Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 2009

Paco De Lucia - Entre Dos Aguas (1976)

Ο συνθέτης και κιθαρίστας Paco De Lucia γεννήθηκε το 1947 στην πόλη Algeciras, στην επαρχία Cadiz της Ισπανίας. Το πραγματικό του όνομα είναι Francisco Sanchez Gomez. Είναι ο νεότερος απ' τα πέντε παιδιά του κιθαρίστα του φλαμένκο Antonio Sanchez, αδερφός του τραγουδιστή του φλαμένκο Pepe De Lucia κι επίσης αδερφός του κιθαρίστα του φλαμένκο Ramon De Algeciras. Υιοθέτησε το όνομα Paco De Lucia προς τιμή της Πορτογαλίδας μητέρας του Lucia Gomes. Στην πόλη Algeciras, αλλά και γενικότερα στην Ανδαλουσία, συνηθίζεται τα αγόρια να προσθέτουν στο μικρό τους όνομα το όνομα της μητέρας τους...

Ο Paco De Lucia έκανε την πρώτη του δημόσια εμφάνιση στο Radio Algeciras το 1958, σε ηλικία μόλις 11 ετών! Ένα χρόνο αργότερα κέρδισε βραβείο σε διαγωνισμό φλαμένκο. Αυτό ήταν! Από κει και πέρα ξεκίνησε η θριαμβευτική πορεία του!

Σήμερα θεωρείται παγκοσμίως ένας δεξιοτέχνης κιθαρίστας του σύγχρονου φλαμένκο ενώ έχει διεισδύσει με την ίδια επιτυχία και σ' άλλα είδη μουσικής, όπως την ethnic μουσική, τη jazz και την κλασσική. Διαθέτει μια πολύ αξιόλογη δισκογραφία κι έχει πλέον θαυμαστές σ' όλον τον κόσμο...


Το λιγότερο που μπορεί να πει κανείς...ότι είναι δεξιοτέχνης κι απολαυστικός!...

6 σχόλια:

Dimos El Grec είπε...

Έχω δει live concierto de aranjuez στην Βαρκελώνη, και έχω προσκυνήσει!

Diatton είπε...

Να 'σαι καλά φίλε μου, το ξέρω το κομμάτι που λες! Αποτελεί σταθμό στην ιστορία της παγκόσμιας μουσικής, σύνθεση του Joaquín Rodrigo...

Νερένια είπε...

Είναι εξαιρετικός καλλιτέχνης. Τα υπόλοιπα λόγια είναι μόνο ...λόγια.
Φίλε Διάττοντα, διαπρέπεις.

Diatton είπε...

Έχω ιδιαίτερη σχέση με την (καλή) μουσική αγαπητή μου φίλη. Μπορείς να το διαπιστώσεις αυτό διαβάζοντας το κείμενο υποδοχής του blog...

Σ' ευχαριστώ ολόθερμα για τα καλά σου λόγια...

arrwstia7 είπε...

Τι να πει κανείς....
. Για το πάθος του
. Για την δεξιοτεχνία του
. Για τον ρυθμό του

Εγω το πιστεύω πάντως, ότι τέτοια ταλέντα γενιούνται και απλά γίνονται καλύτεροι με τον καιρό.

Απολαυστικότατο.
Και πάλι σ'ευχαριστούμε για την όμορφη ανάρτηση φίλε Διάττων.

Diatton είπε...

Επαυξάνω τα λόγια σου αγαπητέ Δημήτρη! Ειδικά αυτό το κομμάτι σε ταξιδεύει χωρίς μάλιστα να θέλεις να γυρίσεις πίσω!

Καλό σου βράδυ...