Πέμπτη 18 Μαρτίου 2010

Μπορεί Ένας Ηθοποιός Να Είναι Μια Προσωπικότητα; Ναι! Θάνος Κωτσόπουλος!

Ακριβώς σαν σήμερα, πριν 16 χρόνια, έφυγε απ' τη ζωή σε ηλικία 83 ετών, ένας απ' τους κορυφαίους τραγωδούς του θεάτρου μας, ο Θάνος Κωτσόπουλος!

Ξεκίνησε ως πτυχιούχος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (1931) και παράλληλα αριστούχος απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου (1932), για να καταλήξει ένας σπουδαίος ηθοποιός, ένας αξιολογότατος συγγραφέας, ένας πιστός στα ιδανικά του σκηνοθέτης, κι ένας μεγάλος δάσκαλος της Τέχνης! Μιλούσε Αγγλικά και Γαλλικά κι ήταν μόνιμος κάτοικος Αθηνών (εκεί όπου είχε γεννηθεί). Σύζυγός του ήταν η επίσης ηθοποιός Άννα Ραυτοπούλου...

Αναλυτικά οι τομείς της Τέχνης στους οποίους δραστηριοποιήθηκε ο Θάνος Κωτσόπουλος - και μάλιστα με απόλυτη επιτυχία - είναι οι εξής:

Ηθοποιός
Υπήρξε πρωταγωνιστής σε μεγάλο αριθμό θεατρικών έργων ως συνεργάτης στο Εθνικό Θέατρο, στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος (Κ.Θ.Β.Ε.), στο Θέατρο του Κ. Μπαστιά, στο θίασο Κατερίνας και στο θίασο Μανωλίδου - Παπά - Κωτσόπουλου. Σαν Ηθοποιός παρουσιάζει την εξής φιλμογραφία:

Ιούλιος Καίσαρ (1932), Ο Έμπορος Της Βενετίας (1932), Ενώ Το Πλοίο Ταξιδεύει (1932), Ο Θάνατος Του Δαντόν (1933), Οθέλλος (1933), Οιδίπους Τύραννος (1933), Καθήκον (1933), Η Κόρη Του Γιόριου (1933), Το Φιντανάκι (1933), Ο Άνθρωπος Του Διαβόλου (1934), Λόρδος Βύρων (1934), Ταπεινοί Και Καταφρονεμένοι (1934), Πέρσαι - Κύκλωψ (1934), Ιούδας (1934), Δον Κάρλος, Ινφάντης Της Ισπανίας (1934), Ιβάν Ο Τρομερός (1935), Ο Ρήγας - Να Ζει Το Μεσολόγγι (1935), Τρισεύγενη (1935), Δον Κιχώτης (1936), Ο Επιθεωρητής (1936), Αρραβωνιάσματα (1936), Αυτοκράτωρ Μιχαήλ (1936), Ηλέκτρα (1936), Ρωμαίος Και Ιουλιέτα (1936), Πριν Το Ηλιοβασίλεμα (1936), Ιππόλυτος (1937), Ηλέκτρα (1937), Άμλετ (1937), Οι Πανουργίες Του Σκαπέν - Οι Ψευτοσπουδαίες (1938), Ο Πρίγκηπας Του Χόμπουργκ (1938), Ηλέκτρα (1938), Βασιλεύς Ληρ (1938), Ο Σταυρός Και Το Σπαθί (1939), Πέρα Απ' Τον Ορίζοντα (1939), Άμλετ (1940), Παπαφλέσσας (1940), Άμλετ (1940), Δωδέκατη Νύχτα (1940), Αντιγόνη (1940), Ο Έμπορος Της Βενετίας (1940), Οιδίπους Τύραννος (1941), Ιφιγένεια Εν Ταύροις (1941), Φάουστ (1942), Ο Μισάνθρωπος (1943), Εκάβη (1943), Μίνα Φον Μπάρνχελμ (1944), Στην Κάψα Του Καλοκαιριού (1944), Ο Έμπορος Της Βενετίας (1945), Μια Πόρτα Πρέπει Να Είναι Ανοιχτή Ή Κλειστή (1945), Η Αρλεζιάνα (1945), Οι Μνηστήρες Του Θρόνου (1945), Μπλοκ C (1945), Λυτρωμός (1946), Ο Ηλίθιος (1946), Πέρσαι (1946), Ρουί Μπλας (1947), Παπαφλέσσας (1947), Ριχάρδος Β' (1947), Το Τραγούδι Της Κούνιας – Ζητείται Υπηρέτης (1948), Παπαφλέσσας (1949), Ριχάρδος Β΄ (1950), Λοκαντιέρα (1950), Τρικυμία (1950), Όπως Σας Αρέσει (1950), Δον Ζουάν (1950), Άνθρωποι Και Ποντίκια (1951), Τρεις Αδελφές (1951), Οιδίπους Τύραννος (1951), Σταυροδρόμι (1952), Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας (1952), Ο Ευαγγελισμός (1952), Ηλέκτρα (1952), Έτσι Έσβησε Η Ζωή Μου (1952), Οιδίπους Τύραννος (1952), Ο Θείος Βάνιας (1953), Το Μυστικό Της Κοντέσσας Βαλέραινας (1953), Ιππόλυτος (1953), Χαραυγή - Σκοτεινιά Στον Έπαχτο (1953), Άννα Κρίστι (1954), Ο Δρόμος Του Ποταμού (1954), Ιππόλυτος (1954), Ορέστεια (1954), Το Αστέρι Της Σεβίλλης (1954), Οιδίπους Τύραννος (1955), Εκάβη (1955), Ιππόλυτος (1955), Ο Αγαπητικός Της Βοσκοπούλας (1955), Άμλετ (1955), Η Έβδομη Ημέρα Της Δημιουργίας (1956), Το Ζωντανό Πτώμα (1956), Θεοφανώ (1956), Μήδεια (1956), Αντιγόνη (1956), Φάουστ (1956), Δεσποινίς Τζούλια - Άμαξα (1957), Ο Γλάρος (1957), Τα Χέρια Του Ζωντανού Θεού (1957), Ιφιγένεια Εν Αυλίδι (1957), Εκάβη (1957), Μήδεια (1957), Αντιγόνη (1957), Κυμβελίνος (1957), Έντα Γκάμπλερ (1957), Μήδεια (1958), Οιδίπους Τύραννος (1958), Ιφιγένεια Εν Αυλίδι (1958), Ιφιγένεια Εν Ταύροις (1958), Μήδεια (1958), Οθέλλος (1958), Ρόζα Μπερντ (1959), Ορέστεια (1959), Αντιγόνη (1959), Αλκιβιάδης (1959), Καραγκιόζης, Ο Αδικημένος Της Ζωής (1959), Ζάλογγο, Το Κάστρο Της Λευτεριάς (1959), Ένα Νερό Κυρα Βαγγελιώ (1959), Βρυκόλακες (1960), Φοίνισσαι (1960), Ηρακλής Μαινόμενος (1960), Εκάβη (1960), Τα Εκατομμύρια Του Μάρκο Πόλο (1960), Γέρμα (1961), Ιφιγένεια Εν Αυλίδι (1961), Ηλέκτρα (1961), Αίας (1961), Το Κράτος Του Ζόφου (1962), Ρόσμερσχολμ (1962), Ελένη (1962), Μέλισσα (1962), Ρήγας Βελεστινλής (1962), Ηλέκτρα (1962), Κροίσος (1963), Το Όνειρο (1963), Άλκηστις (1963), Ανδρομάχη (1963), Αντώνιος Και Κλεοπάτρα (1963), Οι Δαιμονισμένοι (1964), Ανδρομάχη (1964), Ικέτιδες (1964), Άλκηστις (1964), Δίψα Για Ζωή (1964), Το Σπίτι Της Κούκλας - Νόρα (1964), Ορέστεια - Αγαμέμνων (1965), Φοίνισσαι (1965), Οιδίπους Τύραννος (1965), Άλκηστις (1965), Εκάβη (1965), Βρυκόλακες (1965), Η Μπόρα (1965), Το Ιερό Σφάγιο (1966), Εκάβη (1966)... Την περίοδο της επταετίας (1967 - 1973) έπαιξε στα έργα "Θυσία Του Αβραάμ", "Αγαμέμνων", "Μάκβεθ", "Βασιλιάς Ληρ", "Φιλάργυρος", "Ερωτόκριτος" κ.ά.

Σκηνοθέτης
Ο Θάνος Κωτσόπουλος άφησε το στίγμα του και ως σκηνοθέτης: Το Χαλάζι (1956), Ιφιγένεια Εν Αυλίδι (είχε τη σκηνοθετική επιμέλεια - 1961), Ιφιγένεια Εν Ταύροις (1981)...

Συγγραφέας
Υπήρξε μέλος της Εταιρείας Θεατρικών Συγγραφέων. Έγραψε τα εξής Θεατρικά έργα: "Ο Πόλεμος Τελείωσε" (Α' Καλοκαιρινό Βραβείο), "Ο Λυτρωμός", "Εδώ Δεν Είναι Μεξικό", "Ατρείδες", "Το Νησί Της Αγίας"... Επίσης, μετέφρασε το Θεατρικό Έργο "Ο Κύριος Ντε Πουρσονιάκ"... Έγραψε, ακόμα, πολλά καλλιτεχνικά άρθρα σε εφημερίδες.

Δάσκαλος Της Τέχνης
Το 1946 διορίστηκε καθηγητής στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου όπου το 1962 ανέλαβε διευθυντής. Αν και το 1974 συνταξιοδοτήθηκε, συνέχισε να διδάσκει σε δραματικές σχολές, και το 1978 διορίσθηκε διευθυντής του "Άρματος Θέσπιδος".

Τιμητικές Διακρίσεις
Έκανε πολλές περιοδείες στο εξωτερικό και τιμήθηκε με πολλά βραβεία.

Αυτός ήταν ο Θάνος Κωτσόπουλος! Μία εξέχουσα προσωπικότητα! Ένας άνθρωπος εξ' ορισμού υψηλού διαμετρήματος που έδωσε όγκο, περιεχόμενο, βάθος και προοπτική στην Τέχνη!

Θα τον θυμόμαστε!...

8 σχόλια:

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟΣ ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΦΙΛΕ ΜΟΥ.ΤΥΧΑΙΝΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΕΧΩ ΑΚΟΥΣΕΙ ΛΟΓΩ ΘΕΙΩΝ.ΑΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ Ο ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΤΣΙΑΔΡΑΜΗΣ ΠΟΥ ΕΠΑΙΖΕ ΤΟΝ ΤΑΞΙΤΖΗ ΕΙΝΑΙ ΠΑΠΠΟΥΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΤΗΣ ΙΔΙΑΣ ΕΠΟΧΗΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΗΣ.
ΚΑΛΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ.

Diatton είπε...

Και βέβαια τον γνωρίζω το Θεόδωρο Κατσαδράμη. Είσαι πολύ τυχερός που έχεις τέτοια πρόσωπα στην οικογένειά σου! Επέτρεψέ μου όμως να σου πω πως οι δυο καλλιτέχνες δεν ήταν της ίδιας εποχής. Ο Θάνος Κωτσόπουλος ήταν (περίπου, αλλά ίσως να πέφτω κι ακριβώς) κατά 18 χρόνια μεγαλύτερος.

Άπειρα ευχαριστώ φίλε Γιάννη για το σχόλιό σου αυτό. Κι εσύ να έχεις ένα ευχάριστο απόγευμα...

Νερένια είπε...

Μια λαμπρή παρουσία στο χώρο τού θεάτρου μας. Μπράβο που μας τον θύμισες, Διάττοντα!

Diatton είπε...

Χαίρομαι να συναντώ άτομα που έχουν αυτές τις απόψεις, αγαπητή μου φίλη. Σ' ευχαριστώ που πέρασες...

Alice Iocco είπε...

Η δική μου γνώμη είναι ότι η αναφορά σου σ'αυτές τις προσωπικότητες μόνο καλό μπορούν να κάνουν θυμίζοντάς μας την πορεία τους. Και για τους νέους που δεν ευτύχισαν να δουν τα έργα τους, διαβάζοντας εδώ κρίνουν και καταλαβαίνουν πολλά συγκρίνοντας τη σημερινή πραγματικότητα στο καλλιτεχνικό χώρο.
Η επιλογή δε των προσώπων που κάνεις για ν'αναφερθείς, μου δείχνει την δική σου ποιότητα κουλτούρας και πολλά άλλα ''ψιλά γράμματα απ'την δική σου προσωπικότητα.
Τέλος πάντων δε θα μακρυγορήσω, οι αναρτήσεις σου γενικά είναι υψιλού επιπέδου και μας χαρίζουν ποικίλα συναισθήματα κι όμορφες στιγμές, εν ολίγοις....κάνεις σπουδαία δουλειά και σ'ευχαριστώ.

Diatton είπε...

Είναι η πορεία των συγκεκριμένων ανθρώπων Αλίκη που με υποχρεώνει να κινούμαι προς αυτές τις κατευθύνσεις. Για μένα, αυτό είναι μονόδρομος! Από κει και πέρα, όποιος μπορεί να ακολουθήσει, είναι κέρδος (κι αυτό το λέω με την ευρύτερη έννοια)!

Καλό θα ήταν βέβαια να μην ακολουθεί μόνο η δική μου γενιά αλλά και κάποιοι νεότεροι... Έστω, ας μην κάνουμε τώρα τον απολογισμό μας, ας συνεχίσουμε όσο μπορούμε το έργο μας. Ποιο είναι το έργο μας; Το ξέρεις πολύ καλά κι εσύ, αλλά το έχω συνοψίσει κι εγώ εδώ:
http://notforthemass.blogspot.com/2009/02/blog-post_04.html

Αγαπητή Αλίκη, σου στέλνω για άλλη μια φορά τους φιλικούς κι ειλικρινείς χαιρετισμούς μου...

evelina είπε...

Θα ήταν πολύ λίγο ένα απλό σχόλιο για την προσωπικότητα του Θάνου Κωστόπυλου... θα πω μόνο κατι απο τα γραφόμενα σου ,και αυτό τα λέει όλα... Μία εξέχουσα προσωπικότητα! Ένας άνθρωπος εξ' ορισμού υψηλού διαμετρήματος που έδωσε όγκο, περιεχόμενο, βάθος και προοπτική στην Τέχνη!

Θα τον θυμόμαστε!...
καλό μεσημέρι

Diatton είπε...

Ένα απέραντο ευχαριστώ για τα σχόλιά σου αγαπητή μου φίλη...

Καλό μεσημέρι και σ' εσένα...