Τρίτη 9 Ιουνίου 2009

Ο "Όλυμπος" Των Ελλήνων Της Πολωνίας Κι Ο 87χρονος Στυλοβάτης Του

Έχοντας αηδιάσει απ' τους Έλληνες του εσωτερικού (αναφέρομαι στα αφύσικα αποτελέσματα των προχθεσινών ευρωεκλογών, αλλά και κάθε φορά που γίνονται εκλογές), ξεκινώ μια σειρά αναρτήσεων ως αφιέρωμα στον Ελληνισμό του εξωτερικού. Πρώτος σταθμός η Πολωνία κι ο λόγος για τον "Όλυμπο".

Είναι το "σπλάχνο" των Ελλήνων πολιτικών προσφύγων, που τα ταραγμένα χρόνια του Εμφυλίου κατέφυγαν στην Πολωνία, κι εκεί έχτισαν μια νέα ζωή, χωρίς ωστόσο ν' αποκόψουν τον "ομφάλιο λώρο" με την πατρίδα. Ο αθλητικός, τουριστικός, πολιτιστικός σύλλογος "Όλυμπος" μετρά σχεδόν μισό αιώνα ζωής και όπως λέει ο 87χρονος σήμερα Λευτέρης Τσιρμιράκης, εκ των ιδρυτικών στελεχών και πρόεδρος του συλλόγου, αποτελεί το καμάρι των Ελλήνων πολιτικών προσφύγων της Βαρσοβίας.

Στην Πολωνία κατέφυγαν την εποχή του Εμφυλίου περίπου 50.000 Έλληνες. Ο Λ. Τσιρμιράκης φτάνοντας στην Βαρσοβία, γνώρισε τον δημοσιογράφο Βάσο Γεωργίου κι άρχισαν να συνεργάζονται, μεταδίδοντας ό,τι συνέβαινε στην Πολωνία. Τότε, τίποτα δεν υπήρχε στη Βαρσοβία. Όλα ήταν κατεστραμμένα. Μια ερειπωμένη πόλη. Ο ίδιος μαζί με τη γυναίκα τού Γεωργίου ξεκίνησαν μια εκπομπή στα ελληνικά, στο ραδιοφωνικό σταθμό της Πολωνίας.

Στην Ελλάδα ο Εμφύλιος έφτασε στο τέλος του. Στην Πολωνία, η Ένωση Ελλήνων Πολιτικών Προσφύγων, μέλος της οποίας ήταν κι ο Λευτέρης Τσιρμιράκης, είχε ήδη θέσει σε λειτουργία δημοτικό σχολείο, για να μαθαίνουν τα παιδιά ελληνικά, ενώ με πρωτοβουλία του ίδιου του Τσιρμιράκη συγκροτήθηκε τότε και ο "Όλυμπος". Ήταν 24 Ιανουαρίου του 1962, όταν δεκαπέντε μέλη της Ένωσης Πολιτικών Προσφύγων της Πολωνίας, που έφερε το όνομα του Νίκου Μπελογιάννη, κι ένας Πολωνός, άτομα διαφορετικής ηλικίας αλλά όμοια παθιασμένοι με τον αθλητισμό και πιστοί στα ιδεώδη του αρχαίου ελληνικού πνεύματος, έβαλαν τα θεμέλια του "Ολύμπου".

Απ' την πρώτη στιγμή της ίδρυσής του, ο "Όλυμπος" συνέβαλε στην περαιτέρω ανάπτυξη της πολύπλευρης αθλητικής (κι όχι μόνο) δράσης των Ελλήνων Πολιτικών Προσφύγων της Βαρσοβίας. Την αθλητική δράση του συλλόγου στήριξε και η τότε πολωνική κυβέρνηση, παραχωρώντας γήπεδα, πισίνες και κάθε άλλου είδους αθλητική υποδομή.

Το 1974, ο "Όλυμπος" έκανε ένα βήμα παραπέρα και προχώρησε στη λειτουργία ενός Φροντιστηρίου Διδασκαλίας της Ελληνικής Γλώσσας κι ενός Ομίλου καλλιέργειας του Ελληνικού Φολκλόρ και των Ελληνικών Ηθών κι Εθίμων. Από τα θρανία του Φροντιστηρίου Διδασκαλίας της Ελληνικής Γλώσσας πέρασαν τα παιδιά και τα εγγόνια των Ελλήνων πολιτικών προσφύγων που είχαν καταφύγει στην Πολωνία, αλλά και μετέπειτα πολλοί Πολωνοί, με βαθιά αγάπη για την Ελλάδα.

Η λειτουργία του "Ολύμπου" δεν άφησε ασυγκίνητες τις ελληνικές αρχές. Σε μια επίσκεψή της στην Πολωνία η αείμνηστη Μελίνα Μερκούρη, με την ιδιότητα τότε της υπουργού Πολιτισμού, ήταν αυτή που άνοιξε τον "δίαυλο" επικοινωνίας με την Ελλάδα. Όταν επέστρεψε στην Ελλάδα, απέστειλε στον "Όλυμπο" ένα μεγάλο δέμα με διάφορα ελληνικά βιβλία, απαραίτητα για την εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας.

Ο "Όλυμπος" από την ίδρυσή του έως σήμερα, παρά τα πενιχρά οικονομικά μέσα, συνεχίζει να λειτουργεί, και ο κ. Τσιρμιράκης, παρά το γεγονός ότι βρίσκεται στη "δύση" της ένατης δεκαετίας της ζωής του, συνεχίζει να ζητά στήριξη απ' τις ελληνικές αρχές, για να μη σβήσει η φλόγα του Ελληνισμού στη Βαρσοβία και στην Πολωνία γενικότερα...

Στη φωτογραφία, μέλη του "Ολύμπου", με τον Λευτέρη Τσιρμιράκη...

8 σχόλια:

Katrin είπε...

ΩΡΑΙΑ Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΟΥ ΔΙΑΤΤΩΝ ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ Η ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΣΤΑ ΜΜΕ.
ΘΑ ΜΕ ΕΝΔΙΕΦΕΡΕ ΚΑΙ Η ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΩΝ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΩΝ.ΜΟΥ ΦΑΙΝΕΣΑΙ ΑΡΚΕΤΑ ΘΥΜΩΜΕΝΟΣ.
ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΙΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΣΟΥ

Diatton είπε...

Προσπαθώ, ξέρεις, ν' ανεβάζω ότι πιο σπάνιο, αλλά που να κρίνω εγώ ότι πρέπει ν' ανέβει. Όσο για την άποψή μου για τις ευρωεκλογές, τη γράφω ξεκάθαρα ακριβώς στην προηγούμενη ανάρτησή μου, θα μπορούσες να το είχες δει...

Σ' ευχαριστώ για το σχόλιό σου κι εύχομαι καλή συνέχεια και σ' εσένα...

VASILIKI είπε...

Μια πολύ αξιέπαινη πρωτοβουλία το αφιέρωμά σου στον ελληνισμό του εξωτερικού, φίλε Διάττων.
Έτσι μαθαίνουμε τη δράση και την προσπάθεια που κάνουν οι Έλληνες, ακόμη και σε κράτη με πολλές αντιξοότητες και προβλήματα, να κρατήσουν την γλώσσα, τα ήθη και έθιμα ζωντανά, κυρίως, με τη δύναμη της θέλησης.
Εξαιρετική η ενημέρωση για τον "Όλυμπο" της Πολωνίας και την πορεία του στο χρόνο!
Ο Ελληνισμός του εξωτερικού είναι ένα ζωντανό κύτταρο της Ελλάδας μας που, αν μη τι άλλο, αξίζει την αναγνώρισή μας και τη συμπαράστασή μας!
Ενθουσιάστηκα!
Καλό σου βράδυ Διάττων.

Diatton είπε...

Σ' ευχαριστώ ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ φίλη Βασιλική για το σχόλιό σου! Απ' ότι μάλλον θα έχεις δει δεξιά στον πίνακα αναρτήσεων, έχω ετοιμάσει κι άλλα τέτοια θέματα. Ξέρω πως αυτά αφορούν λίγους αλλά όταν βρίσκω ανταπόκριση από άτομα που εγώ έχω ξεχωρίσει, αυτό για μένα είναι ισχυρό κίνητρο για να συνεχίσω...

Και ν' αποσαφηνίσω κάτι (ίσως ακουστεί εγωιστικό αλλά το λέω με την καλή έννοια): Δε διαλέγω μόνο το ποιοτικό αλλά και το σπάνιο...

Olga είπε...

Hi Diatton! It is very interesing you are raising this topic - especially for me 'cause I live in Poland, but not only. Believe me, one can feel the Greek presence here ;) Or maybe it is at least me, because one of my best friends here - Michalis Czatyris is 1/4 Greek - his grandfather came here for the same reasons you described in your post.

Alice Iocco είπε...

Μπράβο Διάττωντα, εξαιρετικό αφιέρωμα και φυσικά Not for the mass όπως πάντα...,ξεχώρισες με την επιλογή της ανάρτησης σου και μας ανέβασες σε γνώση ένα σκαλί πιό πάνω.
Αλήθεια πρώτη φορά διάβασα ότι στην Πολωνία ειδικά ,πήγαν τόσοι πολλοί έλληνες ,την εποχή του εμφυλίου.
'Οπως όλοι γνωρίζουμε εδώ στην Ελλάδα, για τους νεότερους τα βιβλία είναι ελειπή και τα μέσα ενημέρωσης ασχολούνται με τα ''πρωινάδικα'',τα σκάνδαλα και το ποιός θα ανεβάσει το καλύτερο ριάλιτυ και σπανίως αναφέρονται στο ελληνισμό του εξωτερικού.
Τέλος πάντων ότι και να πει κανείς....,την επιλογή μας την κάναμε και πάλι, αλλά δε βλέπω κανένα φως στο τούνελ....
Καλό βράδυ !

Diatton είπε...

My friend Olga, i'm so glad that i touched you by this post! You always can find posts with rare content in my blog. Have a nice day!

Αχ, Αλίκη, πάντα θα σ' ευχαριστώ για τα σχόλιά σου! Κι εγώ δε βλέπω κανένα φως, αλλά να, έχω την αίσθηση πως αυτός ο 87χρονος, κάποιο φως έχει ανάψει εκεί πέρα κι έφτασε μέχρι εδώ...

Δημήτρης είπε...

Φίλε Διάττων ένα τεράστιο μπράβο
πιστεύω πραγματικά ότι δεν θα υπάρχει άλλος σαν και σένα στην Ελλάδα που να κάνει ένα αφιέρωμα σαν και αυτό!!! Μπράβο και πάλι μπράβο!

Έτσι για να βλέπουν οι "εδώ" τι γίνεται εκεί έξω από ανθρώπους η Ελλάδα τους έφαγε κυριολεκτικά...

Μπράβο μεγάλο και για την παραπομπή σε μένα! πρέπει να διαδωθεί όσο πιο γρήγορα γίνεται!!!