Οι Έλληνες Του Καναδά

Η οργάνωση του Ελληνισμού στον Καναδά ξεκίνησε, όπως και στα υπόλοιπα μέρη όπου μετανάστευσαν Έλληνες, ουσιαστικά στις αρχές του 20ου αιώνα, με τη δημιουργία Ελληνορθόδοξων Κοινοτήτων – Ενοριών στο Μόντρεαλ, Τορόντο, Βανκούβερ, Οττάβα και στις άλλες μεγάλες πόλεις. Ταυτόχρονα, δημιουργήθηκαν και εθνικό-τοπικοί σύλλογοι ο αριθμός των οποίων σήμερα ξεπερνά τους 350, σύλλογοι οι οποίοι, γενικά, συνεργάζονται μεταξύ τους. Η Ελληνική Κοινότητα όμως έγινε ο κύριος αντιπροσωπευτικός καθώς και οργανωτικός φορέας των Ελλήνων στα μεγάλα αστικά κέντρα. Πέρα από εθνικοτοπική καταγωγή, πίστη ή κοινωνική θέση, οι Κοινότητες αγκάλιασαν όλους τους Έλληνες και τους παρείχαν τις υπηρεσίες εκείνες που είχαν ανάγκη στα πρώτα τους βήματα σε ένα νέο κι άγνωστο τόπο. Οι 4, λοιπόν, μεγάλες και γνωστές Ελληνικές Κοινότητες στη χώρα αυτή είναι των 4 μεγάλων πόλεων που προαναφέραμε στην αρχή.

Οι Έλληνες του Καναδά σήμερα ξεπερνούν τις 350.000 και είναι δυναμικοί, άξιοι και δημιουργικοί στις πόλεις που ζουν. Είναι πολύ περήφανοι για την ελληνική κουλτούρα τους, την θρησκεία τους, τα ήθη και τα έθιμά τους. Απ' τη μια άκρη του Καναδά ως την άλλη, τα παιδιά τους μαθαίνουν ελληνική ιστορία, μιλάνε την ελληνική γλώσσα, χορεύουν ελληνικούς παραδοσιακούς χορούς και τραγουδάνε τα δημοφιλέστερα σύγχρονα ελληνικά τραγούδια. Οργανώνονται Εθνικές παρελάσεις, δημοφιλή Ελληνικά Φεστιβάλ σε διάφορες πόλεις κάθε χρόνο, πολιτιστικές εκδηλώσεις, πανηγυρικοί εορτασμοί στις 78 ελληνορθόδοξες εκκλησίες και αναμφίβολα υπάρχει οικογενειακή και επαγγελματική πρόοδο στον κοινωνικό, πολιτικό και οικονομικό χώρο όπου δραστηριοποιούνται καθημερινά.

Τα κύρια χαρακτηριστικά των ελληνικών παροικιών στον Καναδά σήμερα, είναι η επιτυχής ένταξη τους στην ευρύτερη καναδική κοινωνία, η επαγγελματική τους αποκατάσταση κι η ενεργή παρουσία της δεύτερης αλλά και της τρίτης γενιάς. Στην κορυφή της κοινωνικής και οικονομικής πυραμίδας των παροικιών βρίσκεται η δραστήρια επιχειρηματική τάξη, αλλά και εκείνη των ελεύθερων επαγγελματιών. Οι Έλληνες του Καναδά έχουν πλήρως προσαρμοστεί στις τοπικές κοινωνίες όπου ζουν, χωρίς όμως να έχουν πολιτιστικά αφομοιωθεί, διατηρώντας την δική τους ξεχωριστή πολιτιστική ταυτότητα και κληρονομιά.