Ένας ραδιολόγος στη Μεγάλη Βρετανία μετατρέπει στο PC του με τη βοήθεια προγραμμάτων επεξεργασίας εικόνας διάφορες ακτινογραφίες από καρδιές, δόντια και άλλα μέλη σε έργα τέχνης!
Το κορυφαίο έργο "Οι 4 Εποχές" του σπουδαίου Ιταλού κλασσικού συνθέτη Antonio Vivaldi (1678 - 1741) διευθύνει ο ελληνικής καταγωγής, φασίστας (πρέπει να τα λέμε κι αυτά) Αυστριακός διευθυντής ορχήστρας Herbert Von Karajan (1908 - 1989). Παίζει η Φιλαρμονική Ορχήστρα του Βερολίνου. Βιολί: Anne Sophie Mutter... Κονσέρτο Νο 4 "Χειμώνας"...
Απολιθωμένο ξύλο αποδείχτηκε ότι ήταν το σεληνιακό πέτρωμα που είχε στις συλλογές του το Μουσείο Rijksmuseum του Άμστερνταμ.
Περισσότεροι από 24,5 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν κάτω απ' το επίσημο όριο της φτώχειας στη Ρωσία, το οποίο είναι τα 113 ευρώ (5.083 ρούβλια), σύμφωνα με πρόσφατη (28.8.09) ανακοίνωση του ρωσικού πρακτορείου στατιστικής Rosstat.
Συγκεκριμένα το 17,4% του πληθυσμού ζει κάτω απ' το όριο της φτώχειας, ποσοστό που αυξήθηκε περισσότερο από 30% στο πρώτο τρίμηνο του 2009 σε σχέση με το προηγούμενο τρίμηνο. Κατά το τέταρτο τρίμηνο του 2008, ο ίδιος αριθμός άγγιζε τα 18,5 εκατομμύρια ανθρώπους, το 13,1% δηλαδή του πληθυσμού.
Όλ' αυτά τη στιγμή που στη Ρωσία κατοικούν μερικοί απ' τους πλουσιότερους επιχειρηματίες στον κόσμο...
ΣΧΟΛΙΟ: Τι πικρά που είναι, αλήθεια, όλ' αυτά! Όχι μόνο επειδή συμβαίνουν στο παρόν και δηλώνουν μια αρνητική πορεία πραγμάτων και καταστάσεων, αλλά εμάς τους παλιότερους, μας ενοχλούν κι ιστορικά. Τι καθόμαστε κι ακούγαμε τότε... Πώς κατέρρευσε έτσι όλος αυτός ο μύθος του κομμουνισμού...
Δυναμική είσοδο στην αγορά των netbook αποφάσισε να κάνει η εταιρία κινητής τηλεφωνίας Nokia, παρουσιάζοντας τον ηλεκτρονικό υπολογιστή Booklet 3G. Η κίνησή της χαρακτηρίστηκε απ' τους αναλυτές ως φυσικό επακόλουθο, όμως ο ανταγωνισμός που θα συναντήσει θα είναι αρκετά μεγάλος.
Η πρώτη ολική μεταμόσχευση προσώπου στην Ισπανία είναι γεγονός! Συνολικά, αποτελεί την όγδοη ολική μεταμόσχευση προσώπου παγκοσμίως!
Η επέμβαση, που πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 19/8 στο νοσοκομείο “La Fe” στη Βαλένθια από ομάδα 30 γιατρών με επικεφαλής τον Pedro Cavadas, διήρκεσε σχεδόν 16 ώρες κι ο 43χρονος άνδρας βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση, όπως ανακοίνωσε ο Pedro Cadavas. Διευκρίνισε, μάλιστα, πως επρόκειτο για την πρώτη επέμβαση του είδους που περιελάμβανε τη μεταμόσχευση γλώσσας και γνάθου.
Ο 43χρονος, που είχε απωλέσει το κάτω ήμισυ του προσώπου του πριν από 11 χρόνια, εξαιτίας κάποιων επιπλοκών απ' την ακτινοθεραπεία στην οποία υποβαλλόταν, πήρε το μόσχευμα από έναν 35χρονο άνδρα, θύμα τροχαίου. Το μόσχευμα εκτείνεται από την άκρη των χειλέων ως τη βάση του αυχένα, πράγμα που ελπίζεται ότι θα επιτρέψει στον ασθενή να μιλάει καθαρά και να καταπίνει, τόνισε ο γιατρός, προσθέτοντας ότι μέσα σε ένα χρόνο, αν όλα πάνε καλά, αναμένεται μάλιστα να ανακτήσει σε κάποιο βαθμό και τη γεύση του.
Υπάρχουν δύο ακόμη ασθενείς που βρίσκονται σε λίστα για να βρεθεί το κατάλληλο μόσχευμα και να υποβληθούν σε αντίστοιχη επέμβαση. Ωστόσο, για να υποβληθεί κάποιος σε ολική μεταμόσχευση προσώπου πρέπει να πληροί κάποιες προϋποθέσεις, όπως να είναι ηλικίας 18-50 ετών, να μην καπνίζει, να μην είναι υπέρβαρος, να μην είναι διαβητικός και να μην υποφέρει από καρδιακά προβλήματα. Για να δεχτεί ένας οργανισμός το μόσχευμα, θα πρέπει ο ασθενής να είναι του ιδίου φύλου με το δότη, να έχει ίδια ομάδα αίματος, περίπου την ίδια ηλικία και όσο το δυνατόν παρόμοιο σχήμα προσώπου...
Ο ηθοποιός Νικήτας Πλατής, γιος του δάσκαλου Μάρκου Πλατή, γεννήθηκε στην Αμοργό το 1912. Έπαιξε σε πάρα πολλές κινηματογραφικές ταινίες (όπως φαίνεται και παρακάτω) ενώ το 1972 εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην τηλεόραση, στη σειρά "Μπολσόϊ Ιβάν Και Μπιγκ Τζων". Τη μεγαλύτερη όμως επιτυχία στην καριέρα του την έκανε στην γνωστή τηλεοπτική σειρά "Μεθοριακός Σταθμός", όπου έπαιζε το ρόλο του αντικοινοτάρχη του χωριού που βρισκόταν σε διαρκή κόντρα με τον κοινοτάρχη προϊστάμενό του. Χαρακτηριστικό απ' το παίξιμό του στη σειρά αυτή, ήταν η συνεχής επανάληψη της λέξης "sure" και μάλιστα με το δικό του, αμίμητο τρόπο. Παράλληλα, εργάστηκε στο θέατρο, και ως ηθοποιός αλλά και ως συγγραφέας, καθώς έχει γράψει πέντε θεατρικά έργα και περίπου διακόσια νούμερα σε επιθεωρήσεις. Διετέλεσε, επίσης, πρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών. Τέλος, ασχολήθηκε και με την Ποίηση (μερικά απ' τα ποιήματά του είναι αφιερωμένα στην Αμοργό). Πέθανε το 1984. Είχε παντρευτεί την επίσης ηθοποιό Γκόλφω Μπίνη κι απέκτησαν ένα γιο...
Η Τεράστι
α Φιλμογραφία του Νικήτα Πλατή
Ο Μιμίκος Και Η Μαίρη (1958), Η Κυρά Μας Η Μαμή (1958), Χριστίνα (1960), Διαβόλου Κάλτσα (1961), Πεζοδρόμιο (1962), Έγκλημα Στην Ομόνοια (1962), Μερικοί Το Προτιμούν Κρύο (1962), Το Τυχερό Παντελόνι (1963), Πολυτεχνίτης Κι Ερημοσπίτης (1963), Ο Φίλος Μου Ο Λευτεράκης (1963), Ο Τρελάρας (1963), Λενιώ Η Βοσκοπούλα (1963), Οι Κληρονόμοι (1964), Θα Σε Κάνω Βασίλισσα (1964), Η Χαρτοπαίχτρα (1964), Τέντυ Μπόι Αγάπη Μου (1965), Φωνάζει Ο Κλέφτης (1965), Φτωχός Αλλά Τίμιος (1965), Υπάρχει Και φιλότιμο (1965), Μοντέρνα Σταχτοπούτα (1965), Καρδιά Μου Πάψε Να Πονάς (1965), Κάλιο Πέντε Και Στο Χέρι (1965), Και Οι 14 Ήταν Υπέροχοι (1965), Η Ιστορία Μιας Ζωής (1965), Είναι Ένας Τρελός, Τρελός Βέγγος (1965), Η Κόρη Μου Η Σοσιαλίστρια (1966), Εμείς Οι Αμαρτωλοί (1966), Τ' Αδέλφια Μου (1966), Ο Μελέτης Στην Άμεσο Δράση (1966), Τώρα Που Φεύγω Απ' Τη Ζωή (1966), Σκλάβοι Της Μοίρας (1966), Ο Εξυπνάκιας (1966), Ο Άνθρωπος Που Γύρισε Απ' Τον Πόνο (1966), Ο Αδελφός Μου Ο Τρελάρας (ή Ο Αδελφός Μου Ο Λόρδος 1966), Η Κλεοπάτρα Ήταν Αντώνης (ή Η Κλεοπάτρα Εν Δράσει 1966), Διπλοπεννιές (1966), 5.000 Ψέμματα (1966), Το Πιο Λαμπρό Αστέρι (1967), Δακρισμένα Μάτια (1967), Τα Δολάρια Της Ασπασίας (1967), Μιας Πεντάρας Νιάτα (1967), Κάποτε Κλαίνε Και Οι Δυνατοί (1967), Η Θυρωρίνα (1968), Ο Παλιάτσος (1968), Η Ζηλιάρα (1968), Ξεριζωμένη Γενιά (1968), Ο Τρελός Τα 'χει 400 (1968), Η Αθήνα Μετά Τα Μεσάνυχτα (1968), Ταπεινός Και Καταφρονεμένος (1968), Το Προπό Και Τα Μπουζούκια (1968), Αλτ Και Σ' Έφαγα, Εδώ Προκόπης (1969), Το Αφεντικό Μου Ήταν Κορόϊδο (1969), Η Ωραία Του Κουρέα (1969), Ησαΐα Μη Χορεύεις (1969), Το Θύμα (1969), Κυνηγημένη Προσφυγοπούλα (1969), Η Σμυρνιά (1969), Ένας Άντρας Με Συνείδηση (1969), Η Περιπτερού (1970), Ένας Κίτσος Στα Μπουζούκια (1970), Η Σκλάβα (1970), Ένας Χίπης Με Φιλότιμο (1970), Η Αριστοκράτισσα Κι Ο Αλήτης (1970), Οι Τέσσερις Άσσοι (1970), Ένας Τρελός Γλεντζές (1970), Η Ταξιτζού (1970), Η Τύχη Μου Τρελάθηκε (1970), Λιτανεία Των Ηρώων (1970), Ο Ξεροκέφαλος (1970), Αεροσυνοδός (1971), Ο Αρχιψεύταρος (1971), Η Ζαβολιάρα (1971), 28η Οκτωβρίου Ώρα 5:30 (1971), Κραυγή Της Αλήθειας (1971), Η Τσιγγάνα (1971), Δώστε Τα Χέρια (1971), Αυτοί Που Ξέχασαν Τον Όρκο Τους (1971), Τι Έκανες Στον Πόλεμο Θανάση; (1971), Αγάπησα Μια Πολυθρόνα (1971), Διακοπές Στην Κύπρο Μας (1971), Η Εφοπλιστίνα (1971), Ένας Ξένοιαστος Παλαβιάρης (1971), Ζωή Χωρίς Χαμόγελο (1971), Διακοπές Στο Βιετνάμ (1971), Αρχόντισσα Του Κάμπου (1971), Ένας Γαμπρός Πολλά Ελαφρύς (1972), Υπέροχες Νύφες, Κορόιδα Γαμπροί (1972), Έρωτας Και Προδοσία (1972), Η Προεδρίνα (1972), Ο Άνθρωπος Που Έσπαγε Πλάκα (1972), Τα Χρόνια της Οργής (1973), Μονά Ζυγά Δικά μου (1979)...
Η Ειρήνη Παππά είναι μια ιδιαίτερα αγαπητή προσωπικότητα, παγκόσμιας εμβέλειας! Αποτελεί την ενσάρκωση της κλασσικής Ελληνίδας ηθοποιού. Τα ιδιαίτερα σπάνια χαρακτηριστικά του προσώπου της αντανακλούν μια τραχύτητα που αγγίζει τα όρια του τραγικού, κι αυτό την ανέδειξε ως την κορυφαία ηρωίδα των αρχαίων ελληνικών τραγωδιών και την κατέστησε διάσημη σε ολόκληρο τον κόσμο! Να σημειωθεί όμως ότι πέρα απ' αυτή την έντονη και αξιοθαύμαστη καλλιτεχνική δραστηριότητα, είχε συμμετοχή και στους αγώνες του ΕΑΜ. Αλλά ας δούμε την πετυχημένη πορεία της Ειρήνης Παππά στους χώρους του θεάματος και της τέχνης, αναλυτικά...
Γεννήθηκε ως Ειρήνη Λελέκου (αυτό είναι το πραγματικό της όνομα) στις 3 Σεπτεμβρίου του 1926 (μια άλλη εκδοχή αναφέρει το 1929), σε ένα μικρό χωριό της Κορινθίας, το Χιλιομόδι. Οι γονείς της ήταν δάσκαλοι. Η μητέρα της η κυρία Ελένη, από μικρή της έλεγε παραμύθια που τη βοήθησαν να διαμορφώσει μια έντονη δημιουργική φαντασία, γεμάτη με εικόνες στις οποίες πρωταγωνιστούσε η ίδια. Ο πατέρας της ήταν καθηγητής κλασσικού δράματος κι ο άνθρωπος που τη βοήθησε να διαμορφώσει την προσωπική της άποψη για τον χώρο της τέχνης και των γραμμάτων. Στην εφηβεία της αποφάσισε να παρακολουθήσει μαθήματα υποκριτικής στην Εθνική Σχολή Κλασσικού Θεάτρου στην Αθήνα, και από την ηλικία των 15 χρόνων ξεκίνησε την καριέρα της ως ραδιοφωνική παραγωγός, τραγουδίστρια και χορεύτρια σε καλλιτεχνικές εκδηλώσεις. Κατά τη δεκαετία του 50, συμμετέχει σε παραγωγές του Εθνικού Θεάτρου και γίνεται γρήγορα διάσημη χάρη στις εξαιρετικές της ερμηνείες σε αρχαίες τραγωδίες, όπως η "Μήδεια" κι η "Ηλέκτρα".
Η σπάνια φυσιογνωμία κι οι υποκριτικές της ικανότητες προσέλκυσαν αμέσως το ενδιαφέρον μεγάλων ξένων παραγωγών, που την πείθουν να περάσει τα ελληνικά σύνορα. Γύρω στα τέλη της δεκαετίας του '50 τη συναντάμε να ενσαρκώνει το ρόλο της αγωνίστριας Μαρίας Παπαδήμου στην αξέχαστη υπερπαραγωγή του Hollywood "Τα Κανόνια του Ναβαρόνε" (1961), ενώ αργότερα γίνεται η Χήρα στον "Αλέξη Ζορμπά" (1964). Για τη συγκεκριμένη ταινία με πρωταγωνιστή τον αείμνηστο Anthony Quinn, πιστεύεται ότι ήταν τόσο μεγάλη η επιτυχία της κι η διαφήμιση που δέχθηκε η Ελλάδα για τις όμορφες παραλίες και τη ζεστή ιδιοσυγκρασία των κατοίκων της, ώστε στάθηκε αφορμή για να αναπτυχθεί ο ελληνικός τουρισμός, ιδιαίτερα στην Αμερική. Η μια επιτυχία λοιπόν διαδέχεται την άλλη για την Ειρήνη Παππά και το πρόσωπό της βρίσκεται για πολλές δεκαετίες στο διεθνές κινηματογραφικό προσκήνιο.
Το θεατρικό της ντεμπούτο στη σκηνή του "Broadway", πραγματοποιείται το 1967 με το έργο "Εκείνο Το Καλοκαίρι, Εκείνο Το Φθινόπωρο" στο πλευρό του Γιον Βόιντ, ενώ αργότερα τη συναντάμε στις "Τρωάδες" και στην "Ιφιγένεια" σε σκηνοθεσία του μεγάλου Έλληνα σκηνοθέτη Μιχάλη Κακογιάννη.
Το 1972 τη συναντάμε σε μια άλλη μορφή καλλιτεχνικής έκφρασης, πρωτόγνωρη για το ευρύ κοινό. Τραγούδησε στον τελευταίο δίσκο του ελληνικού αγγλόφωνου ροκ συγκροτήματος Aphrodite's Child. Μέλη του group ήταν, εκτός των άλλων, κι ο βραβευμένος με Oscar συνθέτης Βαγγέλης Παπαθανασίου (πλήκτρα) κι ο επίσης σε όλους γνωστός Ντέμης Ρούσσος (μπάσο, φωνητικά). Ο δίσκος αυτός ονομαζόταν "666", και τα μουσικά του θέματα ήταν βασισμένα στην Αποκάλυψη του Ιωάννη. Άλλη μια συνεργασία είχε με το Βαγγέλη Παπαθανασίου, στο άλμπουμ "Ωδές", το 1979...
Η Φιλμογραφία Της Ειρήνης Παππά
Χαμένοι Άγγελοι 1948, Νεκρή Πολιτεία 1951, Μια Από Εκείνες 1953, Θεοδώρα, Η Σκλαβωμένη Αυτοκράτειρα 1954, Αττίλας 1954, Μπουμπουλίνα 1959, Η Λίμνη Των Στεναγμών 1959, Ψιτ Κορίτσια 1959, Οι Αναξιόπιστοι 1960, Τα Κανόνια Του Ναβαρόνε 1961, Αντιγόνη 1961, Ηλέκτρα 1962, The Moon Spinners 1964, Αλέξης Ζορμπάς (Zorba The Greek) 1964, Τrap For The Assassin 1966, Witness Out Of Hell 1967, The Brotherhood 1968, Beyond The Mountains 1968, We Still Kill The Old Way 1968, Ann Of The Thousand Days 1969, Z 1969, Το Όνειρο Του Βασιλιά 1969, Oasis Οf Fear 1971, Σκάνδαλο Στη Ρώμη 1971, Μια Φορά Κι Ένα Καιρό Στη Νέα Υόρκη 1972, Don't Torture The Duckling 1972, Τρωάδες 1972, Το μήνυμα 1976, Μωϋσής, Ο Αγγελιοφόρος Του Θεού 1977, Ιφιγένεια Εν Αυλίδοις 1977, Ο Χριστός Σταμάτησε Στο Eboli 1979, The Ring Of Darkness 1979, Bloodline 1979, Το Λιοντάρι Της Ερήμου 1981, Erendira 1984, Into The Night 1985, Γλυκιά Πατρίδα 1986, Το Χρονικό Ενός Προαναγγελθέντος Θανάτου 1987, High Season 1987, Island 1989, Ο Δολοφόνος Της Οδού Νιρβάνα 1999, Γράμμα Απ' Το Παρίσι 1992, Πάνω, Κάτω Και Πλαγίως 1993, Homecoming 1994, Οδύσσεια 1997, Γέρμα 1999, The Wong Boy 2000, Φθινοπωρινή Επιστροφή 2001, Το Μαντολίνο Του Λοχαγού Κορέλι 2001, Και Το Τρένο Πάει Στον Ουρανό 2002...
Σπουδαιότερες Διακρίσεις - Βραβεία
Το 1969 η Ειρήνη Παππά κερδίζει το βραβείο "Oscar" για την ερμηνεία της στην ταινία "Ζ", με σκηνοθέτη τον διάσημο Έλληνα Κώστα Γαβρά.
Το έτος 2002 της απονεμήθηκε ο τίτλος "Γυναίκα της Ευρώπης". Ο τίτλος αυτός απονέμεται κάθε χρόνο σε γυναίκες που έχουν τιμήσει την ευρωπαϊκή τους καταγωγή με το σπουδαίο πολιτιστικό ή πνευματικό τους έργο. Η απονομή του βραβείου έγινε στις Βρυξέλλες, στο μεγαλοπρεπές περιβάλλον της Bελγικής Γερουσίας.
Τον Ιούλιο του 2008 τιμήθηκε με το "Βραβείο Ρώμη" (Premio Roma). Η εκδήλωση που ήταν μια απ' τις μεγαλύτερες πολιτιστικές εκδηλώσεις για το περσινό καλοκαίρι, με συνολικά 3.000 προσκεκλημένους, έλαβε χώρα στο αρχαίο θέατρο της "Όστια Αντίκα", λίγα χιλιόμετρα έξω απ' την Ιταλική πρωτεύουσα. Συγκινημένη η γυναίκα-σύμβολο από άλλη μια διάκριση, τη στιγμή που ανέβηκε στη σκηνή για να παραλάβει το βραβείο, δήλωσε: "Δεν ξέρω αν πρέπει να γελάσω ή να κλάψω, μπορώ μόνο να πω ότι η Αθήνα θα είναι πάντα η μητέρα μου, πρώτη. Η Ρώμη είναι η δεύτερη..." Η Ειρήνη Παππά επέδειξε και τις χορευτικές της ικανότητες, καθώς στη χορευτική παράσταση του "Λυκείου Ελληνίδων" που ακολούθησε, δε δίστασε να σύρει το χορό.
Tο Φλεβάρη του 2009 έλαβε άλλο ένα βραβείο, το "Χρυσό Λέοντα" της Μπιενάλε Θεάτρου Βενετίας. Στην αιτιολογία της διάκρισης αναφέρθηκε ότι η Ειρήνη Παππά "είναι μια από τις γνωστότερες καλλιτέχνιδες, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, η οποία, στην σταδιοδρομία της, που μετρά πέντε δεκαετίες, υποστήριξε κι ανέδειξε σημαντικούς (γυναικείους) ρόλους του θεάτρου και του κινηματογράφου, πολλοί εκ των οποίων ανήκαν στην αρχαία τραγωδία. Έγινε μια διεθνής εκπρόσωπος του μεσογειακού πολιτισμού, ενσαρκώνοντας πλήρως τη δύναμη της αρχαίας τραγωδίας". Η Ειρήνη Παππά, ευχαριστώντας για την τιμή, κι αναφερόμενη στην αρχαία τραγωδία, υπογράμμισε: "Τα έργα αυτά με συγκινούσαν απ' τα δώδεκά μου χρόνια. Εξακολουθώ να πιστεύω ότι είναι επίκαιρα όσο ποτέ, καθρέφτης της κοινωνίας μας και των όποιων αντιφάσεών της".
Το Μάρτη του 2009 της απονεμήθηκε σε ελληνικό χώρο (Περιστύλιο της Βουλής) το πρώτο βραβείο του Ιδρύματος για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία για "τις Ελληνίδες και τους Έλληνες παγκόσμιας αναγνώρισης". Η βράβευση συνέπεσε με τον εορτασμό της διεθνούς ημέρας Θεάτρου (27/3). Γεμάτη συγκίνηση η εκλεκτή ηθοποίος σημείωσε ότι "η βράβευση αυτή έχει ιδιαίτερη αξία και συμβολισμό, γιατί με βραβεύει το Κοινοβούλιο κι η πατρίδα μου"...
Τα τελευταία χρόνια η Ειρήνη Παππά ζει κι εργάζεται στο εξωτερικό ανεβάζοντας αρχαίες ελληνικές τραγωδίες...
Εξαίρετη κινηματογραφική και θεατρική φιγούρα που πρόσφερε πολλά στον παλιό καλό ελληνικό κινηματογράφο. Γεννημένη το 1916 στη Λάρισα, δε γνώρισε την πραγματική της μάνα, μικρό παιδάκι ακόμα, την περιμάζεψε μια ηθοποιός περιοδεύοντος «μπουλουκιού», η Κυριακούλα Ζαφειρίου, η οποία είχε κι ένα δικό της γιο. Η ψυχομάνα της την υιοθέτησε αμέσως και την έκανε μέλος του «μπουλουκιού». Ήταν μόλις 11 χρονών (το 1927) όταν έγινε μέλος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, καθώς τότε ακόμα δεν υπήρχε ως προϋπόθεση ο θεσμός των σπουδών σε σχολή κι η «Άδεια Ασκήσεως Επαγγέλματος Ηθοποιού». Έτσι το πρώτο αλλά και μεγάλο σχολείο για τη λαμπρή αυτή ηθοποιό στάθηκαν οι εμφανίσεις που έκανε στα μπουλούκια της εποχής (έπαιζε κυρίως παιδικούς ρόλους), δίπλα στην ψυχομάνα της. Η αρχή λοιπόν είχε γίνει κι από κει και πέρα η πορεία της στους δύσκολους δρόμους της Τέχνης ήταν καθαρά ανοδική.
Απ' τη δεκαετία του 1950 και μετά, έπαιξε σε 150 περίπου ταινίες και συνεργάστηκε όπως είναι φυσικό με μεγάλο αριθμό ηθοποιών αλλά και σκηνοθετών. Διέπρεψε ιδιαίτερα σε δραματικούς ρόλους φτωχών και χαροκαμένων μανάδων. Ο καημός για την πραγματική της μάνα που δε γνώρισε κι η ανθρωπιά της ψυχομάνας της αποτέλεσαν για τη μοναδική αυτή ηθοποιό τα μεγάλα εφόδια, απ' όπου και αντλούσε κάθε φορά που χρειαζόταν να ξεδιπλώσει το ταλέντο της σε όλους αυτούς τους ρόλους που υποδύθηκε, και ως μοναχική, φτωχή, ανύπαντρη γυναίκα αλλά κυρίως ως πικραμένη και βασανισμένη μάνα.
Η παρουσία της όμως, κι αυτό πρέπει να σημειωθεί, δε λάμπρυνε μόνο τον κινηματογράφο. Στην τηλεόραση, χαρακτηριστικός παρέμεινε ο ρόλος που ερμήνευσε στη σειρά "Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται", τη δεκαετία του 70. Όσο αφορά το Θέατρο, η τελευταία της εμφάνιση, έγινε το 1992, στο έργο του Γιώργου Αρμένη "Βασικά Με Λεν Θανάση", δίπλα στον Θύμιο Καρακατσάνη.
Η Ελένη Ζαφειρίου πέθανε το 2004. Επιθυμία της ήταν (κι έγινε απόλυτα σεβαστή απ' τη θετή της κόρη) ο θάνατός της να μαθευτεί μετά την κηδεία της. Προφανώς για να μη βρεθεί κανείς απ' τους ομότεχνούς της μπροστά στο θλιβερό καθήκον να τη συνοδεύσει στην τελευταία κατοικία της.
Πολύχρονη λοιπόν η παρουσία της στους χώρους της Τέχνης, κατά συνέπεια οι εμφανίσεις της πολλές κι είναι αδύνατο να αναφερθούν όλες. Οι καλύτερες στιγμές της είναι:
Επιλεκτική Φιλμογραφία:
Πικρό Ψωμί (1951), Νεκρή Πολιτεία (1951), Η Αγνή Του Λιμανιού (1951), Η Άγνωστος (1954), Το Κορίτσι Με Τα Μαύρα (1956), Η Καφετζού (1956), Η Θεία Απ΄ Το Σικάγο (1957), Το Τελευταίο Ψέμα (1957), Η Κυρά Μας Η Μαμή (1958), Ζάλογγο, Το Κάστρο Της Λευτεριάς (1959), Ερωτικές Ιστορίες (1959), Η Λίμνη Των Στεναγμών(1959), Στρατιώτες Δίχως Στολή (1960), Ο Κατήφορος (1961), Νόμος 4000 (1962), Ταξίδι (1962), Ουρανός (1962), Ανήσυχα Νιάτα (1963), Δεσποινίς Διευθυντής (1964), Εγωισμός (1964), Η Πρώτη Αγάπη (1964), Η Γυμνή Ταξιαρχία (1965), Με Πόνο Και Δάκρυα (1965), Το Φτωχόπαιδο (1965), Περιφρόνα Με Γλυκιά Μου (1965), Καρδιά Μου Πάψε Να Πονάς (1965), Τζένη-Τζένη (1966), Δοκιμασία (1966), Θέλω Να Ζήσω Στον 'Ηλιο (1966), Ο Άνθρωπος Που Γύρισε Απ' Τον Πόνο (1966), Το Σπίτι Των Ανέμων (1966), Κάποτε Κλαίνε Κι Οι Δυνατοί (1967), Γαμπρός Απ' Το Λονδίνο (1967), Τα Δολάρια Της Ασπασίας (1967), Η Αρχόντισσα Κι Ο Αλήτης (1968), Αυτή Που Δε Λύγισε (1968), Ταπεινός Και Καταφρονεμένος (1968), Ξεριζωμένη Γενιά (1968), Η Καρδιά Ενός Αλήτη (1968), Ξύπνα Βασίλη (1969), Το Τελευταίο Αντίο (1969), Για Την Τιμή Και Τον Έρωτα (1969), Η Σφραγίδα Του Θεού (1969), Ένας Άνδρας Με Συνείδηση (1969), Η Οδύσσεια Ενός Ξεριζωμένου (1969), Φτωχογειτονιά Αγάπη Μου (1969), Ο Πρόσφυγας (1969), Η Σφραγίδα Του Θεού (1969), Εσένα Μόνο Αγαπώ (1970), Υπολοχαγός Νατάσσα (1970), Χριστινιώ, Ο Θρύλος Μιας Αγάπης (1970), Αυτοί Που Μίλησαν Με Το Θάνατο (1970), Αστραπόγιαννος (1970), Οι Άντρες Ξέρουν Ν' Αγαπούν (1971), Αγάπησα Ένα Αλήτη (1971), Ο Εχθρός Του Λαού (1972), Προς Την Ελευθερία (1996)...
Τηλεοπτικές Εμφανίσεις:
Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται (1976, ΕΡΤ), Δόνα Ροζίτα (1984), Το Τρίτο Στεφάνι (1995, ΑΝΤ1), Το χρώμα Του Φεγγαριού (1996-97, ΑΝΤ1).
Η Ελένη Ζαφειρίου μας άφησε κι ένα βιβλίο. Είναι το μοναδικό που έγραψε κι είναι αυτοβιογραφικό (αναφέρεται στην ψυχομάνα της). Έχει τίτλο "Τι Να Σου Πρωτοθυμηθώ Βρε Μάνα" και κυκλοφορεί απ' τις εκδόσεις "Πανός". Η ίδια γράφει στο βιβλίο της: "Η μάνα μου ήταν μια ξένη γυναίκα που με μεγάλωσε. Μου στάθηκε σαν αληθινή μάνα, με πόνεσε, μάλιστα, πιο πολύ κι απ' το παιδί της, και με έφερε στην Αθήνα να με σπουδάσει. Τη θυμάμαι με στοργή, αγάπη και πόνο"...
Το κορυφαίο έργο "Οι 4 Εποχές" του σπουδαίου Ιταλού κλασσικού συνθέτη Antonio Vivaldi (1678 - 1741) διευθύνει ο ελληνικής καταγωγής, φασίστας (πρέπει να τα λέμε κι αυτά) Αυστριακός διευθυντής ορχήστρας Herbert Von Karajan (1908 - 1989). Παίζει η Φιλαρμονική Ορχήστρα του Βερολίνου. Βιολί: Anne Sophie Mutter... Κονσέρτο Νο 3 "Φθινόπωρο"...
Επιβεβαιώνοντας το νεανικό προφίλ του - καθώς διαθέτει δική του ιστοσελίδα και στο YouTube αλλά και στο Facebook - ο Πάπας Βενέδικτος θα κυκλοφορήσει το πρώτο του δισκογραφικό άλμπουμ. Στη συγκεκριμένη δισκογραφική δουλειά, ο προκαθήμενος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας θα ψέλνει λιτανείες και ύμνους και θα απαγγέλλει προσευχές σε πέντε γλώσσες. Το άλμπουμ θα κυκλοφορήσει τα Χριστούγεννα απ' την Geffen Records. Στο δίσκο θα συμμετέχει η Χωρωδία της Φιλαρμονικής Ακαδημίας της Ρώμης.
Στις 14 Μαϊου 2009 είχαμε γράψει για το μεγαλύτερο πάρκο της Ευρώπης, που γίνεται στη Σκωτία. Σήμερα θα αναφερθούμε στο μεγαλύτερο αιολικό πάρκο της Αφρικής.
Στην Κένυα λοιπόν, ένα άπ' τα θερμότερα μέρη του κόσμου, θα κατασκευαστεί το μεγαλύτερο αιολικό πάρκο της Αφρικής, συνεισφέροντας σημαντικά στη μάχη κατά της κλιματικής αλλαγής.
Οι περίπου 365 ανεμογεννήτριες του γιγαντιαίου πάρκου θα εγκατασταθούν στην έρημο γύρω από τη λίμνη Τουρκάνα. Με την ολοκλήρωση του έργου το 2012, υπολογίζεται ότι θα παράγονται 30 MW αιολικής ενέργειας, ποσότητα που υπερκαλύπτει τις ενεργειακές ανάγκες της Κένυας.
Η Κένυα, μάλιστα, φιλοδοξεί να πρωτοστατήσει στον ενεργειακό τομέα! Εκτός απ' το τεράστιο αιολικό πάρκο στη λίμνη Τουρκάνα, το οποίο υποστηρίζεται απ' την Αφρικανική Τράπεζα Επενδύσεων, επενδυτές στρέφουν το ενδιαφέρον τους στην περιοχή Ναϊβάσα, φιλοδοξώντας να κατασκευάσουν ένα δεύτερο αιολικό πάρκο.
Μέχρι σήμερα, μόνο χώρες της βορείου Αφρικής, όπως το Μαρόκο κι η Αίγυπτος, έχουν εκμεταλλευτεί την αιολική ενέργεια για εμπορικούς σκοπούς...
Πριν λίγες μέρες, γυρίζοντας απόγευμα σπίτι μου, έγινα μάρτυρας ενός επεισοδίου, το οποίο, μάλιστα, το παρακολούθησα ολόκληρο.
Η λιακάδα κι η ζέστη δεν έχουν περάσει ακόμα (αλίμονο, στην Ελλάδα ζούμε), οπότε υπάρχει καιρός για άλλη μια καλοκαιρινή πρόταση. Κι ο λόγος για την Άνδρο. Είναι το νησί όπου απουσιάζει ο συνωστισμός και περισσεύει ένα αίσθημα κοσμοπολιτισμού. Τα σημεία που μπορεί κανείς να δει κατά την επίσκεψή του εδώ, είναι:
Γαύριο. Είναι η πρώτη εικόνα του νησιού, το λιμάνι, στο βορειοδυτικό άκρο του.
Μπατσί. Ο γραφικός οικισμός που επέλεξαν οι Ανδριώτες για να επενδύσουν τουριστικά. Εδώ συγκεντρώνονται τα περισσότερα καταλύματα αλλά και η κοσμική - νυχτερινή ζωή.
Χώρα. Αρχοντική η πρωτεύουσα, χτισμένη σε χερσόνησο, ανάμεσα στις παραλίες Νημποριό και Παραπόρτι, καταλήγει με ένα πέτρινο γεφύρι σα τόξο στο νησάκι με το μεσαιωνικό κάστρο. Τόπος καπεταναίων, συνδυάζει την παλιά πόλη, με τα πλακόστρωτα δρομάκια και τις λευκές εκκλησιές, με τη νεότερη, όπου επιβλητικά αρχοντικά θυμίζουν τα χρόνια της ακμής της ναυτιλίας. Ο "Αφανής Ναύτης" στην ομώνυμη πλατεία και ο ανακατασκευασμένος πέτρινος φάρος "Τουρλίτης" στην έξοδο του λιμανιού τραβούν την προσοχή. Στη Χώρα αξίζει να επισκεφτείτε το Ναυτικό και το Αρχαιολογικό Μουσείο, καθώς και το σημείο αναφοράς της πολιτιστικής ζωής, το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης του Ιδρύματος Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή (τηλ.: 22820-22444, www.moca-andros.gr).
Λιβάδια. Κοντά στη Χώρα, μέσα στην κατάφυτη πεδιάδα που διασχίζει ο Μεγάλος Ποταμός που εκβάλλει στο Παραπόρτι.
Βραχνός. Χωριό σκαρφαλωμένο στην πλαγιά του βουνού, με πανοραμική θέα στη Χώρα.
Μεσαριά. Το μεσαιωνικό κέντρο του νησιού που φιλοξενεί τον Ταξιάρχη Μιχαήλ, βυζαντινή εκκλησία του 1158.
Μένητες. Καταπράσινο χωριό με άφθονα νερά, μεγάλα πλατάνια και περιβόλια.
Στενιές. Το χωριό των καπεταναίων με αρχοντικά πολύ καλής αισθητικής.
Αποίκια. Από εδώ θα επισκεφτείτε την περίφημη πηγή Σάριζα.
Συνετί. Εδώ θα έρθετε για να δείτε τα Διποτάματα, τη ρεματιά-φαράγγι κάτω απ' το χωριό, με το πλούσιο οικοσύστημα.
Μονή Παναχράντου. Βρίσκεται ψηλά στις βόρειες πλαγιές του βουνού Γερακώνες. Οχυρωμένο μοναστήρι με αξιόλογα κειμήλια και εντυπωσιακή θέα προς τη Χώρα.
Κάστρο της Φανερωμένης (ή Επάνω Κάστρο ή Κάστρο της Γριάς). Σε υψόμετρο 600 μ., βόρεια του γραφικού Όρμου Κορθίου. Αξίζει!
Παραλίες. Ένα θαυμάσιο νησί είναι η Άνδρος κι είναι φυσικό να έχει πολλές παραλίες. Οι κυριότερες απ' αυτές είναι: Λιόπεσι, Άγιος Πέτρος, Χρυσή Άμμος και Kυπρί. Ολες τους βρίσκονται κοντά στο Γαύριο και το Μπατσί και είναι πολυσύχναστες, αλλά πεντακάθαρες.
Της γριάς το πήδημα. Ξεχωριστό όνομα για μια ξεχωριστή παραλία, κάτω από το Κάστρο της Φανερωμένης (ή...της Γριάς). Ενδιαφέρον παρουσιάζει ο μυτερός βράχος, αλλά κι ο σχετικός μύθος με τον οποίο συνδέεται!
Άχλα. Βρίσκεται στα βορειοανατολικά της Άνδρου, κοντά στο χωριό Βουρκωτή. Αγαπημένη, με δύσκολη σχετικά πρόσβαση.
Συνετί. Η παραλία του ομώνυμου χωριού με βαθιά καταγάλανα νερά και λευκά βότσαλα.
Πίσω Γιάλια. Όμορφη παραλία που θα προσεγγίσετε απ' τις Στενιές.
Συνοπτικά θα έλεγα πως η Άνδρος είναι άλλη μια θετική πρόταση για καλοκαιρινές διακοπές. Απέχει μόλις δύο ώρες με το πλοίο της γραμμής από τη Ραφήνα, ενώ το αυτοκίνητο κρίνεται απαραίτητο για την καλύτερη μετακίνησή σας στο νησί...
Πριν 3 βδομάδες πρίπου, στις εγκαταστάσεις της Polar Land στην πόλη Harbin της Νότιας Κίνας, έγινε ένας διαγωνισμός κατάδυσης σε πισίνα βάθους 6 μέτρων, χωρίς αναπνευστική συσκευή. Νικητής θα ήταν όποιος θα έμενε παραπάνω ώρα στο παγωμένο νερό.
Η 26 ετών δύτρια Yang Yun που συμμετείχε στο διαγωνισμό, κατά τη διάρκεια της κατάδυσης, αισθάνθηκε τα πόδια της να παραλύουν από ισχυρή κράμπα που έπαθε και στα δυο λόγω των πολικών θερμοκρασιών που επικρατούσαν μέσα στην πισίνα. Στην προσπάθειά της να αναδυθεί, δεν μπορούσε να κουνήσει τα πόδια της κι άρχισε να πίνει νερό. Μάλιστα, νόμισε πως θα πεθάνει, όπως δήλωσε αργότερα η ίδια.
Τότε, η φάλαινα beluga με το όνομα Mila, αντιλήφθηκε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά κι έσπευσε να τη βοηθήσει, πριν το αντιληφθούν οι υπεύθυνοι του διαγωνισμού. Έπιασε απαλά τα πόδια της δύτριας με το στόμα της (όπως φαίνεται στη φωτογραφία) και την έσπρωξε στην επιφάνεια.
"Η Mila είναι κάτοικος της πισίνας, έχει εξοικειωθεί με τους ανθρώπους κι είναι πάρα πολύ ευαίσθητη" δήλωσε ένας απ' τους διοργανωτές του διαγωνισμού. "Η Yun πλέον, της χρωστάει τη ζωή της" συμπλήρωσε...
Το κορυφαίο έργο "Οι 4 Εποχές" του σπουδαίου Ιταλού κλασσικού συνθέτη Antonio Vivaldi (1678 - 1741) διευθύνει ο ελληνικής καταγωγής, φασίστας (πρέπει να τα λέμε κι αυτά) Αυστριακός διευθυντής ορχήστρας Herbert Von Karajan (1908 - 1989). Παίζει η Φιλαρμονική Ορχήστρα του Βερολίνου. Βιολί: Anne Sophie Mutter... Κονσέρτο Νο 2 "Καλοκαίρι"...
Το κορυφαίο έργο "Οι 4 Εποχές" του σπουδαίου Ιταλού κλασσικού συνθέτη Antonio Vivaldi (1678 - 1741), διευθύνει ο ελληνικής καταγωγής, φασίστας (πρέπει να τα λέμε κι αυτά) Αυστριακός διευθυντής ορχήστρας Herbert Von Karajan (1908 - 1989). Παίζει η Φιλαρμονική Ορχήστρα του Βερολίνου. Βιολί: Anne Sophie Mutter... Κονσέρτο Νο 1 "Άνοιξη"...
Στις αναρτήσεις των προηγούμενων ημερών, είδαμε λεπτομερώς τα ονόματα αυτών που έπαιξαν στο Woodstock. Σήμερα θα δούμε αυτούς που για διάφορους λόγους δεν έπαιξαν. Και είναι αρκετοί:
Bob Dylan. Κι ας κατοικούσε εκείνη την περίοδο στην περιοχή του Γούντστοκ, φάνηκε δυσαρεστημένος που όλοι εκείνοι οι χίπις τριγυρνούσαν παντού, ακόμα και κοντά στο σπίτι του. Μάλιστα, μέσω του μάνατζέρ του, αρνήθηκε τη συμμετοχή του, προφασιζόμενος υποτιθέμενη αρρώστια του γιου του. Στην πραγματικότητα, προετοιμαζόταν για το φεστιβάλ του αγγλικού νησιού Wight στο οποίο και συμμετείχε τελικά. Μάλιστα, εκείνη τη χρονιά, ο Dylan κυκλοφόρησε το περίφημο κάντρι άλμπουμ του "Nashville Skyline".
Led Zeppelin. Έχοντας κυκλοφορήσει δύο καλά άλμπουμ μέσα στο 1969, ήθελαν ξεχωριστή αντιμετώπιση απ' τους διοργανωτές. Οπότε είπαν όχι στην πρόσκληση, γιατί δεν ήθελαν το όνομά τους να μπει ως άλλη μια μπάντα στη λίστα των συγκροτημάτων. Έτσι κι αλλιώς, βρισκόντουσαν ήδη σε μια πετυχημένη καλοκαιρινή περιοδεία.
Iron Butterfly. Κόλλησαν στο αεροδρόμιο, δεν μπόρεσαν να προσεγγίσουν, ζήτησαν ελικόπτερο κι ειδική μεταχείριση, αυτό τελικά δεν έγινε και γύρισαν πίσω.
Ethan Brown. Συνελήφθη με LSD 3 μέρες πριν το γεγονός.
Joni Mitchell. Προτίμησε, κατόπιν πρότασης του μάνατζέρ της, να εμφανιστεί αλλού (στο "The Dick Cavett Show").
Lighthouse. Υπήρξε η εκτίμηση ότι δε θα ήταν κάτι καλό.
Mind Garage. Ο ίδιος λόγος. Υποτιμήθηκε το φεστιβάλ κι εξασφαλίστηκε συμμετοχή σε άλλη εκδήλωση.
Jethro Tull. Κι εδώ ο ίδιος λόγος. Θεώρησαν ότι το φεστιβάλ δε θα ήταν κάτι σημαντικό κι ίσως να είχε αρνητική επίδραση στην καριέρα τους. Μια άλλη, παρόμοια εκδοχή, φέρει τον Ian Anderson να μη θέλει να περάσει ένα Σαββατοκύριακο σ' ένα χώρο με άπλυτους χίπις. Πάντως, αν και οι Jethro Tull δεν εμφανίστηκαν στο Woodstock, τελικά η μουσική τους παίχτηκε σε κάποια διαστήματα απ' τα ηχοσυστήματα του φεστιβάλ.
Tommy James And The Shondells. Ο Tommy James, όντας στη Hawaii εκείνη την περίοδο, έλαβε ένα τηλεφώνημα απ' τη γραμματέα του η οποία όμως δεν τον ενημέρωσε σωστά για το μέγεθος και το σκοπό του φεστιβάλ. Έτσι, λαμβάνοντας λανθασμένη πληροφόρηση, ο συγκεκριμένος τραγουδιστής, απέρριψε την πρόταση. Κατάλαβε τι έχασε, δυο χρόνια αργότερα, όπως δήλωσε ο ίδιος.
The Doors. Δεν πήγαν στο Woodstock κι όπως δήλωσαν αργότερα κι οι ίδιοι, μετάνιωσαν γι' αυτό.
It's A Beautiful Day. Ακυρώθηκε η συμμετοχή την τελευταία στιγμή.
Jeff Beck Group. Εξασφαλίστηκε η συμμετοχή και μάλιστα προγραμματίστηκε για τη δεύτερη μέρα (Σάββατο 16/8) αλλά λίγο πριν το Woodstock, το μέλος του group Nicky Hopkins άφησε τη μπάντα με αποτέλεσμα αυτή να διαλυθεί. Πάντως, ο Nicky Hopkins κατάφερε κι έπαιξε στο Woodstock εμφανιζόμενος με το συγκρότημα Jefferson Airplane.
The Moody Blues. Αρχικά είχαν συμφωνήσει αλλά τελικά προτίμησαν να εμφανιστούν στο Παρίσι το ίδιο χρονικό διάστημα.
Spirit. Αρνήθηκαν να παίξουν, καθώς είχαν ήδη προγραμματισμένες εκδηλώσεις τις οποίες και προτίμησαν, μη γνωρίζοντας πόσο μεγάλο και σημαντικό θα ήταν το Woodstock.
The Βyrds. Καλέστηκαν κι αυτοί αλλά αρνήθηκαν να εμφανιστούν θεωρώντας ότι το Woodstock δε θα διέφερε απ' τ' άλλα φεστιβάλ του καλοκαιριού εκείνης της εποχής. Εξάλλου, αυτός που τους ενημέρωσε, τους είπε πως υπάρχει ένα ενδιαφέρον από ένα φεστιβάλ στα περίχωρα της Νέας Υόρκης αλλά ίσως να μην πληρωθούν όλα τα συγκροτήματα. Οπότε η απάντηση ήταν αναμενόμενο να ήταν αρνητική. Κι έτσι έχασαν το καλύτερο φεστιβάλ όπως δήλωσαν αργότερα οι ίδιοι.
Rolling Stones. Τον Ιούλιο πέθανε το μέλος τους Brian Jones κι έδωσαν τη δική τους μεγάλη συναυλία αφιερωμένη σ' αυτόν. Έτσι, δε μετείχαν στο Woodstock.
The Beatles. Έγινε κι εδώ πρόταση, συγκεκριμένα στον John Lennon, ο οποίος είπε πως δε μπορούσε να συγκεντρώσει τους Beatles μαζί, επειδή το συγκρότημα ήταν υπό διάλυση. Αντιπρότεινε, μάλιστα, να εμφανιστεί ο ίδιος με τη Yoko Ono αλλά αυτό δεν έγινε δεκτό. Εκείνες τις μέρες πάντως οι Beatles ηχογραφούσαν το τελευταίο τους άλμπουμ και στις 20 Αυγούστου ακριβώς, διαλύθηκαν.
Ο Paul Butterfield στάθηκε κάπως άτυχος στο φεστιβάλ του Woodstock. Ήταν τέτοια η ώρα που έπαιξε (ξημερώματα Κυριακής 17/8 προς Δευτέρα 18/8) που δε μπορούσε να προκαλέσει μεγάλες συγκινήσεις. Άλλωστε, όλοι όσοι είχαν παραμείνει εκεί, περίμεναν με αγωνία να δουν τον Jimi Hendrix που θα εμφανίζονταν λίγο αργότερα, το πρωί... Στο video βλέπουμε τον Paul Butterfield σ' ένα απ' τα τραγούδια που είπε στη συναυλία, το Driftin' Blues.
Μετά την ασταμάτητη βροχή η Κυριακή ξημέρωσε ηλιόλουστη. Η μουσική ξεκίνησε μεταξύ 8.30 και 9.00 πμ. Τα ονόματα που εμφανίστηκαν (καλλιτέχνες και συγκροτήματα) καθώς και τα τραγούδια που είπαν, είναι τα εξής:
Jefferson Airplane (αμοιβή 7.500 δολάρια)
1. The Other Side Of This Life
2. Plastic Fantastic Lover
3. Volunteers
4. Saturday Afternoon / Won't You Try
5. Eskimo Blue Day
6. Uncle Sam's Blues
7. Somebody To Love
8. White Rabbit
Joe Cocker
1. Delta Lady
2. Some Things Goin' On
3. Let's Go Get Stoned
4. I Shall Be Released
5. With A Little Help From My Friends
Country Joe & The Fish
1. Barry's Caviar Dream
2. Not So Sweet Martha Lorraine
3. Rock And Soul Music
4. Thing Called Love
5. Love Machine
6. Fish Cheer / I-Feel-Like-I'm-Fixing-To-Die-Rag
Leslie West & Mountain
1. Blood Of The Sun
2. Stormy Monday
3. Theme From An Imaginary Western
4. Long Red
5. For Yasgur's Farm
6. You And Me
7. Waiting To Take You Away
8. Dreams Of Milk And Honey
9. Blind Man
10. Blue Suede Shoes
11. Southbound Train
Ten Years After
1. Good Morning Little Schoolgirl
2. I Can't Keep From Crying Sometimes
3. I May Be Wrong, But I Won't Be Wrong Always
4. I'm Going Home
The Band
1. Chest Fever
2. Don't Do It
3. Tears Of Rage
4. We Can Talk About It Now
5. Long Black Veil
6. Don't Ya Tell Henry
7. Ain't No More Cane on the Brazos
8. Wheels On Fire
9. Loving You Is Sweeter Than Ever
10. The Weight
Johnny Winter (αμοιβή 3.500 δολάρια)
1. More And More
2. I Love You Baby More Than You Ever Know
3. Spinning Wheel
4. I Stand Accused
5. Something Coming On
Blood Sweat And Tears (αμοιβή 15.000 δολάρια. Ε, αυτοί πήγαν καθαρά για την αγάπη τους στη μουσική και στην ειρήνη)
1. Mean Town Blues
Η συναυλία παρατάθηκε και συνεχίστηκε τα ξημερώματα της Δευτέρας. Έτσι εμφανίστηκαν τα εξής ονόματα:
Crosby, Stills, Nash & Young
1. Suite Judy Blue Eyes
2. Blackbird
3. Helplessly Hoping
4. Guinnevere
5. Marrakesh Express
6. 4 + 20
7. Mr Soul
8. Wonderin'
9. You Don't Have To Cry
10. Pre-Road Downs
11. Long Time Gone
12. Bluebird Revisited
13. Sea Of Madness
14. Wooden Ships
15. Find The Cost Of Freedom
16. 49 Bye-Byes
Paul Butterfield Blues Band
1. Everything's Gonna Be Alright
2. Driftin'
3. Born Under A Bad Sign
4. All My Love Comin' Through To You
5. Love March
Για τον Paul Butterfield θα αναφερθούμε κάπως ειδικότερα στην επόμενη ανάρτηση.
Sha Na Na
1. Na Na Theme
2. Jakety Jak
3. Teen Angel
4. Jailhouse Rock
5. Wipe Out
6. Who Wrote The Book Of Love
7. Duke Of Earl
8. At The Hop
9. Na Na Theme
Jimi Hendrix (αμοιβή 18.000 δολάρια !!!, οπαδός κι αυτός του "Love & Music"! Αλλά, βλέπετε, οι "δόσεις" ήταν ανέκαθεν ακριβές)
1. Message To Love
2. Getting My Heart Back Together Again
3. Spanish Castle Magic
4. Red House
5. Master Mind
6. Here Comes Your Lover Man
7. Foxy Lady
8. Beginning
9. Izabella
10. Gypsy Woman
11. Fire
12. Voodoo Child (Slight Return) / Stepping Stone
13. Star Spangled Banner
14. Purple Haze
15. Woodstock Improvisation / Villanova Junction
16. Hey Joe
Ο Hendrix με το συγκρότημά του, εμφανίστηκε το πρωί της Δευτέρας, γύρω στις 9.00 πμ κι έπαιξε πάνω από 2 ώρες. Ήταν το τελευταίο όνομα που ανέβηκε στη σκηνή (κι αναμφίβολα το σημαντικότερο) και το φεστιβάλ τελείωσε με μια άμεση αναφορά στον πόλεμο του Βιετνάμ...
Στην αυριανή (και τελευταία) ανάρτηση θα δούμε ποιοι δε συμμετείχαν στο Woodstock (και γιατί)...
Love, Peace & Music ήταν το βασικό μοτίβο εκείνου του τριημέρου; And Business, θα πρόσθετα εγώ αν κρίνω απ' την αμοιβή που πήρε εκείνη την εποχή o Hendrix, για μία μόνο εμφάνιση... Πάντως, η παρουσία του στο Woodstock δεν ήταν κι η καλύτερη της βραχύβιας καριέρας του. Σίγουρα όμως, ακόμα και μέτριος ο Hendrix, ήταν αξεπέραστος! Αυτό φάνηκε και στο Red House, τραγούδι που είπε κατά τη διάρκεια της συναυλίας και που βλέπουμε στο βίντεο...
Η δεύτερη μέρα συγκέντρωνε τα περισσότερα μεγάλα ονόματα. Ξεκίνησε στις 12.15 το μεσημέρι. Τα ονόματα που εμφανίστηκαν (καλλιτέχνες και συγκροτήματα) καθώς και τα τραγούδια που είπαν, είναι τα εξής:
Quill
1. Waitin' For You
Country Joe McDonald
1. I Find Myself Missing You
2. Rockin' All Around The World
3. Flyin' High All Over The World
4. Seen A Rocket
5. Fish Cheer / I-Feel-Like-I'm-Fixing-To-Die-Rag
John B. Sebastian
1. How Have You Been
2. Rainbows All Over Your Blues
3. I Had A Dream
4. Darlin' Be Home Soon
5. Younger Generation
Keef Hartley Band
1. Believe In You
2. Rock Me Baby
3. Leavin' Trunk/Halfbreed/Just To Cry/And Sinnin' For You
Santana Blues Band (αμοιβή 750 δολάρια)
1. Persuasion
2. Savor
3. Soul Sacrifice
4. Fried Neckbones
Το συγκρότημα αυτό είναι γεγονός ότι εντυπωσίασε όλους τους παρευρισκόμενους αλλά πήρε "ψίχουλα" σε σχέση με τους άλλους καλλιτέχνες. Ήταν νεαρός τότε ο Santana και δεν ήξερε να κάνει καλές συναλλαγές...
Incredible String Band
1. Catty Come
2. This Moment Is Different
3. When You Find Out Who You Are
Canned Heat
1. I'm Her Man
2. Going Up the Country
3. A Change Is Gonna Come
4. Leaving This Town
5. The Bear Talks
6. Let's Work Together
7. Too Many Drivers at the Wheel
8. I Know My Baby
9. Woodstock Boogie
10. On the Road Again
Grateful Dead
1. St. Stephen
2. Mama Tried
3. Dark Star / High Time
4. Turn On Your Lovelight
Απ' τη μια πλευρά έπαιζαν κάτω απ' την επήρεια των ναρκωτικών κι απ' την άλλη κόντεψαν να πάθουν ηλεκτροπληξία απ' τη βροχή. Βέβαια, κανένας δεν τα κατάλαβε όλ' αυτά τότε.
Creedence Clearwater Revival (αμοιβή 10.000 δολάρια. Κι αυτοί πήγαν απ' ότι φαίνεται μόνο για το "Love, Peace & Music")
1. Born On The Bayou
2. Green River
3. Ninety-Nine And A Half
4. Commotion
5. Bootleg
6. Bad Moon Rising
7. Proud Mary
8. I Put A Spell On You
9. Night Time Is The Right Time
10. Keep On Choogin'
11. Suzy Q
Janis Joplin (αμοιβή 7.500 δολάρια)
1. Raise Your Hand
2. As Good As You've Been To This World
3. To Love Somebody
4. Summertime
5. Try (Just A Little Bit Harder)
6. Kosmic Blues
7. Can't Turn You Loose
8. Work Me Lord
9. Piece Of My Heart
10. Ball and Chain
Αυτή κι αν ήταν απ' την επήρεια των ναρκωτικών! Κι έβγαλε και "καλό" μεροκάματο!
Sly & The Family Stone
1. M'Lady
2. Sing A Simple Song
3. You Can Make It If You Try
4. Stand!
5. Love City
6. Dance To The Music
7. Music Lover
8. I Want To Take You Higher
The Who
1. Heaven And Hell
2. I Can't Explain
3. It's A Boy
4. 1921
5. Amazing Journey
6. Sparks
7. Eyesight To The Blind
8. Cristmas
9. Tommie Can You Hear Me
10. Acid Queen
11. Pinball Wizard
12. Abbie Hoffmann Incident
13. Fiddle About
14. There's A Doctor I've Found
15. Go To The Mirror Boy
16. Smash The Mirror
17. I'm Free
18. Tommy's Holiday Camp
19. We're Not Gonna Take It
20. See Me Feel Me
21. Summertime Blues
22. Shakin' All Over
23. My Generation
24. Naked Eye
Κακή εμφάνιση των Who. Εδώ έγιναν και κάποια επεισόδια επί σκηνής...
Στην αυριανή ανάρτηση θα δούμε το πρόγραμμα της τρίτης μέρας (Κυριακή) που, λόγω των γνωστών καθυστερήσεων του φεστιβάλ, παρατάθηκε και διήρκεσε μέχρι και το μεσημέρι της Δευτέρας...
Οι Canned Heat ήταν μόνιμη παρουσία σε πολλά φεστιβάλ εκείνης της εποχής και δε μπορούσαν να λείπουν απ' το Woodstock. Εμφανίστηκαν τη δεύτερη μέρα κι έπαιξαν (εκτός των άλλων) και το Woodstock Boogie που βλέπουμε στο video (δυστυχώς κόβεται απότομα στο τέλος). Είναι σε όλους γνωστό ότι το συγκρότημα αυτό ήταν οι καλύτεροι μαθητές της Boogie Σχολής του αξεπέραστου John Lee Hooker. Έτσι, γιατί μπορεί να βλέπουμε τραγούδια Rock, αλλά πρέπει να ξέρουμε ποιος κρύβεται από πίσω...
Το φεστιβάλ ξεκίνησε με μια μικρή καθυστέρηση στις 5 το απόγευμα. Τα ονόματα που εμφανίστηκαν (καλλιτέχνες και συγκροτήματα) καθώς και τα τραγούδια που είπαν, είναι τα εξής:
Richie Havens (αμοιβή 6.000 δολάρια)
1. Minstrel From Gault
2. High Flyin' Bird
3. I Can't Make It Anymore
4. With A Little Help
5. Strawberry Fields For Ever
6. Hey Jude
7. I Had A Woman
8. Handsome Johnny
9. Freedom/Sometimes I Feel Like a Motherless Child
Swami Satchidananda
Είπε μια ευχή για όλους
Sweetwater
1. Motherless Child
2. Look Out
3. For Pete's Sake
4. Day Song
5. What's Wrong
6. Crystal Spider
7. Two Worlds
8. Why Oh Why
Bert Sommer
1. Jennifer
2. The Road To Travel
3. I wondered where you'd be
4. She's Gone
5. Things Are Going My Way
6. And When It's Over
7. Jeanette
8. America (first standing ovation at Woodstock)
9. A Note That Read
10. Smile
Tim Hardin
1. Misty Roses
2. If I Were A Carpenter
Ravi Shankar (ήταν ο πρώτος που διέκοψε λόγω βροχής)
1. Raga Puriya-Dhanashri / Gat In Sawarital
2. Tabla Solo In Jhaptal
3. Raga Manj Kmahaj / Alap Jor / Dhun In Kaharwa Tal / Medium & Fast Gat In Teental
Melanie
1. Beautiful People
2. Birthday Of The Sun
Arlo Guthrie
1. Coming Into Los Angeles
2. Walking Down The Line
3. Amazing Grace
Joan Baez (αμοιβή 10.000 δολάρια. "Peace & Music" and A Lot Of Money, of course)
1. Joe Hill
2. Sweet Sir Galahad
3. Drug Store Truck Driving Man
4. Swing Low Sweet Chariot
5. We Shall Overcome
Στην αυριανή ανάρτηση, θα δούμε το πρόγραμμα της δεύτερης μέρας...
Η Joan Baez ήταν 6 μηνών έγκυος όταν συμμετείχε στο Woodstock. Το τραγούδι "We Shall Overcome" που βλέπουμε στο video, είναι αυτό με το οποίο η γνωστή καλλιτέχνις έκλεισε την πρώτη μέρα. Πιστεύω ότι όλοι μπορούμε να καταλάβουμε τους δηλωτικούς στίχους αυτής της μπαλάντας... Απ' την άλλη πλευρά πάντως, με την υψηλότατη αμοιβή που πήρε για τη συμμετοχή της, είναι σα να μας λέει: "We came here just for business"...
Με τον Richard Nixon στην προεδρία της Αμερικής, τον πόλεμο του Βιετνάμ στην κορύφωσή του και στη χειρότερη φάση του, τις αντιπολεμικές διαδηλώσεις σε όλο τον κόσμο να παίρνουν τη μορφή κύματος και τον Neil Armstrong να περπατάει στο φεγγάρι, αυξάνοντας έτσι ακόμα περισσότερο την ψυχροπολεμική ένταση με την (τότε) Σοβιετική Ένωση, ήρθε κι ένα γεγονός απ' το χώρο της μουσικής να προστεθεί σ' όλ' αυτά τα προηγούμενα και τόσο σημαντικά. Η συναυλία του Woodstock!... Ήταν Αύγουστος του '69...
Αξίζει να σημειωθεί ότι το φεστιβάλ δεν έλαβε χώρα στο Woodstock, αλλά 69 χιλιόμετρα μακριά, στην περιοχή του Bethel. Μάλιστα, ο Michael Lang, ένας εκ των 4 εμπνευστών και διοργανωτών του, επιθυμούσε αρχικά να διοργανώσει το φεστιβάλ στο Walkill, επίσης έξω απ' τη Νέα Υόρκη. Μια τριήμερη γιορτή «αγάπης, ειρήνης και μουσικής», όπως έλεγε. Επειδή, όμως, υπήρχε ο φόβος των επεισοδίων, οι τοπικές αρχές δεν έδωσαν τελικά την άδεια. Έτσι οι 4 διοργανωτές - επιχειρηματίες (οι άλλοι 3 ήταν οι Artie Kornfield, John P. Roberts και Joel Rosenman) άρχισαν να αναζητούν εναλλακτική τοποθεσία. Τελικά αυτή βρέθηκε κι ήταν η γη του γαιοκτήμονα Max Yasgur. Ήταν ο μοναδικός που δέχτηκε, με το αζημίωτο βέβαια, να φιλοξενήσει τη διοργάνωση, προσφέροντας τη φάρμα του (ένα μεγάλο οικόπεδο με κατάλληλη κλίση) στα περίχωρα της μικρής πόλης του Bethel, στην πολιτεία της Νέας Υόρκης πάντα.
Το φεστιβάλ προγραμματίστηκε για το τριήμερο 15, 16 και 17 Αυγούστου 1969 (Παρασκευή ως και Κυριακή δηλαδή). Μάλιστα, και το εισιτήριο που εκδόθηκε (εικονίζεται στη διπλανή φωτογραφία), αυτό το διάστημα αφορούσε. Ωστόσο, το φεστιβάλ λόγω των ατέλειωτων καθυστερήσεων που είχε, παρατάθηκε και διήρκεσε μέχρι και το μεσημέρι της Δευτέρας 18 Αυγούστου. Το παρακολούθησαν σχεδόν 450.000 θεατές (οι περισσότεροι τσαμπατζήδες), με τους διοργανωτές να περιμένουν πολύ λιγότερους απ' τους μισούς (περίπου 100.000). Για το λόγο αυτό, δεν είχε ληφθεί μέριμνα για πολλά πράγματα, αλλά, ευτυχώς, τα περισσότερα έκτακτα που προέκυψαν αντιμετωπίστηκαν οριακά.
Love and Chaos, έγραψαν οι εφημερίδες τις επόμενες ημέρες. Γιατί ήταν αδύνατο να συγκρατηθεί το πλήθος που συγκεντρώθηκε να δει το φεστιβάλ. Όσο αφορά τον καθαρά συναυλιακό χώρο, από κάποιο σημείο και μετά άνοιξαν οι πόρτες κι έπεσαν κι οι φράκτες (έτσι μπήκαν οι τσαμπατζήδες που προαναφέραμε). Όσο αφορά ευρύτερα την περιοχή, ήταν το μεγαλύτερο μποτιλιάρισμα που είχε παρατηρηθεί ποτέ στα περίχωρα της Νέας Υόρκης. Κάποιοι απ' τους καλλιτέχνες και τα συγκροτήματα που εμφανίζονταν την πρώτη μέρα δεν κατάφεραν να φτάσουν καν κι οι συναυλίες τους δεν έγιναν. Τελικά, εμφανίστηκαν συνολικά 32 καλλιτέχνες και συγκροτήματα απ' τη Rock και τη Folk σκηνή της εποχής.
Τα όσα διαδραματίστηκαν εκείνο το τριήμερο είχαν σαν αποτέλεσμα το Woodstock να λάβει πολλούς θετικούς χαρακτηρισμούς. Άλλοι μίλησαν για το φεστιβάλ που "άλλαξε τον κόσμο". Πολλοί το βάφτισαν "το σημαντικότερο Rock φεστιβάλ όλων των εποχών". Το περιοδικό "Time" έγραψε: "The Greatest Peacefull Event In History". Κατά τη γνώμη μου, δεν αμφισβητώ πως είναι μια απ' τις σημαντικότερες Rock μουσικές συνευρέσεις που έγιναν ποτέ. Στην ουσία όμως, δεν πρόκειται για τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο απ' τη συγκέντρωση των μεγαλύτερων ονομάτων της Rock μουσικής σκηνής εκείνης της εποχής. Γιατί δε μπορεί να υπερεκτιμάται τόσο πολύ ένα φεστιβάλ και να του αναγνωρίζεται τέτοια ευρύτητα όταν απουσιάζουν απ' αυτό τα άλλα είδη μουσικής, όπως π.χ. το Blues (απλά το υπερασπίστηκαν τότε οι Canned Heat κι ο Paul Butterfield), που είναι η μητέρα μουσική των περισσοτέρων άλλων (εκτός βέβαια, της κλασσικής).
Απ' την άλλη πλευρά, το "Love, Peace And Music" φαντάζει ελειπές, μια και πρέπει να προστεθεί δίπλα σ' αυτό "And Money" καθώς ο κερδοσκοπικός χαρακτήρας υπήρχε, και στους διοργανωτές, και σ' αυτόν που παραχώρησε τη γη του αλλά και στους (περισότερους) συμμετέχοντες καλλιτέχνες. Όλοι ήθελαν να κερδίσουν χρήματα και πολλά πράγματα τότε μπορεί να χρησιμοποιήθηκαν και προσχηματικά. Μόνο ο κόσμος που πλημμύρισε το φεστιβάλ, είχε πιστέψει απόλυτα κι αποκλειστικά στο "Peace And Music". Μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι τότε ήταν η εποχή των μεγάλων προσδοκιών. Όλοι ήθελαν να αλλάξει ο κόσμος και να γίνει καλύτερος, να λιγοστέψουν τα προβλήματα και, κυρίως, να σταματήσουν οι πόλεμοι επί της γης για να επικρατήσει πλέον η πολυπόθητη ειρήνη. Ριζικές αλλαγές για τις οποίες πάρα πολλοί πίστευαν πως μπορούσαν να γίνουν μέσω της μουσικής, επειδή ανέκαθεν αυτή διαθέτει το μοναδικό χάρισμα να ενώνει διαφορετικούς ανθρώπους (σε ηλικία, χρώμα, προέλευση, οικονομική τάξη και πεποιθήσεις). Όλες αυτές οι προσδοκίες υπήρχαν τότε, και στο Woodstock πήραν σάρκα και οστά, αλλά αμέσως μετά το τέλος του, όλα διαψεύστηκαν! Για να μείνουμε όμως στο φεστιβάλ και να μη φύγουμε απ' αυτό, και πέρα ακόμα κι απ' τον όποιο κερδοσκοπικό χαρακτήρα του, θα πούμε ότι, το ζητούμενο, η μουσική, υπήρξε, παίχτηκε, κι αυτό είναι κάτι που δεν αλλάζει, ούτε κι αμφισβητείται!
Σε τελευταία ανάλυση, όμως, πρέπει να ειπωθεί κι αυτό. Το Woodstock ήταν ένα τριήμερο βασισμένο πάνω στα συσταστικά της χίπικης φιλοσοφίας και μάζας. Είχε ελευθερία (στο έπακρο θα μπορούσε να πει κανείς), αλητεία (οι περισσότεροι κυκλοφορούσαν ξυπόλυτοι), γραφικό ντύσιμο των λουλουδιών, αλκοόλ, ναρκωτικά, ελεύθερο σεξ και...πολύ λάσπη (δυστυχώς η βροχή ήταν ένα απ' τα κύρια χαρακτηριστικά του τριημέρου και μετέτρεψε το συναυλιακό χώρο σ' ένα τεράστιο λασπόλουτρο).
Τα επόμενα χρόνια διοργανώθηκαν κι άλλα φεστιβάλ Woodstock, κανένα όμως δεν κατάφερε να επαναλάβει το μύθο του πρώτου. Το τελευταίο πραγματοποιήθηκε το 1999 σε μία περιοχή (πάλι) κοντά στις πλαγιές του Bethel. Μάζεψε επίσης πολύ κόσμο και συμμετείχαν πολλά μεγάλα ονόματα του τέλους της δεκαετίας του 90. Οι συναυλίες όμως κατέληξαν σε άγρια επεισόδια με φωτιές και τραυματισμούς.
Για το Woodstock έχουν γράψει άπειρα περιοδικά (κι ακόμα γράφουν), ενώ υπάρχει και κυκλοφορία DVD με πιο σημαντική την τελευταία έκδοση σε blue-ray που φέρει τον τίτλο Woodstock 40th Anniversary Ultimate Collector's Edition (αριστερή φωτογραφία). Περιέχει 4 ώρες με ότι υλικό έχει κυκλοφορήσει παλιότερα (απ' το DVD Woodstock - 3 Days Of Peace & Music, The Director's Cut, 1970 του Michael Wadleigh) και 3 ώρες extra υλικό με εκτελέσεις που ανακαλύφθηκαν πρόσφατα, ένα βιβλίο 60 σελίδων με πολλές φωτογραφίες και πλούσιο ιστορικό, το εισιτήριο του φεστιβάλ και διάφορα μικρά αναμνηστικά. Για τους φίλους της τεχνολογίας που γνωρίζουν από torrents, προτείνω τα εξής σχετικά με το Woodstock:
http://thepiratebay.org/torrent/5035574/Woodstock_DVD_4
http://www.mininova.org/tor/1333558
Απ' αυτά, μου έτρεξε πιο γρήγορα το πρώτο. Είναι torrent που δημιουργήθηκε πρόσφατα (1/8/09) κι αναφέρεται στο 4πλό DVD: Woodstock - 3 Days Of Peace And Music.
Στην αυριανή ανάρτηση θα μπούμε στο πρόγραμμα του τριημέρου και θα δούμε τους καλλιτέχνες της πρώτης μέρας...
Ο Jimi Hendrix ήταν αναμφίβολα το μεγαλύτερο όνομα του Woodstock. Αυτόν πήγε να δει ο περισσότερος κόσμος γι' αυτό και πήρε την υψηλότερη (αλλά και πιο προκλητική αν σκεφτεί κανείς την εποχή, το νεαρό της ηλικίας του και για μια μόνο εμφάνιση) αμοιβή (18.000 δολάρια)! Αυτός, μάλιστα, έκλεισε και το φεστιβάλ... Στο video, τον βλέπουμε την τελευταία μέρα, σε μια θαυμάσια εκτέλεση του πασίγνωστου πια Foxy Lady...
Δύο άγνωστες συνθέσεις του Mozart ανακαλύφθηκαν πρόσφατα. Οι συνθέσεις ήταν από καιρό στο αρχείο του Ιδρύματος Mozart αλλά πρόσφατα διαπιστώθηκε η αυθεντικότητά τους. Το περασμένο Ιανουάριο είχε βρεθεί άλλη μια άγνωστη σύνθεση του καλλιτέχνη που υπήρχε για χρόνια σε μια γαλλική βιβλιοθήκη κι αναγνωρίστηκε και σ' αυτήν η αυθεντικότητά της.
Ο σπουδαίος Αυστριακός κλασσικός συνθέτης Wolfgang Amadeus Mozart, ο οποίος πέθανε σε ηλικία 35 χρονών (το 1791), άφησε πάνω από 600 μουσικά έργα. Απ' την τρυφερή ηλικία των 5 χρονών άρχισε να κάνει τα πρώτα του μουσικά βήματα και να γράφει, αφήνοντας έτσι μια πολύτιμη κληρονομιά πίσω του, όπως όπερες, μουσική δωματίου, κονσέρτα για πιάνο και κομμάτια για χορωδίες.
Οι δυο αυτές συνθέσεις που ανακαλύφθηκαν πρόσφατα, είναι για πιάνο, και γράφτηκαν, λίγο πριν ο μεγάλος συνθέτης γίνει 10 χρονών!
Ένας απαίσιος νόμος που ψηφίστηκε στο Αφγανιστάν, προκάλεσε την οργή της μη κυβερνητικής οργάνωσης Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (HRW). Ο νόμος αυτός δίνει το δικαίωμα σε κάθε παντρεμένο Αφγανό να μπορεί να σταματήσει στη γυναίκα του οποιαδήποτε μορφής υλική υποστήριξη (ακόμα και το φαγητό) στην περίπτωση που εκείνη δε δεχτεί να ικανοποιήσει τις σεξουαλικές του προτιμήσεις!
Ο νόμος επίσης ορίζει ότι οι γυναίκες, για να εργαστούν, υποχρεώνονται να ζητούν την άδεια του συζύγου τους καθώς κι ότι τα παιδιά τελούν μόνιμα υπό την κηδεμονία του πατέρα τους ή ακόμα και του παππού...
ΣΧΟΛΙΟ: Τι να πω, αφού γίνονται τέτοια πράγματα στις μέρες μας! Ευτυχώς τουλάχιστον που υπάρχουν κάποιοι που διαμαρτύρονται κι εξοργίζονται...
"Έφυγε" σήμερα σε ηλικία 94 ετών ο Les Paul, ένας απ' τους πρωτοπόρους στη δημιουργία της ηλεκτρικής κιθάρας, όπως την γνωρίζουμε σήμερα. Πέθανε όταν παρουσίασε επιπλοκές απ' την πνευμονία που τον είχε προσβάλλει.
Στη δεύτερη φωτογραφία τον βλέπουμε μαζί με τη γυναίκα του Mary Ford, όταν ηχογραφούσαν μαζί, στα τέλη της δεκαετίας του 40...
Βίντεο ιστορικό αλλά και επετειακό! 30 ολόκληρα χρόνια πέρασαν από τότε αλλά λες κι ήταν χθες! Είναι η πιο χαρούμενη στιγμή της ζωής μου ως φίλαθλος κι ως οπαδός του Άρη. Τη λάτρευα τότε αυτήν την ομάδα (τώρα ούτε που θέλω να την ξέρω, αυτή, αλλά και καμιά άλλη βέβαια, έτσι όπως έχουν αλλάξει πλέον τα πράγματα). Πως να ξεχαστεί, πραγματικά, ένα τέτοιο παιχνίδι! Και ποιος περίμενε ένα τέτοιο αποτέλεσμα! Είχε προηγηθεί το ισόπαλο με 1 - 1 (το γκολ ο Σεμερτζίδης) παιχνίδι της Θεσσαλονίκης (24/10/79), το οποίο, όπως ήταν φυσικό, δεν καλλιεργούσε πολλές προσδοκίες. Ώσπου ήρθε αυτός ο επαναληπτικός (7/11/79) όπου ο Άρης ανέτρεψε όλα τα προγνωστικά με την "αστρονομική" απόδοση που έπιασε! Αλλά και ποιοι παίχτες έπαιζαν εκείνη την εποχή στον Άρη! Παραθέτω την καλύτερη εντεκάδα, κατά τη γνώμη μου, εκείνης της εποχής:
Γιώργος Παντζιαράς. Κύπριος τερματοφύλακας, διεθνής, βασικός της εθνικής ομάδας της χώρας του.
Κώστας Μόκαλης. Δεξιός αμυντικός, πρόδρομος στην Ελλάδα των επιθετικογεννών ακραίων αμυντικών, μπορούσε άνετα να περάσει μπροστά και να γίνει δημιουργικός κι ενίοτε απειλητικός. Αγωνίστηκε και στο εξωτερικό (Ουγγαρία, Αμερική).
Γιώργος Φοιρός. Ίσως ο καλύτερος Έλληνας κεντρικός αμυντικός όλων των εποχών! Κλασσικός κεντρικός αμυντικός, έπαιζε πολύ πίσω. Όταν η ομάδα αμύνονταν, ήταν ο τελευταίος παίχτης μπροστά απ' τον τερματοφύλακα ενώ όταν η ομάδα βρισκόταν στην επίθεση, εκείνος δεν περνούσε τη σέντρα. Ήταν απροσπέλαστος, κλείδωνε την άμυνα, πραγματική εγγύηση στα μετόπισθεν της ομάδας του! Διετέλεσε αρχηγός του Άρη και της Εθνικής ενώ θα μπορούσε να είχε κάνει άνετα καριέρα και στο εξωτερικό. Στο τέλος της καριέρας του αγωνίστηκε στον Ηρακλή. Για ένα διάστημα το όνομά του βρέθηκε προς μεταγραφή για την ΑΕΚ. Ο Λάκης Νικολάου, κεντρικός αμυντικός της Ένωσης εκείνης της εποχής, μεγάλη ποδοσφαιρική φυσιογνωμία (κι όχι μόνο), διεθνής κι αυτός, είχε δηλώσει σχετικά σε αθλητική εφημερίδα: "Παίζω και στα πλάγια της άμυνας αν έρθει στην ΑΕΚ ο Φοιρός!". Μετά από πολλά χρόνια ανεκτίμητης προσφοράς στην ομάδα (φόρεσε τη φανέλα της 303 φορές), ο Φοιρός επανήλθε στον Άρη και ως προπονητής.
Γιάννης Βένος. Ο άλλος κεντρικός αμυντικός του Άρη, έπαιζε δίπλα στο Φοιρό (στην αρχή αγωνίζονταν ως μέσος). Ήταν σχεδόν ότι κι ο συμπαίχτης του. Κι οι δυο μαζί συγκροτούσαν ένα αξεπέραστο αμυντικό δίδυμο, επειδή ακριβώς ήταν κι οι δύο καλοί και γνώριζε ο ένας το παιχνίδι του άλλου. Είναι ο τρίτος παίκτης σε συμμετοχές στην ιστορία του Άρη, ενώ έχει τιμηθεί (εκτός απ' την ομάδα του) απ' τον ΠΣΑΠ αλλά κι από αθλητικούς, πολιτιστικούς και άλλους φορείς για τις υπηρεσίες του στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Νυν πρόεδρος του Συνδέσμου Βετεράνων Ποδοσφαιριστών του Άρη.
Θόδωρος Πάλλας. Ένας εκ των αρχηγών της ομάδας. Αριστερός αμυντικός, διεθνής, συμμετείχε μάλιστα στον άθλο του Μαρακανά, σ' εκείνο το αλησμόνητο παιχνίδι (28/4/74) Βραζιλία - Ελλάδα: 0 - 0 ! Είχε τέλεια αντίληψη των φάσεων, ταχύτατος με και χωρίς την κατοχή της μπάλας, και δίκαια χαρακτηρίζεται ως παίκτης σημαία της ομάδας καθώς υπηρέτησε τον Άρη για 15 περίπου συναπτά έτη έχοντας 368 επίσημες συμμετοχές, γεγονός που τον καθιστά 2ο σε συμμετοχές παίκτη του Άρη όλων των εποχών. Μετά τον Άρη, ο Πάλλας αγωνίστηκε για 2 χρόνια στον Ολυμπιακό, όπου κι έκλεισε την καριέρα του. Να σημειωθεί πως όταν έγινε η μεταγραφή, μια εφημερίδα τότε είχε γράψει σχετικά: "Με τον ερχομό του Πάλλα, ο Ολυμπιακός θα παίζει πλέον με 12 παίχτες!".
Ντίνος Κούης. Σκόρερ της ομάδας επί σειρά ετών. Ήταν ασυναγώνιστος στο ψηλό παιχνίδι, κι αποτέλεσε τον ορισμό του κρυφού κυνηγού καθώς βρισκόταν μέσα σ' όλες τις φάσεις που παίζονταν στην αντίπαλη περιοχή (το είδαμε και με το γκολ που πέτυχε στο συγκεκριμένο αγώνα, αυτό που άνοιξε το σκορ). Ο Ντίνος Κούης ήταν μόνιμος κίνδυνος για την εκάστοτε αντίπαλη ομάδα και για ένα άλλο λόγο ακόμα. Ήταν η ευστοχία που είχε στα απ' ευθείας χτυπήματα των φάουλ, μια ευστοχία που δεν ήταν τυχαία αλλά αποκτήθηκε με πολύ κόπο. Μάλιστα, όταν οι προπονήσεις της ομάδας τελείωναν, ο Κούης ήταν εκείνος που συνέχιζε (μόνος του). Εκτελούσε φάουλ συνέχεια. Αξίζει να σημειωθεί πως στη θέση του ανθρώπινου τείχους χρησιμοποιούσε κέρινα ομοιώματα! Στην ιστορία έχει μείνει πλέον και το εύστοχο χτύπημα φάουλ του Κούη που έδωσε και τη νίκη στο εθνική μας μέσα στην Κοπεγχάγη επί της Δανίας για τα προκριματικά του Μουντιάλ το 1982. Τα τελευταία χρόνια της καριέρας του οπισθοχώρησε στη θέση που αγωνίζονταν κι έφτασε να παίζει ακόμα και κεντρικός αμυντικός. Θεωρείται ρέκορντμαν συμμετοχών για τον Άρη στο Πρωτάθλημα με 473 συμμετοχές (έπαιξε 17 χρόνια αδιάλειπτα)!
Ντίνος Μπαλλής. Πολύτιμος μέσος, από κείνους που σπάνια λείπουν απ' την εντεκάδα, όπως εκείνα τα βιολιά που είναι απαραίτητα σε κάθε ορχήστρα. Έπαιξε και στην Εθνική ομάδα. Μετά τον Άρη, αγωνίστηκε στην ΑΕΚ.
Όλε Σκόμποε. Απ' τους καλύτερους ξένους ποδοσφαιριστές που πέρασαν ποτέ απ' την Ελλάδα, και μακράν ο καλύτερος ξένος που αγωνίστηκε με τα χρώματα του Άρη! Ο Δανός μεσοεπιθετικός, είχε ένα τέτοιο αγωνιστικό στυλ μέσα στο παιχνίδι που δε μαρκάρονταν, δεν αντιμετωπίζονταν εύκολα, ήταν παίχτης χορευτής! Έπαιξε για κάποιο διάστημα στον Άρη (μεγαλούργησε την τριετία 1977-1980 κι επέστρεψε για ένα επιπλέον πέρασμα την χρονιά 1983-1984) κι επανήλθε μετά πολλά χρόνια και ως προπονητής.
Κώστας Δράμπης. Μεσοεπιθετικός που έκανε κι αυτός μια λαμπρή καριέρα στον Άρη. Φόρεσε την κιτρινόμαυρη φανέλα 248 φορές. Ο γιος του Ερρίκος - Σιδέρης, είναι κι αυτός ποδοσφαιριστής.
Γιώργος Ζήνδρος. Απίστευτος επιθετικός, τεχνίτης και τριπλαδόρος! Ειδικά το (τρίτο) γκολ που πέτυχε στον αγώνα αυτό, θα έπρεπε να προβάλλεται ακόμα, σ' όλα το ποδοσφαιρικά σεμινάρια παγκοσμίως! Ο ίδιος είχε δηλώσει γι' αυτό: «Δέχθηκα την μπάλα απ' τον Σεμερτζίδη και βρέθηκα απέναντι από τρεις αντιπάλους. Τον πρώτο τον πέρασα λίγο κάτω από το κέντρο, το δεύτερο έξω από την περιοχή, ενώ ο τρίτος δεν περίμενε ότι θα σουτάρω. Το έκανα, όμως, και η μπάλα πήρε την πιο γλυκιά πορεία. Καρφώθηκε στο "Γ" και τυλίχτηκε στο δίχτυ, στο πίσω δοκάρι της εστίας». Ως μέλος του καλύτερου Άρη όλων των εποχών, φόρεσε την κιτρινόμαυρη φανέλα 203 φορές. Αγωνίστηκε και στον Ολυμπιακό ενώ πριν τον 'Αρη είχε παίξει και στο εξωτερικό (Ρουμανία). Εδώ και πολλά χρόνια εργάζεται ως δικηγόρος.
Γιώργος Σεμερτζίδης. Άλλος ένας τεχνίτης της ομάδας του Άρη (νυν τεχνικός διευθυντής των ακαδημιών της ΠΑΕ). Εκτός των άλλων πλεονεκτημάτων που είχε, διέθετε κι ένα πολύ δυνατό, ξερό σουτ που ενίοτε ήταν εύστοχο. Το είδαμε με τον καλύτερο τρόπο και στο συγκεκριμένο βίντεο όπου πέτυχε το δεύτερο γκολ της ομάδας του. Στην ιστορία έχει μείνει κι ένα άλλο "ξερό" του Σεμερτζίδη, όταν στις 3/10/79, στο 81' της αναμέτρησης του αγώνα Μπενφίκα - Άρης, κι ενώ το σκορ ήταν 2 - 0, σκόραρε και μες στη Λισαβώνα κι έκανε το 2 - 1, δίνοντας στα τελευταία λεπτά την πρόκριση στην ομάδα του, καθώς το πρώτο παιχνίδι στη Θεσσαλονίκη είχε αναδείξει νικήτρια την ομάδα του Άρη με 3 - 1.
Πραγματικά, ήταν πολύ καλή - μνημειώδης - αυτή η ευρωπαϊκή πορεία της ομάδας της Θεσσαλονίκης τη χρονιά '79 - '80 (έφτασε ως τους «16» του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ), μια πορεία βέβαια που τη σταμάτησε, αμέσως μετά την ιταλική Περούτζια, η γαλλική Σεντετιέν...
Κι ο κατάλογος των παικτών συνεχίζεται:
Παπαφλωράτος,
Τζιφόπουλος,
Πασιαλής,
Μιχαλίτσιος,
Ζελελίδης,
Ανανιάδης,
Χατζηαντωνίου,
Βάγγης...
Συνέχεια της προηγούμενης χιουμοριστικής ανάρτησης, σήμερα ανέβασα (πάλι με συρραφή) 3 αντίστοιχα βίντεο όπου πρωταγωνιστούν άνθρωποι αυτή τη φορά. Είπαμε, καλοκαίρι είναι...
Καλοκαίρι είναι, κι όλοι μας χρειαζόμαστε την ανάλαφρη διάθεση και το χιούμορ. Για το λόγο αυτό ανέβασα μερικές ευχάριστες κι αστείες στιγμές όπου πρωταγωνιστούν ζώα. Πρόκειται για 4 βίντεο που σίγουρα θα τα έχετε δει στο διαδίκτυο, απλά εγώ έκανα τη συρραφή σε ένα για πρακτικούς λόγους (για τη διευκόλυνση της θέασης)...
Στα πλαίσια του εορτασμού των 25 χρόνων απ' την ίδρυση του Ελληνονορβηγικού Συλλόγου (που εδρεύει στην πόλη Τροντχάϊμ της κεντρικής Νορβηγίας), η Χορωδία Μυκόνου ταξίδεψε στη χώρα αυτή του μακρινού βορρά για το διάστημα από 13 μέχρι 18 Μαΐου.
Την Παρασκευή 15 Μαΐου δόθηκε μια κοινή συναυλία των δυο Χορωδιών, στο εντευκτήριο του Καθεδρικού Ναού του Νίδαρου στο Τροντχάϊμ. Ο Νορβηγικός Τύπος είχε κάνει ειδικό αφιέρωμα στη συναυλία δυο μέρες πριν, κι όλοι στην πόλη ήξεραν για την ύπαρξη της Μυκονιάτικης Χορωδίας. Πάνω από 500 Νορβηγοί τίμησαν με την παρουσία τους την εκδήλωση και χειροκρότησαν με ενθουσιασμό τα τραγούδια γνωστών Ελλήνων συνθετών, τραγουδισμένα από Έλληνες και Νορβηγούς.
Ήταν πραγματικά συγκινητικό ν' ακούει κανείς τους Νορβηγούς χορωδούς να τραγουδούν στίχους του Σεφέρη και του Ελύτη σε άπταιστα Ελληνικά. Τα τραγούδια των Χατζηδάκη, Θεοδωράκη, Πλέσσα, Τσιτσάνη, Λοϊζου, σε θαυμάσια χορωδιακή απόδοση κι απ' τις δυο χορωδίες, πλημμύρισαν τον όμορφο χώρο και απλώθηκαν σε όλη την πλατεία του Καθεδρικού Ναού, τραβώντας το ενδιαφέρον ακόμη και των περαστικών. Το κλείσιμο της συναυλίας ήταν ιδιαίτερα εντυπωσιακό και συγκινητικό, με τις δυο Χορωδίες να τραγουδούν μαζί, πότε με τη διεύθυνση της Ελληνίδας Μαέστρου και πότε με της Νορβηγίδας.
Στο τέλος της συναυλίας, ο Δήμαρχος του Τροντχάϊμ (που ήταν κι αυτός παρών), καλωσόρισε τους Έλληνες, μίλώντας παράλληλα με κολακευτικά λόγια για τη Μύκονο και για το πνεύμα της μουσικής, σαν παγκόσμια γλώσσα που ενώνει τους λαούς. Ακολούθησε πλούσιο κέρασμα από τοπικά εδέσματα, στον ίδιο χώρο και μια όμορφη παρουσίαση Νορβηγικών χορών, με τη συνοδεία παραδοσιακών τοπικών μουσικών οργάνων. Η βραδιά συνεχίστηκε σε διπλανή μπυραρία, με όλα τα μέλη των Χορωδιών, να συμμετέχουν με πολύ κέφι, στο Ελληνικό γλέντι που στήθηκε εκεί, με ζωντανή μουσική, τραγούδι και χορό.
Το Σάββατο 16 Μαΐου, μ' ένα θαυμάσιο καλοκαιρινό καιρό, οι δυο Χορωδίες έδωσαν μια υπαίθρια συναυλία, στον πιο πολυσύχναστο πεζόδρομο της πόλης. Οι Νορβηγικές κι οι Ελληνικές σημαίες που ανέμιζαν στα χέρια των χορωδών ήταν ένα ιδιαίτερο θέαμα, που προκάλεσε τους περαστικούς να σταματήσουν ξαφνιασμένοι και να παρακολουθήσουν, με φανερή ευχαρίστηση, τα διαφορετικά - γι' αυτούς - ακούσματα της Ελληνικής μουσικής.
Το μεσημέρι της ίδιας μέρας, μια ξενάγηση στη Νορβηγική ύπαιθρο, συνοδευόμενη από εκδρομή στα πασίγνωστα φιόρδ του Τροντχάιμ, ήταν μια ευχάριστη έκπληξη για τους Μυκονιάτες επισκέπτες, που τους άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις για την όμορφη Νορβηγία.
Την Κυριακή 17 Μαϊου, ήταν η Ημέρα του Συντάγματος, η μεγαλύτερη Εθνική Γιορτή της Νορβηγίας. Όλοι οι Νορβηγοί, κάθε τέτοια μέρα, φορούν τις παραδοσιακές στολές της περιοχής τους και παρελαύνουν κατά ομάδες, γύρω από την πόλη. Στην πολύχρωμη αυτή γιορτή, που κρατάει όλο το 24ωρο, συμμετέχουν μικροί και μεγάλοι, σχολεία, πανεπιστήμια, διάφορες σχολές, σύλλογοι και κάθε είδους κοινωνική ομάδα, κρατώντας η καθεμιά τη σημαία της. Η Χορωδία Μυκόνου συμμετείχε και σ' αυτή τη μεγάλη γιορτή, παρελαύνοντας και τραγουδώντας μαζί με τον Ελληνονορβηγικό Σύλλογο. Χιλιάδες μάτια είδαν την Ελληνική σημαία δίπλα δίπλα με τη Νορβηγική, και χιλιάδες αυτιά άκουσαν Ελληνικά τραγούδια.
Ο πλούτος των συναισθημάτων ήταν το κυριότερο χαρακτηριστικό αυτού του ταξιδιού. Οι κάτοικοι του Τροντχάϊμ, ένας λαός ήρεμος, αυτάρκης, υψηλού βιοτικού και μορφωτικού επιπέδου - νέος στην πλειοψηφία του, αφού στην πόλη τους σπουδάζουν 30.000 φοιτητές - άφησαν στους Μυκονιάτες επισκέπτες τις καλύτερες εντυπώσεις, με τη φιλική τους συμπεριφορά και την απαράμιλλη φιλοξενία τους. Και η Χορωδία Μυκόνου, για μια ακόμη φορά έγινε "πρέσβειρα του ελληνικού πολιτισμού".
Εντυπωσιακές στιγμές απ' αυτές που ο καθένας θα 'θελε να ζει. Στιγμές που μόνο η απανταχού της γης Ελληνική Ομογένεια ξέρει να προσφέρει! Και μιας κι έγινε λόγος γι' αυτήν, να δούμε λίγο και την ελληνική παρουσία που υπάρχει στη μακρινή Νορβηγία. Η ομογένεια εκεί, υπολογίζεται σε 400 άτομα περίπου. Οι περισσότεροι είναι εγκατεστημένοι στην πρωτεύουσα Όσλο με τάσεις μονιμότητας. Η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού στοιχείου έχει συνάψει αρκετούς γάμους με Νορβηγούς υπηκόους. Σύλλογοι που δραστηριοποιούνται υπάρχουν αρκετοί. Για τον Ελληνονορβηγικό Συλλόγο του Τροντχάιμ, μιλήσαμε προηγουμένως. Να σημειώσουμε για το τέλος, στις πόλεις Όσλο και Στάβανγκερ, τη λειτουργία εκπαιδευτικών μονάδων με τμήματα ελληνικής γλώσσας.
Λιγοστοί Έλληνες, κυρίως φοιτητές, επιστήμονες κι επιχειρηματίες, υπήρχαν από παλιά στη Σουηδία. Ο αριθμός των Ελλήνων που κατοικούσαν στη μακρινή αυτή χώρα κατά τη δεκαετία του ΄50, ανέρχονταν σε 300-400 άτομα. Ο κύριος όγκος μεταναστών απ' τη χώρα μας λοιπόν, καταφθάνει εκεί στη δεκαετία του '60 (μια πρώτη μεγάλη ομάδα μεταναστών πήγε εκεί για να εργαστεί στην αυτοκινητοβιομηχανία SCANIA). Απ' το 1968, αρχίζει μεγαλύτερη εισροή μεταναστών απ' την Ελλάδα στη Σουηδία, σε τρεις κατηγορίες: Η πρώτη και μεγαλύτερη, ήταν για αναζήτηση εργασίας, σε μία εποχή που η οικονομική κατάσταση στη χώρα μας επιδεινώνονταν συνεχώς. Η δεύτερη ήταν φοιτητές που πήγαιναν εκεί για σπουδές κυρίως στα πανεπιστήμια της Στοκχόλμης, της Ουψάλα και του Γκέτεμποργκ. Κι η τρίτη κατηγορία, ήταν οι πολιτικοί πρόσφυγες, καθώς η Σουηδία είχε μεταβληθεί σε προπύργιο του αντιδικτατορικού αγώνα, λόγω και της βοήθειας που απλόχερα πρόσφερε η Σουηδική κυβέρνηση.
Σήμερα, ζουν στη Σουηδία περίπου 25.000 Έλληνες (20.000 τους θέλουν κάποιες μετριοπαθείς εκτιμήσεις) και πάνω από 6.000 άτομα έχουν αποκτήσει τη Σουηδική υπηκοότητα. Στην πλειοψηφία τους διαμένουν στην περιοχή της Στοκχόλμης. Έλληνες, υπάρχουν επίσης σε όλες τις άλλες μεγάλες πόλεις της Σουηδίας, Γκέτεμποργκ, Μάλμε, Ουψάλα, ακόμη και στο νοτιότερο Τρέλεμποργκ.
Είναι απόλυτα ενταγμένοι κι αποδεκτοί στη σουηδική κοινωνία και δραστηριοποιούνται με επιτυχία σε πολλούς τομείς: επιστήμες, τέχνες, λογοτεχνία, πολιτισμός, ΜΜΕ, εκπαίδευση, επιχειρήσεις, υπηρεσίες, αθλητισμός (υπάρχουν 2 ομάδες που αγωνίζονται μ' ελληνικά ονόματα στις ποδοσφαιρικές κατηγορίες της Σουηδίας, ο Panellinios IF Skarholmen κι η Ακrοpolis IF). Τέλος, υπάρχουν Έλληνες που έχουν ανάμειξη ακόμα και στην πολιτική της χώρας αυτής του βορρά, δύο εκ των οποίων φέρουν και τη βουλευτική ιδιότητα (ο Νίκος Παπαδόπουλος του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος κι ο Τάσος Σταφυλίδης του Αριστερού Κόμματος).
Συνοψίζοντας, οι Έλληνες της Σουηδίας, κατά γενική ομολογία, είναι αποδεκτοί και σεβαστοί στους Σουηδούς για την εργατικότητά τους, τη φιλομάθειά τους και την αποτελεσματικότητά τους. Μπορεί να παρουσιάζουν, όντως, μεγάλη προσαρμοστικότητα στη Σουηδική πραγματικότητα, διατηρούν όμως παράλληλα τη νοσταλγία και την αγάπη για την πατρίδα Ελλάδα. Η αξιόλογη θέση που έχουν κατακτήσει στη Σουηδική κοινωνία συμβάλλει ουσιαστικά στην ανάπτυξη των, έτσι κι αλλιώς, πολύ καλών ελληνοσουηδικών σχέσεων. Κι ίσως, αυτός είναι ένας λόγος που οι Σουηδοί, στην πλειοψηφία τους, επιλέγουν τη χώρα μας για τις καλοκαιρινές τους διακοπές.
