Σαν Σήμερα, Το 1968, Δολοφονήθηκε Ο Martin Luther King Jr!

Ημέρα μνήμης η σημερινή, άκρως σημαντική, καθώς ένα θλιβερό γεγονός που συνέβη πριν 42 χρόνια έμελλε να τη στιγματίσει αρνητικά και να τη στείλει να γραφτεί με ανεξίτηλα γράμματα στο Πάνθεον της Παγκόσμιας Ιστορίας! Ποιο ήταν αυτό το θλιβερό γεγονός; Η δολοφονία του ιερέα και αγωνιστή υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και κατά των φυλετικών διακρίσεων, Martin Luther King Jr!

O εφημέριος απ' την Τζόρτζια που τολμούσε να ονειρεύεται, o ηγέτης των Αφροαμερικανών που έβγαλε απ' την Αμερική τη θλιβερή λευκή κουκούλα του ανεγκέφαλου, δολοφονικού ρατσισμού, γεννήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 1929. Οι Κινγκ ήταν μια μεσοαστική οικογένεια της Τζόρτζια γαλουχημένη στην παράδοση του μαύρου κλήρου των Νότιων Πολιτειών. Ο πατέρας και ο παππούς του ήταν βαπτιστές ιεροκήρυκες. Το 2ο όνομα προστέθηκε όταν ο Μάρτιν ήταν μόλις 5 ετών, ως τιμή στο Λούθηρο της θρησκευτικής Μεταρρύθμισης.

Ήδη απ' τα πρώτα χρόνια της ζωής του, το προστατευμένο οικογενειακό περιβάλλον δεν κατόρθωσε να τον κρατήσει μακριά απ' τον ζόφο της λευκής μισαλλοδοξίας. Πολύ αργότερα θα μιλήσει εκτενώς για τις κουρτίνες που στοίχειωσαν τα παιδικά χρόνια του, εκείνες που χρησιμοποιούσαν στις τραπεζαρίες των τρένων για να χωρίσουν τους λευκούς απ' τους μαύρους. «Ήμουν πολύ μικρός όταν βίωσα την πρώτη μου εμπειρία πίσω απ' την κουρτίνα. Ένιωσα σαν να είχε πέσει μια κουρτίνα πάνω σε όλη μου τη ζωή».

Σε ηλικία 15 ετών ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ ξεκίνησε να φοιτά στο Κολέγιο Μόρχαουζ της Ατλάντας, με βάση ειδικό πρόγραμμα για ταλαντούχους μαθητές. Στο τελευταίο έτος των σπουδών του εγκατέλειψε διά παντός το ενδιαφέρον του για την ιατρική και τη νομική κι επέλεξε, υπό την έντονη ψυχολογική πίεση του πατέρα του, τη σταδιοδρομία του κληρικού. Τα επόμενα τρία χρόνια σπούδασε στο Θεολογικό Σεμινάριο του Κρόζερ στο Τσέστερ της Πενσυλβανίας από όπου αποφοίτησε το 1951 με δίπλωμα θεολογίας.

Τεράστια επίδραση στην ήδη αφυπνισμένη σκέψη του άσκησε η φιλοσοφία της «πολιτικής ανυπακοής» και της «Μη Βίας» του Μαχάτμα Γκάντι καθώς κι οι θεωρίες των σύγχρονων προτεσταντών θεολόγων. Απ' το Κρόζερ βρέθηκε στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης όπου και γνώρισε τη μετέπειτα σύζυγό του Κορέτα Σκοτ. Εκεί εξάλλου εναγκαλίστηκε και μια στέρεη βάση για τις δικές του θεολογικές και ηθικές αρχές πάνω στην οποία έχτισε και τη διδακτορική διατριβή του «Συγκριτική Μελέτη Των Ιδεών Περί Θεού Στη Σκέψη Του Πάουλ Τίλιχ Και Του Χένρι Νέλσον Βίμαν».

Ήταν σχεδόν ένα χρόνο εφημέριος της εκκλησίας των Βαπτιστών της λεωφόρου Ντέξτερ στο Μοντγκόμερι της Αλαμπάμα, όταν η ολιγομελής ομάδα οπαδών του κινήματος για τα πολιτικά δικαιώματα της πόλης εγκαινίασε τον αγώνα κατά των φυλετικών διακρίσεων στα δημόσια λεωφορεία. Αφορμή η σύλληψη την 1η Δεκεμβρίου του 1955 της μοδίστρας Ρόζας Παρκς, η οποία αρνήθηκε να παραχωρήσει τη θέση της στο λεωφορείο σε ένα λευκό επιβάτη όπως όριζε η νομοθεσία φυλετικών διακρίσεων. Ένθερμοι εκπρόσωποι του ντόπιου μαύρου πληθυσμού έσπευσαν να ιδρύσουν την «Ένωση Για Την Πρόοδο» του Μοντγκόμερι με επικεφαλής τον Κινγκ.

Στη διάρκεια της παρθενικής ομιλίας του ως προέδρου της οργάνωσης επέδειξε την εξέχουσα ρητορική του δεινότητα: «Δεν έχουμε άλλη επιλογή απ' το να διαμαρτυρηθούμε. Επί πολλά χρόνια έχουμε δείξει απίστευτη υπομονή. Έχουμε δημιουργήσει μερικές φορές στους λευκούς αδελφούς μας την εντύπωση ότι μας αρέσει ο τρόπος με τον οποίο μας μεταχειρίζονται. Ήρθαμε όμως εδώ για να λυτρωθούμε απ' την υπομονή εκείνη που μας κάνει να υπομένουμε οτιδήποτε το λιγότερο απ' την ελευθερία και τη δικαιοσύνη». Το αμερικανικό έθνος είχε μόλις αποκτήσει μια νέα φωνή! 382 μέρες αργότερα οι μαύροι του Μοντγκόμερι είχαν αποκτήσει τη δική τους θέση στο λεωφορείο...

Αναγνωρίζοντας την ανάγκη ενός μαζικού μαύρου κινήματος, ο Κινγκ δημιούργησε την οργάνωση «Συνδιάσκεψη Της Χριστιανικής Ηγεσίας Των Πολιτειών του Νότου» εγκαινιάζοντας πλέον και επίσημα τον ισόβιο αγώνα κατά των φυλετικών διακρίσεων. Έχοντας εξασφαλίσει ένα ισχυρό βήμα στον Νότο ξεκινά τις ανθρωπιστικές περιοδείες του ανά τις ΗΠΑ, συζητεί με τους μαύρους για τα πολιτικά τους δικαιώματα, ακολουθεί την πολιτική της «Μη Βίας» διοργανώνοντας καθιστικές διαδηλώσεις και πορείες διαμαρτυρίας, συναντά ξένους ηγέτες, δίνει πύρινους λόγους (όπως εκείνο το ανεπανάληπτο και μοναδικό στα ιστορικά χρονικά «Εχω Ένα Όνειρο» στη διάρκεια μιας ειρηνικής διαφυλετικής συγκέντρωσης στην Ουάσιγκτον στις 28 Αυγούστου 1963), και διακηρύσσει ότι «έχει φθάσει η κατάλληλη στιγμή που μια συντονισμένη εξόρμηση εναντίον της αδικίας θα μπορούσε να αποφέρει μεγάλα και χειροπιαστά οφέλη».

Τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 1960 η δημοτικότητά του φθάνει στο αποκορύφωμά της. Το 1964 του απονέμεται το Νομπέλ Ειρήνης ενώ ψηφίζεται ο Νόμος Περί Πολιτικών Δικαιωμάτων που εξουσιοδοτεί την ομοσπονδιακή κυβέρνηση να επιβάλλει την απάλειψη των φυλετικών διακρίσεων στους δημόσιους χώρους και να διώκει ποινικά τις διακρίσεις τόσο στα κρατικά μέσα κοινής ωφέλειας όσο και στην απασχόληση. Σε λίγο όμως, δυστυχώς, θα εμφανιστούν τα πρώτα σημεία αντιπολίτευσης μέσα στους κόλπους του μαύρου κινήματος! Η φιλοσοφία της «Μη Βίας» σκοντάφτει όλο και συχνότερα σε εξαγριωμένους ριζοσπάστες που δεν αργούν να του «κολλήσουν» το άκρως ειρωνικό προσωνύμιο «Ο κ. Προσευχόμενος». Προσπαθώντας ο Κινγκ να ανασυνταχτεί και να διευρύνει τη βάση της οργάνωσής του, συγκροτεί ένα μέτωπο των φτωχών πληθυσμών απ' όλες τις φυλές, τάσσεται κατά του Πολέμου του Βιετνάμ και πολεμά πλέον «για μια ριζική αναδιάρθρωση ολόκληρης της κοινωνίας, μια επανάσταση αξιών».

Το 1967 το κίνημα των πολιτικών δικαιωμάτων εξελίσσονταν σε ένα κίνημα κατά της φτώχειας. Γινόταν πιο ριζοσπαστικό. Εκείνος αποφάσισε να ηγηθεί στο Μέμφις μιας μη βίαιης πορείας των φτωχών. Στις 3 Απρίλη του 1968, εκφώνησε στην περιοχή μια ομιλία που έμελλε να είναι η τελευταία του. Το επόμενο βράδυ τον πυροβόλησαν στο λαιμό ενώ στεκόταν στο μπαλκόνι του μοτέλ στο οποίο είχε καταλύσει με τους στενούς συνεργάτες του στο Μέμφις του Τενεσί... Ήταν μόλις 39 ετών! Στο μνήμα του έγραψαν ένα απόσπασμα απ' τις τελευταίες λέξεις της περίφημης ομιλίας του στον μνημείο του Λίνκολν. «Επιτέλους ελεύθερος, επιτέλους ελεύθερος, σ' ευχαριστώ Παντοδύναμε, είμαι επιτέλους ελεύθερος!».


Στο video παρακαλουθούμε το χαρισματικό ηγέτη στη δήλωσή του για τη δολοφονία του Malcom X (ο Malcom X, ο οποίος δολοφονήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου του 1965, σε ηλικία 40 ετών, ήταν μαύρος, μουσουλμάνος, αγωνιστής κι αυτός υπέρ των δικαιωμάτων των ομοχρώμων του και κατά των φυλετικών διακρίσεων αλλά δεν ήταν υποστηρικτής της «Μη Βίας»).

Με τον Martin Luther King θ' ασχοληθούμε και στις δυο επόμενες αναρτήσεις... Η αμέσως επόμενη θα έχει σαν θέμα τον πύρινο λόγο του «Έχω Ένα Όνειρο» που έδωσε στην Ουάσιγκτον, στις 28 Αυγούστου 1963, ενώ στην τελευταία θα παρουσιαστεί ένα συνοπτικό χρονολόγιο της ζωής του...