετά από ταξίδι στο διάστημα.
1961 Η Ανατολική Γερμανία αρχίζει το κτίσιμο του Τείχους του Βερολίνου.
1962 Στο Δυτικό Βερολίνο, διαδηλωτές συγκρούονται με την αστυνομία κοντά στο Τείχος. Την ίδια μέρα ένας άνδρας πέφτει νεκρός από πυρά Ανατολικογερμανών, καθώς προσπαθεί να περάσει το Τείχος, στη μεριά του Δυτικού Βερολίνου.
1968 650.000 στρατιώτες του Συμφώνου της Βαρσοβίας εισβάλουν στην Τσεχοσλοβακία και τερματίζουν της «Άνοιξη της Πράγας».
1980 Ο Αυστριακός Ρέινχολντ Μέσνερ, γίνεται ο πρώτος ορειβάτης, που κατακτά μόνος του την κορυφή του Έβερεστ.
1986 Στο Έντμοντ της Οκλαχόμα, ένας υπάλληλος ταχυδρομείου, ο Πάτρικ Χένρι Σέριλ, σκοτώνει 14 συναδέλφους του και μετά αυτοκτονεί.
1995 Στην Ινδία, τουλάχιστον 335 άτομα χάνουν τη ζωή τους σε πολύνεκρο σιδηροδρομικό δυστύχημα.
Και φυσικά φτάσαμε στην Πορτογαλία! Το έδαφος προετοιμάστηκε απ' την προηγούμενη ανάρτηση και σήμερα έγινε πράξη. Πέρα απ' όλ' αυτά όμως, στην παρούσα ιστοσελίδα, όλα γίνονται για κάποιο σκοπό. Στην Πορτογαλία υπήρξε μια εξαίρετη φωνή που δεν πρέπει να ξεχαστεί...
Ο λόγος για τη Maria Teresa De Noronha, η οποία γεννήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 1918 στη Λισαβώνα και προέρχονταν από αριστοκρατική οικογένεια με ρίζες απ' τους βασιλικούς οίκους της Πορτογαλίας και της Ισπανικής Καστίλλης (εδώ και πάνω από 600 χρόνια).
Για την ανεπανάληπτη τραγουδίστρια ετοίμασα ένα μικρό αφιέρωμα με 3 αναρτήσεις. Στη σημερινή, σαν πρώτη γεύση, θα την απολαύσουμε στο audio που ακολουθεί κι έχει τίτλο "Rosa Enjeitada"! Πρόκειται - κατά την ταπεινή μου γνώμη - για ένα τραγούδι ΠΡΟΤΥΠΟ στο χώρο του απέραντου συναισθηματισμού του Fado! Εγώ, στο κομμάτι αυτό, λόγω και της αριστοκρατικής καταγωγής της ερμηνεύτριας, υποκλίνομαι!
Για όσους δε γνωρίζουν καλά την ονοματολογία της χώρας, το h που υπάρχει στο Noronha, δεν εκφέρεται ως το ελληνικό γράμμα Χ αλλά με ειδικό τρόπο. Συγκεκριμένα, το πλήρες όνομα της διακεκριμένης καλλιτέχνιδας στα ελληνικά αποδίδεται Μαρία Τερέζα Ντε Νορόνια...
Συνοψίζοντας, με τη σημερινή πρώτη ανάρτηση του αφιερώματος, θα ήθελα να αποσαφηνίσω μια κατάσταση. Όταν μιλάμε για Fado, το μυαλό των περισσοτέρων πάει στη βασίλισσα Amalia Rodrigues ή στις ιέρειες που ακολούθησαν μετά όπως Cristina Branco, Mariza (υπάρχουν όλες στα περιεχόμενα της ιστοσελίδας) κ.α. Σίγουρα όμως δεν είναι μόνο τα ονόματα αυτά. Ξεχωριστή θέση στην παραδοσιακή μουσική της Πορτογαλίας έχει κι η Maria Teresa De Noronha η οποία αποτελεί μεγάλο κεφάλαιο για τη χώρα... Περισσότερα σε επόμενες αναρτήσεις...
Αναφέρθηκε το όνομά της στην προηγούμενη ανάρτηση κι είπα σήμερα να τελειώσουμε μ' αυτήν το αφιέρωμά μας. Ο λόγος για τη γνωστή τραγουδίστρια του Cape Verde, την Titina. Το τραγούδι που τη βλέπουμε να εμφανίζεται ζωντανά έχει τίτλο "Agora E Abol".
Ένας προσεκτικός ακροατής θα ακούσει πολλές φορές μέσα στο κομμάτι να επαναλαμβάνεται η λέξη "Lisboa". Είναι που...στο βάθος ανασαίνει η "μαμά" Πορτογαλία...
Αυτό, όμως, εμένα, με προσανατολίζει κάπου. Πού ακριβώς; Θα το δείτε στην επόμενη ανάρτηση...
Ψάχνετε για δουλειά; Πώς θα σας φαινόταν να δουλεύατε για μια «γνωστή εταιρεία», που έχει 500 υπαλλήλους;
Στο δεύτερο μέρος του αφιερώματος περνάμε στην Ana Firmino και στο κομμάτι "Chico Malandro". Την καλλιτέχνιδα την έχουμε συναντήσει και πάλι στο παρελθόν, και μάλιστα, στο ίδιο τραγούδι, αλλά εκείνη τη φορά ήταν Live και συνόδευε την Titina. Σήμερα θα την ακούσουμε σε audio ενώ τη συνοδεύει ο γνωστός Tito Paris.
Αν ποτέ με υποχρέωναν (υποθετικά πάντα) να απομονωθώ κάπου ως ερημίτης, έχοντας μόνο 100 τραγούδια να περνάω την ώρα μου, αυτό θα το έπαιρνα σίγουρα μαζί μου!
Κι απ' τη Σενεγάλη, δεν πήγαμε μακριά, απλά, περάσαμε πιο αριστερά, στο ανεξάρτητο νησιώτικο σύμπλεγμα του Πράσινου Ακρωτηρίου (το γνωστό Αφρικανικό κρατίδιο που φέρει το όνομα Cape Verde). Εδώ θα μείνουμε για 3 αναρτήσεις (τόσο θα διαρκέσει το μικρό μας αφιέρωμα).
Ξεκινάμε με τη γνωστή μας Maria Alice. Κάποιοι από σας θα τη θυμούνται που την είχα και παλιότερα ανεβάσει, ειδικά, σ' εκείνο το ερωτικότατο κομμάτι, τη "Laura"!... Σήμερα την ακούμε στο τραγούδι που έχει τίτλο "Despedida"...
Η ατμόσφαιρα που αποπνέει η μουσική του Πράσινου Ακρωτηρίου είναι μοναδική!...
Όταν η μπάντα αυτή (αναφέρθηκε σχετικά στην προηγούμενη ανάρτηση) διαλύθηκε, ο Lo παρέμεινε για άλλα δυο χρόνια στο Παρίσι ως session μουσικός, αναπτύσσοντας ταυτόχρονα και το δικό του ήχο (με επιρροές απ' τη reggae και το κιθαριστικό είδος soukous της Κεντρικής Αφρικής). Παράλληλα, ήρθε και σ' επαφή με σημαντικούς μουσικούς, μεταξύ των οποίων, κι ο μεγάλος Papa Wemba.
Το 1990 ηχογράφησε την πρώτη του κασέτα στο Dakar, γεγονός που σηματοδότησε επίσημα την έναρξη της καλλιτεχνικής του καριέρας. Ένα χρόνο μετά, έφτιαξε και μια δεύτερη κασέτα αλλά δεν την κυκλοφόρησε ποτέ γιατί ήταν απογοητευμένος απ' την ποιότητα του ήχου.
Το 1995 ο σπουδαίος Youssou N'Dour προσφέρθηκε να του κάνει την παραγωγή στον πρώτο δίσκο του Lo με τίτλο "Ne La Thiass" (κυκλοφόρησε το 1996). Από κει και πέρα άνοιξε ο δρόμος της επιτυχίας κι ακουλούθησαν 3 ακόμα άλμπουμς. Bambay Gueej 1999, Inedits 2000, Lamp Fall 2005...
Ο Cheikh Lo είναι Μουσουλμάνος και μέλος της αδελφότητας "Baye Fall" που ανήκει στη μεγαλύτερη αδελφότητα "Mouride". Οι αδελφότητες αυτές έχουν να κάνουν με το 80% της επιχειρηματικής ζωής της Σενεγάλης, ενώ σχετίζονται ακόμα και με τη Τζαμάικα...
Με το τραγούδι "Ne La Thiass" τελειώνουμε το μικρό μας αφιέρωμα στον Cheikh Lo, τον αξιόλογο αυτό Σενεγαλέζο καλλιτέχνη...
Ο Cheikh N'Digel Lo θεωρείται Σενεγαλέζος μουσικός αν κι έχει γεννηθεί στην πόλη Bobo Dioulasso της Burkina Faso (η παλιά Άνω Βόλτα).
Ο πατέρας του ήταν κοσμηματοπώλης και το σπίτι τους ήταν πάντα γεμάτο κόσμο. Ο Cheikh Lo λέει πως ίσως αυτός να είναι ο λόγος που ο ίδιος είναι ανοιχτός σα χαρακτήρας, κάτι που αντανακλά άμεσα και στη μουσική του. Από πολύ μικρή ηλικία, μάλιστα, έπαιζε drums και τραγουδούσε. Ξεκίνησε με την "Orchestre Volta Jazz", ένα σχήμα που εκτός απ' την παράδοση της Άνω Βόλτα, έπαιζε και μουσική απ' την Κούβα και το Κονγκό.
To 1978 ο Lo έφυγε στη Σενεγάλη, για να συνεχίσει και να αναπτύξει τις καλλιτεχνικές του δραστηριότητες. Το 1985 αγόρασε την πρώτη του κιθάρα κι άρχισε να συνθέτει δικά του τραγούδια. Η ίδια χρονιά τον βρίσκει να μετέχει ως κιθαρίστας σ' ένα γκρουπ με μουσικούς απ' τη Γαλλία και την Ακτή Ελεφαντοστού. Το γεγονός αυτό τον οδήγησε δυο χρόνια μετά να ηχογραφήσει για πρώτη φορά στο Παρίσι (το 1987).
"M' Beddemi" είναι ο τίτλος του audio που θα ακούσουμε σήμερα απ' τον Cheikh Lo. Με τον καλλιτέχνη αυτό θα συνεχίσουμε στην επόμενη και τελευταία ανάρτηση...
Τελικά δεν πήγαμε μακριά. Απ' το Mali περάσαμε δίπλα στη γειτονική Σενεγάλη. Άλλη μια Αφρικανική χώρα με πολλούς κι αξιόλογους καλλιτέχνες, που προσπαθούν να ακολουθήσουν την πετυχημενη πορεία των διάσημων (γνωστών κι εκτός των ορίων της χώρας τους) συμπατριωτών τους Youssou N' Dour και Baaba Maal. Ένας απ' αυτούς είναι κι ο Cheikh N'Digel Lo...
Προς το παρόν, τον ακούμε στο καταπληκτικό - ειλικρινά, δεν έχω λόγια - τραγούδι "Bambay Gueej" ενώ θα τον γνωρίσουμε καλύτερα με τις δυο επόμενες αναρτήσεις...
Ένα ακόμα καλό ελληνικό τραγούδι...
Με την Oumou Sangare δεν είναι εύκολο "να τα βγάλει πέρα" κανείς. Την ανέβασα λοιπόν και σήμερα (στο τραγούδι "Moussolou") ώστε να έχω ήσυχη τη συνείδησή μου, ότι έχω επιτελέσει το χρέος μου ως προς τη μουσική του Mali, για να συνεχίσω πλέον σε άλλες αναρτήσεις...
Εννοείται ότι με την πρώτη ευκαιρία, ξαναγυρίζω στο Mali...
Όταν κάτι σου αρέσει πολύ, κινείσαι έντονα να το κάνεις γνωστό και να το διαδώσεις (αφού πρώτα το διασώσεις)...
Τώρα που καταπιάστηκα με το Mali, είναι πολύ δύσκολο να ξεκολλήσω! Κι ακόμα πολύ δύσκολο είναι να μην αναφερθώ στην Oumou Sangare! Με τη μεγάλη Κυρία της Αφρικής έχουμε ασχοληθεί και στο παρελθόν... Σήμερα την ακούμε στο τραγούδι "Wayeina"... Θα συνεχίσουμε μαζί της και στην μεθεπόμενη ανάρτηση...
Επαναλαμβάνω... Γνωρίζω τη δισκογραφία αυτής της χώρας καλύτερα απ' της δικής μας!...
Ο Allata Broulaye ηχογράφησε για πρώτη φορά το 1977 στο Radio Mali κι έβγαλε το πρώτο του άλμπουμ αρχές της δεκαετίας του 80 (1980 - 1983). Δεν του άρεσαν γενικά οι ηχογραφήσεις αλλά ούτε και να τραβάει πάνω του την προσοχή των media, προτιμούσε την αμεσότητα των ζωντανών εμφανίσεων.
Άλλα στοιχεία δεν ξέρω γι' αυτόν, καθώς δεν υπάρχουν περισσότερες πληροφορίες στο δίκτυο. Γεγονός πάντως είναι ότι ο Μαλιανός καλλιτέχνης δεν πρόλαβε να γνωρίσει τη δημοσιότητα, καθώς πέθανε το 1997 (λίγους μήνες πριν, μέσα στο 1996, είχε δώσει τη μοναδική συνέντευξη της ζωής του)...
Τον Allata Broulaye τον ακούμε στο τραγούδι που έχει τίτλο "Sabu"... Αν είναι ωραίο; Ω, μη μου κάνετε εμένα τέτοιες ερωτήσεις. Αφού την ξέρετε την απάντηση. Διαπιστώστε την απολαμβάνοντας το audio (μάλλον, για τους μυημένους)!
Ο προσεχτικός ακροατής θα παρατηρήσει το έντονο στοιχείο του Blues που υπάρχει (στην πρωτόγονη μορφή του). Αλλά είναι γεγονός, πως όλο το Mali μπλουζάρει πολύ! Όσο για τις φωτογραφίες, δεν έχουν σχέση με τον καλλιτέχνη (αφού δεν υπάρχει τίποτα σχετικό μ' αυτόν) αλλά με τη χώρα του...
Στα 66 του χρόνια, το χρόνο που μας πέρασε, ο Boo Boo Davis έδωσε ένα Live στη Σουηδία. Απ' τη συναυλία αυτή, θα τον ακούσουμε σήμερα στο τραγούδι του που έχει τίτλο "Name Off The Game"...
Συνηθίζεται πολλές φορές, και στην καθημερινότητά μας αλλά και στο δίκτυο, να κάνουμε ο ένας στον άλλο τις εξής ερωτήσεις: "Από πού είσαι;"..."Πού μένεις;"...
Εγώ, κάθε φορά που μου γίνονται αυτές οι ερωτήσεις, δίνω την εξής συγκεκριμένη απάντηση: Προέρχομαι απ' όλο τον κόσμο αλλά μένω κυρίως εδώ. Πού ακριβώς; Μα φυσικά στη χώρα που αναφέρεται στο τραγούδι...
Είναι πολύ λογικό, αν στην προηγούμενη ανάρτηση ήμουν στο Peru, να βρεθώ τώρα εδώ, στη δεύτερη πατρίδα μου που είναι το Mali! Ήρθα για ν' ακούσουμε το κομμάτι "Djigui" απ' τον Allata Broulaye...
Με τον ίδιο καλλιτέχνη θα συνεχίσουμε και στην επόμενη ανάρτηση, όπου εκεί θα μάθουμε και λίγα στοιχεία γι΄αυτόν...
Πρέπει, ωστόσο, να το επισημάνω. Αρκετές απ' τις παρουσιάσεις που έχω κάνει μέχρι τώρα (αναφέρομαι κυρίως σε τραγούδια), δεν υπάρχουν αλλού στο δίκτυο. Αυτό για όσους ενδιαφέρονται για τη μουσική της παρούσας ιστοσελίδας...
* "Η γυναίκα μου κι εγώ ζούσαμε ευτυχισμένοι για 25 ολόκληρα χρόνια. Μετά γνωριστήκαμε...".
Πολύ αξιόλογο το Περουβιανό γκρουπ Alborada, γι' αυτό και τους έχω κάνει αρκετές αναρτήσεις μέχρι τώρα (και θα τους κάνω και στο μέλλον)... Τους ακούμε στο τραγούδι που έχει τίτλο "Diaspora"...
Στις ιδιαίτερες πατρίδες μου φροντίζω πάντα να επιστρέφω. Αυτό κάνω και τώρα με την τρίτη κατά σειρά πατρίδα μου που είναι το Περού. Πριν ένα μήνα βρεθήκαμε εκεί για να απολαύσουμε τη σπουδαία Suzana Baca. Σήμερα επιστρέφουμε για να δούμε - για άλλη μια φορά - το συγκρότημα Alborada (στο τραγούδι που έχει τίτλο "Condor Pawan").
Με την ίδια μπάντα θα συνεχίσουμε και στην επόμενη ανάρτηση...
Παραμένουμε στο ίδιο είδος (μουσική), στην ίδια χώρα (Ελλάδα), στον ίδιο δημιουργό (Νίκος Ζούδιαρης) και στον ίδιο ερμηνευτή (Απόστολος Ρίζος). Το τραγούδι μόνο αλλάζει που αυτή τη φορά έχει τίτλο "Τι Να Θυμηθώ"...
