Πέμπτη 8 Απριλίου 2010

Boo Boo Davis - The Snake Blues (2008)

Ο Boo Boo Davis είναι Bluesman που ανήκει στις τελευταίες γενιές μουσικών που γράφουν και παίζουν Blues πάνω στα κλασσικά ηχητικά μονοπάτια του Mississippi. Αυτή είναι, άλλωστε, κι η περιοχή που γεννήθηκε, στις 4 Νοεμβρίου του 1943.

Ξεκίνησε να παίζει φυσαρμόνικα απ΄τα 5 του χρόνια και να τραγουδάει μαζί με τη μητέρα του στην εκκλησία. Στα 7 του έπαιζε drums, μετέχοντας, μάλιστα, στη Blues Band που είχε σχηματίσει η οικογένειά του. Εκείνη την εποχή είχαν αποτελέσει backing group στον B. B. King, όταν αυτός ήταν ακόμα άγνωστος έξω απ' τα όρια του Mississippi.

Στα 13 του, εκτός από φυσαρμόνικα, έπαιζε και κιθάρα κι απ' τα 18 του ακολουθούσε τον πατέρα του και τα μεγαλύτερα αδέλφια του που έπαιζαν έξω, στις διάφορες περιοχές του Δέλτα. Ο πατέρας του Boo, ο Sylvester Davis, έπαιζε πολλά όργανα και είχε παίξει με πολλούς μουσικούς, μεταξύ των οποίων κι οι μεγάλοι Elmore James, Robert Pete Williams και John Lee Hooker! Ο Boo Boo ακόμα θυμάται όλους αυτούς τους Bluesmen που περνούσαν τότε απ' το σπίτι του κι έπαιζαν (συνέχεια σε επόμενη ανάρτηση, μεθαύριο, την ίδια ώρα).

Απ' το Mississippi είναι ο Bluesman που παρουσιάζεται σήμερα κι αυτό φαίνεται μέσα στα τραγούδια του τα οποία χαρακτηρίζονται από ένα σκληρό κι αυστηρό ήχο. Φωνητικά, πάντως, είναι επηρεασμένος απ' τον Howlin' Wolf. Όλ' αυτά φαίνονται και στο audio που ακολουθεί. Έχει τίτλο "The Snake Blues"...

7 σχόλια:

Alice Iocco είπε...

Αναλυτικότατη η αναφορά σου στον Βοο Βοο κι οι επισημάνσεις σου για τον επιρεασμό του και τον τρόπο που παίζει κι αποδίδει αυτό το κομμάτι, είναι όντως πολύ χαρακτηριστικές.
Μου άρεσε πολύ ο Βοο Βοο και τον ακούω για πρώτη φορά .
Δηλαδή τα μαθήματα στο blog συνεχίζονται και μετά τις διακοπές τους Πάσχα, το ίδιο ενδιαφέροντα και μορφωτικά ;)

Diatton είπε...

Χαίρομαι που σου άρεσε Αλίκη. Δεν ξέρω γιατί, αλλά απ' όλα τα Blues, μου αρέσουν περισσότερο εκείνα που έρχονται καταυθείαν απ' το Mississippi. Είναι πιο σκληρός, πιο συμπαγής, και πιο αυστηρός ο ήχος τους. Τα Blues του Δέλτα, να σκεφτείς, μου αρέσουν περισσότερο ακόμα κι απ' τα Blues του Σικάγο. Αλλά αυτά είναι γούστα. Εγώ χαίρομαι, και μόνο που γίνεται συζήτηση για το Blues!

Μη φύγεις αγαπητή μου φίλη, με τον ίδιο μουσικό θα συνεχίσουμε κι αύριο, την ίδια ώρα...

Νερένια είπε...

Η φυσαρμόνικα εκεί κατά το μέσον του βίντεο μου άρεσε πολύ. Όντως σκληρός αυτός ο ήχος. Έχει όμως τη γοητεία του.

arrwstia7 είπε...

wow.....Μου άρεσε πολύ το συγκεκριμένο τραγούδι.

Το σχόλιο σου "Φωνητικά, πάντως, είναι επηρεασμένος απ' τον Howlin' Wolf" είναι....spot on... που λένε και οι Εγγλέζοι. Μου τον θύμισε πάρα πολύ.

Πολύ ωραίο....μπράβο.

Diatton είπε...

@Νερένια
Γοητεία, δε λες τίποτα αγαπητή μου φίλη. Κοντεύω 30 χρόνια που ακούω αυτή τη μουσική, και πάντα νιώθω την ίδια χαρά, ή καλύτερα θα έλεγα μαγεία!

@Δημήτρη
Για το σχόλιό μου που λες, θέλω να πιστεύω πως ξέρω να παρουσιάζω καλλιτέχνες, και, μάλιστα, μπλουζίστες! Πάντως, πιστεύω πως θα σου αρέσει και το δεύτερο τραγούδι του Boo Boo Davis. Με την ευκαιρία όμως να διορθώσω ένα λάθος που έκανα πριν. Το επόμενο τραγούδι του θα ανέβει μεθαύριο την ίδια ώρα με αυτό, κι όχι αύριο όπως κατά λάθος έγραψα στην Αλίκη...

evelina είπε...

η φυσαρμόνικα είναι ένα όργανο που μου αρέσει πολύ....πολύ ωραίο το κομμάτι υπέροχος ο ήχος του αλλά και καλλιτέχνης που τον ακούω για πρώτη φορά

Diatton είπε...

Βlues, Only Blues, Just Blues! Blues is my middle name, αγαπητή Εβελίνα... Αυτή η μουσική με μεγάλωσε... Και τη γνωρίζω πολύ καλά...