Robert Pete Williams - Η Απόλυτη Προσωπική Blues Μουσική Σκηνή

Είναι ο Bluesman που δεν επηρεάστηκε από κανέναν! Είναι αυτός που αναπτύσσοντας το (απόλυτο) προσωπικό του στυλ, δημιούργησε τελικά μια αποκλειστική Blues μουσική σκηνή δική του!

Με λίγα λόγια (γιατί, αλήθεια, ο ίδιος ποτέ δε χρειάστηκε περισσότερα) είναι ο Robert Pete Williams! Το audio που τον ακούμε έχει τίτλο "Woman You Ain't No Good"... Καταπληκτικές οι εκφραστικές του δυνατότητες! Και φυσικά πάντα πηγαίος κι αληθινός! Μα αυτό είναι το Blues!...

Happy Birthday Mr Clapton (Eric Clapton Plays Robert Johnson - part 1)

Σήμερα έχει τα γενέθλιά του (30.3.1945)! Ο αέναος νέος της Blues και Rock μουσικής σκηνής κλείνει αισίως τα 65 του χρόνια! Γεύτηκε πίκρες, γεύτηκε χαρές, ευτύχησε πάντως να αναγνωριστεί απ' άκρη σ' άκρη, σε κάθε γωνιά του πλανήτη! Εμείς απ' την πλευρά μας, ας του ευχηθούμε μόνο χαρές και νέες δόξες για το υπόλοιπο της ζωής του!

Χρειάζεται να πούμε κάτι άλλο γι' αυτό το μεγάλο καλλιτέχνη; Ω, θα 'πρεπε ν' αναφέρουμε τόσα πολλά!... Ας τον απολαύσουμε καλύτερα σε μια διασκευή ενός γνωστού κομματιού ("If I Had Possession Over Judgement Day") του αναμφισβήτητου θρύλου του Blues, Robert Johnson!

Με το τραγούδι αυτό, και με αφορμή τα γενέθλια του κορυφαίου μουσικού αστέρα σε παγκόσμιο επίπεδο, ξεκινάει στην παρούσα ιστοσελίδα, ένα αφιέρωμα στον πρωτομάστορα και θεμελιωτή του Blues, Robert Johnson! Θα παρουσιαστούν εν καιρώ, σε 12 ξεχωριστές αναρτήσεις, 12 τραγούδια του, όλα σε διασκευές του Eric Clapton (σήμερα το 1ο μέρος)...

Δε Μπορούμε Να Λέμε Πως Γνωρίζουμε Το Blues Αν Δεν Έχουμε Ακούσει Robert Pete Williams!

Τον πρωτοπαρουσίασα σ' ένα διήμερο αφιέρωμα πριν λίγες μέρες (25 & 26 Μαρτίου). Απ' την πρώτη στιγμή που το τελείωσα όμως, σχημάτισα κιόλας την εντύπωση πως δεν ήταν αρκετό. Και βέβαια δεν ήταν! Κανένα αφιέρωμα δε μπορεί να είναι αρκετό όταν έχουμε να κάνουμε με τέτοια μεγέθη!

Για το λόγο αυτό σκέφτηκα να του κάνω άλλες 2 αναρτήσεις (από ένα τραγούδι η καθεμιά)... Σήμερα βλέπουμε το μεγάλο Robert Pete Williams σ' ένα Live το 1966. Ήταν δυο χρόνια που είχε αποδεσμευτεί απ' την ποινή που του είχε επιβληθεί και μπορούσε να περιοδεύει...

Όπως πάντα, παίζει κάτι σαν..."το blues της μοναξιάς"... Μη φύγετε, θα συνεχίσουμε με τον ίδιο κι αύριο...

Συναυλία Φλαμένκο Σήμερα Κι Αύριο Στην Αθήνα!

Σήμερα Κυριακή 28 κι αύριο Μεγάλη Δευτέρα 29 Μαρτίου, το αυθεντικό φλαμένκο της Ισπανίας συναντά τους κορυφαίους συντελεστές της ελληνικής αντίστοιχης σκηνής στο Bar Αφανείς, στου Ψυρρή, στην Αθήνα, προσφέροντας μας, έτσι, τη δυνατότητα να απολαύσουμε ένα αυθεντικό θέαμα γεμάτο ρυθμό, χρώματα κι ανδαλουσιανό πάθος.

Πιο συγκεκριμένα, ο κιθαρίστας και συνθέτης Manuel Cazas θα δώσει δυο μοναδικές συναυλίες μαζί με τους Έλληνες καλλιτέχνες Γιάννη Παπαγιαννούλη στα κρουστά και Ηλέκτρα Χρυσανθού στο χορό.

Ο Manuel Cazas γεννήθηκε στη Σαλαμάνκα και ξεκίνησε να παίζει κιθάρα απ' τα 16 του χρόνια, μαθητεύοντας δίπλα στον Manuel Lora «Cholo» και τον Victor Monje «Serranito». Ξεκίνησε την επαγγελματική του πορεία το 1999 στην Ισπανία όπου και διέπρεψε σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Ακολούθησαν εμφανίσεις στο Λονδίνο όπου έπαιξε ως σολίστας στα μεγαλύτερα σχήματα φλαμένκο της εποχής, ενώ στη συνέχεια επέστρεψε στη Μαδρίτη για να καθιερωθεί στο χώρο ως ένας απ' τους πιο ταλαντούχους κιθαρίστες φλαμένκο της τοπικής σκηνής.

Ορόσημο στην καλλιτεχνική του πορεία ήταν το πέρασμά του απ' την Ιαπωνία. Η επιστροφή στη γενέτειρά του κι η συνεργασία του με όλους σχεδόν τους ενεργούς μύθους του φλαμένκο ήταν αυτή που τον καταξίωσε! Απ' το 2005 ως σήμερα εμφανίζεται με τη χορευτική ομάδα της Rocio Molina που έχει δώσει παραστάσεις στα μεγαλύτερα θέατρα της Νέας Υόρκης, του Μαϊάμι, της Ουάσιγκτον, των Βρυξελλών, του Παρισιού, της Ρώμης, του Λονδίνου, του Τόκιο κ.α.

Όσο αφορά τους Έλληνες συντελεστές της συναυλίας, ο Γιάννης Παπαγιαννούλης ασχολείται με τη μουσική απ' τα 15 του, όπου σπουδάζει παραδοσιακά και μοντέρνα κρουστά δίπλα στον Π. Κούρτη. Απ' το 2002 συμμετέχει σε δισκογραφικές δουλειές, παραστάσεις και συναυλίες μεγάλων ελλήνων καλλιτεχνών, ενώ απ' το 2005 ασχολείται εντατικά με το φλαμένκο. Η Ηλέκτρα Χρυσανθού, έχοντας σπουδές στο κλασσικό και σύγχρονο χορό, γοητεύεται απ' τη μαγεία του φλαμένκο και ξεκινά μια πολύχρονη πορεία εντατικής μελέτης γύρω απ' την κουλτούρα του φλαμένκο. Μαθήτευσε δίπλα σε σημαντικούς Έλληνες και Ισπανούς δάσκαλους ενώ απ' το 1999 εργάζεται σαν καθηγήτρια χορού και χορογράφος σε σχολές χορού και ομάδες φλαμένκο...

Συναυλία Φλαμένκο, 28-29 Μαρτίου 2010, Αφανείς Bar, Αριστοφάνους 13, Ψυρρή, Αθήνα. Έναρξη 9 μμ.

Σχετικό με την εκδήλωση είναι και το video που ακολουθεί, με 2 γνωστά ονόματα απ' το χώρο της - γεμάτο πάθος - παραδοσιακής μουσικής της Ισπανίας. Τον El Chocolate (τραγούδι) και τον Eduardo El De La Malena (κιθάρα). Η ηχογράφηση έγινε στο σπίτι του El Chocolate, τη δεκαετία του 70...

Rhythm Four - Ludella (by Jimmy Rogers)

Μετά το μεγάλο Robert Pete Williams, στο μεγάλο Jimmy Rogers! Επιστρέψαμε στο Blues για τα καλά! Απ' τη μια είναι που έχουμε να κάνουμε με τη μουσική που με γέννησε, αλλά κι απ' την άλλη, «ο δολοφόνος πάντα γυρίζει στον τόπο του εγκλήματος».

Στο video που θα δούμε, μπορεί να μην παίζει ο ίδιος, το τραγούδι όμως που θ' ακούσουμε απ' τους "Rhythm Four" (πρόκειται για τη μεγάλη επιτυχία του "Ludella") είναι ενδεικτικό της αξίας των κομματιών που δημιουργούσε ο σπουδαίος αυτός Bluesman! Του άρεσαν, μάλιστα, οι κλειστές μουσικές φόρμες γι' αυτό και κατέχει ιδιαίτερη θέση στις προτιμήσεις μου...

Jimmy Rogers! Κι αυτός απ' τις εξέχουσες κορυφογραμμές της τεράστιας οροσειράς του Blues!

27 Μαρτίου - Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου

Η Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου είναι η ετήσια γιορτή της διεθνούς θεατρικής κοινότητας, απ' το 1961, όταν πρωτοεμφανίσθηκε με πρωτοβουλία του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου.

Εορτάζεται κάθε χρόνο στις 27 Μαρτίου με θεατρικά δρώμενα κι άλλες συναφείς με το θέατρο εκδηλώσεις, που διοργανώνονται απ' τα εθνικά τμήματα του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου, μιας Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης που συνενώνει τους επαγγελματίες του θεάτρου και συνεργάζεται στενά με την UNESCO.

Το Ελληνικό Κέντρο του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου, σε συνεργασία με θιάσους και σχήματα απ' την Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και την περιφέρεια, προσφέρουν δωρεάν κάποια θεάματα για το κοινό...

Robert Pete Williams (III) - Thousand Miles From Nowhere

(συνέχεια απ' την προηγούμενη ανάρτηση) Αυτό το νέο καθεστώς δουλείας δεν του επέτρεπε λόγω κούρασης να ασχολείται με τη μουσική, παρ' όλ' αυτά, όμως, εκείνος κατάφερε κάποιες φορές να παίξει (κυρίως μέσα σε σπίτια φίλων της μουσικής του), πάντα στην περιοχή του, στη Zachary (ήταν, άλλωστε, υπό περιορισμό).

Ευτυχώς που το 1964 έγιναν κάποια ευνοϊκά σχόλια γι' αυτόν και τη μουσική του, με αποτέλεσμα να αρθούν τελείως οι περιορισμοί κι ο μεγάλος μουσικός να είναι και πάλι ελεύθερος! Έτσι, την ίδια χρονιά έδωσε την πρώτη του συναυλία εκτός της Louisiana, στο Φεστιβάλ του Newport.

Το 1965 περιόδευσε τις ΗΠΑ, ταξιδεύοντας σε διάφορες περιοχές (Los Angeles, Massachusetts, Chicago and Berkeley). To 1966 μπόρεσε να περιοδεύσει στην Ευρώπη. Το 1968 εγκαταστάθηκε στη Maringouin, δυτικά του Buton Rouge, και συνέχισε να εργάζεται. Το 1970 άρχισε πάλι να περιοδεύει, λαμβάνοντας μέρος σε διάφορα Φεστιβάλ των ΗΠΑ και της Ευρώπης.

Η μουσική που έπαιζε παρουσιάστηκε σε αρκετά φιλμς, μεταξύ των οποίων "The Blues Of American Music, Country And Urban Blues" το 1971, "Out Of The Blues Into The Blacks" το 1972 και "Blues Under The Skin" το 1972 (τα 2 τελευταία γαλλικής παραγωγής).

Τέλη της δεκαετίας του '70, ο Robert Pete Williams περιόρισε αναγκαστικά την εργασία του, λόγω της ηλικίας του, αλλά κυρίως, λόγω της υγείας του που είχε εξαντληθεί ως απόρροια της κούρασης και της ταλαιπωρίας των περασμένων ετών. Παρουσιάστηκε καρκίνος ενώ υπήρχαν επίσης και καρδιακά προβλήματα. Ο σπουδαίος Bluesman πέθανε στο Rosedale της Louisiana την τελευταία μέρα του 1980, σε ηλικία 66 ετών...

Αυτός ήταν ο μεγάλος Robert Pete Williams!... Κλείνω με ένα απέραντο ευχαριστώ σ' αυτούς τους 2 μουσικολόγους (τον Dr Harry Oster και τον Richard Allen) που τον ανακάλυψαν μέσα στη φυλακή και πίεσαν να του δοθεί χάρη, μέχρι που να απελευθερωθεί τελείως. Αν δεν το είχαν κάνει τότε, το Blues σήμερα θα ήταν κατά πολύ φτωχότερο! Και πιο ψευδεπίγραφο (βλέπε B. B. King)!

Για όποιον ενδιαφέρεται, δίνω κι ένα site με τη δισκογραφία του Robert Pete Williams...

Τελευταίο τραγούδι που ακούμε τον εξαίρετο Bluesman σ' αυτό το μικρό αφιέρωμα είναι το «Thousand Miles From Nowhere». Πρόκειται για το μοναδικό κομμάτι που έγραψε κατά παραγγελία! Ήταν το 1960, τότε που ήταν ακόμη σε περιορισμό, όταν του έδωσαν τον τίτλο κι εκείνος συνέθεσε αυτό το αριστούργημα! Είναι σκέτη μυσταγωγία, είναι η προσωποποίηση του Blues, είναι ο μεγάλος Robert Pete Williams!

Robert Pete Williams (II) - Mamie

Ο Robert Pete Williams ήταν ένας Αμερικανός Bluesman (τραγουδιστής, κιθαρίστας και τραγουδοποιός) του οποίου η περίπτωση είναι χαρακτηριστική, απόλυτα μοναδική θα μπορούσε να πει κανείς, μέσα στο απειράριθμο πλήθος των ομότεχνών του! Είναι ο μουσικός που δεν επηρεάστηκε από κανέναν (πλην του Blind Lemon Jefferson, όπως είχε πει κι ο ίδιος) αλλά και δεν επηρέασε κανέναν (ίσως, λίγο, τον εξίσου σπουδαίο Junior Kimbrough) λόγω ακριβώς του απόλυτα προσωπικού στυλ που είχε! Έπαιζε πάντα μόνος...

Γεννήθηκε στις 14 Μαρτίου του 1914 από αγροτική οικογένεια στην πόλη Zachary της Louisiana. Λόγω της φτώχειας, δε στάθηκε δυνατό να πάει σχολείο (έμεινε ανεκπαίδευτος) κι έτσι πέρασε τα παιδικά και νεανικά του χρόνια σε αγροτικές εργασίες (μαζεύοντας βαμβάκι και κόβοντας ζαχαροκάλαμα). Το 1928 πήγε στο Baton Rouge κι έπιασε δουλειά σε χώρους άχρηστων υλικών. Στην ηλικία των 20 ετών (1934) απέκτησε την πρώτη του (αυτοσχέδια) κιθάρα, προσαρμόζοντας 5 χορδές σ' ένα κουτί από τσιγάρα. Λίγο αργότερα, κατάφερε να αγοράσει μια κανονική. Αφού έμαθε να παίζει, άρχισε να εμφανίζεται σε μικρές εκδηλώσεις της περιοχής, όπως συγκεντρώσεις της Εκκλησίας, ψαροταβέρνες, δείπνα, χορούς και διάφορα βραδινά. Όντας, μάλιστα, παντρεμένος, δούλευε ενώ παράλληλα έπαιζε και μουσική, χωρίς όμως ποτέ να καταφέρει πλήρως να καλύψει οικονομικά την οικογένειά του. Έτσι, η εικοσαετία 1930 - 1950, πέρασε με το Robert Pete Williams να παίζει μουσική αλλά και να εργάζεται σε χώρους άχρηστων υλικών, στο Baton Rouge.

Ο μεγάλος Bluesman όμως, εκτός των όποιων άλλων προβλημάτων (δούλευε πολύ και τον όποιο ελεύθερο χρόνο του προσπαθούσε να παίζει) ταλαιπωρήθηκε κι από άλλη μια μεγάλη δοκιμασία, μια δοκιμασία που έμελλε να είναι καθοριστική για την υπόλοιπη ζωή του. Το 1955, βρισκόμενος σ' ένα τοπικό club, για να προστατέψει τον εαυτό του, αναγκάστηκε σε μια άτυχη στιγμή να σκοτώσει. Το γεγονός ότι αφαίρεσε ζωή, κι ας ήταν σε άμυνα, είχε σαν αποτέλεσμα να του επιβληθεί ισόβια κάθειρξη (δυστυχώς ήταν και το χρώμα του που συνέτεινε σ' αυτό). Τον Απρίλη του 1956 στάλθηκε στη φυλακή της Angola, εκεί όπου πριν μερικά χρόνια, είχε εκτίσει την ποινή του, ένας άλλος μεγάλος της Blues μουσικής σκηνής, ο Leadbelly...

Μέσα στη φυλακή τον ανακάλυψαν δυο μουσικολόγοι, ο Dr Harry Oster κι ο Richard Allen. Κι οι δυο τους ηχογράφησαν τον έγκλειστο Robert Pete Williams σε τραγούδια που είχε γράψει για τη ζωή, μέσα στη φυλακή. Το καταπληκτικό Blues που έπαιζε ενθουσίασε τόσο πολύ τους 2 μουσικολόγους που έκαναν αίτηση να μειωθεί η ποινή του! Κατόπιν πίεσής τους (ειδικά του Oster), μειώθηκε η ποινή του στα 12 χρόνια. Τελικά, το Δεκέμβρη του 1958 του δόθηκε χάρη μερικώς. Αποφυλακίστηκε μεν, αλλά με τον όρο να δουλεύει αφόρητα σκληρά. 80 ώρες κοπιαστική δουλειά τη βδομάδα, χωρίς αμοιβή, μόνο να κοιμάται σε ένα άθλιο δωμάτιο! Και χωρίς να μπορεί να φύγει απ' τη Louisiana (συνέχεια στην επόμενη ανάρτηση)...

Το μεγάλο Bluesman απολαμβάνουμε σε μια ζωντανή εμφάνιση. Το τραγούδι του έχει τίτλο «Mamie». Για τους μυημένους, πάντα... Όσο για τη διάρκεια, πολύ μικρή για μένα...

Robert Pete Williams (I) - Ο Μεγάλος Άγνωστος Του Blues!

Υπάρχουν φορές που υπερβάλουμε όταν εκθειάζουμε πρόσωπα ή καταστάσεις, άλλοτε άκριτα κι απερίσκεπτα χωρίς να το καταλαβαίνουμε, κι άλλοτε σκόπιμα, μόνο και μόνο επειδή υποκινούμαστε από κάπου. Η σημερινή ανάρτηση έρχεται λοιπόν να μας δείξει ότι τα μεγάλα λόγια χρειάζονται όταν αναφερόμαστε σε κάτι, πραγματικά, αξιόλογο. Μιλάμε βέβαια για μουσική, και πιο συγκεκριμένα για το Blues και για ένα θρυλικό εκπρόσωπό του!

Με τη σημερινή ανάρτηση βρισκόμαστε ενώπιον μιας κορυφής, ενώπιον, μάλιστα, μιας απίθανης κορυφογραμμής στην τεράστια οροσειρά του Blues! Απειράριθμοι bluesmen έχουν εμφανιστεί μέχρι τις μέρες μας, κι ίσως το παίξιμο των περισσοτέρων να μοιάζει μεταξύ τους, η περίπτωση όμως του ανθρώπου που μελετάμε σήμερα, είναι μοναδική!

Πρόκειται για το μουσικό που με τον ήχο του μας προσφέρει την απίστευτη, τη μοναδική ευκαιρία να μεταφερθούμε πίσω στο Χρόνο, ακριβώς την εποχή που γεννήθηκε το Blues! Το είδος που παίζει είναι folk, country blues, traditional blues. Αν διεισδύσουμε όμως περισσότερο, θα δούμε πως έχει ένα απόλυτα δικό του, χαρακτηριστικό, αμίμητο στυλ (κάτι σαν «lonely blues» ή «helpless blues») που τον κάνει να είναι αξεπέραστος! Ότι κι αν τραγουδάει είναι σκέτη μυσταγωγία! Τον θεωρώ - ακούω αυτό το είδος μουσικής αδιάλειπτα απ' το 1981 - μέσα στο top 10 των καλύτερων Bluesmen που υπήρξαν ποτέ! Αναρωτιέστε ποιος είναι;

Επιτέλους, η παγκόσμια Blues μουσική κοινότητα θα πρέπει πια να το αντιληφθεί! Real Blues και Robert Pete Williams είναι δυο έννοιες ταυτόσημες! Και θα τολμήσω να πω κι αυτό: Ακούγοντας τα Blues του Robert Pete Williams, μου είναι εντελώς αδιάφορη η εξέλιξη της μουσικής!... Με το μεγάλο αυτό Bluesman θα ασχοληθούμε και στις 2 επόμενες αναρτήσεις σαν ένα μικρό αφιέρωμα. Προς το παρόν τον ακούμε σ' ένα έξοχο κομμάτι που έχει τίτλο «Wife And Farm Blues». Ο άνθρωπος, το τονίζω, είναι τελείως αμόρφωτος κι όμως δημιούργησε αυτό το αριστούργημα, και μάλιστα σε διαλογική μορφή, καθώς στην ηχογράφηση υπάρχει και γυναικεία φωνή. Ακούστε το audio (μόνο για τους μυημένους). Έγκλημα, για μένα, αποτελεί η εντυπωσιακά μικρή διάρκεια του τραγουδιού...


Από δω και πέρα, όσοι ενδιαφέρονται για το Blues, αν έχουν τα παλιά λεξικά, να κοιτάζουν ειδικά στο γράμμα R και να ψάχνουν αυτά τα δύο: Real Blues και Robert Pete Williams! Όσοι έχουν τα νέα λεξικά που είναι ενημερωμένα, αυτές οι δύο έννοιες αναφέρονται ως μία!

Entourage Edge: Netbook & e-reader Σε Ένα

Άλλο ένα προϊόν της τεχνολογίας παρουσιάστηκε στο CES (πρόκειται για τη μεγαλύτερη έκθεση στον κόσμο που γίνεται κάθε φορά πάνω σε θέματα και προϊόντα τεχνολογίας που αφορούν τον καταναλωτή).

Ο λόγος για το enTourage eDGe το οποίο ήδη έκανε την επίσημη εμφάνιση του στο φετινό CES κι άφησε τον κόσμο να αναρωτιέται για το αν είναι netbook, e-reader ή notepad. Το ιδιαίτερο gadget φαίνεται να είναι όλα τα προηγούμενα μαζί, αφού συνδυάζει αρμονικά όλες τις λειτουργίες των παραπάνω.

Εφοδιάζεται με δύο οθόνες, μία LCD touchscreen 10.1 ιντσών, ανάλυσης 1024 x 600 και μία 9.7 ιντσών, τεχνολογίας e-ink, ανάλυσης 1200 x 825, στην οποία μπορεί κανείς να διαβάζει βιβλία ηλεκτρονικής μορφής.

Διαθέτει μνήμη RAM στα 3 GB, για λειτουργικό σύστημα χρησιμοποιεί το Android της Google, ενώ δεν απουσιάζουν θύρες για USB και SD cards και Wi-Fi.

Όσον αφορά τη τιμή του, στην Αμερική θα αγγίζει τα 500 δολλάρια...

24 Μαρτίου - Παγκόσμια Ημέρα Κατά Της Φυματίωσης

Η 24η Μαρτίου έχει καθιερωθεί απ' τη Διεθνή Ένωση κατά της Φυματίωσης και την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας ως Παγκόσμια Ημέρα κατά της Φυματίωσης, σε ανάμνηση της ανακάλυψης του μικροβίου που προκαλεί την αρρώστια, του βακίλου της Φυματίωσης, απ' τον γερμανό γιατρό Ρόμπερτ Κοχ στις 24 Μαρτίου του 1882.

Την εποχή του Κοχ, η αρρώστια, που προσβάλλει κυρίως τους πνεύμονες, κυριολεκτικά θέριζε τους ανθρώπους στην Ευρώπη και την Αμερική, προκαλώντας ένα θάνατο ανά επτά ανθρώπους. Η ανακάλυψη του γερμανού γιατρού άνοιξε δρόμους στη διάγνωση, τη θεραπεία και την εν δυνάμει εξαφάνισή της.

Η σημερινή ημέρα έρχεται να μας υπενθυμίσει ότι παρά τα μέσα που διαθέτει η ιατρική επιστήμη, η φυματίωση μετά το 1985 παρουσιάζεται και πάλι απειλητική, εξαιτίας της ανθεκτικότητας του μικροβίου, αλλά και της εξάπλωσης του ιού του Aids. Περιοχές με σοβαρό πρόβλημα φυματίωσης είναι η Αφρική, η Ασία, η Νότιος Αφρική κι πολλές περιοχές της Ανατολικής Ευρώπης.

Υπολογίζεται ότι ετησίως εμφανίζονται 20 εκατομμύρια ασθενείς από φυματίωση, απ' τους οποίους 9 εκατομμύρια είναι νέα περιστατικά και 3 εκατομμύρια πεθαίνουν κάθε χρόνο, εκ των οποίων τα 500.000 παιδιά, γεγονός που κατατάσσει τη φυματίωση ως την πιο θανατηφόρα μεταδοτική ασθένεια, φονικότερη κι απ' το Aids...

23 Μαρτίου - Παγκόσμια Ημέρα Μετεωρολογίας

Στις 23 Μαρτίου του 1950 τέθηκε σε ισχύ η Συνθήκη για την δημιουργία του Παγκόσμιου Μετεωρολογικού Οργανισμού (WMO ή ΠΜΟ), ενός εξειδικευμένου οργάνου του ΟΗΕ σε θέματα κλίματος και καιρικών προβλέψεων. Σε ανάμνηση αυτού του γεγονότος, η 23η Μαρτίου ορίσθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα της Μετεωρολογίας.

Όσο αφορά την Ελλάδα, η Ε.Μ.Υ. (όπως άλλωστε κι όλες οι Μετεωρολογικές Υπηρεσίες των 189 μελών του Παγκόσμιου Μετεωρολογικού Οργανισμού), διοργανώνει κάθε χρόνο την ημέρα αυτή εκδηλώσεις για να τιμήσει την ίδρυση του ΠΜΟ και να προβάλει τον υποστηρικτικό της ρόλο, που δεν είναι άλλος απ' το να να παρέχει επίσημα στην Πολιτεία και στον Πολίτη προϊόντα και υπηρεσίες που έχουν σχέση με τον καιρό και το κλίμα. Έτσι, συνηθίζεται κάθε χρόνο στις 23 Μαρτίου, η Ε.Μ.Υ να δέχεται επισκέψεις απ' το κοινό στους χώρους εργασίας της...

Οι «Χειμερινοί Κολυμβητές» Μεθαύριο Live Στη Θεσσαλονίκη

Την Τετάρτη 24 Μαρτίου οι «Χειμερινοί Κολυμβητές» εμφανίζονται στον Πολυχώρο Πολιτισμού Block33 (26ης Οκτωβρίου).

Με την ευκαιρία της κυκλοφορίας του νέου τους δίσκου με τίτλο «23 Κόκκινα Φώτα», οι «Χειμερινοί Κολυμβητές» προσκαλούν τους φίλους τους σε μια εφ΄όλης της ύλης συναυλία στη γενέθλια πόλη τους και μόνιμη κατοικία των περισσότερων από αυτούς.

Όπως συνηθίζουν στις εμφανίσεις τους οι «Χειμερινοί Κολυμβητές», εκτός απ' τα τραγούδια του νέου τους δίσκου, θα παρουσιάσουν όσα τραγούδια φέρει η βραδιά κι όσα τους ζητηθούν απ' τους οκτώ δίσκους της 30ετούς παρουσίας τους στη δισκογραφία, αλλά κι άλλα ανέκδοτα, εφ’ όσον βέβαια υπάρξει χρόνος, γιατί συνήθως απ' τα τραγούδια των δίσκων μαζεύονται πάρα πολλά κι αναγκάζονται να τα μοιράζουν σε πολλές βραδιές. Ο τελευταίος τους δίσκος μόνο περιλαμβάνει 25 τραγούδια!

Απ' το μικρόφωνο θα παρελάσουν, όπως συνήθως, σωρός άγνωστων τραγουδιστών που θα σχηματίσουν μαζί τους αυτοσχέδιες χορωδίες σε διάφορα τραγούδια.

Οι «Χειμερινοί Κολυμβητές» θα κατέβουν σε πλήρη σύνθεση πλην του Δημήτρη Πολυζωίδη που ζει μόνιμα στη Βιέννη κι ο οποίος συμμετέχει βασικά στις ηχογραφήσεις τους, και σπάνια (όποτε μπορεί) στις συναυλίες τους. Θα προσπαθήσει πάντως να έρθει μια κι είναι κοντά το Πάσχα (για να δει και τους δικούς του).

Θα παρευρίσκονται βέβαια σίγουρα οι: Αργύρης Μπακιρτζής (τραγούδι, στίχοι, σύνθεση), Κώστας Βόμβολος (ακορντεόν), Δημήτρης Μυστακίδης (κιθάρα, τραγούδι), Μιχάλης Σιγανίδης (κοντραμπάσο, τραγούδι), Χάρης Παπαδόπουλος (μπουζούκι), Κώστας Σιδέρης (μεσομπούζουκο, τραγούδι), Θοδωρής Ρέλλος (κλαρίνο) και Διονύσιος Ρούσσος (κιθάρα, τραγούδι).

Οι πόρτες ανοίγουν στις 21.00. Είσοδος: 15 ευρώ.

Πληροφορίες: Αλέξανδρος Σαλαμές, τηλ. 2310/533533, 693/6277995, email: press@block33.gr

Εμείς, σαν πρόγευση απ' την επερχόμενη συναυλία τους, ακούμε τους «Χειμερινούς Κολυμβητές» σ' ένα καταπληκτικό κομμάτι. Στο τραγούδι τους που έχει τίτλο «Το Πολλαπλό Σου Είδωλο»...

Παγκόσμια Ημέρα Για Το Νερό

Η Παγκόσμια Ημέρα για το Νερό καθιερώθηκε στη συνδιάσκεψη του ΟΗΕ σχετικά με το Περιβάλλον και την Ανάπτυξη, που πραγματοποιήθηκε στο Ρίο Ντε Τζανέιρο της Βραζιλίας το 1992. Τη σχετική απόφαση πήρε η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στις 22 Δεκεμβρίου του 1992, που όρισε την 22α Μαρτίου ως Παγκόσμια Ημέρα για το Νερό.

Το Νερό, ο επονομαζόμενος και λευκός χρυσός, πηγή ζωής για τον άνθρωπο, βρίσκεται ανισομερώς κατανεμημένο στον πλανήτη.

- Το 1/6 του πληθυσμού της γης, δηλαδή πάνω από 1 δισεκατομμύριο ψυχές, δεν έχουν πρόσβαση σε υδάτινες πηγές.

- 1,1 δισεκατομμύρια άνθρωποι πίνουν νερό από μη ασφαλείς πηγές.

- 2,5 δισεκατομμύρια στερούνται και των πλέον βασικών συνθηκών υγιεινής.

- 400.000.000 εκατομμύρια παιδιά, σχεδόν το 1/5 των παιδιών του κόσμου, στερούνται ακόμη και την ελάχιστη ποσότητα καθαρού νερού που χρειάζονται για να ζήσουν.

- 5 εκατομμύρια άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο από ασθένειες σχετιζόμενες με μολυσμένα ύδατα, 10 φορές περισσότεροι από αυτούς που σκοτώνονται κάθε χρόνο σε πολέμους.

- 300 σημεία σ' όλη τη Γη, είναι δυνητικά πεδία συγκρούσεων σχετικά με το νερό, σύμφωνα με τον ΟΗΕ.

Το πρόβλημα είναι έντονο και στη γειτονιά μας, ιδίως στη Μέση Ανατολή. Η Τουρκία, χάρις στα δύο μεγάλα ποτάμια, τον Τίγρη και τον Ευφράτη, που πηγάζουν απ' τα εδάφη της και τα τεράστια φράγματα που κατασκευάζει, προαλείφεται για περιφερειακή δύναμη στην περιοχή.

Ο ΟΗΕ ξεκίνησε απ' τον Απρίλιο του 2004 δεκαετή καμπάνια με τίτλο «Νερό Για Ζωή». Στόχος των δράσεων, που θα εφαρμοστούν απ' τις κυβερνήσεις όλων των χωρών του κόσμου, είναι η μείωση στο ήμισυ του αριθμού των ανθρώπων που δεν έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό και στις βασικές συνθήκες υγιεινής...

21 Μαρτίου, Η Μέρα Του Δεξιοτέχνη Κι Ανεπανάληπτου Μανώλη Χιώτη!

Ο Μανώλης Χιώτης ήταν ένας απ' τους σημαντικότερους συνθέτες της Λαϊκής μουσικής και μεγάλος δεξιοτέχνης του μπουζουκιού. Έφερε επανάσταση στην ελληνική μουσική, καθιερώνοντας την τέταρτη - διπλή - χορδή στο μπουζούκι. Κι ένα άλλο ακόμα χαρακτηριστικό, απ' αυτά τα σπάνια που δημιουργεί καμιά φορά η Ζωή, ο Μανώλης Χιώτης (όπως κι ο Βασίλης Τσιτσάνης) γεννήθηκε και πέθανε την ίδια μέρα!

Γεννήθηκε στις 21 Μαρτίου του 1920 (κατά μια άλλη εκδοχή, το 1921) στη Θεσσαλονίκη, όπου είχε μετακομίσει η οικογένειά του απ' το Ναύπλιο. Κατά τη διάρκεια των μαθητικών του χρόνων πήρε μαθήματα κιθάρας, μπουζουκιού και ούτι απ' το διάσημο μουσικοδιδάσκαλο της εποχής Γεώργιο Λώλο. Το 1935 επέστρεψε με την οικογένειά του στο Ναύπλιο και σε ηλικία μόλις 15 ετών έκανε τις πρώτες εμφανίσεις του σε μαγαζιά της περιοχής.

Η αλήθεια είναι ότι ο Μανώλης Χιώτης δεν έζησε δύσκολα παιδικά χρόνια. Η οικογένειά του ήταν ευκατάστατη. Η μητέρα του μάλιστα διατηρούσε στο Ναύπλιο ένα απ' τα πλέον αριστοκρατικά μπαρ της εποχής κι αυτό το αρχοντικό στυλ στο πάλκο διατήρησε κι ο ίδιος στη μετέπειτα πορεία του. Όσο για τον πατέρα του, λεγόταν Διαμαντής Χιώτης κι ήταν απ' τον Πειραιά, με καταγωγή όμως απ' τη Χίο (φαίνεται κι απ' το επίθετό του).

Το 1936 ο Μανώλης Χιώτης κατέβηκε στην Αθήνα. Εμφανίστηκε για λίγες ημέρες στα «Παγώνια» (στη Σωκράτους και Αγίου Κωνσταντίνου γωνία) κι αμέσως μετά στο «Δάσος», πλάι στον μεγάλο Στράτο Παγιουμτζή. Ήταν ακόμα 16 χρονών, ωστόσο ο Παγιουμτζής, διακρίνοντας το ταλέντο του, τον παρουσίασε στην Columbia, με την οποία υπέγραψε το πρώτο του συμβόλαιο το 1936.

Την επόμενη χρονιά φωνογράφησε και το πρώτο του τραγούδι «Γιατί Δε Λες Το Ναι» (Το Χρήμα Δεν Το Λογαριάζω), με εκτελεστή το Στράτο Παγιουμτζή. Λίγο αργότερα γνωρίζεται με τον Μπαγιαντέρα και παίζει μαζί του στις κλασικές εκτελέσεις των προπολεμικών επιτυχιών του, «Νυχτερίδα», «Μ' Έχεις Μαγεμένο», «Ζούσα Μοναχός Χωρίς Αγάπη» κ.ά.

Αμέσως μετά την απελευθέρωση, χρησιμοποιεί για πρώτη φορά τον ενισχυτή στις εμφανίσεις του κι η καριέρα του εκτινάσσεται απότομα, όταν ηχογραφεί σε δεύτερη εκτέλεση το ήδη επιτυχημένο τραγούδι του «Ο Πασατέμπος» (1946). Σ' αυτό το τραγούδι καινοτομεί και χρησιμοποιεί το τετράχορδο (με διπλές χορδές) μπουζούκι. Στο πάλκο μάλιστα, χρησιμοποιεί δύο μπουζούκια, ένα κλασικό με μεταλλικές χορδές, κι ένα με χορδές από έντερα ώστε η χροιά του να μοιάζει με το ούτι.

Κατά τη δεκαετία του '40 γράφει τη μια επιτυχία μετά την άλλη: «Πάλι Στις 3 Ήρθες Εχθές Να Κοιμηθείς», «Θα Σου Πω Το Μυστικό Μου», «Το Φτωχομπούζουκο» κ.ά. Το 1950 γράφει σε στίχους του Ν. Ρούτσου (που του έδινε στίχους που απέρριπτε ο Τσιτσάνης) «Τα Πεταλάκια» και την ίδια χρονιά το «Σ' Αυτό Το Φτωχοκάλυβο» με τη Στέλλα Χασκίλ.

Το 1954 παντρεύεται την πρώτη του γυναίκα, την τραγουδίστρια Ζωή Νάχη κι αποκτά μαζί της δύο παιδιά. Λίγο αργότερα γνωρίζει τη Μαίρη Λίντα και κάνουν μαζί το ανεπανάληπτο ντουέτο που κυριάρχησε στο ελληνικό τραγούδι μέχρι το '66, οπότε και χώρισαν (είχαν παντρευτεί το 1959). Ανεπανάληπτες επιτυχίες, κλασικές φιγούρες στον κινηματογράφο και λάτιν ρυθμοί, που κορυφώνονταν σε καταπληκτικά, επιδέξια σόλα. Παράλληλα, συνθέτει και δίνει κλασσικού ύφους επιτυχίες στο Στέλιο Καζαντζίδη (κυρίως σε στίχους του Χρήστου Κολοκοτρώνη).

Το 1959 ενορχηστρώνει τον «Επιτάφιο» του Μίκη Θεοδωράκη, που έχει κάνει ήδη μια αποτυχημένη έκδοση, και τον απογειώνει. Ακολουθούν οι «Λιποτάκτες», η «Πολιτεία» και το «Αρχιπέλαγος». Με τις ενορχηστρώσεις του Χιώτη και τις φωνές της Μαίρης Λίντα, του Γρηγόρη Μπιθικώτση, του Στέλιου Καζαντζίδη και της Μαρινέλλας, τα έργα του Θεοδωράκη, αλλά και του Χατζηδάκη - του οποίου υπήρξε για καιρό σολίστας - αποκτούν λαϊκή απήχηση. Είναι ουσιαστικά αυτός που ανοίγει το δρόμο και στους άλλους λαϊκούς μουσικούς να συνεργαστούν με τους λόγιους συνθέτες, με αποτέλεσμα την έκρηξη του λεγόμενου «Έντεχνου».

Τα τελευταία πέντε χρόνια της ζωής του ήταν και τα πιο δραματικά. Χωρίζει με τη Λίντα (πράγμα που του στοίχισε πολύ), κάνει αποτυχημένες συνεργασίες, ενώ αρχίζει να δίνει τις πρώτες μάχες του στον αδυσώπητο πόλεμο που του άνοιξε ο καρκίνος. Έτσι, στις 21 Μαρτίου του 1970, ανήμερα των 50ων γενεθλίων του, ο Μανώλης Χιώτης αφήνει την τελευταία του πνοή. Στην κηδεία του, ο Γιάννης Καραμπεσίνης παίζει με το μπουζούκι του Χιώτη τα «Ηλιοβασιλέματα» και το συγκινημένο πλήθος τραγουδά με δάκρυα στα μάτια. Μαζί κι οι τρεις συντρόφισσες της ζωής του: Ζωή Νάχη, Μαίρη Λίντα και Μπέμπα Κυριακίδου...

Δισκογραφία

Ναι Μάτια Μου (1955), Θέλω Να Πω Τον Πόνο Μου (1955), Έφυγες Και Που Μ' Αφήνεις (1956), Ώρα Καλή Καράβι Μου (1957), Συγχώρα Με Μητέρα (1957), Εσύ Δεν Είσαι 'Ανθρωπος (1957), Διάβασα Πως Παντρεύεσαι (1957), Σκότωσέ Με (1957), Απότομα (1959), Απόψε Φίλα Με (1959), Πάρε Το Δάκρυ Μου (1959), Εσύ Είσαι Η Αιτία Που Υποφέρω (1959), Τα Πεταλάκια (Η Σούστα) (1961), Οριεντάλ Σόλο (1962), Συλβάνα (1962), Hiotis Sorrow (1962), Θεσσαλονίκη Μου (1962), Μελαχροινή Τσιγγάνα Μου (1963), Σήκω Κοπέλα Μου (1964), Σου Γράφω Μάνα Απ' Την Αμερική (1965), Σαν Πρώτα Δεν Μ' Αγαπάς (1965), Honeymoon (1965), Ανοίχτε Απόψε Ουράνια (1965), Η Μεγάλη Μου Αγάπη (1965)...

Ο Μανώλης Χιώτης υπήρξε μία προσωπικότητα που άλλαξε την ιστορία και την εξέλιξη της μουσικής στην Ελλάδα. Η καινοτομία του που καθιέρωσε τις 4 (διπλές) χορδές στο μπουζούκι, μπορεί μεν να προκάλεσε το μένος των παραδοσιακών τριχορδάδων (ήρθε σε διάσταση με τον Τσιτσάνη), αλλά έκανε αποδεκτό το μπουζούκι σε όλη την Ελλάδα, μιας και μέχρι τότε ήτανε απαγορευμένο και χαρακτηρισμένο ως «υπερβολικά λαϊκό», αλλά και γνωστό στον υπόλοιπο κόσμο.

Ο Μανώλης Χιώτης είναι ο άνθρωπος που έκανε προσωπική συμφωνία με την ίδια τη Μουσική να του παραχωρήσει χώρους και τομείς της, ώστε, και ο ίδιος να συνθέτει και να μεγαλουργεί, αλλά κι εκείνη να διατηρήσει την αξία της και την ακτινοβολία της μέσα στους αιώνες! Όλα τα κομμάτια του Μανώλη Χιώτη ακούγονται σε στάση "πεσμένοι στα γόνατα, σαν σε προσευχή" ή σε "βαθιά υπόκλιση!". Το ίδιο ισχύει και για το τραγούδι που υπάρχει στο video που ανέβασα. Έχει τίτλο...ή μάλλον δεν έχει τίτλο, ο άνθρωπος κάνει ότι θέλει... Ή καλύτερα, δώστε του τίτλο εσείς... Πείτε το "Έτσι Ηχεί Η Τελειότητα", πείτε το "Ότι Δε Θα Ξανακούσουμε Ποτέ", ή "Ένα Μπουζούκι Εξηγεί Τα Όνειρα" κι ακόμα μπορείτε να το πείτε "Όταν Δημιουργούν Οι Ουρανοί"... Δώστε του όποια ονομασία εσείς θέλετε! Για την ιστορία μόνο να πούμε ότι πρόκειται για απόσπασμα απ' την ταινία "Μερικοί Το Προτιμούν Κρύο" (1962) του Γιάννη Δαλιανίδη...

 

Ο Λουδοβίκος Των Ανωγείων Στη Μουσική Σκηνή «Αυλαία» Για Λίγες Εμφανίσεις

Γεννήθηκε τo 1951 στα Ανώγεια της Κρήτης, ένα ορεινό χωριό σκαρφαλωμένο στις πλαγιές του Ψηλορείτη. Το πραγματικό του όνομα είναι Γιώργος Δραμουντάνης. Όπως ο ίδιος λέει «το χρώμα που θωρούσα πιότερο σαν ήμουνα μικρός ήτανε το λευκό, το χρώμα του χιονιού. Τη θάλασσα αγνάντεψα στα έντεκά μου χρόνια».

Από μικρό παιδί ήθελε να γίνει ζωγράφος. Με τη ζωγραφική θα ασχοληθεί ως το 1979 τη χρονιά που τον ανακάλυψε ο Μάνος Χατζηδάκης σ' ένα ταξίδι του στ’ Ανώγεια. Τον άκουσε να παίζει μαντολίνο ένα βράδυ και να τραγουδά με μια παρέα φίλων. Θα τον καλέσει κοντά του και θα τον οδηγήσει στο τραγούδι, ένα ακόμη ταλαντούχο νέο, ανάμεσα σε πολλούς άλλους που ο μεγάλος μας συνθέτης ανέδειξε. «Εκείνος μου έδειξε να ζωγραφίζω με τη μουσική και το τραγούδι», λέει ο Λουδοβίκος για το Μάνο Χατζηδάκη. «Μουσικό σκολειό μου υπήρξανε τ’ Ανώγεια. Εκεί έμαθα να παίζω μαντολίνο από μικρός, εκεί έμαθα μουσική ακούγοντας τους παλιότερους να παίζουν λύρα και να τραγουδάνε μαντινάδες».

Στις εμφανίσεις του στην Αυλαία ο Λουδοβίκος θα μας θυμίσει τραγούδια και μελωδίες απ' την πλούσια δισκογραφική του πορεία και θα μας παρουσιάσει τον πιο πρόσφατο δίσκο του «Το Τελευταίο Τραγούδι», μια καινούργια ματιά πάνω στο κρητικό μοιρολόι.

22-23 & 29-30 Μαρτίου, Μουσική σκηνή Αυλαία, Αγίου Όρους 15, Βοτανικός, Αθήνα. Τηλ. 210/3474074, www.avlea.gr, info@avlea.gr. Τιμή εισιτηρίου 15 €, Ώρα έναρξης 22.00...


Εξαίρετος μουσικός ο Λουδοβίκος Των Ανωγείων, κι αναμφίβολα, σε τέτοιους καλλιτέχνες πρέπει να εστιάζουμε την προσοχή μας... Το τραγούδι που τον βλέπουμε στο video έχει τίτλο "Που Η Αγάπη Κατοικεί" (περισσότερος Λουδοβίκος υπάρχει κι εδώ)...

Το Group «Lanterna» Live Στη Θεσσαλονίκη Στις 22 Μαρτίου!

Όταν μιλάει κανείς για τους «Lanterna», γι' αυτό το συγκρότημα που αποτελεί συνώνυμο της ατμοσφαιρικής μουσικής (το όνομα «Lanterna» προέρχεται απ' την Ιταλική γλώσσα όπου σημαίνει Φανάρι Θυέλλης, Φάρος στην Ομίχλη), το μυαλό συνειρμικά πηγαίνει στον Henry Frayne, το δημιουργό και ψυχή ενός απ' τα πιο αξιοπρόσεχτα σύγχρονα μουσικά project.

Κάθε κομμάτι του Frayne είναι ένα ατέλειωτο ταξίδι, μια κιθαριστική περιπλάνηση ενός μουσικού που η μουσική του δεν χωράει στο ράφι κανενός δισκάδικου. Ο μεγάλος (φιλέλληνας) μουσικός κατάφερε να παντρέψει την ambient με τη post rock και την pop, αλλά αγαπήθηκε ακόμα κι απ' τους φίλους των blues «φλερτάροντας» όσο λίγοι με τον λυρισμό.

Η slide guitar σήμα κατατεθέν των «Lanterna», θα ηχήσει στις 22 του Μάρτη σε μια μελωδική κατάθεση ψυχής που θα μπορούσε να είναι το soundtrack ενός μεγάλου έρωτα ή μίας μεγάλης φυγής. Ύστερα από 18 χρόνια ενεργής παρουσίας και 10 δίσκων στο ενεργητικό τους, οι «Lanterna», συνεχίζοντας την μουσική τους πορεία κάνουν στάση στον Πολυχώρο Πολιτισμού Block33, για μία ξεχωριστή βραδιά όπου όσοι παραβρεθούν θα έχουν να την θυμούνται για καιρό.

Block33, 26ης Οκτωβρίου 33, Θεσσαλονίκη (πρώην Υδρόγειος). Έναρξη 9.00 μμ. Support Act: VeeValence.

Τιμές Εισιτηρίων: Ταμείο 15 ευρώ, Προπώληση 12 ευρώ.

Πληροφορίες: Αλέξανδρος Σαλαμές, τηλ. 2310-533533, 693-6277995, email: press@block33.gr

Για όσους δε γνωρίζουν, ακούμε το ποιοτικό group στο τραγούδι τους που έχει τίτλο «B Μinor». Το κομμάτι είναι ονειρικό κι όσοι είστε «ταξιδιάρηδες», ετοιμαστείτε!

Ο Τραγουδοποιός Μίλτος Πασχαλίδης Στη Μουσική Σκηνή «Σταυρός Του Νότου»

Ο σπουδαίος τραγουδοποιός Μίλτος Πασχαλίδης, με συνεχή και αναλλοίωτη παρουσία στα ελληνικά μουσικά δρώμενα, επιστρέφει δυναμικά σε μια αγαπημένη μουσική σκηνή και με ένα νέο δίσκο στις αποσκευές του.

Απ' την Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου και κάθε Παρασκευή και Σάββατο, ο Μίλτος Πασχαλίδης εμφανίζεται στη σκηνή του «Σταυρού Του Νότου», καθηλώνοντας το κοινό με την ερμηνεία του. Ο νέος του δίσκος με τίτλο «Ξένιος - Η Κρήτη Εντός Μου», συμπληρώνει την επί 15 χρόνια πορεία του στη δισκογραφία, δίνοντας για ακόμη μια φορά το στίγμα του γνήσιου καλλιτέχνη. Το νέο μουσικό του εγχείρημα είναι αφιερωμένο στη Κρήτη, μέσω της βιωματικής του διαδικασίας. «Αν τα 16 χρόνια της ζωής μου στο νησί ήταν ταινία, το υλικό αυτό θα αποτελούσε σίγουρα το soundtrack», αναφέρει ο ίδιος.

Τρία καινούρια τραγούδια, ο «Ξένιος», η «Παρουσία», το «Δεν Πίνω Μονάχος» στην πρώτη του εκδοχή, παρέα με τον Χρήστο Θηβαίο, τα «Παλιά Καλοκαίρια» του Χάρη και Πάνου ενορχηστρωμένα απ' το Θάνο Μικρούτσικο, δύο ορχηστρικά και τρία παραδοσιακά, το τραγούδι «Ακροβάτης» απ' την εποχή των Χαϊνηδων, ο Βασίλης Σκουλάς σε ένα εμβόλιμο στιγμιότυπο, κι ο Ψαραντώνης να τραγουδά τον Ερωτόκριτο, στοιχεία όλ' αυτά πολυποίκιλα που ενσωματώνονται χαρισματικά σ' ένα δίσκο κι αφήνουν στο τέλος μια γλυκόπικρη νοσταλγία αλλά κι ένα καθαρό, μεστό καλλιτεχνικό αποτέλεσμα.

Μαζί του η ερμηνεύτρια Άννα Λινάρδου, ο Θύμιος Παπαδόπουλος στα πνευστά, ο Στέλιος Κάτσαρης στο πιάνο, ο Νίκος Καρατζάς στα κρουστά, ο Κώστας Κωνσταντίνου στο κόντρα μπάσο κι ο Αντρέας Αρβανίτης στη λύρα και στο λαούτο.

Σταυρός του Νότου: Φραντζή & Θαρύπου 37, Νέος Κόσμος, Αθήνα, Τηλ.: 210/9226975

Στο βίντεο που ακολουθεί ακούμε τον αξιόλογο καλλιτέχνη σ' ένα δικό του τραγούδι, που έχει τίτλο «Παραμύθι Με Λυπημένο Τέλος»...

Η Ελλάδα Υποδέχεται Tον Bob Dylan (Bob Dylan - Mr Tambourine Man, 1964)

Στις 29 Μαΐου το ελληνικό κοινό θα έχει την ευκαιρία να απολαύσει από κοντά ένα θρύλο της μουσικής σκηνής! Ο Bob Dylan (69 ετών πλέον) θα εμφανιστεί ζωντανά στο Terra Vibe της Μαλακάσας, όπως αναγράφεται επισήμως πλέον και στην προσωπική του ιστοσελίδα.

Έτσι, αυτό που ξεκίνησε σαν φήμη, τώρα παίρνει σάρκα και οστά, αφού ο Bob Dylan πρόσθεσε την Ελλάδα στην «Never Ending Tour» που άρχισε τον Ιούνιο του 1988 κι ακόμα συνεχίζει!

Λοιπόν, θα τον περιμένουμε... Για την ώρα ας τον απολαύσουμε σε μια τεράστια επιτυχία του, στο γνωστό σε όλους "Mr Tambourine Man" (από εμφάνισή του στο Newport Folk Festival, το 1964)...

Άλλος Ένας Θανατοποινίτης Εκτελέστηκε Στις ΗΠΑ

Ο θανατοποινίτης Λόρενς Ρέινολντς 43 ετών, εκτελέστηκε στο Οχάιο των ΗΠΑ στις 10:27 (16:27 ώρα Ελλάδας) προχθές την Τρίτη.

Νωρίτερα είχε προσφύγει στα δικαστήρια διαμαρτυρόμενος για την μέθοδο της θανάτωσής του - τη χρήση θανατηφόρου ένεσης - που χαρακτήρισε επώδυνη κι απάνθρωπη.

Ο Λόρενς Ρέινολντς είχε καταδικαστεί για το φόνο, με στραγγαλισμό, μιας 67χρονης, μετά την εισβολή στο σπίτι της και την κλοπή 40 δολαρίων και μιας λευκής επιταγής...

ΣΧΟΛΙΟ: Έχει και τα καλά της η Αμερική... Τουλάχιστον μια κάποια μορφή δικαιοσύνης εκεί υπάρχει. Μιλάμε βέβαια για τις ειδεχθείς πράξεις. Ενώ, αντίθετα, εδώ αστειευόμαστε...

Μπορεί Ένας Ηθοποιός Να Είναι Μια Προσωπικότητα; Ναι! Θάνος Κωτσόπουλος!

Ακριβώς σαν σήμερα, πριν 16 χρόνια, έφυγε απ' τη ζωή σε ηλικία 83 ετών, ένας απ' τους κορυφαίους τραγωδούς του θεάτρου μας, ο Θάνος Κωτσόπουλος!

Ξεκίνησε ως πτυχιούχος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (1931) και παράλληλα αριστούχος απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου (1932), για να καταλήξει ένας σπουδαίος ηθοποιός, ένας αξιολογότατος συγγραφέας, ένας πιστός στα ιδανικά του σκηνοθέτης, κι ένας μεγάλος δάσκαλος της Τέχνης! Μιλούσε Αγγλικά και Γαλλικά κι ήταν μόνιμος κάτοικος Αθηνών (εκεί όπου είχε γεννηθεί). Σύζυγός του ήταν η επίσης ηθοποιός Άννα Ραυτοπούλου...

Αναλυτικά οι τομείς της Τέχνης στους οποίους δραστηριοποιήθηκε ο Θάνος Κωτσόπουλος - και μάλιστα με απόλυτη επιτυχία - είναι οι εξής:

Ηθοποιός
Υπήρξε πρωταγωνιστής σε μεγάλο αριθμό θεατρικών έργων ως συνεργάτης στο Εθνικό Θέατρο, στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος (Κ.Θ.Β.Ε.), στο Θέατρο του Κ. Μπαστιά, στο θίασο Κατερίνας και στο θίασο Μανωλίδου - Παπά - Κωτσόπουλου. Σαν Ηθοποιός παρουσιάζει την εξής φιλμογραφία:

Ιούλιος Καίσαρ (1932), Ο Έμπορος Της Βενετίας (1932), Ενώ Το Πλοίο Ταξιδεύει (1932), Ο Θάνατος Του Δαντόν (1933), Οθέλλος (1933), Οιδίπους Τύραννος (1933), Καθήκον (1933), Η Κόρη Του Γιόριου (1933), Το Φιντανάκι (1933), Ο Άνθρωπος Του Διαβόλου (1934), Λόρδος Βύρων (1934), Ταπεινοί Και Καταφρονεμένοι (1934), Πέρσαι - Κύκλωψ (1934), Ιούδας (1934), Δον Κάρλος, Ινφάντης Της Ισπανίας (1934), Ιβάν Ο Τρομερός (1935), Ο Ρήγας - Να Ζει Το Μεσολόγγι (1935), Τρισεύγενη (1935), Δον Κιχώτης (1936), Ο Επιθεωρητής (1936), Αρραβωνιάσματα (1936), Αυτοκράτωρ Μιχαήλ (1936), Ηλέκτρα (1936), Ρωμαίος Και Ιουλιέτα (1936), Πριν Το Ηλιοβασίλεμα (1936), Ιππόλυτος (1937), Ηλέκτρα (1937), Άμλετ (1937), Οι Πανουργίες Του Σκαπέν - Οι Ψευτοσπουδαίες (1938), Ο Πρίγκηπας Του Χόμπουργκ (1938), Ηλέκτρα (1938), Βασιλεύς Ληρ (1938), Ο Σταυρός Και Το Σπαθί (1939), Πέρα Απ' Τον Ορίζοντα (1939), Άμλετ (1940), Παπαφλέσσας (1940), Άμλετ (1940), Δωδέκατη Νύχτα (1940), Αντιγόνη (1940), Ο Έμπορος Της Βενετίας (1940), Οιδίπους Τύραννος (1941), Ιφιγένεια Εν Ταύροις (1941), Φάουστ (1942), Ο Μισάνθρωπος (1943), Εκάβη (1943), Μίνα Φον Μπάρνχελμ (1944), Στην Κάψα Του Καλοκαιριού (1944), Ο Έμπορος Της Βενετίας (1945), Μια Πόρτα Πρέπει Να Είναι Ανοιχτή Ή Κλειστή (1945), Η Αρλεζιάνα (1945), Οι Μνηστήρες Του Θρόνου (1945), Μπλοκ C (1945), Λυτρωμός (1946), Ο Ηλίθιος (1946), Πέρσαι (1946), Ρουί Μπλας (1947), Παπαφλέσσας (1947), Ριχάρδος Β' (1947), Το Τραγούδι Της Κούνιας – Ζητείται Υπηρέτης (1948), Παπαφλέσσας (1949), Ριχάρδος Β΄ (1950), Λοκαντιέρα (1950), Τρικυμία (1950), Όπως Σας Αρέσει (1950), Δον Ζουάν (1950), Άνθρωποι Και Ποντίκια (1951), Τρεις Αδελφές (1951), Οιδίπους Τύραννος (1951), Σταυροδρόμι (1952), Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας (1952), Ο Ευαγγελισμός (1952), Ηλέκτρα (1952), Έτσι Έσβησε Η Ζωή Μου (1952), Οιδίπους Τύραννος (1952), Ο Θείος Βάνιας (1953), Το Μυστικό Της Κοντέσσας Βαλέραινας (1953), Ιππόλυτος (1953), Χαραυγή - Σκοτεινιά Στον Έπαχτο (1953), Άννα Κρίστι (1954), Ο Δρόμος Του Ποταμού (1954), Ιππόλυτος (1954), Ορέστεια (1954), Το Αστέρι Της Σεβίλλης (1954), Οιδίπους Τύραννος (1955), Εκάβη (1955), Ιππόλυτος (1955), Ο Αγαπητικός Της Βοσκοπούλας (1955), Άμλετ (1955), Η Έβδομη Ημέρα Της Δημιουργίας (1956), Το Ζωντανό Πτώμα (1956), Θεοφανώ (1956), Μήδεια (1956), Αντιγόνη (1956), Φάουστ (1956), Δεσποινίς Τζούλια - Άμαξα (1957), Ο Γλάρος (1957), Τα Χέρια Του Ζωντανού Θεού (1957), Ιφιγένεια Εν Αυλίδι (1957), Εκάβη (1957), Μήδεια (1957), Αντιγόνη (1957), Κυμβελίνος (1957), Έντα Γκάμπλερ (1957), Μήδεια (1958), Οιδίπους Τύραννος (1958), Ιφιγένεια Εν Αυλίδι (1958), Ιφιγένεια Εν Ταύροις (1958), Μήδεια (1958), Οθέλλος (1958), Ρόζα Μπερντ (1959), Ορέστεια (1959), Αντιγόνη (1959), Αλκιβιάδης (1959), Καραγκιόζης, Ο Αδικημένος Της Ζωής (1959), Ζάλογγο, Το Κάστρο Της Λευτεριάς (1959), Ένα Νερό Κυρα Βαγγελιώ (1959), Βρυκόλακες (1960), Φοίνισσαι (1960), Ηρακλής Μαινόμενος (1960), Εκάβη (1960), Τα Εκατομμύρια Του Μάρκο Πόλο (1960), Γέρμα (1961), Ιφιγένεια Εν Αυλίδι (1961), Ηλέκτρα (1961), Αίας (1961), Το Κράτος Του Ζόφου (1962), Ρόσμερσχολμ (1962), Ελένη (1962), Μέλισσα (1962), Ρήγας Βελεστινλής (1962), Ηλέκτρα (1962), Κροίσος (1963), Το Όνειρο (1963), Άλκηστις (1963), Ανδρομάχη (1963), Αντώνιος Και Κλεοπάτρα (1963), Οι Δαιμονισμένοι (1964), Ανδρομάχη (1964), Ικέτιδες (1964), Άλκηστις (1964), Δίψα Για Ζωή (1964), Το Σπίτι Της Κούκλας - Νόρα (1964), Ορέστεια - Αγαμέμνων (1965), Φοίνισσαι (1965), Οιδίπους Τύραννος (1965), Άλκηστις (1965), Εκάβη (1965), Βρυκόλακες (1965), Η Μπόρα (1965), Το Ιερό Σφάγιο (1966), Εκάβη (1966)... Την περίοδο της επταετίας (1967 - 1973) έπαιξε στα έργα "Θυσία Του Αβραάμ", "Αγαμέμνων", "Μάκβεθ", "Βασιλιάς Ληρ", "Φιλάργυρος", "Ερωτόκριτος" κ.ά.

Σκηνοθέτης
Ο Θάνος Κωτσόπουλος άφησε το στίγμα του και ως σκηνοθέτης: Το Χαλάζι (1956), Ιφιγένεια Εν Αυλίδι (είχε τη σκηνοθετική επιμέλεια - 1961), Ιφιγένεια Εν Ταύροις (1981)...

Συγγραφέας
Υπήρξε μέλος της Εταιρείας Θεατρικών Συγγραφέων. Έγραψε τα εξής Θεατρικά έργα: "Ο Πόλεμος Τελείωσε" (Α' Καλοκαιρινό Βραβείο), "Ο Λυτρωμός", "Εδώ Δεν Είναι Μεξικό", "Ατρείδες", "Το Νησί Της Αγίας"... Επίσης, μετέφρασε το Θεατρικό Έργο "Ο Κύριος Ντε Πουρσονιάκ"... Έγραψε, ακόμα, πολλά καλλιτεχνικά άρθρα σε εφημερίδες.

Δάσκαλος Της Τέχνης
Το 1946 διορίστηκε καθηγητής στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου όπου το 1962 ανέλαβε διευθυντής. Αν και το 1974 συνταξιοδοτήθηκε, συνέχισε να διδάσκει σε δραματικές σχολές, και το 1978 διορίσθηκε διευθυντής του "Άρματος Θέσπιδος".

Τιμητικές Διακρίσεις
Έκανε πολλές περιοδείες στο εξωτερικό και τιμήθηκε με πολλά βραβεία.

Αυτός ήταν ο Θάνος Κωτσόπουλος! Μία εξέχουσα προσωπικότητα! Ένας άνθρωπος εξ' ορισμού υψηλού διαμετρήματος που έδωσε όγκο, περιεχόμενο, βάθος και προοπτική στην Τέχνη!

Θα τον θυμόμαστε!...

Υποφέρουν (Και) Τα Ζώα!

Δύο αξιοσημείωτες ειδήσεις που αφορούν το ζωικό βασίλειο, το περιβάλλον αλλά κι εμάς τους «ανθρώπους».

1. Ο Ελληνοαμερικανός φωτογράφος του National Geographic, Louie Psihoyos, κέρδισε το βραβείο για το Καλύτερο Ντοκιμαντέρ, «The Cove», στην 82η απονομή των Όσκαρ που έγιναν στο Λος Άντζελες, το οποίο αναφέρεται στη σφαγή χιλιάδων δελφινιών στην ιαπωνική πόλη Taiji.

Το ντοκιμαντέρ με την ονομασία «The Cove», σκηνοθετήθηκε απ' τον Louie Psihoyos και καταγράφει τις ενέργειες μιας ομάδας ακτιβιστών, που προσπαθούν να αποκτήσουν πρόσβαση σε ένα απομονωμένο κόλπο που βρίσκεται στην πόλη Taiji, όπου διεξάγεται το ετήσιο κυνήγι των δελφινιών.

Το ντοκιμαντέρ δεν έχει προβληθεί ακόμα στην Ιαπωνία, αλλά ανακοινώθηκε απ' τον Ιαπωνικό διανομέα, ότι θα προβληθεί σε μια τροποποιημένη έκδοση, μέχρι το τέλος του χρόνου. Στην τροποποιημένη έκδοση, με ειδική επεξεργασία θα καλυφθούν τα πρόσωπα των ψαράδων, έτσι ώστε να μην διακρίνονται.

Ο δήμαρχος της πόλης Taiji, Kazutaka Sangen, διαμαρτυρήθηκε έντονα για την απονομή του βραβείου Όσκαρ στο εν λόγω ντοκιμαντέρ. «Πιστεύω ότι είναι θλιβερό, η ταινία να παρουσιάζει ως γεγονός, στοιχεία τα οποία δεν στηρίζονται από επιστημονικές αποδείξεις» δήλωσε ο δήμαρχος. Επίσης, πρόσθεσε ότι «το κυνήγι των δελφινιών είναι νόμιμο στην Ιαπωνία κι απαίτησε να σεβαστούν τις παραδόσεις της χώρας». Έντονες διαμαρτυρίες εξέφρασαν και ψαράδες της πόλης.

Ο ίδιος ο Louie Psihoyos δήλωσε ότι όταν το ντοκιμαντέρ προβληθεί στην Ιαπωνία, ελπίζει να ευαισθητοποιήσει πολύ κόσμο καθώς το φιλμ έχει καταγράψει φρικιαστικές σκηνές απ' τη σφαγή των δελφινιών και των φαλαινών, μια σφαγή που γίνεται για να εμπορευτούν το κρέας τους. Όσα απ' τα θηλαστικά αυτά δεν τα σκοτώνουν, τα αιχμαλωτίζουν για να τα πουλήσουν αργότερα σε ενυδρεία.

Ο σκηνοθέτης, εκτός από το μήνυμα που θέλει να περάσει στη κοινή γνώμη για την άδικη σφαγή των εν λόγω θηλαστικών, θέλει να τονίσει και τη ρύπανση που προκαλείται στο θαλάσσιο περιβάλλον, αφού στο κρέας των δελφινιών υπάρχει υψηλή ποσότητα υδράργυρου...

2. Το Αυτόφωρο Μονομελές Πλημμελειοδικείο της Ρόδου επέβαλε ποινή φυλάκισης 9 μηνών και πρόστιμο 2.500 ευρώ στον κτηνοτρόφο που ομολόγησε στους άνδρες της Θηροφυλακής ότι σκότωσε διά απαγχονισμού για «παραδειγματισμό» δυο κουτάβια, ηλικίας περίπου 4 μηνών.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Ελευθεροτυπία», τα κουτάβια βρέθηκαν κρεμασμένα σε δέντρο δίπλα στη μάντρα του κτηνοτρόφου, στην αγροτική περιοχή «Ψαλίδι», ανάμεσα στις περιοχές των Καλυθιών και Αφάντου.

Οι Θηροφύλακες ενημερώθηκαν από κάποιους κυνηγούς που έτυχε και βρέθηκαν στο εν λόγω σημείο κι αντίκρισαν το φρικιαστικό θέαμα. Αφού εντόπισαν το βοσκό, υποδυόμενοι τους κυνηγούς που είχαν χάσει τα σκυλιά τους, τον ρώτησαν ποιος είχε κρεμάσει τα κουτάβια. Ο κτηνοτρόφος απάντησε καταφατικά και τους είπε ότι το έκανε επειδή ενόχλησαν τα πρόβατα του...

ΣΧΟΛΙΟ: Κι ύστερα μετά απ' όλ' αυτά, άντε να ξεχωρίσεις ποιοι είναι οι άνθρωποι και ποια τα ζώα! Όσο για την παρούσα ιστοσελίδα δεν είναι η πρώτη φορά, έχει ασχοληθεί ξανά στο παρελθόν με την κακοποίηση των ζώων (π.χ. εδώ)...

Τιμές Σε Μαρινέλλα, Μελίνα Μερκούρη, Μιχάλη Κακογιάννη Και Sophia Loren

Ευχάριστα νέα έρχονται απ' το χώρο των Τεχνών και του Πολιτισμού. Αποδίδονται τιμές σε πρόσωπα που το αξίζουν ως αναγνώριση της προσφοράς τους. Η σημερινή ανάρτηση αναφέρεται σε 4 περιπτώσεις. Για κάθε μια ισχύει αναλυτικά:

1. Ένα μιούζικαλ βασισμένο στη ζωή της Μαρινέλλας αναλαμβάνει φέτος το συγγραφικό δίδυμο Μιχάλη Ρέππα – Θανάση Παπαθανασίου στο «Παλλάς». Πρόκειται για ένα μιούζικαλ που αναπτύσσεται σε 24 «εικόνες» με πρωταγωνίστρια την ίδια τη Μαρινέλλα ξεκινώντας απ' την αρχή όταν ακόμα ζούσε στη Θεσσαλονίκη ως Κυριακή
Παπαδοπούλου.

Υπενθυμίζουμε πως η μεγάλη αυτή ερμηνεύτρια είχε πάντα σχέση με το θέατρο κάνοντας το ντεμπούτο της στον θίασο της Μαίρης Λωράνς, ενώ αργότερα την είδαμε και στην τηλεόραση.

Τη Μαρινέλλα πλαισιώνουν στη σκηνή στους τέσσερις βασικούς ρόλους οι Αντώνης Λουδάρος, Ευαγγελία Μουμούρη, Μέμος Μπεγνής και Τζένη Μπότση.

Η παρουσίαση του μιούζικαλ στο «Παλλάς» ξεκινάει στις 15 Απριλίου, πραγματοποιώντας 20 παραστάσεις με τις τιμές να κυμαίνονται από 20 ως 80 ευρώ (και με πιστωτική κάρτα, αλλά και μέσω ιντερνέτ στον ιστότοπο www.elthea.gr).

2. Αφιέρωμα στη ζωή και το έργο της αξέχαστης Μελίνας Μερκούρη πραγματοποιήθηκε στο Ίδρυμα Ευγενίδου τη Δευτέρα 8 Μαρτίου, Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας.

Τα εγκαίνια της έκθεσης «Μελίνα, Παιδεία, Πολιτισμός» έγιναν απ' την υπουργό Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, με την παρουσία προσωπικοτήτων απ' το χώρο των γραμμάτων, της τέχνης, της πολιτικής, αλλά και του επιχειρηματικού κόσμου.

Η Μελίνα Μερκούρη αποτελεί αιώνιο σύμβολο αγωνιστικότητας, γυναικείου «πείσματος» αλλά και πάθους για τη ζωή. Η Μελίνα ήταν μία γυναίκα με πολύπλευρη προσωπικότητα που αγωνίστηκε για την πτώση της χούντας και τον επαναπατρισμό των Μαρμάρων του Παρθενώνα στη γη που ανήκουν.

Η έκθεση η οποία θα διαρκέσει ως τις 8 Απριλίου, περιλαμβάνει φωτογραφικό υλικό του Ιδρύματος «Μελίνα Μερκούρη» και πολλά αντικείμενα της ηθοποιού ανάμεσα στα οποία κοστούμια απ' τις ταινίες και τις θεατρικές παραστάσεις που πρωταγωνίστησε, λιθογραφίες και πολλά ακόμα.

Υπενθυμίζουμε πως έχουν περάσει 16 χρόνια από τον θάνατο της αξέχαστης ηθοποιού.

3. Εγκαινιάστηκε την Τετάρτη 10 Μαρτίου απ' τον πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας και τον κύπριο ομόλογό του, το Ίδρυμα «Μιχάλης Κακογιάννης».

Το εν λόγω Ίδρυμα, όπως δήλωσε κι ο ίδιος ο τιμώμενος (ηθοποιός, σκηνοθέτης, μεταφραστής, παραγωγός και ποιητής), ήταν ένα όνειρο ζωής, τονίζοντας πως οι νέοι θα μπορούν να βρίσκουν μια συνέχεια της δικής του προσφοράς.

Οι Πρόεδροι Δημοκρατίας των δύο χωρών, ως βασικοί ομιλητές των εγκαινίων, τόνισαν πως το ίδρυμα αποτελεί μια νέα εστία πολιτισμού για την Ελλάδα και πως το όνομα «Μιχάλης Κακογιάννης» σημαίνει αγάπη και πάθος και για την Ελλάδα αλλά και την Κύπρο.

Τα εγκαίνια πλαισίωσαν μια σειρά εκδηλώσεων, μεταξύ των οποίων, προβολή κινηματογραφικών αποσπασμάτων από έργα αρχαίας τραγωδίας κι αποσπάσματα από έργα του Ουίλιαμ Σαίξπηρ.


4. Με τους παραγωγούς που θα γυρίσουν τη ζωή της σε σίριαλ συναντήθηκε αυτές τις μέρες η ηθοποιός Sophia Loren.

Πρόκειται για ένα σίριαλ το οποίο θα βασίζεται στο βιβλίο για την ζωή της, το οποίο έχει γράψει η αδερφή της. Το ρόλο της Sophia Loren θα υποδυθεί η ηθοποιός Margareth Made, ενώ η ίδια η Loren θα υποδυθεί την μητέρα της, Romilda Villani.

Απλά μόνο να θυμίσουμε πως η Σοφία Λόρεν γεννήθηκε (ως Sofia Villani Scicolone) στις 20 Σεπτεμβρίου του 1934... Αξιοσημείωτο είναι ότι στη μέχρι τώρα καριέρα της έχει κερδίσει 50 διεθνή βραβεία κι είναι η δεύτερη περισσότερο τιμώμενη ηθοποιός στην ιστορία του κινηματογράφου, πίσω απ' τη Meryl Streep!

Μια Πληγή Που Δε Θα Κλείσει Ποτέ! Βατικανό: 3.000 Κατηγορίες Για Παιδεραστία Σε 9 Χρόνια!

Περίπου 3.000 κατηγορίες για παιδεραστία εναντίον ιερέων έχει επεξεργαστεί η δικαιοσύνη του Βατικανού, απ' το 2001 ως το 2010, για υποθέσεις που διεπράχθησαν κατά τα τελευταία 50 χρόνια, ανακοίνωσε το Σάββατο αξιωματούχος του Βατικανού.

«Απ' το 2001 ως το 2010, υπήρξαν περίπου 3.000 κατηγορίες σε βάρος ιερέων για εγκλήματα που διαπράχθηκαν κατά τα τελευταία 50 χρόνια», δήλωσε ο μονσινιόρος Τσαρλς Σκικλούνα, εισαγγελέας του δικαστηρίου του Καρδιναλίων για το δόγμα της Πίστης, σε συνέντευξή του στο Avvenire, το περιοδικό της ιταλικής Διάσκεψης Επισκόπων.

«Είναι αλήθεια» τόνισε ο ιεράρχης, «αλλά θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι το φαινόμενο δεν έχει επεκταθεί όπως κάποιοι θέλουν να πιστέψουμε», υπενθυμίζοντας ότι «υπάρχουν 400.000 ιερείς των επισκοπών και μοναχοί σε όλον τον κόσμο».

«Στο 10% των καταγγελιών, στις ιδιαίτερα σοβαρές περιπτώσεις, με αδιαμφισβήτητες αποδείξεις, οι ένοχοι έχουν υποβαθμιστεί στο επίπεδο του λαϊκού. Σε ένα ίδιο ποσοστό, είναι οι ίδιοι οι ιερείς που ζήτησαν να απαλλαγούν των ιερατικών καθηκόντων τους. Στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων (60%), κυρίως λόγω της προχωρημένης ηλικίας των κατηγορουμένων, δεν γίνονται δίκες, αλλά έχουν ληφθεί πειθαρχικά μέτρα, όπως η απαγόρευση της τέλεσης λειτουργίας σε δημόσιο χώρο και της εξομολόγησης, ή η υποχρέωση να διάγουν αποτραβηγμένη ζωή με μετάνοια», πρόσθεσε ο Τσαρλς Σκικλούνα.

«Οι περισσότερες καταγγελίες προέρχονται απ' τις ΗΠΑ, περίπου το 80% των περιπτώσεων το 2003-2004, ένα ποσοστό που μειώθηκε στο 25% με 223 νέες υποθέσεις απ' όλο τον κόσμο το 2009. Ο αριθμός των ιερέων που είναι ένοχοι για τέτοια αδικήματα είναι περιορισμένος στη Βόρεια Αμερική, όπου καταγράφηκαν τα περισσότερα κρούσματα, κι ακόμη μικρότερος στην Ευρώπη» συμπλήρωσε ο επίσκοπος... Ωστόσο υπογράμμισε ότι είναι «απαράδεκτη ακόμη και μία περίπτωση με δράστη έναν ιερέα».

ΣΧΟΛΙΟ: Πάλι καλά που τόλμησε ο συγκεκριμένος ιεράρχης να ανακοινώσει ένα τέτοιο σημαντικό γεγονός, αλλά κοίταξε όμως αμέσως και να το αμβλύνει! Αλλά δε φταίει αυτός, ούτε κι οι κομπλεξικοί ιερωμένοι, εκείνα τα ρασοφόρα ανθρωποειδή που πρώτα ασχημονούν και μετά καλύπτονται πίσω από την εκάστοτε θρησκεία, την οποία και χρησιμοποιούν ως πρόσχημα ή άλλοθι! Φταίει η έλλειψη δικαιοσύνης που υπάρχει σε παγκόσμιο επίπεδο! Η παρούσα ιστοσελίδα έχει αναφερθεί κι άλλες φορές σε σχετικές περιπτώσεις κακοποίησης παιδιών (π.χ. εδώ κι εδώ).

Διάττων Αβρός

Η Τέχνη Του Τσίρκο Για 3 Βραδιές Στη Θεσσαλονίκη

Μια νύχτα στο τσίρκο! Ένα ταξίδι διάρκειας δύο ωρών σ' ένα μαγικό κόσμο. Από πού ξεκινάει και πού τελειώνει η τέχνη του τσίρκο; Πόσο καλά γνωρίζουμε αυτόν τον κόσμο μαγείας;

Η τέχνη του τσίρκο διαδεδομένη σ' ολόκληρο τον κόσμο, είναι μάλλον παρεξηγημένη στη χώρα μας. Όταν στην Ελλάδα η μοναδική μορφή της τέχνης τσίρκο που γνωρίζουμε ειναι τα περιπλανώμενα τσίρκο που μας επισκέπτονται κατα καιρούς προκαλώντας αντιδράσεις για την εκμετάλλευση των ζώων, σ' ολόκληρο τον κόσμο ανθίζουν σχολές ακροβατικής, ζογκλερικών και παντομίμας ενώ παραγωγές χωρίς ζώα ανεβαίνουν πολύ συχνά με χιλιάδες επισκέπτες κάθε φορά.

Η ομάδα “Circus Of Madame & Monsieur” κι η μη κυβερνητική οργάνωση "Παιδιά Εν Δράσει" (www.kidisnaction.gr) επιχειρούν να φέρουν το κοινό της Θεσσαλονίκης πιο κοντά στην τέχνη του τσίρκο και την παράδοσή του.

Πρόκειται για 3 παραστάσεις διάρκειας 2 ωρών η καθεμία, σήμερα Δευτέρα 15 Μαρτίου, αύριο Τρίτη 16 Μαρτίου και μεθαύριο Τετάρτη 17 Μαρτίου, στον πολυχώρο πολιτισμού Block33 (www.block33.gr) σχεδιασμένες σύμφωνα με την παράδοση του τσίρκο. Έκθεση φωτογραφίας, θέατρο δρόμου, εναέρια ακροβατικά, χορευτές σε ρόλο αλόγων και λιονταριών, clown, juggling show, το κορίτσι λάστιχο, ο πιο δυνατός άνθρωπος, future circus. Δεκαπέντε καλλιτέχνες δημιουργούν με φαντασία και παρουσιάζουν στο κοινό της Θεσσαλονίκης τις εκπληκτικές ικανότητές τους!

Σας προσκαλούν λοιπόν να ταξιδέψετε μαζί τους, να γνωρίσετε μαζί την τέχνη του τσίρκο, να γελάσετε, να συγκινηθείτε, να εντυπωσιαστείτε, να μαγευτείτε!

Δευτέρα 15, Τρίτη 16 και Τετάρτη 17 Μαρτίου στον πολυχώρο Block33 (26ης Οκτωβρίου 33, περιοχή Σφαγεία).

Εισιτήριο: Προπώληση 10€, Ταμείο 12€, Παιδιά 5€. Έναρξη 8.30 μμ.

Για τυχόν διευκρινίσεις και πληροφορίες: Αλέξανδρος Σαλαμές, τηλ. 2310/533533, 693/6277995. email: press@block33.gr. Επίσης στο www.kidsinaction.gr και στο τηλέφωνο 2310/552655 (Παιδιά Εν Δράσει)

Μαθητές Προτείνουν Λύσεις Για Το Περιβάλλον!

Περίπου 300 μαθητές απ' τα σχολεία της Θεσσαλονίκης συμμετείχαν στο 11ο Ετήσιο Μαθητικό Περιβαλλοντικό Συνέδριο, το οποίο πραγματοποιήθηκε απ' την οργάνωση «Ελλάδα Καθαρή», αρχές του μήνα, στο Γερμανικό Ινστιτούτο Γκαίτε. Το «παρών» έδωσαν μαθητές από ένα δημοτικό σχολείο της Θεσσαλονίκης, εννέα γυμνάσια, τρία λύκεια κι ένα ΙΕΚ της πόλης.

Δεν είναι η πρώτη φορά που παιδιά κι έφηβοι όλων των εκπαιδευτικών βαθμίδων ερευνούν, μελετούν και προτείνουν ιδέες και λύσεις για την προστασία του περιβάλλοντος, με σκοπό να ευαισθητοποιήσουν τους πολίτες αλλά και τους αρμόδιους φορείς. «Τα παιδιά έχουν σημαντικές ιδέες, οι οποίες μπορεί να αποτελέσουν την αρχή για λύσεις που εμείς οι μεγάλοι δεν έχουμε φανταστεί», σχολίασε η πρόεδρος της οργάνωσης «Ελλάδα Καθαρή», Κάρλα Μπάερ Μανωλοπούλου. «Οι ανησυχίες των παιδιών για το περιβάλλον είναι δικαιολογημένες, καθώς προσπαθούν να προστατεύσουν το μέλλον τους», πρόσθεσε η ίδια.

Οι μαθητές μέσω των εισηγήσεων τους (φέτος το θέμα ήταν η βιοποικιλότητα), απεύθυναν δριμύ κατηγορώ προς τους φορείς της Πολιτείας, αλλά και προς τους πολίτες κάθε ηλικίας, οι οποίοι ευθύνονται για τη ρύπανση του περιβάλλοντος.

Ένας μαθητής του Αρσάκειου Γυμνασίου δήλωσε: «Μου αρέσει να ασχολούμαι με περιβαλλοντικά ζητήματα και θεωρώ τον εαυτό μου αρκετά ευαισθητοποιημένο, όμως κάτι ανάλογο δε συμβαίνει και με τους γύρω μου. Λίγοι συνομήλικοί μου δείχνουν ενδιαφέρον για τη ρύπανση και τα προβλήματα του περιβάλλοντος, παρότι οι καθηγητές μάς παρακινούν και μας δίνουν ερεθίσματα».

Ένας άλλος μαθητής, του Πειραματικού Γυμνασίου του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, έδειξε σε φωτογραφία νεκρά πτηνά στο Δέλτα του Αξιού, τα οποία ήταν θύματα λαθροθήρων. «Σε εκδρομή που πραγματοποιήσαμε διαπιστώσαμε πως το Δέλτα του Αξιού είναι μια τεράστια χωματερή, ένα βασίλειο λαθροθηρίας», τόνισε ο ίδιος.

Επίσης, παρουσιάστηκε βίντεο με θέμα την «άφαντη» πλέον λίμνη Κορώνεια, βίντεο που γύρισαν οι μαθητές απ' τα εκπαιδευτήρια Φρυγανιώτη, ένας εκ των οποίων δήλωσε: «Για σκέψου, κάποτε εδώ έδεναν τις βάρκες τους οι ψαράδες, τώρα πλέον δεν υπάρχει σταγόνα νερό». Για το οικολογικό έγκλημα που έχει επιτελεστεί στη λίμνη Κορώνεια, μια άλλη μαθήτρια συμπλήρωσε χαρακτηριστικά: «Κάποτε εδώ υπήρχε ένας ολόκληρος βιότοπος, ένα ζωντανό οικοσύστημα. Τώρα, βλέπουμε ξερό έδαφος και νεκρά πουλιά»...

Οι μαθητές απ' το 7ο Γυμνάσιο Καλαμαριάς ασχολήθηκαν με τη λίμνη Κερκίνη. Μια μαθήτρια υπογράμμισε σχετικά: «Τα προβλήματα της λίμνης είναι γνωστά σε όλους. Η Πολιτεία δε βοηθά όσο θα έπρεπε κι ελπίζουμε με εκδηλώσεις όπως η σημερινή να ευαισθητοποιηθούν οι αρμόδιοι φορείς και να προχωρήσουν σε άμεσα και δραστικά μέτρα»...

ΣΧΟΛΙΟ: Νέα απ' τον κόσμο των παιδιών! Τις περισσότερες φορές εντυπωσιακά, όπως και τώρα!

Algeria: Souad Massi - Bel El Madhi

Το ωραίο, το μελωδικό και το ποιοτικό δύσκολα το αποχωρίζεται κανείς, γι' αυτό κι επιμένω με τη συγκεκριμένη καλλιτέχνιδα. Σήμερα θα την απολαύσουμε στο τραγούδι που έχει τίτλο "Bel El Madhi"...

Άλλωστε, το να...επιστρέψω στην Αλγερία, ήταν κάτι που το είχα υποσχεθεί...

Algeria: Souad Massi - Yemma (Brazil 2008)

Μετά από διακοπή μιας εβδομάδας, βρίσκομαι και πάλι μαζί σας! Επιτρέφω με τη γνωστή αλγερινή καλλιτέχνιδα Souad Massi. Το βίντεο που επέλεξα σήμερα είναι από εμφάνισή της στη Βραζιλία πριν 2 χρόνια. Το τραγούδι έχει τίτλο "Yemma"...

Η Souad Massi είναι μια μουσικός που την προτείνω ανεπιφύλακτα. Γι' αυτό, θα συνεχίσουμε μαζί της και στην επόμενη ανάρτηση (σχετικά στη διπλανή στήλη, στο πρόγραμμα αναρτήσεων). Όσο για την Αλγερία...είναι μια απ' τις (πολλές) ιδιαίτερες πατρίδες μου...

Ο Ψαραντώνης Κι Η Νίκη Ξυλούρη Στην Αθήνα, στις 5 & 6 Μαρτίου!

Ο Ψαραντώνης δε χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις! Είναι ένας απ' τους πιο γνωστούς κρητικούς λυράρηδες. Γεννήθηκε (ως Αντώνης Ξυλούρης) το 1942 στα Ανώγεια Μυλοποτάμου, στο Ρέθυμνο της Κρήτης, κι είναι αδελφός του αδικοχαμένου Νίκου Ξυλούρη.

Με ξεχωριστή θέρμη σε κάθε του εμφάνιση, μεταφέρει με τη λύρα του και την αρχέγονη φωνή του ολόκληρο τον πολιτισμό της Κρήτης. Αυτό θα κάνει και στην αθηναϊκή μουσική σκηνή "Μύγα", όπου θα εμφανιστεί για δυο βραδιές (οι οποίες αναμένονται μαγευτικές), αύριο Παρασκευή 5 Μαρτίου και μεθαύριο Σάββατο 6 Μαρτίου.

Κοντά στα 70 πλέον ο Ψαραντώνης, αλλά παρόλ' αυτά, έχει τη δυνατότητα να παραμένει νέος, κι αυτός είναι άλλος ένας λόγος (πέρα απ' την εγνωσμένη αξία του) που διατηρεί το δικό του αφοσιωμένο κοινό. Το μεγάλο μουσικό θα συνοδεύσει η Νίκη Ξυλούρη, ερμηνεύοντας με τον προσωπικό εκφραστικό της τρόπο, τραγούδια απ' την πλούσια (κρητική) παράδοση.

Πρόκειται για μια μουσική παράσταση που έχει παρουσιαστεί στα σημαντικότερα διεθνή φεστιβάλ (όπως στα πιο πρόσφατα, της Αγγλίας το 2008 και της Αυστραλίας το 2009) κι έχει αποσπάσει διθυραμβικές κριτικές. Η εκδήλωση θα περιλαμβάνει επίσης μουσική και τραγούδια απ' τις τελευταίες δισκογραφικές δουλειές των καλλιτεχνών.

Συντελεστές: Ψαραντώνης - τραγούδι, λύρες, μαντολίνο, τζουράς. Νίκη Ξυλούρη - τραγούδι, μπεντίρ, στάμνα. Λάμπης Ξυλούρης - λαούτο, ούτι. Νεκτάριος Κοντογιάννης - λαούτο.

Παρασκευή 5 & Σάββατο 6 Μαρτίου, Μουσική Σκηνή Μύγα (Αισώπου & Μίκωνος 13, Αθήνα), Είσοδος 18 €, Έναρξη 22:30.

Εμείς, σαν πρόγευση απ' την επερχόμενη συναυλία, ακούμε τον Ψαραντώνη σ' ένα χαρακτηριστικό τραγούδι, που έχει τίτλο "Εκειά Που Θέλω"...

Mississippi Gabe Carter - Mississippi Blues Gig

Μια κι έγινε λόγος για το Blues στην προηγούμενη ανάρτηση (κάτι που δεν έγινε για πρώτη φορά, ε;), τι θα λέγατε για ένα Blues απ' το Mississippi;

Το συγκεκριμένο τραγούδι είναι ένα τυπικό (άκρως χαρακτηριστικό) δείγμα σε πολύ σκληρό κι αυστηρό ήχο, και μάλιστα από λευκό μουσικό (Mississippi Gabe Carter)! Βλέπετε η "Blues Σχολή" του Mississippi έβγαζε διαρκώς τέτοια (σκληρά) κομμάτια, σε πλήρη αντίθεση π.χ. με τη "Σχολή της Νέας Ορλεάνης" όπου το feeling είναι πιο "χαλαρό". Άλλωστε, άκμασε η Jazz εκεί...

Πάντως, είτε το θέλουμε είτε όχι, αυτό είναι το Real Blues! Παρ' όλ' αυτά κυκλοφορούν πολλά τραγούδια που έχουν κατηγοριοποιηθεί στα "Blues". Τα περισσότερα όμως, για μένα, είναι κίβδηλες παρηχήσεις! (Βλέπε B. B. King κ.α.)...

Little Sonny - Don't Ask Me No Questions

Ο Little Sonny είναι ο φυσαρμονικίστας που κυριάρχησε στη Blues μουσική σκηνή για 15 χρόνια (1958 - 1973)... Και μετά; Μετά...τον ακούμε στο κομμάτι που έχει τίτλο "Don't Ask Me No Questions"...

Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε κι εκείνη την καταπληκτική ηχογράφηση του Little Sonny στο τραγούδι "The Creeper", που αποτελεί, μέχρι και σήμερα, μία απ' τις πιο απίθανες καταθέσεις φυσαρμόνικας που έγιναν ποτέ στην ιστορία του Blues!

Εύχομαι καλή βδομάδα και καλό μήνα σε όλους!