Δευτέρα 19 Ιανουαρίου 2009

Portugal: Amalia Rodrigues - Estranha Forma De Vida (1965)


Η βασίλισσα του Fado, η μεγάλη Κυρία, η πρώτη διδάξασα (1920 - 1999)!
Έχει 50 χρόνια καριέρας! Ηχογράφησε περίπου 170 άλμπουμς...

Το τραγούδι που βλέπουμε είναι σε στίχους δικούς της...

4 σχόλια:

Σταλαγματιά είπε...

Κάθε φορά που επισκέπτομαι το μπλογκ σου νιώθω πως δεν ξέρω τίποτα από μουσική.
Δεν την γνώριζα ούτε αυτή την ερμηνεύτρια αλλά ομολογώ είναι πολύ καλή!

Alice Iocco είπε...

Χαιρετώ κι υποκλίνομαι στη τεράστια..., φανταστική Amalia και στις μουσικές σου επιλογές :))

foteinisou είπε...

Βγαίνει τόσο συναίσθημα από την ερμηνεία της που σε καθηλώνει!!
Εκπληκτική κυρία!!

Αναρωτιέμαι πώς γίνεται ένα άτομο να είναι τόσο καλά ενημερωμένο για τις μουσικές του κόσμου και να έχει και τόσο πλούσιο αρχείο,
ενώ παράλληλα γνωρίζει τόσα πολλά για ποίηση και άλλα θέματα!!

Συγχαρητήρια και ευχαριστώ ...

Διάττων είπε...

Ευχαριστώ (έστω και καθυστερημένα) τους επισκέπτες που κατέθεσαν τη γνώμη τους στην ανάρτηση αυτή. Ειδικά σ' εσένα Φωτεινή, θα σου πω τα εξής:

Μ' αυτά που αρχικά γράφεις για την Amalia Rodrigues, συμφωνώ κι εγώ και μαζί μας (θα 'πρεπε να) συμφωνεί κι ολόκληρη η ανθρωπότητα. Όποιος έχει διαφορετική γνώμη, σίγουρα θα στερείται νόησης! Όσο για την απορία που ακολούθως διατυπώνεις, έχει να κάνει με τα κίνητρα που έχει ο καθένας, είτε απλά να δικαιολογεί την ύπαρξή του, είτε προχωρώντας παραπέρα, να τη διευρύνει και να την προωθεί.

Και να το εξηγήσω αυτό. Άλλοι έχουν έρθει σ' αυτόν τον κόσμο κι απλώς υπάρχουν, ενώ άλλοι ζουν με αποκλειστικό κίνητρο το ότι...φυσά ο αέρας, οπότε κινούνται χαοτικά, δίχως να έχουν σαφή και κατ' επέκτασιν, θετική πορεία. Άλλοι, πάλι, κινούνται μόνο από ίδιον όφελος, οπότε καταλήγουν να είναι επιζήμιοι. Γενικά, σήμερα, υπάρχουν πολλές κατηγορίες ατόμων, οι περισσότερες επιβλαβείς!

Υπάρχει τέλος και μια ειδική κατηγορία ανθρώπων που θέλουν - ορίστηκαν - να υπάρχουν ως αυτοί που στρέφουν σε θετικές κατευθύνσεις. Ας πούμε ότι σ' αυτήν, την τελευταία ομάδα, τη σαφέστατα ολιγάριθμη, ανήκω κι εγώ. Εγώ που, ωστόσο, θα κλείσω αυτό το σχόλιο με τούτα τα λόγια:

Είναι τόσα πολλά που δεν ξέρω αγαπητή Φωτεινή, ειλικρινά, τόσα πολλά...