Από Live στον Καναδά, το 1980. Πρόκειται για ότι καλύτερο από John Lee Hooker που έχει περάσει ποτέ απ' τα χέρια μου! Αν ήταν δυνατό μ' ένα video να περιγράψω το Μύθο της παγκόσμιας μουσικής, αυτό θα επέλεγα!
Άπειρες οι φωνητικές κι οι εκφραστικές του δυνατότητες, με μια φωνή τόσο ρυθμική που μπορεί να αντικαταστήσει και τη μουσική. Υπάρχουν και στιγμές "μαύρης μαγείας" στο κομμάτι (κραυγές, μουγκρίσματα, λαρυγγισμοί). Ο άνθρωπος "φεύγει" πολύ. Ειδικά, σε δυο σκηνές, μία πριν το solo και μία μετά, ο κολοσσός του Blues περνάει σε άλλη διάσταση! Αν μάλιστα συγκριθεί με τον B. B. King, μ' αυτόν τον "No Feeling Bluesman", είναι σα να συγκρίνουμε τη μέρα με τη νύχτα! Τι άλλο να πω, με την απουσία του, το Blues σήμερα, είναι πλέον κατά πολύ φτωχότερο! Βλέπετε, ο John Lee Hooker το είχε το Blues! Ήταν ο ίδιος Blues!
Για την ιστορία, μόνο, να πούμε ότι ο Gary Alongi παίζει - καταπληκτική - κιθάρα, ο Gary Hoff ντραμς κι ο Steve Gomes μπάσο...
- ΑΡΧΙΚΗ
- ΘΕΜΑΤΑ
- ΜΟΥΣΙΚΗ
- ΧΡΗΣΙΜΟΙ ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ
- ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
Δευτέρα 5 Ιανουαρίου 2009
John Lee Hooker - Boom Boom (1980)
Αναρτήθηκε από Διάττων στις 3:27 μ.μ.
Ετικέτες Μουσική, Blues, Boogie, John Lee Hooker
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
6 σχόλια:
οταν οι θεοι τραγουδουν, εμεις οι απλοι 'θνητοι' πρεπει απλα να υποκλινομαστε....
Αιωνιο σεβασμο σε εναν απο τους μεγαλυτερους πρεσβευτες της μουσικης σκηνης.
Ριγος, δεος....Τιποτε αλλο.
Υπήρξε, αναμφίβολα, μοναδική περίπτωση! Το προσδιόρισε το Blues!
ΜΟΝΑΔΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ !!!!
Τι να συγκρίνω τώρα πια φίλε μου...τι bbking και πράσινα άλογα, ο χουκεράκος δεν παίζεται ,είναι φευγάτος και μοναδικός, όπως τα λες...ΑΛΛΗ ΑΙΣΘΗΣΗ !!!!
30 χρόνια αγαπητή Αλίκη τον μελετώ αλλά ακόμα δεν έχω καταφέρει να βρω τι χαρακτηριστικά τον συνέθεταν. Όχι γήινα, πάντως! Μιλάμε για εξωπραγματική εκφραστικότητα! Τι μουγγρίσματα ήταν αυτά, τι λαρυγγισμοί! Ότι και να έκανε, μάγευε! Και τα τελευταία χρόνια, ήξερε κι ο ίδιος τη μεγάλη απήχηση που είχε στον κόσμο...
Ευτυχώς έφυγε ευχαριστημένος κι αναγνωρισμένος για την μοναδική προσφορά του :))
σήμερα είδα και τα 6 μέρη απ'αυτό το κονσέρτο και ήταν καταπληκτικά και μοναδικά. Ο mr.blues στο τέλος σηκώνεται απ'τη καρέκλα του και μας πέρνει μαζί του σ'άλλη διάσταση....
Δημοσίευση σχολίου